10.8 C
Greece
30 Απριλίου, 2024
ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΓΙΑΚΟΥΜΗ

“ΟΙ ΜΑΓΕΜΕΝΕΣ” της Μαίρης Κόντζογλου, γράφει η Καλλιόπη Γιακουμή

Η άποψη της Καλλιόπης Γιακουμή για το βιβλίο
ΟΙ ΜΑΓΕΜΕΝΕΣ”
(Las Incantadas)
Συγγραφέας Μαίρη Κόντζογλου
Εκδόσεις Μεταίχμιο

Οι Μαγεμένες-“Las Incantadas”, όπως τις αποκαλούσαν οι Εβραίοι κάτοικοι της Σαλονίκης – οι οποίοι στην πλειοψηφία τους μιλούσαν ισπανικά, τη γλώσσα των σεφαραδιτών Εβραίων της Σαλονίκης ή Στοά των Ειδώλων για τους Έλληνες, είναι ένα ρωμαϊκό μνημείο το οποίο βρισκόταν στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Ήταν εξαιρετικής ομορφιάς και μεγάλης καλλιτεχνικής αξίας. Πιθανόν να ήταν μέρος ενός μεγαλύτερου συγκροτήματος. Το μνημείο, από τα ύστερα χρόνια του 2ου μ.Χ. αιώνα που φιλοτεχνήθηκε, το σεβάστηκαν όλοι οι κατακτητές της πόλης –και ήταν πολλοί–, όπως και οι μεγάλοι σεισμοί  που τη χτύπησαν. 

Το 1864 ο Γάλλος παλαιογράφος Εμμανουέλ Μιλλέρ, με εντολή του αυτοκράτορα της Γαλλίας Ναπολέοντα του Γ’ και τη σύμφωνη γνώμη του σουλτάνου Αμπντούλ Αζίζ  –η Σαλονίκη είναι ακόμη τουρκοκρατούμενη–, φτάνει στην πόλη για να πάρει το μνημείο στο Παρίσι, παρά τη θέληση όλων των κατοίκων, είτε ήταν χριστιανοί, εβραίοι ή μουσουλμάνοι.
Με αφορμή λοιπόν αυτό το ιστορικό γεγονός η Μαίρη Κόντζογλου εμπνέεται και συνθέτει το εξαιρετικό μυθιστόρημα “Οι Μαγεμένες – Las Incantadas”. Παρακολουθούμε μέσα από την περίτεχνη αφήγηση της συγγραφέως την ιστορία του περίφημου μνημείου και την ζωή στη Θεσσαλονίκη στα μέσα του 19ου αιώνα, που είναι ένα μωσαϊκό πολιτισμών, είναι η πόλη που μιλούσε πολλές γλώσσες και πίστευε σε τρεις θεούς, η πολυπολιτισμική Θεσσαλονίκη. Οι  ήρωες λοιπόν του βιβλίου, χριστιανοί και Εβραίοι, άλλοι προσπαθούν να αποτρέψουν την αρπαγή των «Μαγεμένων» και άλλοι βοηθούν τον απαγωγέα να το πετύχει. 
“Οι Μαγεμένες” ένα μείγμα μυθοπλασίας και πραγματικού. Μια ιστορία που κινείται σε δύο άξονες τον ιστορικό και τον κοινωνικό. Τα ιστορικά γεγονότα, εμφανίζονται με μια δόση μυθοπλασίας προς χάριν της πλοκής, αφήνοντας ωστόσο ακόμη μια φορά να φανεί η εις βάθος ιστορική και επιμελής ερευνά της Μαίρης Κόντζογλου πάνω στο θέμα  και η γνώση που αποκόμισε, η οποία της επιτρέπει να φτιάχνει σενάρια. Αφηγούμενη κρατά τις σωστές ισορροπίες και στέκει σε απόσταση από αυτά, καταφέρνωντας να τα περιγράφει  σύμφωνα με την πλοκή και την εξέλιξη του βιβλίου, χωρίς να τα παραποιεί, επιτρέποντας στον αναγνώστη να βγάλει ανεπηρέαστος τα δικά του συμπεράσματα. Ενσωματώνει αρμονικά ιστορικά γεγονότα τα οποία δίνουν αληθοφάνεια και βαρύτητα στο βιβλίο, χωρίς να κουράζει, ενώ τα κοινωνικά θέματα εμφανίζονται σαν απόρροια αυτών των εξελίξεων, επηρεάζοντας τις ζωές των ηρώων του βιβλίου. Τα μηνύματα που θέλει να μεταδώσει σαφή μιας και φαίνεται σαν μην θέλει να τα αποδυναμώσει αφήνοντας τον αναγνώστη να οδηγηθεί σε αυτά, μα να τα τονίσει με τον δικό της μοναδικό, καυστικό τρόπο και να τον φέρει ενώπιον τους, δίνοντας του έτσι πολύ τροφή για σκέψη. Η αρχαιοκαπηλία, οι κοινωνικές σχέσεις της εποχής, ο αγώνας της επανάστασης, το χάσμα ανάμεσα στους διαφορετικούς κατοίκους, καθώς και το υπέρτατο ιδανικό της λευτεριάς με όλες τις έννοιες, είναι κάποια από τα κυρίαρχα μηνύματα του βιβλίου. 

