ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ

• Η άποψη της Καλλιόπης Γιακουμή για το βιβλίο 

   

   

“Οι δρόμοι της βροχής” 
Συγγραφέας Ελευθερία Χατζοπούλου
Εκδόσεις Ψυχογιός

“Οι δρόμοι της βροχής”, της Ελευθερίας Χατζοπούλου, είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα με κύριο άξονα τα γεγονότα του ξεριζωμού των Ελλήνων της Ανατολικής Θράκης από την Αδριανούπολη. Δυο φορές υποχρεώθηκαν σε βίαιο διωγμό από τον τόπο στον οποίο γεννήθηκαν, η πρώτη το 1913-14 και η δεύτερη και οριστική το 1922. Η πολύ καλά πληροφορημένη ιστορικά, όπως μαρτυρά η έρευνα της, συγγραφέας του βιβλίου, “δένει” περίτεχνα και τόσο όμορφα, τα ιστορικά στοιχειά τα οποία συνέλεξε, με προσωπικές μαρτυρίες Θρακιωτών προσφύγων και τα κάνει να φθάνουν σε μας, μέσα από τις σελίδες του βιβλίου της, ως σιωπηλή μα τόσο διαπεραστική κραυγή παράπονου και πόνου για μια αλήθεια, που δεν ακούστηκε όσο έπρεπε. Τα κάνει εκείνες τις εναγώνιες φωνές του πληγωμένου Ελληνισμού των χαμένων πατρίδων, για τις απώλειες που βίωσαν και που εμείς δεν ακούσαμε. Έρχεται με την πένα βουτηγμένη στον σεβασμό, την εκτίμηση, την αναγνώριση, την πλήρη συναίσθηση των όσων έγιναν και μας είναι γνωστά, να αποτιμήσει τον δικό της φόρο τιμή σε εκείνους τους μαρτυρικούς Έλληνες και να αποδείξει περίτρανα πως την ιστορία την γράφουν οι λαοί με το αίμα τους.

Ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα, που μέσα στις σελίδες τους θα “ακούσουμε” να μας αφηγούνται με τρεμάμενες φωνές τις ιστορίες, τους άνθρωποι που χάραξε πάνω τους ρυτίδες η προσφυγιά. Όπως λέει και η συγγραφέας του βιβλίου,

“θα συναντήσουμε τις γιαγιάδες και τους παππούδες μας που τα τραγικά ιστορικά γεγονότα τους ανάγκασαν να πάρουν τους δρόμους της προσφυγιάς. Διαβάζοντας το θα θυμηθούμε κάποιες από τις ιστορίες που μας έλεγαν και θα ανακαλύψουμε αλήθειες καλά κρυμμένες που ποτέ δεν μας είπαν γιατί ήθελαν να τις ξεχάσουν…”


Γιατί δεν ήθελαν να στερήσουν από κανέναν την ελπίδα που χάνεται στους δρόμους της βροχής, μιας βροχής δακρύων στα μάτια από τα βάσανα και τις κακουχίες της προσφυγιάς, μια ελπίδα σκεπασμένη με λάσπες και απόνερα, εκείνα της πίκρας του ξεριζωμού, της αγωνίας και του φόβου προς το άγνωστο. Γιατί ήθελαν να μας διδάξουν πως αυτοί τα κατάφεραν να φθάσουν εδώ και να καταθέσουν την αλήθεια. Τόλμησαν να τα βάλουν με την μοίρα, να κερδίσουν την ζωή.. μια ζωή που δεν τους χαρίστηκε μα που τελικά, παραδόθηκε στην δύναμη της αντοχής, στην δύναμη της ψυχής τους.

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Τρεις γυναίκες, ακολουθώντας διαφορετικό δρόμο η καθεμία –ή ίσως εν αγνοία τους τον ίδιο–, συναντιούνται, το 1922, στη Θεσσαλονίκη.

Η Σουμέλα, η Πόντια, και η Βερονίκη, η Αρμένισσα, κουβαλούν το προσωπικό τους δράμα και το φορτίο της γενοκτονίας των συμπατριωτών τους. Η Γιασεμή, η Θρακιώτισσα, από την άλλη, φτάνει στη Σαλονίκη έχοντας στα σπλάχνα της τον καρπό του βιασμού της από έναν Τούρκο.

Η Κατοχή και ο Εμφύλιος αφήνουν καινούργια οδυνηρά σημάδια στη ζωή της Γιασεμής, ξυπνούν όμως και τις τύψεις της για μυστικά που ποτέ δεν ξεστόμισε. Θα αφήσει τη ζωή να κινεί τα νήματα ερήμην της ή θα καταφέρει να την αλλάξει; Τι θα συμβεί όταν, έπειτα από χρόνια, αποφασίσει να βγάλει από τα ντουλάπια της ψυχής της σκελετούς και δαίμονες;

Ένα ταξίδι γεμάτο τραύματα και μυστικά, αγάπες, έρωτες και απουσίες, συναντήσεις που καθορίζονται από την Ιστορία και τη μοίρα. Ένα μυθιστόρημα όπου τα γεγονότα και οι καταστάσεις ανατρέπουν τις ζωές των ηρώων, δημιουργούν όμως ευκαιρίες και διεξόδους για να βγουν από τη δίνη όπου τους έριξαν.

Λίγα λόγια για την συγγραφέα 

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