Η άποψη της Καλλιόπης Γιακουμή για το βιβλίο
Το κόκκινο είναι το χρώμα της φωτιάς και του αίματος. Είναι το χρώμα που σχετίζεται άμεσα με την ενέργεια που κρύβουμε μέσα μας, την σωματική και ψυχική δύναμη, την αποφασιστικότητα, το πάθος, την ερωτική επιθυμία, την αγάπη, αλλά και με τις πληγές του πολέμου.
Είχε απόλυτο δίκιο που το επέλεξε η Κλαίρη Θεοδώρου, για το νέο της μυθιστόρημα, “Άλικες σιωπές”.
Το ταξίδι ξεκινά στη Θεσσαλονίκη του 1935, λίγο πριν από τη δικτατορία του Μεταξά, εξελίσσεται στα γεγονότα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, κορυφώνεται στην εποχή του Εμφυλίου και του ανταρτοπόλεμου στα βουνά της Πιερίας και καταλήγει στον Οκτώβριο του 1990.
Ο Δημήτρης και η Ηλέκτρα είναι οι κεντρικοί ήρωες του βιβλίου. Δυο χαρακτήρες εντελώς διαφορετικοί μεταξύ τους. Οι ζωές τους στους αντίποδες, αν είχαν χρώμα, θα ήταν το άσπρο και το μαύρο. Η μοίρα, έφερε τον έναν στον δρόμο του άλλου και από τότε οι καρδιές τους εγκλωβίστηκαν στα δίχτυα του κεραυνοβόλου έρωτα. Όλα γύρω τους μοιάζουν ικανά να τους κρατήσουν μακριά, όλα μπαίνουν ανάμεσα τους δημιουργώντας προβλήματα, φράγματα και εμπόδια που πρέπει να ξεπεράσουν. Οι συνθήκες της ζωής τους, τα πρέπει, οι κοινωνικές καταβολές, τα πιστεύω τους, θηλιές που απειλούν να πνίξουν την αγάπη τους. Γίνονται εφιαλτικές σκιές που πέφτουν πάνω τους απειλητικές, προσπαθώντας να τους τρομάξουν, να τους σταματήσουν. Μα όπου προστάζει η καρδιά, η αγάπη βρίσκει πάντα δρόμους να διαβεί. Αυτή τη δυνατή και ανυπέρβλητη αγάπη, θα ζωγραφίσει με λέξεις για μας στις σελίδες του βιβλίου της, η Κλαίρη Θεοδώρου. Στο χέρι ενός συγγραφέα η πένα μπορεί να ορίσει την μοίρα, να εξελίξει τα γεγονότα, να βασανίσει και να λυτρώσει. Στο χέρι της Κλαίρης Θεοδώρου όμως, η πένα δίνει μια άλλη διάσταση, μιλά κατευθείαν στις καρδιές των αναγνωστών της.
Μέσα από τις σελίδες της δικής της επίπλαστης πραγματικότητας, φτιάχνει έναν κόσμο και παίρνοντας την ευθύνη για τη ζωή των ηρώων της στα χέρια της, τους τοποθετεί εκεί και μας προσφέρει θέσεις στην πρώτη σειρά. Ενορχηστρώνει τις κινήσεις τους ευρηματικά, κουνώντας την μπαγκέτα σαν ένας μοναδικός μαέστρος, μια δημιουργός με αδιαπραγμάτευτο ταλέντο, η οποία κινεί τα νήματα μιας πολυεπίπεδης ιστορίας, όπου τα πάντα περιγράφονται με εξαιρετική αφηγηματική δεινότητα.
