Στην περιπέτεια της ζωής του μια γυναίκα μπαίνει στην καρδιά του, μέχρι που ο πόλεμος, αδυσώπητος κι απάνθρωπος, τους δοκιμάζει. Όμως τα γραμμένα της ζωής δύσκολα τα ξεγελάς.
Η εργατικότητά του γίνεται πάθος και το πάθος του όραμα.
Χρόνια μετά, όταν ο Ακάκιος βρίσκεται σε κάθε ελληνικό σπίτι, κοιτάζει με δέος το παρελθόν και όσα κατάφερε να δημιουργήσει. Χωρίς να ξεχνά από πού ξεκίνησε, χωρίς να ξεχνά τον τόπο που τον γέννησε. Γιατί ξέρει ότι οι ρίζες είναι που κάνουν τα πιο δυνατά δέντρα.
Διαβάζοντας το βιβλίο αυτό, θα κρατήσετε στη μνήμη σας χρυσούς σιτοβολώνες του Θεσσαλικού κάμπου, μυρωδιές από παλιά εδωδιμοπωλεία και ήχους από ηπειρώτικα μοιρολόγια.
Μια ιστορία εμπνευσμένη από τη ζωή του Λευτέρη Μαντζίκα που έρχεται να συγκινήσει και να θυμίσει στον καθένα από εμάς πως η ουσία στη ζωή είναι να παραμένεις Άνθρωπος.
Η εταιρία παραγωγής ταινιών και τηλεοπτικών σειρών «Αργοναύτες» απέκτησε τα δικαιώματα του βιβλίου με σκοπό τη μεταφορά του στον κινηματογράφο. Είναι μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες παραγωγής οπτικοακουστικών έργων στην Ελλάδα που ιδρύθηκε το 2003 από τον παραγωγό Πάνο Παπαχατζή. Η εταιρεία από την ίδρυσή της έως σήμερα έχει συνεργαστεί με τις σημαντικότερες εταιρίες διανομής στην Ελλάδα (Προοπτική, Audiovisual, Feelgood). Στόχος της ομάδας των Αργοναυτών είναι να παράγει ταινίες που αγαπά και έχει στη φιλμογραφία της 16 μεγάλου μήκους ταινίες και διεθνείς συμπαραγωγές. Την καλλιτεχνική επιμέλεια του project έχει αναλάβει ο Σταύρος Στάγκος
Νο2: “ΈΒΡΟΣ”***
Έβρος
Όταν γνωρίστηκαν για πρώτη φορά, οι δύο άντρες κατάλαβαν ότι οι ζωές τους έμελλε να βαδίσουν στα ίδια μονοπάτια. Μια μεγάλη φιλία γεννιόταν, προς απορία όσων τους έβλεπαν.
Ο ένας Έλληνας κι ο άλλος Τούρκος. Φίλοι καρδιακοί. Σαν αδέρφια. Καρντάσια, που έλεγαν και οι Εβρίτες. Ο Άγγελος κι ο Μπαρίς. Συνοριοφύλακες και οι δυο. Ο ένας στη μία κι ο άλλος στην άλλη όχθη του ποταμού.
Σε λίγα χρόνια, μπήκε κι ο Δημήτρης στην παρέα. Ο Κοινοτάρχης του ελληνικού χωριού. Οι τρεις φίλοι αχώριστοι, ορκίστηκαν να πράξουν τα πάντα για το καλό του τόπου…
Τα παιδιά τους άρχισαν από μικρά ν’ ακολουθούν τα ίχνη των πατεράδων τους και να χτίζουν τη δική τους συντροφιά. Οι πρώτοι έρωτες έκαναν την εμφάνισή τους, αλλά και τα πρώτα πάθη και οι αμφιβολίες…
Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, η Μοίρα μεταμορφωμένη σε μαυροφορεμένο στοιχειό, όπως περιγράφεται από τα παραμύθια της παράδοσης, θα παίξει τον ρόλο της. Τη μία ως Μοίρα, την άλλη ως Κισμέτ, θα παίξει δραματικό ρόλο στην ζωή των ηρώων.
Σ’ ένα περιβάλλον έντονο και πολύπαθο, οι εμμονές, ο φανατισμός και τα παλιά μίση μεταξύ των λαών, θα κάνουν τη δραματική εμφάνισή τους.
Θα μπορέσει η αγάπη να ενώσει τους δυο λαούς; Πόσο δυνατή είναι μια φιλία απέναντι στον φανατισμό; Θα επικρατήσει το φως στη μάχη με τις σκοτεινές δυνάμεις;
Νο3: “ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ…ΠΩΣ ΕΖΗΣΕ”Στόχος, η διάλυση του Δυτικού τρόπου ζωής και του μοντέρνου κοινωνικού συστήματος. Μέθοδος, η θανάτωση των παιδιών με συμβολικό τρόπο, προκειμένου να γκρεμιστεί και η θρησκευτική ασπίδα του Δυτικού πολιτισμού.
Οι τρομοκράτες έχοντας στα χέρια τους το παιδί της Προέδρου Δημοκρατίας της Ελλάδας, ξεκινούν την αιώνια πάλη του καλού και του κακού, αυτή τη φορά με πολύτιμο έπαθλο τους, το μέλλον της ανθρωπότητας. Τα παιδιά…
Ο Νίκος, σωματοφύλακας της Προέδρου Δημοκρατίας της Ελλάδας. Η Άρτεμις, απόγονος αρχαίων νυμφών και αμαζόνων. Η μοίρα τους φέρνει κοντά στα βουνά της Ελλάδας και ο έρωτας τους ενώνει. Με σύμμαχους μια πολιτικό ηγέτιδα, που θα ήθελαν πολλοί λαοί, ένα υψηλό στέλεχος της ΕΥΠ και τρεις ιερείς από διαφορετικά δόγματα, ξεκινούν τη μάχη ενάντια στο χρόνο, για την επικράτηση του καλού ενάντια στο κακό.
Ένα βιβλίο με 24 κεφάλαια. Κάθε κεφάλαιο ένα γράμμα. Η ιστορία ζωής του Νίκου και της Αρτέμιδος, θα γίνει η αιτία για να ξαναγεννηθεί ένα κράτος και μαζί μ’ αυτό, η ελπίδα στον κόσμο.
Νο4: “ΝΑΥΑΓΙΟ”Τις σπουδαιότερες διαδρομές τις έχεις ήδη κάνει ψάχνοντας να βρεις τον χάρτη σου.8/12/1966, Φαλκονέρα, ώρα 02:06.