Η γραφή της, ρέουσα, υπεύθυνη, ειλικρινής, ευφυής και ευφάνταστη, απλώνεται στις σελίδες αποκαλύπτοντας το συγγραφικό ταλέντο, που ωθεί τον αναγνώστη να αναγνωρίσει τις πληγές οι οποίες από τότε ταλαιπωρούν το ελληνικό έθνος. Μια γραφή που δημιουργεί συναισθήματα και ταυτίζει εύκολα με τους ήρωες του βιβλίου χαρεί στον ρεαλισμό και την αληθοφάνεια που αποπνέει και την οικειότητα που προσδίδει στους χαρακτήρες.
 Ο έρωτας είναι ένας ακόμα από τους ήρωες του, μια εβραιοπούλα που αγαπιέται με έναν Έλληνα επαναστάτη και ο πόθος τους για την λευτεριά, παίζει καταλυτικό ρόλο στην ιστορία και στην προσπάθεια που κάνουν για να σωθεί το μνημείο.
Οι περιγραφές λυρικές, εικονοπλαστικές, μεταφέρουν άμεσα το κλίμα μιας εποχής που η σαγήνη της αιχμαλωτίζει εύκολα τον αναγνώστη. Η πλοκή κλιμακούμενη, χωρίς να μπερδεύει, χωρίς να αποπροσανατολίζει,  ξετυλίγεται στις σελίδες του βιβλίου και κρατάει το ενδιαφέρον του αναγνώστη ως το τέλος.
Οι Μαγεμένες με την απαράμιλλη και περίτεχνη ομορφιά τους, δεσπόζουν με την παρουσία τους στο βιβλίο, καθ όλη την ανάγνωση του και σκορπούν μαγεία. Μια μαγεία που ξυπνά συνειδήσεις, που αφυπνίζει και θυμίζει ξεχασμένα ιδανικά, τονίζουν την σημαντικότητα της πολιτιστικής κληρονομιάς ως ένα τμήμα της ιστορίας του τόπου μας που δεν πρέπει να επιτρέπουμε να “απάγεται” από κανέναν. Η ταυτότητα ενός τόπου είναι η ιστορία του, οι ρίζες που άπλωσε από το χθες στο σήμερα..ρίζες που δεν πρέπει να ξεχνάμε μα και να κρατάμε αλώβητες στο πέρασμα του χρόνου. Ρίζες που δεν πρέπει να επιτρέπουμε σε κανέναν να αμφισβητεί, να μειώνει και να καπηλεύεται. Η ιστορία και οι ρίζες του τόπου μας πρέπει να υπερασπίζονται με κάθε κόστος και κάθε τίμημα. Ο τρόπος που αναδεικνύονται όλα αυτά μέσα σε αυτό το βιβλίο συγκινεί μα και διδάσκει..
Διδάσκει πως λαός χωρίς ρίζες και ιστορία, είναι ένας λαός καταδικασμένος και χωρίς μέλλον. 
Εμείς ήμασταν πάντα ένας λαός πλούσιος σε όλα αυτά, ίσως και για αυτό τα χέρια κάποιων,  ομοεθνών και ξενών, ήταν πάντα χωμένα βαθιά στις “τσέπες” μας, το θέμα είναι πόσο θα το επιτρέπουμε ακόμα !!
Ευχαριστώ λοιπόν πολύ την Μαίρη Κόντζογλου γιατί εξαιτίας της έμαθα την ιστορία των Μαγεμένων, που ήταν η πρώτη αρχαιοκαπηλία που έγινε στην Ελλάδα μα πάνω από όλα την ευχαριστώ, που με έκανε να “δω”…
Διαβάστε αυτό το βιβλίο, μόνο κερδισμένοι και πλουσιότεροι, με όλες τις έννοιες θα βγείτε, τελειώνοντας την ανάγνωση του!!