Με το καινούργιο της βιβλίο η Κλαίρη Θεοδώρου, ανέλαβε βαρύ και δύσκολο εγχείρημα. Να ζωγραφίσει τις ζωές των ηρώων της πάνω στον καμβά της ιστορίας. Να παντρέψει την μυθοπλασία με αληθινά ιστορικά γεγονότα, χωρίς να τα παραποιήσει για να τα φέρει στα μέτρα της πλοκής του βιβλίου, το αντίθετο μάλιστα. Κατάφερε να προσαρμόσει αυτήν την πλοκή, με σκοπό να αναδείξει την αλήθεια των γεγονότων στα οποία αναφέρεται, και το κάνει. Παραθέτει όλες τις αποδείξεις με πλήθος πηγών και μαρτυριών, αποκρυπτογραφώντας την αλήθεια, που ήταν κρυμμένη πίσω από την πολιτική απόχρωση του κειμένου που τα εξιστορούσε.
Η ευρηματική γραφή της χρησιμοποιεί λογοτεχνικά τεχνάσματα, που λειτουργούν σαν πρίσμα και προσφέρουν στον αναγνώστη την πολυτέλεια της διαφορετικής οπτικής του ιστορικού συμβάντος. Με αυτόν τον τρόπο επιτρέπει στον αναγνώστη να κρίνει, χωρίς να τον χειραγωγεί.
Το βιβλίο “Άλικες σιωπές”, είναι ένα σπουδαίο μυθιστόρημα κατά την γνώμη μου, όχι μόνο λόγω του δεξιοτεχνικού χειρισμού της γλώσσας, μα και λόγω της ικανότητας της συγγραφέως να κατεβάζει τα ιστορικά πρόσωπα από το βάθρο τους και να τα εγκαθιστά δίπλα στους ήρωες της, σαν ζωντανούς χαρακτήρες, που αποκτούν πρωταγωνιστικούς ρόλους και άμεση αλληλεπίδραση με τους φανταστικούς ήρωες του βιβλίου.
Για άλλη μια φορά λοιπόν η Κλαίρη Θεοδώρου τολμά να βάλει τον πήχη ψηλά και να τον ξεπεράσει.
Η Κλαίρη Θεοδώρου δίνει ζωογόνο δύναμη στον έρωτα που περιγράφει. Μια δύναμη που λειτουργεί κάποιες φορές ευεργετικά πάνω στους ήρωες της και άλλες υπερβατικά. Αποτελεί πηγή ζωής για αυτούς και υπερπηδά κάθε εμπόδιο, δίνει νόημα στις θυσίες τους και τους κάνει να νιώθουν ανίκητοι και τολμηροί. Η δύναμη της αγάπης που μας περιγράφει η συγγραφέας, πορεύεται μαζί τους και αναδεικνύει το μεγαλείο της ψυχής τους. Η συγγραφέας με εξαιρετική μαεστρία “αναγκάζει” τον αναγνώστη της να αναγνωρίζει αυτό το μεγαλείο και να σταθεί με δέος μπροστά του, όταν ανακαλύπτει πως μπορεί να οδηγήσει τους ήρωες ακόμα και στα άκρα, με απρόβλεπτη κατάληξη.
Η αφήγηση ρέει αβίαστα στις σελίδες του βιβλίου. Μέσα από σωστά ισορροπημένες πινελιές φαντασίας, αναδεικνύει το ταλέντο και την προσωπικότητα της συγγραφέως
Χρησιμοποιώντας “μπερδεμένα, πονεμένα, ανθρώπινα υλικά”, διαμορφωμένα ή και διαστρεβλωμένα από την επιρροή καταστάσεων πολιτικών και κοινωνικών, η Κλαίρη Θεοδώρου “έχτισε” ένα συναρπαστικό βιβλίο. Εκτός της αναγνωστικής τέρψης που προσφέρει, καθορίζει για τον αναγνώστη της ένα νέο μονοπάτι αυτογνωσίας προς τις ηθικές αξίες του καθενός, βοηθώντας τον να καθορίσει, το τι τελικά θα πρέπει να επιλέξει και τι να ορίσει ρυθμιστή των αποφάσεων του.
Μέσα από το βιβλίο της, “Αλικες σιωπές”, η Κλαίρη Θεοδώρου επιλέγει να μη σιωπήσει, επιλεγεί να φωνάξει δυνατά πως η ιστορία επαναλαμβάνεται και ο μόνος τρόπος να αποφύγει κανείς τον φαύλο κύκλο της επανάληψης είναι να μάθει από τα λάθη του παρελθόντος.