SOS από Ηράκλειον.
Στίγμα μας: 36° 52´ B., 24° 08´ A. Βυθιζόμαστε!
Ο ασύρματος του πλοίου σιγεί, όπως και οι φωνές των επιβατών. Η Ειρήνη με τον Απόστολο, που ξεκίνησαν για το ταξίδι της ζωής τους, τώρα παλεύουν να τη σώσουν. Η μάχη με τον ασύμμετρο εχθρό είναι μεγάλη και άνιση. Ποιος θα σωθεί; Ποιος θα χαθεί;
Σύγχρονη εποχή.
Η Άρτεμις, τρεις μέρες μετά τον θάνατο της γιαγιάς της, ανακαλύπτει μερικές ξεθωριασμένες εφημερίδες μιας άλλης εποχής. Σε πρώτο πλάνο βρίσκεται το ναυάγιο του «Ηράκλειον». Η γυναίκα που αντικρίζει στην κυκλωμένη φωτογραφία τής θυμίζει τη γιαγιά της. Ίδιο όνομα, ίδιο πρόσωπο, μα διαφορετικό επώνυμο. Δίχως να το γνωρίζει, κρατά ένα κουβάρι με αγκαθωτά νήματα, που, καθώς ξετυλίγεται, τα αγκάθια του χώνονται βαθιά στην καρδιά της.
Κύθηρα, Αθήνα, Παρίσι. Ένα μυστηριώδες τρίγωνο, ένα ταξίδι που δεν τέλειωσε ποτέ.
Δεν είναι κακό να ονειρεύεσαι την κορυφή. Αρκεί να θυμάσαι ότι ανήκει πάντα σε έναν. Όταν ο Μέντορας ερωτεύεται τη μαθητευόμενή του, το όνειρο βγαίνει αληθινό. Ένας κερδίζει την κορυφή, ένας πρέπει να πέσει στον γκρεμό. Φήμες λένε… ότι ήταν το ίδιο πρόσωπο.
Ήταν ο μέντοράς της. Ήταν η μαθητευόμενή του. Ήταν μια συγκλονιστικά υπέροχη και αφανιστική αγάπη. Έγιναν το πρωτοσέλιδο και η πιο πολυσυζητημένη εξαφάνιση. Για να κατανοήσει κάποιος το έγκλημα της λίμνης, πρέπει πρώτα να σκύψει στον πυρήνα αυτής της ολέθριας σχέσης.
Τα όσα ακολουθούν είναι ένα επικίνδυνο παιχνίδι. Ένας βασανιστικός γρίφος. Πολύτιμος σύμμαχος σε αυτό είναι μονάχα η ευφυΐα, μέχρι να διαπιστώσεις ότι αντίπαλός σου δεν ήταν άλλος από την ίδια την αλήθεια.
Εάν επιθυμείτε υπογεγραμμένο αντίτυπο (με γενική αφιέρωση) από τη συγγραφέα, παρακαλώ σημειώστε το στα σχόλια της παραγγελίας σας.
Tώρα πια καμιά ανάμνηση δεν θα μπορούσε να τη γεμίσει ακόμα περισσότερο με μίσος. Τίποτα πια δε θα τη βούλιαζε πιο βαθιά στον απόλυτο φόβο, που τρεφόταν μέσα της χρόνια τώρα, από μια άγνωστη απειλή για την ίδια της τη ζωή. Ένιωθε έτοιμη πλέον και ήθελε να τα θυμηθεί όλα απ’ την αρχή ως το τέλος. Ήθελε να το παλέψει, να το νικήσει, να μπορέσει επιτέλους να συνεχίσει τη ζωή της χωρίς αυτό. Να μάθει την αλήθεια, να βρει τον ένοχο και να τον κάνει να πληρώσει.
Ίσως έτσι να έκλειναν και οι πληγές. Ίσως έτσι να σκόρπιζαν οι εφιάλτες. Ίσως έτσι να λυτρωνόταν..
Νο7: “ΕΒΟΡΑ”***
Η αγάπη, όταν τη μοιράζεσαι, μεγαλώνει…
Λένε πως όταν κάποιος σώζει μια ζωή είναι σαν να σώζει τον κόσμο όλο. Η δική μου ζωή άλλαξε τη μέρα που ο Αντώνης με γλίτωσε από βέβαιο θάνατο.
Συνέχισα την πορεία μου στο δύσβατο μονοπάτι του δικού μου παραδείσου, αλλά πλέον αφουγκραζόμουν περισσότερο τη φύση, εναρμονίστηκα μαζί της, μοιάζοντας με αγρίμι που κινείται αθόρυβα στο πυκνό δάσος.
Ο Αντώνης έγινε συνοδοιπόρος μου και σκαρφάλωσε μαζί μου στην κορυφή της αγάπης. Η μοίρα όμως είχε άλλα σχέδια για μας…
Υπάρχουν άνθρωποι που θα μας κάνουν δώρο κομμάτια της καρδιάς τους για να τα ενώσουμε με τα σπασμένα δικά μας. Είναι εκείνοι που περιμένουν αυτή την ιδανική ώρα, όταν ο έρωτας θα φυσήξει σαν δροσερός άνεμος.
Είναι αδύνατον να αφεθούμε στο μεγαλείο της αγάπης αν σκεφτόμαστε από την αρχή την κατάληξή της. Μόνο έτσι ο καθένας μας θα ανακαλύψει τον δικό του παράδεισο. Την Εβόρα του.
Αριάδνη
Εβόρα…
Αέρας, άνεμος, δροσερός καιρός, δροσερός τόπος, σκιερό μέρος… Απολαμβάνουν οι αισθήσεις… Απολαμβάνει και η ψυχή… Εβόρα ή και ευώρα, η καλή ώρα, η ιδανική στιγμή της ημέρας…
Νο8: “ΠΟΛΥΞΕΝΗ”Αυτή είναι η μητέρα σου.
Τα καλλιγραφικά γράμματα της γιαγιάς της έκαναν τις συστάσεις.
Σε ένα άλλο εξώφυλλο χαμογελούσε παιχνιδιάρικα και πίσω της ήταν ένας άντρας· κάποιος είχε κυκλώσει τη μορφή του.