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Οι Μαγεμένες, Las Incantadas

Η Μαίρη Κόντζογλου εμπνέεται από την ιστορία των Μαγεμένων, των «Καρυάτιδων της Θεσσαλονίκης» και στήνει με τη γνωστή της αφηγηματική μαεστρία ένα συναρπαστικό ιστορικό μυθιστόρημα που αιχμαλωτίζει τον αναγνώστη από την πρώτη έως την τελευταία σελίδα.

Θεσσαλονίκη, στα βάθη των αιώνων: Μια βασίλισσα ερωτευµένη παράφορα µε τον Μεγαλέξανδρο τρέχει µες στη νύχτα να συναντήσει τον εραστή της. Τα µάγια του απατηµένου συζύγου της όµως θα µαρµαρώσουν αυτή και τη συνοδεία της. Οι µορφές τους θα µείνουν για πάντα στη Στοά των Ειδώλων.
Περίπου χίλια οχτακόσια χρόνια αργότερα, στην ίδια πόλη, που οι κάτοικοί της λατρεύουν τρεις θεούς και µιλάνε αµέτρητες γλώσσες, ο παλαιογράφος Εµµανουέλ Μιλλέρ επιχειρεί, µε τη συγκατάθεση του Σουλτάνου, να ξεριζώσει το αρχαίο µνηµείο των “Μαγεµένων” και να τις πάει στη Γαλλία, να κοσµήσουν τα ανάκτορα και τα σπίτια των ευγενών.
Στην προσπάθειά του όµως αυτή, θα βρεθεί αντιµέτωπος µε µια χούφτα ξεχωριστούς ανθρώπους: Τη Χάννα και τον Νικόλα, δυο ερωτευµένα παιδιά, που αγωνίζονται για τη µαταίωση της αρπαγής του µνηµείου, ενώ παλεύουν για το δικαίωµά τους στην αγάπη. Τον γλύπτη Αλέξανδρο Δηµητριάδη, που εµπνέεται από τους νεαρούς του φίλους, και ρίχνεται στη µάχη µε αυτοθυσία. Και τον Νταβίντ εφέντη, τον αρχαιολάτρη Εβραίο, που δίνει τον δικό του αγώνα ενάντια στην εποχή, τη φυλή του και την κοινωνία, προσπαθώντας να κρατήσει κοντά τους τις “Μαγεµένες” και να αποτρέψει την επανάληψη µελλοντικών διωγµών.
Μια σαγηνευτική ιστορία, βασισµένη σε αληθινά γεγονότα, που σκαλίζεται µε έρωτα και αίµα στα βυζαντινά τείχη, στα υγρά λιθόστρωτα, στις συναγωγές, στα παζάρια και στα γεµάτα θρύλους και ατµούς χαµάµ της Σαλονίκης.
Λίγα λόγια για την συγγραφέα

Μαίρη Κόντζογλου

Η Μαίρη Κόντζογλου γεννήθηκε, µεγάλωσε και συνεχίζει να µεγαλώνει στη Θεσσαλονίκη. 
Έχει σπουδάσει Πολιτικές Επιστήµες στο Πάντειο Πανεπιστήµιο και έχει εργαστεί σε µεγάλες ελληνικές εταιρείες, µε αντικείµενο πάντα την Επικοινωνία. 
Έχει εκδώσει τα μυθιστορήματα Το Μέλι το Θαλασσινό (2008), Περπάτα µε τον άγγελό σου (2009), Χίλιες ζωές απόψε (2013), Οι Μαγεμένες (2017), την τριλογία Οι μεσημβρινοί της ζωής (2011) που αποτελείται από τα βιβλία Άγνωστη χώρα, Μεσονύκτιο, Μεσουράνηση, καθώς και την τριλογία Τα Παλιά Ασήμια που αποτελείται από τα βιβλία Τα Παλιά Ασήμια (2014), Προσευχή για τα Παλιά Ασήμια (2015), Πέρα από τα Παλιά Ασήμια (2015).


Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ… 
(μάθετε περισσότερα πατώντας εδώ στον παρακάτω σύνδεσμο )
Please follow and like us:
error678
fb-share-icon
Tweet 124
fb-share-icon20

Related posts

“Πάμε μια βόλτα;” της Μαρίας Βουζουνεράκη, γράφει η Καλλιόπη Γιακουμή

Καλλιόπη Γιακουμή

Η ΝΟΣΟΚΟΜΑ της Δήμητρας Ιωάννου, γράφει η Δέσποινα Ανθοπούλου

ΤΟ Ρ ΤΗΣ ΕΡΩΜΕΝΗΣ, της Ειρήνης Βαρδάκη, γράφει η Καλλιόπη Γιακουμή

Καλλιόπη Γιακουμή

Αφήστε Ένα Σχόλιο