ΤΙΤΑΝΙΚΟΣ: Η ταινία θρύλος, που κρύβει μια ιστορία γεμάτη με επικίνδυνα γυρίσματα και ευτράπελα.

Την 1η Μαρτίου 1997 ο Τιτανικός γίνεται η πρώτη ταινία με κέρδη που αγγίζουν το 1 δισεκατομμύριο δολάρια παγκοσμίως

Η ταινία που έκανε δημοφιλή τον νικητή των Όσκαρ του 2016 στην κατηγορία του Α’ ανδρικού ρόλου, κρύβει πίσω της μια ιστορία γεμάτη με επικίνδυνα γυρίσματα και ευτράπελα. ,

Ο Τιτανικός είναι αμερικανική δραματική, αισθηματική ταινία εποχής, παραγωγής 1997 σε σενάριο και σκηνοθεσία του Τζέιμς Κάμερον, βασισμένη στο διασημότερο ναυάγιο όλων των εποχών, αυτό του υπερωκεάνιου που βυθίστηκε στις 14 Απριλίου 1912. Η ταινία αφηγείται την ιστορία του Τζακ (Λεονάρντο Ντι Κάπριο) και της Ρόουζ (Κέιτ Γουίνσλετ), δύο νεαρών από διαφορετικές κοινωνικές τάξεις που ερωτεύονται πάνω στο πλοίο, ενώ αυτό πραγματοποιεί το μοιραίο του ταξίδι. Παρόλο που οι δύο κεντρικοί ήρωες είναι φανταστικοί, αρκετοί χαρακτήρες βασίζονται σε πραγματικά πρόσωπα. Η αγάπη του Κάμερον για τα ναυάγια οδήγησε στη δημιουργία του Τιτανικού και η παραγωγή της ταινίας ξεκίνησε το 1995. Χρηματοδοτήθηκε από την 20th Century Fox και την Paramount Pictures και μέχρι τότε ήταν η πιο ακριβή παραγωγή που έγινε ποτέ με προϋπολογισμό 200 εκατομμύρια δολάρια.

Όταν ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος έγραψε ένα προσχέδιο για μια ταινία με θέμα τον Τιτανικό, συναντήθηκε με τα στελέχη της 20th Century Fox και τους είπε την ιδέα του, παρουσιάζοντάς την σαν «Ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα» πάνω σε ένα υπερωκεάνιο, το στούντιο δεν ήταν σίγουρο για την εμπορική επιτυχία του πρότζεκτ, ωστόσο, έδωσε το πράσινο φως στον Κάμερον, ελπίζοντας σε μια μακροχρόνια συνεργασία μαζί του. Ο ίδιος έπεισε τη Fox να προωθήσει την ταινία βασισμένη στη δημοσιότητα που παρέχεται από τα γυρίσματα του ίδιου του Τιτανικού και οργάνωσε αρκετές καταδύσεις στο ναυάγιο μέσα σε δύο χρόνια. Το συνεργείο γύρισε το πραγματικό ναυάγιο στον Ατλαντικό Ωκεανό έντεκα φορές το 1995 και ουσιαστικά ξόδεψαν περισσότερο χρόνο με το πλοίο από ότι οι επιβάτες του. Κατά τη διάρκεια μιας κατάδυσης, ένα από τα υποβρύχια συγκρούστηκε με το Τιτανικό, προκαλώντας ζημιά τόσο στο υποβρύχιο όσο και στον πλοίο.

Αφού γύρισε τα υποβρύχια πλάνα, ο Κάμερον άρχισε να γράφει το σενάριο. Ήθελε να τιμήσει τους ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια του ναυαγίου και έτσι ξόδεψε έξι μήνες κάνοντας έρευνα για όλο το πλήρωμα και τους επιβάτες του Τιτανικού. «Διάβασα τα πάντα. Δημιούργησα ένα εξαιρετικά λεπτομερές χρονολόγιο των λίγων ημερών του πλοίου και ένα πολύ λεπτομερές χρονολόγιο της τελευταίας νύχτας του», είπε. «Όλες μου οι ταινίες είναι ιστορίες αγάπης, αλλά στον Τιτανικό, πέτυχα επιτέλους την ισορροπία. Δεν είναι μια ταινία καταστροφής. Είναι μια ιστορία αγάπης μαζί με ένα εκλεκτικό επίστρωμα αληθινής ιστορίας». Στη σκηνή όπου οι δυο πρωταγωνιστές αποχωρίζονται για πάντα μετά το ναυάγιο του πλοίου, πολλοί ήταν οι θαυμαστές της ταινίας που αναρωτήθηκαν για ποιο λόγο δεν ανέβηκε ο Τζακ μαζί με τη Ρόουζ στο ξύλο για να σωθεί, αλλά αντιθέτως πέθανε στα παγωμένα νερά. Ο σκηνοθέτης, απαντώντας στην κριτική που δέχθηκε για το ζήτημα, είχε δηλώσει χαρακτηριστικά: «Μισό λεπτό, να καλέσω τον Σαίξπηρ να τον ρωτήσω για πιο λόγο ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα έπρεπε να πεθάνουν». Ωστόσο η Κέιτ Γουίνσλετ σε πρόσφατη συνέντευξή της δήλωσε για το ίδιο ζήτημα πως «υπήρχε αρκετός χώρος στη σχεδία.