Αυτός είναι ο πατέρας σου, διάβασε και αναρωτήθηκε γιατί δεν υπήρχε ούτε μια φωτογραφία του στο σπίτι όπου έμενε με την Ασημίνα. Ήταν ένας ωραίος άντρας, ένας άντρας που είχε το ερωτευμένο βλέμμα του καρφωμένο στη μάνα της.
Τουλάχιστον γεννήθηκα από έρωτα, σκέφτηκε κι ευχήθηκε, αν κάποτε αποκτούσε ένα παιδί, να ήταν από έρωτα.
Μια λευκή κόλα χαρτί, που από τα χρόνια είχε ελαφρώς κιτρινίσει στις άκρες, ήταν διπλωμένη στα δύο. Την άνοιξε σχεδόν ευλαβικά για να μην τη σκίσει και διάβασε μία και μόνο λέξη: ΣΥΓΓΝΩΜΗ.
Αυτή τη λέξη και μια απάντηση στο «γιατί», που της έτρωγε χρόνια την ψυχή, περίμενε η Πολυξένη από την Ασημίνα. Μα η συγγνώμη απαιτεί γενναιότητα και οι απαντήσεις αλήθεια, κι αυτή η γυναίκα δεν είχε καμία σχέση μ’ αυτές τις αξίες. Καταχράστηκε καθετί δικό της –την ταυτότητά της, τα γνήσια έγγραφά της, την περιουσία της– κάνοντάς τη να νιώθει πως δεν ανήκει πουθενά· πως είναι… Πολύ-ξένη.
Νο9: «Ο ΑΛΕΞΙΠΤΩΤΙΣΤΗΣ ΗΤΑΝ ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ»Στον μυστηριακό αρχαιολογικό χώρο της Κνωσού δύο νέα παιδιά, μια Κρητικοπούλα μαθήτρια κι ένας Γερμανός φοιτητής της αρχαιολογίας, ερωτεύονται. Οι ζωές τους θα περάσουν μέσα από τον λαβύρινθο των γεγονότων και των συνεπειών του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, σε μια Ελλάδα που φλέγεται μέσα στις σελίδες της Ιστορίας. Μπορεί να επιβιώσει ο έρωτας σε καιρό πολέμου;
Μπορούν να αναγεννηθούν η ζωή και η ελπίδα μέσα από τις στάχτες του θανάτου; Αρκεί η αγάπη για να βρει ο άνθρωπος το μονοπάτι προς το φως;
Ένα ασπρόμαυρο παζλ, με εικόνες από την γερμανική αεροπορική απόβαση στην Κρήτη, την αντίσταση στο ηρωικό νησί, τον λιμό της Αθήνας, τον βομβαρδισμό της Δρέσδης, τη μεταπολεμική Ελλάδα μέχρι και τη σύγχρονη οικονομική κρίση, θα μας ταξιδέψει, όσο ενώνουμε τα κομμάτια του, σε εποχές ζοφερές, από εκείνες που δεν θα θέλαμε να βιώσουμε ξανά…
Νο10: “ΤΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ ΡΕΜΙΚ” Ποιο είναι το χειρότερο παιχνίδι που μπορεί να παίξει το μυαλό σου;
Το μόνο που θυμάμαι είναι θολές εικόνες, ανθρώπους σαν σκιές να περιφέρονται βιαστικά γύρω μου ψάχνοντας τη θέση τους στο χωροχρόνο, και ήχους να μπερδεύονται ανάμεσά μας, να μας τυλίγουν, μέχρις ότου ένα πελώριο κόκκινο, σαν κύμα που γιγαντώνεται, ορμάει επάνω μας και μας σκεπάζει. Σιγή για λίγο, κι έπειτα ο ήχος έρχεται υπόκωφος.
1-8-7, επαναλαμβάνω, 1-8-7, καλώ ενισχύσεις.
Νεκρό παιδί στο Καθολικό Δημοτικό Σχολείο Η Ιωάννα της Λωρραίνης.
Στο σημείο η ύποπτη. Η διευθύντρια Άγκα Ρέμικ.
ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Η ΑΓΚΑ ΡΕΜΙΚ. Το παιδί της τραγωδίας του Σαν Αντόνιο του Τέξας τα Χριστούγεννα του 1989. Ο πατριός μου πυροβόλησε τη μητέρα μου κι έπειτα έδωσε τέλος στη ζωή του. Η μικρή μας Μάργκο από την τρομάρα της το έσκασε και δεν είναι πλέον παρά ένας φάκελος που έκλεισε, ενός παιδιού που δε βρέθηκε ποτέ.
ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Η ΑΓΚΑ ΡΕΜΙΚ. Η κατάρα πίσω από κάθε τραγωδία.
Η γυναίκα που απελπισμένα προσπαθεί να σας μοιάσει. Έχω μια όμορφη γάτα, τη Ζόι, και μια έξυπνη κούκλα, τη Ζακλίν.
Έχω μια γειτόνισσα που πουλάει τη ζωή μου στον Τύπο. Έχω ένα βασανιστικό ερώτημα που με στοιχειώνει.
Ποια είμαι; Τι είμαι;
Απεγνωσμένα, πλέον, σας ζητάω να με βοηθήσετε να το ανακαλύψω.
.
Νο11: “ΝΥΦΙΚΟ ΑΠΟ ΠΟΡΦΥΡΑ”Ένα βιβλίο για έναν τόπο ανυπότακτο και μια αδάμαστη γενιά σε σκοτεινούς καιρούς. Με φόντο ιστορικά γεγονότα που έρχονται να μας θυμίσουν πως οι άνθρωποι γίνονται ήρωες παρά τη θέλησή τους.
Νο12: “ΑΓΡΙΕΣ ΜΕΛΙΣΣΕΣ”Έτσι ήρθε στον κόσμο η Ελένη Σταμίρη. Την πέμπτη ημέρα του Αυγούστου του 1930. Την ίδια στιγμή στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, γεννιόταν ο Νηλ `Αρμστρονγκ και τριάντα εννιά χρόνια αργότερα θα γινόταν ο πρώτος άνθρωπος που θα πατούσε στο φεγγάρι. Τη Λενιώ Σταμίρη, όμως, την ένοιαζε να πατάει μόνο στη γη. Αυτήν καταλάβαινε, αυτήν αγαπούσε, αυτή της έδινε δύναμη και πείσμα. Κι ό,τι αγαπούσε η Λενιώ, το αγαπούσε με πάθος. `Αλλον τρόπο δεν ήξερε και δεν την ενδιέφερε να μάθει.