.
Σύνοψη βιβλίου από το οπισθόφυλλο
Η Ηλέκτρα δεν έπρεπε να ερωτευτεί τον Δημήτρη. Ο Δημήτρης δεν έπρεπε να ερωτευτεί την Ηλέκτρα. Κι όμως, σε πείσμα των διαφορετικών κόσμων από τους οποίους προέρχονται, της αδυσώπητης δικτατορίας που ζυγώνει και του πολέμου που απλώνεται σαν μαύρο σύννεφο, ο έρωτας τους είναι κεραυνοβόλος, απόλυτος και συνάμα σαρωτικός.
Σε μια εποχή όπου όλα αλλάζουν και το σκοτάδι έχει κυριαρχήσει στο φως, σε μια κοινωνία που αδερφός προδίδει και σκοτώνει αδερφό, σε μια πραγματικότητα που τα πάντα – ακόμα και η ίδια η σιωπή – καθορίζονται από την πολιτική απόχρωση που τους αποδίδεται, εκείνοι δεν διστάζουν να ακολουθήσουν τον μόνο δρόμο που μπορούν, εκείνον που προστάζει η ψυχή τους. Και μάλιστα με όποιο τίμημα, με κάθε κίνδυνο, με μόνη ελπίδα το όνειρο που κάποιοι τους αρνήθηκαν να ζήσουν.
Άνθρωποι διχασμένοι, μεταμορφωμένοι σε σαρκοβόρα θεριά σε έναν κόσμο, μια χώρα, μια πόλη, μια οικογένεια που παραπαίει στη δίνη του πολέμου.
Όχι μόνο του μεγάλου, αλλά κι εκείνου του άλλου: του πιο βρόμικου και ανίερου, του πιο σπαρακτικού και άδικου, του εμφυλίου.
Πόσες φορές μηδενίζει το ρολόι της ζωής; Πόσες φορές μπορεί να ξεκινήσει κανείς από την αρχή; Και πόσο “άλικο” μπορεί να είναι το παρελθόν, όταν εισβάλλει απρόσκλητο με τη μορφή τετράγωνων, κατακόκκινων φακέλων στο παρόν ανατρέποντας το μέλλον;
.
Λίγα λόγια για την συγγραφέα
Η ΚΛΑΙΡΗ ΘΕΟΔΩΡΟΥ γεννήθηκε στην Ελλάδα και πέρασε τα πρώτα παιδικά της χρόνια στη Γερμανία. Ζει στην Αθήνα με τον άντρα της και τα τέσσερα σκυλιά τους και λατρεύει τα ταξίδια.
Είναι απόφοιτος του Τμήματος Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών και έχει πραγματοποιήσει μεταπτυχιακές σπουδές στη Διδακτική Ξένων Γλωσσών και την Εκπαιδευτική Αξιολόγηση.
Επίσης έχει σπουδάσει φωτογραφία κι έχει εργαστεί ως φωτογράφος και συντάκτρια σε ελληνικά περιοδικά.
Σήμερα εργάζεται σε σχολεία της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, ενώ παράλληλα ασχολείται με την καλλιτεχνική φωτογραφία, συμμετέχοντας σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις.
Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά της Η ΑΠΟΙΚΙΑ ΤΗΣ ΛΗΘΗΣ και Η ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΚΟΥΣΕΣ.
.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
(2018)Άλικες σιωπές, Ψυχογιός
(2018)Άλικες σιωπές, Ψυχογιός
(2017)Η αγάπη που δεν άκουσες, Ψυχογιός
(2017)Η αγάπη που δεν άκουσες, Ψυχογιός
(2016)Η αποικία της λήθης, Ψυχογιός
(2011)Globus, Μπατσιούλας Ν. & Σ.
(2009)Salvadera, Μπατσιούλας Ν. & Σ.
.
Επιμέλεια και σύνταξη Καλλιόπη Γιακουμή
678
124
20