Ξέρω, ξέρω… Συμφωνώ πως ο Τζακ θα μπορούσε να χωρέσει σε εκείνο το κομμάτι πόρτας».

Όταν γινόταν το κάστινγκ για το ρόλο του Τζακ, αρκετοί ηθοποιοί θεωρήθηκαν πιθανοί, όπως οι Μάθιου Μακόναχι, Κρις Ο’ Ντόνελ, Μπίλι Κράνταπ και Στίβεν Ντορφ αλλά ο σκηνοθέτης ένιωθε ότι όλοι ήταν πολύ μεγάλοι για να υποδυθούν έναν 20χρονο. Ο Τομ Κρουζ εξέφρασε ενδιαφέρον να υποδυθεί τον χαρακτήρα, αν και η υψηλή αμοιβή που ζήτησε δεν λήφθηκε ποτέ σοβαρά. Η υπεύθυνη κάστινγκ έστρεψε την προσοχή του Κάμερον στον Λεονάρντο Ντι Κάπριο που ήταν τότε μόλις 22 ετών. Ο νεαρός τότε ηθοποιός δεν ήθελε αρχικά να υποδυθεί τον χαρακτήρα και αρνήθηκε να διαβάσει την πρώτη του ρομαντική σκηνή.

Τα γυρίσματα ξεκίνησαν το Σεπτέμβριο του 1996 στα νεόδμητα στούντιο της Fox. Ένας προπονητής εθιμοτυπίας προσελήφθη για να καθοδηγήσει τους ηθοποιούς με τους σωστούς τρόπους της ανώτερης τάξης του 1912. Παρά το γεγονός αυτό, αρκετοί κριτικοί σχολίασαν αρκετούς αναχρονισμούς στην ταινία. Μερικές από τις μέρες γυρισμάτων δεν κύλησαν ομαλά. Ο Κάμερον έβγαλε τη φήμη του αδιάλλακτου, σκληρού, τελειομανή και φωνακλά, η Γουίνσλετ έσπασε ένα κόκαλο στον αγκώνα της κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων και ανησυχούσε ότι θα πνιγόταν στη γεμάτη με 17 γαλόνια νερό δεξαμενή στην οποία θα βυθιζόταν το πλοίο. Κατά τη διάρκεια γυρισμάτων πάνω στο Akademik Mstislav Keldysh ένα εκνευρισμένο μέλος του συνεργείου έριξε παραισθησιογόνο PCP στη σούπα που ο Κάμερον και άλλα μέλη έφαγαν κάτι, το οποίο έστειλε πάνω από 50 ανθρώπους στο νοσοκομείο. Ο Κάμερον κατάφερε να κάνει εμετό πριν το ναρκωτικό δράσει. Τα γυρίσματα είχαν προγραμματιστεί να κρατήσουν 138 ημέρες αλλά τελικά κράτησαν 160. Πολλοί ηθοποιοί πάθανε κρυολόγημα, γρίπη ή μολύνσεις του νεφρού μετά από ώρες μέσα στο νερό, συμπεριλαμβανομένης και της Γουίνσλετ. Αρκετοί άλλοι αποχώρησαν και τρεις κασκαντέρ έσπασαν τα κόκαλά τους, αλλά το Σωματείο Ηθοποιών αποφάσισε, μετά από έρευνα, ότι τίποτα δεν ήταν επικίνδυνο.

Ο Τιτανικός είχε αρχικά προγραμματιστεί να βγει στις αίθουσες στις 2 Ιουλίου 1997, όμως λόγω καθυστέρησης στο post-production κυκλοφόρησε στις 19 Δεκεμβρίου 1997. Η ταινία προτάθηκε για 14 Όσκαρ κερδίζοντας 11, μεταξύ των οποίων Καλύτερης Ταινίας και Σκηνοθεσίας, και έγινε η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία όλων των εποχών με συνολικές εισπράξεις 1,8 δισεκατομμύριο δολάρια. Διατήρησε το ρεκόρ της για 12 χρόνια, μέχρι την επόμενη ταινία του Κάμερον, Avatar. Στις 4 Απριλίου 2012 η ταινία επανακυκλοφόρησε σε μορφή 3D για τον εορτασμό 100 χρόνων από τη βύθιση του πλοίου. Η επανακυκλοφορία της ταινίας απέφερε 343,6 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως, ανεβάζοντας τις συνολικές εισπράξεις στα 2,1 δισεκατομμύρια δολάρια και έγινε η δεύτερη ταινία στην ιστορία του κινηματογράφου που ξεπέρασε τα 2 δισεκατομμύρια δολάρια σε εισπράξεις πίσω από το Avatar.