H ιστορία των Σταμίρηδων και των Σεβαστών –των οποίων το μίσος και η βεντέτα που ξέσπασε ανάμεσά τους κλόνισε το Διαφάνι, ένα ήσυχο χωριό της Θεσσαλίας– ξεδιπλώνεται στις σελίδες αυτού του βιβλίου, πηγαίνοντας το χρόνο πίσω, εκεί που ξεκίνησαν όλα. Στη γέννηση της Ελένης. Μέσα από τη δική της ζωή, βλέπουμε την πορεία των μοιραίων γεγονότων που έφεραν αντιμέτωπες τις δύο οικογένειες.
Η ιστορία πριν τις Άγριες Μέλισσες της διάσημης τηλεοπτικής σειράς του Πέτρου Καλκόβαλη και της Μελίνας Τσαμπάνη, που καθήλωσε εκατομμύρια τηλεθεατές οδηγεί τον αναγνώστη στις άγνωστες πλευρές των δύο οικογενειών. Και σε μυστικά που ακόμα και οι πρωταγωνιστές αυτής της βεντέτας δε θα μάθουν ποτέ.
Νο13: “ΡΑΓΙΑΣ”1816-1829. Πάτρα, Τριπολιτσά, Ναύπλιο, Μεσολόγγι…
Αφότου ο Αγγελής βρέθηκε φυλακισμένος στο κοτέτσι του Σαχίν Αγά, το μίσος φώλιασε στην ψυχή του σαν φαρμακερό φίδι.
Κατά την εκρηκτική και συγχρόνως σαγηνευτική πορεία του μπαίνει στη δούλεψη ενός στρυφνού και τσιγκούνη πραματευτή, που σου πουλά κωλοφωτιά για καντήλι. Τον ζώνει το μολυβένιο σύγνεφο της σκλαβιάς και του εξευτελισμού των ραγιάδων.
Σμίγει με την Κερασία, όπου στο πρόσωπό της βουτάνε και κολυμπούν τα όνειρα. Απαντιέται με κοτζαμπάσηδες, κολίγους και συμπολεμιστές, που είναι πιότερο από αδέρφια και γυναίκα την ώρα της μάχης, ενώ ένα τρομαγμένο Τουρκόπουλο γαντζώνεται πάνω του.
Στον δρόμο του και δύο γέροντες, οι οποίοι ξεψαχνίζουν το κίνητρο για καθετί μα και τη γλυκιά και φαρμακερή ουσία του «εγώ», η πλανεύτρα Ασπασία, διαβολικοί ξένοι, ντόπιοι τυχοδιώκτες, ο επί τριάντα έξι χρόνια αμίλητος Συμεών, ένας καβαλάρης που σώζει αιχμάλωτες Τουρκοπούλες και ο τρανότερος οχτρός του λεύτερου ανθρώπου, ο φόβος.
Ο Αγγελής βιώνει το μεγαλείο και τη σκοτεινή πλευρά του ματοβαμμένου Εικοσιένα, γκρεμίζοντας μυθεύματα και φανερώνοντας καταχωνιασμένες αλήθειες. Σφιχταγκαλιάζεται με τη φωτιά του ξεσηκωμού, μεταβολίζει την αγριότητα σε ελπίδα, λύτρωση και γλυκασμό, και βροντοφωνάζει: «Θέλω να μην είμαι ραγιάς σε κανέναν. Ραγιάς σε τίποτα!»
Νο14: “ΜΑΥΡΟ-ΔΑΝΕΙΚΕΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ”Εκεί που έφτασαν, δεν γινόταν διαφορετικά! Ο Έκτορας δεν είχε δικαίωµα πια να παίρνει αποφάσεις. Ο Πέτρος τον άρπαξε από τα µαλλιά και τράβηξε το πιστόλι που είχε κρυµµένο. Έριξε τον γιο του στον καναπέ και κρατώντας τον ακόµα από το κεφάλι, του το έχωσε στο στόµα. Έσκυψε στο τροµαγµένο του πρόσωπο και είπε.
Δεν ορίζεις εσύ την ώρα της τιµωρίας σου, Έκτορα, εγώ την ορίζω! Μέσα στα επόµενα δευτερόλεπτα, από αυτό το στόµα θα βγαίνουν λέξεις σωστές.
Έστω µία λάθος, και θα σου τινάξω το κρανίο στους πέντε ανέµους. Κατάλαβες;
–Πατέρας µε γιο; Ναι, πατέρας µε γιο στον κόσµο που συµβολικά έστω ονοµάζουµε «κόσµος της νύχτας» µα στην πραγµατικότητα κυριαρχεί από την γέννηση του ήλιου µέχρι τον θάνατο του φεγγαριού. Φτιαγµένοι από Φως και Σκοτάδι όλοι οι ήρωες της ιστορίας. Η νύχτα της ζωής τους µεταµορφώνεται µεθοδικά και ύπουλα από ληµέρι και καταφύγιο σε φυλακή και παγίδα. Και η σκοτεινή πλευρά της ψυχής τους κυριαρχεί σε βαθµίδες εξουσίας όπου ο άνθρωπος κοστολογεί τον άνθρωπο µε χρήµα και αίµα.
Μαύρα δίχτυα απλώνει η πλοκή του βιβλίου και πλέκει ιστορίες για την αχόρταγη δίψα του ανθρώπου για άνοδο σε εξουσία καθοδική. Εκεί που το πληρωµένο έγκληµα αγγίζει ακόµα και την αγάπη. Ιστορίες που µιλούν για το νερό που γίνεται αίµα και φτιάχνει δεσµά θανάτου. Και που λένε πως όσο ζεις, όλα µπορείς να τα κάνεις. Να αποδράσεις σε άλλες χώρες, σε άλλους κόσµους, µε άλλο όνοµα και άλλη ταυτότητα. Ναι µπορείς και αυτό! Όταν µόνη σου επιλογή είναι να πεθάνεις για να µείνεις ζωντανός πρέπει να το κάνεις. Και µετά; Πόσο φεύγεις από εσένα, αν αλλάξεις όνοµα και γίνεις ένας άλλος; Μέχρι πού µπορείς να φτάσεις… κρυµµένος σε «Δανεικές Ταυτότητες»;
.
Νο15: “ΑΓΙΟ ΑΙΜΑ”Το μικρό αγόρι κρεμιέται απάνω της, τα χεράκια του δεμένα στον λαιμό της, το προσωπάκι του φωλιασμένο στον κόρφο της. Η μάνα τον σφίγγει στην αγκάλη της, ανασαίνει με λαχτάρα τις ανάσες του και μια στιγμή καρτερά. Μια στιγμή για το στερνό της κοίταγμα, το στερνό της δάκρυ, τα στερνά της λόγια. «Γιε μου… Αϊτέ μου…» Μια στιγμή μονάχα πριν ριχτεί στο βάραθρο.
Σουλιώτισσες, Μοραΐτισσες, δολιομάνες, μορφές σκλαβωμένες μα και μορφές θεριεμένες που ρίχνονται σε αγώνα ανείπωτο για ν’ αλλάξουν την αλυσόδετη μοίρα τους.
Στο Σούλι και στα Γιάννενα, στον Μοριά και στα Ψαρά, στη Ρούμελη και στο Μεσολόγγι, φτάνει η στιγμή του σηκωμού, η ώρα της Επανάστασης. Τότε αρχινά τούτο δω το μυθιστόρημα, όταν οι γονατισμένοι πιάνουν τ’ άρματα και ορθώνουν ψυχή και μπόι στον πανίσχυρο δυνάστη.
Η Λέγκω, ο Σίμος, η Δέσπω, ο Νικόλας, η Αργυρώ και σιμά τους οι Κολοκοτρωναίοι, οι Τζαβελαίοι, ο Ανδρούτσος, ο Καραϊσκάκης, οι αρματωμένοι της Kλεφτουριάς κι οι απόστολοι της Φιλικής, οι μπουρλοτιέρηδες κι οι καπετάνισσες. Ήρωες και ηρωίδες του λαού μας που βαφτίστηκαν μια φορά στο λάδι για την πίστη τους και μια φορά στο αίμα για την πατρίδα τους. Αυτός είναι ο αγώνας τους. Αυτή είναι η Ιστορία μας.
Νο16: “ΑΓΙΕΣ ΨΥΧΕΣ”«Πού πας, μπρε Νικόλα, μονάχος;» φώναξε οργισμένος ο Κολοκοτρώνης κι έκαμε να κινηθεί, να τον γυρίσει πίσω στην αράδα.
«Πάω ν’ ανταμώσω την Αργυρούλα μας», του αποκρίθηκε και ξεθηκάρωσε την κοφτερή του πάλα. «Ή να γδικηθώ τον θάνατό της…»
Πρώτοι μήνες της Επανάστασης κι ο αέρας της λευτεριάς σαρώνει τα σκλαβωμένα χώματα της πατρίδας απ’ τη Μακεδονία και το Αιγαίο μέχρι το Μεσολόγγι και τον Μοριά.
Ο Νικόλας, η Δέσπω, ο Στέφανος, η Αργυρώ, ο Σίμος, ο μικρός λαός τούτου δω του μυθιστορήματος, μορφές και ψυχές της Επανάστασης, παλεύουν θεριεμένα για τ’ άπιαστο όνειρο και δοκιμάζονται σκληρά απ’ την ανθρώπινη μοίρα. Ζυμώνονται με τη φωτιά και το μπαρούτι, πολεμούν, αγαπούν, θρηνούν, πονούν. Μα, επιτέλους, ανασαίνουν λεύτερα.
Μετά το Σούλι και το Ζάλογγο, τα Ψαρά, τ’ Ανάπλι, η Τριπολιτσά. Τόποι μαρτυρικοί, τόποι ιεροί, μα και τόποι αφάνταστου ηρωισμού.
Κει όπου οι σκλάβοι γίνονται άνθρωποι.
Κει όπου οι ραγιάδες γίνονται Έλληνες.
Νο17: “ΚΑΛΟ ΜΟΥ ΠΑΙΔΙ”
Εκείνος φτιάχνει τη μέρα και τη νύχτα. Σαν Θεός.
Μια καλύβα στο δάσος, χωρίς παράθυρα. Η ζωή της Λένας και των δύο παιδιών της ακολουθεί αυστηρούς κανόνες: γεύματα, τουαλέτα, μελέτη, όλα ακολουθούν ευλαβικά ένα προκαθορισμένο πρόγραμμα. Ο πατέρας μεριμνά για την τροφή, τους προστατεύει από τους κινδύνους του έξω κόσμου και φροντίζει να έχουν πάντα τα παιδιά του μια μητέρα — όποιο κι αν είναι το κόστος.
Αλλά μια μέρα η μητέρα καταφέρνει να αποδράσει. Και τότε ξεκινάει ο πραγματικός εφιάλτης. Διότι πολλά δείχνουν ότι ο πατέρας θέλει πάση θυσία να πάρει πίσω αυτό που του ανήκει. Τι απ’ όλα συμβαίνει πραγματικά και τι είναι προϊόν παράνοιας;
Νο18: “ΖΩΗ ΡΕΟΥΣΑ”Η Αννα Βενέτη, μια όμορφη και καλλιεργημένη μεσήλικη γυναίκα, βιώνει ίσως την πιο κρίσιμη περίοδο της ζωής της. Υποφέρει από κατάθλιψη και κρίσεις πανικού εξαιτίας της ανεργίας, του άγχους και άλλων καταστάσεων.Προσπαθώντας να διαχειριστεί τα προσωπικά της προβλήματα καταφεύγει στη συγγραφή ενός βιβλίου στο οποίο εξιστορεί τα βιώματα της νιότης της.
Ανάμεσα σ αυτά που τη σημάδεψαν, ήταν και η συνάντηση με τον Ερνέστο «Τσε» Γκεβάρα στο πλαίσιο μιας μυστικής επίσκεψής του στην Ελλάδα.
Ο μεγάλος έρωτας, η αγάπη, οι κοινωνικοπολιτικές συνθήκες της Ελλάδας των δεκαετιών του 50 και του 60, η αναλγησία του κρατικού μηχανισμού, θα περάσουν μπροστά από τα μάτια του αναγνώστη σαν κινηματογραφική ταινία. Θα καταφέρει τελικά η Αννα, μέσω της συγγραφής και της αναβίωσης του παρελθόντος, να βρει τις αιτίες των προβλημάτων που την ταλανίζουν; Είναι ποτέ αργά για να θεραπεύσει κανείς την ψυχή του;
Νο19: “ΔΡΟΜΟΣ Η ΖΩΗ ΤΑΡΑΤΣΕΣ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ”Μέχρι πού θα έφτανες για τη φιλία; Μπορείς να βάλεις τον κολλητό σου σε μια ξεσκέπαστη Mercedes Benz 250 CE του ’67 για ένα ταξίδι ζωής; Θα μπορούσες να του πραγματοποιήσεις ένα όνειρο ετών, ξεπληρώνοντας όσα έκανε εκείνος για σένα χωρίς ποτέ να ζητά αντάλλαγμα;
Βασίλης και Πάρης. Μια φιλία τόσο δυνατή, που τους κρατά πάντα μαζί, αν και ακολουθούν ξεχωριστές διαδρομές. Ο ένας μπάρμαν, ο άλλος ανώτερο στέλεχος σε επιχειρήσεις, απολαμβάνουν τις συναντήσεις τους σε ταράτσες, δώματα και μπαράκια.
Η Βάλια θα μπει στη ζωή τους, με τα δικά της προβλήματα και τη δική της δυναμική.
Ένα road trip θα ξεκινήσει για τρεις ανθρώπους με διαφορετικά «θέλω», αλλά με έναν κοινό σκοπό. Πληγωμένοι, είτε ψυχικά είτε σωματικά, θα στηρίξουν ο ένας τον άλλον για να βρουν όλοι μαζί μια καλύτερη εκδοχή του εαυτού τους.
«Είπε πως για χρόνια αισθανόταν ολόκληρος, αλλά όταν με βρήκε, κατάλαβε πως ήταν μισός. Μη γελιόμαστε· το άλλο ήμισυ δεν χρειάζεται να είναι σύζυγος ή εραστής. Μπορεί να είναι απλώς αδελφός, συγγενής ή ένας πιστός φίλος. Μπορεί να μην είναι άνθρωπος, να είναι σκύλος, ή μια ιδέα που μας κυνηγάει για χρόνια. Αν και ως έκφραση δεν με αντιπροσωπεύει. Θεωρώ πως ούτως ή άλλως είμαστε ολόκληροι. Εγώ ήμουν λιγότερο από μισός, λειψός μετά τα πεπραγμένα των δικών μου, κι αυτός μου έδωσε πάλι σύσταση και ποσοστά. Τώρα ήρθε η ώρα να του δώσω κι εγώ κάτι από μένα».
Νο20: “ΧΤΥΠΑ ΤΟ ΦΙΔΙ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ”Καλοκαίρι του 1944. Το Δίστομο φλέγεται και οι αδίστακτοι ναζί ξεκληρίζουν ανθρώπους, ζώα και περιουσίες. Μέσα από τον όλεθρο και την καταστροφή, ένα δεκατετράχρονο κορίτσι γλυτώνει σαν από θαύμα. Η ορφανή, πλέον, Αντιγόνη καταλήγει ως ψυχοκόρη σε μια εύπορη οικογένεια αγροτών στη Λιβαδειά, αδυνατώντας να διανοηθεί όσα δεινά τής επιφυλάσσει η Μοίρα. Εξαρτημένη από τα αφεντικά της, θα γνωρίσει τον σωματικό και τον ψυχικό βιασμό, την ταπείνωση και την κακοποίηση σε κάθε της έκφανση.
Μοναδικός συμπαραστάτης και σύντροφός της ο έφηβος γιος τους, ο Λάμπρος. Φθινόπωρο του 1950. Η εικοσάχρονη Αντιγόνη ταξιδεύει για τη Νέα Υόρκη, αφήνοντας πίσω της όλα όσα την πόνεσαν και την πλήγωσαν ανεπανόρθωτα, όπως και όλα όσα αγάπησε περισσότερο στη ζωή της. Έχοντας πέσει θύμα μιας ακόμα δολοπλοκίας των ασυνείδητων και αδίστακτων αφεντικών της, η ζωή της ανατρέπεται εκ νέου καθώς οδεύει σε έναν ακούσιο γάμο με τον κατά πολύ μεγαλύτερό της ομογενή επιχειρηματία Στράτο, που προαποφασίστηκε εν αγνοία της. Θα ακολουθήσουν όλα την προσχεδιασμένη πορεία τους ή η ζωή θα αποδειχτεί και πάλι απρόβλεπτη;
Ορισμένες από τις σκοτεινότερες στιγμές της Ιστορίας, ποταπά ανθρώπινα ένστικτα, ανηλεής εκμετάλλευση των ανίσχυρων, ένας νέος και ελπιδοφόρος κόσμος και μια αγάπη που θα μπορούσε να αποδειχτεί ισχυρότερη όλων των εμποδίων, είναι μερικά μόνο από τα συστατικά μιας καθηλωτικής και αλησμόνητης αναγνωστικής περιπλάνησης από την πένα του Γιάννη Φιλιππίδη.
.
Νο21: “ΑΤΕΛΗ ΑΓΑΛΜΑΤΑ”“Ό,τι μεγαλώνει στο σκοτάδι γίνεται αγρίμι”.
Κάθε έργο τέχνης απαρτίζεται από δύο ιστορίες που το χαρακτηρίζουν και το κάνουν μοναδικό: του καλλιτέχνη και της πραγματικότητας μέσα στην οποία δημιουργήθηκε. Η παρούσα ιστορία όμως στέκεται μόνη της, χωρίς σαφή διαχωριστικά όρια μεταξύ καλλιτέχνη και έργου. Μοιάζει με σιαμαία ένωση μεταξύ φαντασίας και ρεαλισμού· ένα πρωτόγνωρο πέρασμα από την ανθρώπινη παιδικότητα στη σκληρή βιαιότητα της ανθρώπινης φύσης.
Νο22: “Η ΑΡΒΑΝΙΤΙΣΣΑ ΔΑΣΚΑΛΑ”Η Λευκή γεννιέται χλωμή κι ετοιμοθάνατη στην αρβανίτικη οθωμανοκρατούμενη κωμόπολη Μανδρίτσα της Δυτικής Θράκης λίγο πριν τον επιθανάτιο ρόγχο του 19ου αιώνα. Την σώζει από βέβαιο θάνατο ο δεκατριάχρονος γείτονάς της Αντζελής, βουτώντας την αντί για αεροβάπτισμα στο αναζωογονητικό νερό του ποταμού Κιζίλ Ντερέ που περνά δίπλα από την κώμη. Μεγαλώνοντας, παρά την εύθραυστη ιδιοσυγκρασία της, είναι προικισμένη με έμφυτη ενόραση και σώζει τους συγχωριανούς της από απανωτές καταστροφές, εξοντώνοντας με τον δικό της τρόπο μοχθηρούς Νεότουρκους και διαβόητους κομιτατζήδες.
Άριστη μαθήτρια στο Παρθεναγωγείο της Μανδρίτσας, στέλνεται μετά την αποφοίτησή της στην Αδριανούπολη να συνεχίσει τις σπουδές και να γίνει διδασκάλισσα για να μορφώσει τις άβγαλτες Αρβανίτισσες κορασιές της κώμης της. Ερωτεύεται τον νεαρό Γκριγκόρ, Βούλγαρο και γυιό μισητού αρχικομιτατζή. Συγγενείς και συγχωριανοί την αποστρέφονται. Θα μπορέσει να εντάξει τον αγαπημένο της στην οικογένεια και στην κοινωνία της κώμης της; Θα κατορθώσει να αποσοβήσει τον εκπατρισμό των Μανδριτσιωτών και την αποπομπή τους στην ελεύθερη Ελλάδα, σώζοντάς τους από τη μανία των Βουλγάρων κομιτατζήδων;
Δυτική Θράκη! Ρωμιοί και Αρβανίτες! Νεότουρκοι και Βούλγαροι! Θρακικός Αγώνας! Βαλκανικοί Πόλεμοι! Αγωνία, τρόμος, φωτιά και πούλβερη. Αλλά μες στις στάχτες κρυφοκαίει η φλόγα της αγάπης και κρατιέται αναμμένη η σπίθα της ελπίδας.
Νο23: “ΒΑΘΥ ΡΗΓΜΑ”“Κανείς δεν μπορεί να γυρίσει πίσω τη ζωή και να κάνει μια νέα αρχή, αλλά μπορεί σήμερα να κάνει ένα νέο τέλος”. Έχει σαστίσει. Σκοτάδι και πόνος. Ό,τι κι αν έγινε, ήταν δυνατό. Δίπλα του χαλάσματα, έπιπλα και μια γυναίκα νεκρή. Αυτός όμως πρέπει να επιζήσει, πρέπει να γυρίσει στη ζωή που έχτισε με μεγάλο αγώνα. Τίποτα δεν του χαρίστηκε. Π
έρασε πολλά, αλλά δεν το έβαλε κάτω. Αρνείται να αποδεχτεί τη νέα πραγματικότητα. Προσποιείται ότι ακολουθεί το καθημερινό πρόγραμμα στην εταιρία που διευθύνει, φτιάχνει λίστες, στήνει εικονικούς διαλόγους με τον μοναδικό του φίλο.
Μέσα στα όνειρα, στις παραισθήσεις, πρόσωπα από το βασανιστικό του παρελθόν τον επισκέπτονται και ζητάνε απαντήσεις.
Δεν μπορεί να τ’ αντέξει κι αυτό. Σκέφτεται ότι έξω υπάρχει ζωή, υπάρχει φως, τουλάχιστον γι’ αυτόν. Ή μήπως όχι;
.
Νο24: “ΣΚΑΚΙΣΤΗ ΝΟΥΒΕΛΑ”
Η “Σκακιστική νουβέλα”, το τελευταίο αριστούργημα του Στέφαν Τσβάιχ, δημοσιεύτηκε το 1943 στη Στοκχόλμη. Μεταθανάτια έκδοση, αφού ο συγγραφέας αυτοκτόνησε τον προηγούμενο χρόνο μαζί με τη δεύτερη γυναίκα του στη Βραζιλία, τον τόπο όπου πήγε το 1940 αυτοεξόριστος. Θεωρούσε την καταστροφή της Ευρώπης στη δεκαετία του ’40 ως την καταβαράθρωση όλου του του έργου.
Η “Σκακιστική νουβέλα” αποτελεί μια μόλις καλυμμένη εξομολόγηση.
Στο πλοίο, με δρομολόγιο από τη Νέα Υόρκη στο Ρίο και το Μπουένος Άιρες, όπου αρκετοί Ευρωπαίοι επιβάτες, φεύγοντας μακριά από τη βία και τη σύγχυση του ναζισμού, αναζητούν καταφύγιο στην Αργεντινή και τη Βραζιλία ως τόπο εξορίας και ελπίδας, ο δρ. Μπ. αντιμετωπίζει σε μια παρτίδα σκακιού τον Μίρκο Τσέντοβιτς, τον σκοτεινό παγκόσμιο πρωταθλητή. Ο συγγραφέας αναπτύσσει με μεγαλειώδη τρόπο το θέμα του πνευματικού εγκλεισμού που δεν μπορεί να βρει διέξοδο παρά στην τρέλα. Ο δρ. Μπ., πριν ταξιδέψει, υπέστη από τους ναζί μια ιδιαίτερη φυλάκιση σ’ ένα εντελώς άδειο δωμάτιο ξενοδοχείου, χωρίς τίποτα να μπορεί ν’ απασχολήσει ή να διασκεδάσει το μυαλό του, μέχρι που ανακάλυψε ένα εγχειρίδιο με παρτίδες σκακιού που άρχισε ν’ αποστηθίζει και να ξαναπαίζει από μνήμης.
Έχοντας εξαντλήσει τις πηγές του βιβλίου, το μυαλό του τον οδήγησε σε παρτίδες με αντίπαλο τον εαυτό του κι έτσι άρχισε να υποβάλλεται σε μια σχιζοφρενική διάλυση που επρόκειτο να αποβεί μοιραία. Στο αφήγημα απεικονίζεται η πάλη του πνεύματος και της φαντασίας -χαρακτηριστικά του παλαιού κόσμου- ενάντια στον εσωτερικό δαίμονα και στην αδιάβλητη και πεισματική λογική της σύγχρονης βαρβαρότητας.
Η νουβέλα μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Gerd Oswaldτο 1960, σε μια “κλασική”, ατμοσφαιρική γερμανική ταινία με πρωταγωνιστές τους Curd Jurgens (δρ. Μπ./’Βέρνερ Φον Μπάζιλ’), Mario Adorf (Μίρκο Τσέντοβιτς), Hansjorg Felmy και Claire Bloom.
Νο25: “ΑΓΑΠΗΤΕ ΘΕΕ”
Με λένε Όσκαρ, είμαι δέκα χρονών, έχω βάλει φωτιά στη γάτα, στο σκύλο, στο σπίτι (αν δεν κάνω λάθος έχω ψήσει και τα χρυσόψαρα), κι αυτή είναι η πρώτη φορά που σου γράφω, γιατί μέχρι σήμερα, λόγω του σχολείου, δεν είχα χρόνο. Σου το λέω ευθύς εξαρχής: σιχαίνομαι να γράφω.
Νο26: “ΣΤΗ ΓΗ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΡΟΣΚΑΙΡΑ ΥΠΕΡΟΧΟΙ”
Νο27: “ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΩΠΟ”
Νο28: “ΛΙΒΕΛΟΥΛΑ”Τρεις φίλοι και μια ανακάλυψη που θα τους οδηγήσει σε μια προφητεία, αλλά και στον απόλυτο κίνδυνο.
Μια μυστική οργάνωση που κρατάει χρόνια και αξιώματα που κληρονομούνται. Μια κοπέλα που διαθέτει ιδιαίτερα χαρίσματα.Ένας άντρας που δε διστάζει μπροστά σε τίποτα, προκειμένου ν’ αποκτήσει δύναμη και παγκόσμια εξουσία.Άνθρωποι πιόνια σε επαίσχυντες συμφωνίες. Θύματα και θύτες σε ένα κουβάρι αποκαλύψεων, καταστροφές, πόθοι κι έρωτες, αγάπη και μίσος στο αέναο παιχνίδι της ζωής. Υπάρχει άραγε λύτρωση ή δικαιοσύνη για τους ήρωες;
Πώς συνδέονται όλα με τον μύθο της λιβελούλας;
.
.
Νο29: “Η ΠΛΕΞΟΥΔΑ”Τρεις γυναίκες, τρεις ζωές, τρεις ήπειροι. Αλλά μία και μόνο κοινή επιθυμία για όλες τους: η ελευθερία.
Ινδία: Η Σμίτα ανήκει στην κάστα των “Ανέγγιχτων”, δηλαδή στο χαμηλότερο σκαλοπάτι της ινδικής κοινωνίας. Οι συνθήκες κάτω απ’ τις οποίες ζει είναι άθλιες, όπως και η δουλειά της. Έχει όμως άλλα όνειρα για τη μικρή της κόρη κι αυτό θα την οδηγήσει στο να πάρει μια παράτολμη απόφαση.
Ιταλία: Στο Παλέρμο η Τζούλια δουλεύει στη βιοτεχνία του πατέρα της.
Όταν αυτός πέφτει σε κώμα μετά από ένα τροχαίο, η Τζούλια ανακαλύπτει πως η επιχείρησή τους έχει χρεοκοπήσει και θα αποφασίσει να βρει έναν τρόπο για να τη σώσει.
Καναδάς: Η Σάρα, μεγαλοδικηγόρος στο Μόντρεαλ, έρχεται αντιμέτωπη με τον κοινωνικό αποκλεισμό του εργασιακού της περιβάλλοντος όταν οι συνάδελφοί της ανακαλύπτουν πως πάσχει από καρκίνο. Κάτι που θα την κάνει να αναθεωρήσει οτιδήποτε πίστευε σαν δεδομένο ως εκείνη τη στιγμή.
Οι ιστορίες αυτών των τριών γυναικών, που καλούνται να παλέψουν ενάντια στη μοίρα τους, είναι άρρηκτα δεμένες από ένα παράξενο νήμα που κι οι ίδιες δε γνωρίζουν. Τρεις ιστορίες ανθρώπινες και γεμάτες ελπίδα, απ’ αυτές που μονάχα η ζωή ξέρει τόσο περίτεχνα να πλέκει.
.
.
Νο30: “ΛΥΚΟΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΛΥΚΟΥΣ”Βερολίνο, 1923: ο τρελός πληθωρισμός οδηγεί τα μεσαία στρώματα στα πρόθυρα της πείνας.
Η επιθετικότητα της ακροδεξιάς μεγαλώνει.
Ο νεαρός Βόλφγκανγκ Πάγκελ, αξιωματικός στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, άνεργος πλέον, προσπαθεί να επιβιώσει ρισκάροντας τα πάντα στο καζίνο και στη ζωή.
Το αριστούργημα του hans Fallada πρώτη φορά στα ελληνικά.
.
.
Νο30+1: “ΜΝΗΜΟΣΥΝΗ”Τα χορευτικά της βήματα, ένα γράμμα δίχως όνομα αποστολέα και παραλήπτη, ένα ασημένιο δαχτυλίδι κι ένα σκουριασμένο κλειδί, καθώς και η μυστηριώδης άρνηση της μητέρας της να της μιλήσει για την ιστορία που κρύβεται πίσω από αυτά τα ευρήματα, οδηγούν την Ισιδώρα από την Αστόρια σ’ ένα χωριό του Ολύμπου, τη Λευκομηλιά, με σκοπό να ανακαλύψει μόνη της όσα έχουν μείνει κρυφά για χρόνια.
Εκεί θα γνωρίσει τον Στέλιο, τον δήμαρχο της περιοχής, που προσπαθεί να επαναφέρει το πανηγύρι των Μουσών, μια γιορτή ξεχασμένη για τριάντα χρόνια.
Μαζί του ξετυλίγει το κουβάρι που καταλήγει στο παρελθόν, εκεί όπου η μοίρα έστησε εξέδρα για τον χορό της ζωής και του θανάτου.
Με φόντο την ιστορία της οικογένειας του Ηλία Τελεσίδη, τους τοπικούς μύθους, τα πανηγύρια των κατοίκων της Λευκομηλιάς, και τις ανθρώπινες σχέσεις που λήγουν άδοξα, οι ήρωες πασχίζουν να βρουν τα βήματά τους, έως ότου η μητέρα Μνημοσύνη, η θεότητα της μνήμης, τους οδηγήσει στη λύτρωση.
Μια οριακή στιγμή, μια γυναίκα που δεν κρατά μυστικό, μια μαύρη αρκούδα που λίγοι μπορούν να δουν, κι ένα θύμα που γίνεται ταυτοχρόνως θύτης, συνθέτουν μια πολυπρόσωπη ιστορία με μικρή πνοή μαγικού ρεαλισμού, όπου τα όρια μεταξύ ενοχής και αθωότητας είναι δυσδιάκριτα, και οι ζωές των ανθρώπων είναι μοιραία δεμένες μεταξύ τους.
.
Γίνετε μέλος της ομάδας μας “Βιβλίων Ορίζοντες” στο facebook πατώντας το παρακάτω σύνδεσμο
Επιμέλεια άρθρου: Καλλιόπη Γιακουμή
678
124
20