ΤΑ 50+1 ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟ 2019

Υπάρχουν ταξίδια που ξεκινούν με μια βαλίτσα στο χέρι. Άλλα, έπειτα από έναν χωρισμό. Κάποια, όταν μια δουλειά σε αναγκάζει να φύγεις χωρίς να αφήσεις τίποτα πίσω σου…

Υπάρχουν ορισμένα που έμειναν χαραγμένα στην ψυχή μας επειδή μας πόνεσαν, επειδή μας ανάγκασαν να πληγώσουμε κι εμείς ανθρώπους που πιθανόν να αγαπούσαμε.
Αλλά υπάρχουν κι εκείνα που τα διαφεντεύει ένας παράφορος έρωτας, που μας κάνουν να ξεχνάμε πώς είναι να ζούμε αλλά και να νιώθουμε τον πόνο όταν αυτός είναι χωρίς ανταπόκριση…

Πολύ αργά θα καταλάβεις ότι τα καλύτερα ταξίδια είναι αυτά που δεν έκανες ποτέ. Που δεν τα τόλμησες, που δεν τα γεύτηκες.

Το δικό μου ξεκίνησε τη μέρα που μου ανακοίνωσαν ότι μου είχαν απομείνει μερικοί μήνες ζωής. Και ήταν το πιο όμορφο που έχω κάνει…

.

“ΣΑΣΜΟΣ”

.

Ψυχολογικό δράμα ή ψυχολογικό θρίλερ;
Λυρισμός ή ρεαλισμός;
Ανάλυση χαρακτήρων ή μυστήριο;
Συγκίνηση η αγωνία; 

Όχι, δε χρειάζεται να επιλέξετε κάτι από τα παραπάνω. Γιατί υπάρχει μια νέα φωνή στην ελληνική λογοτεχνία που τα συνδυάζει όλα αυτά με έναν μοναδικό τρόπο και η οποία με κάθε νέο έργο της μας βουτάει ακόμη πιο βαθιά στις σκοτεινές πλευρές της ανθρώπινης ψυχής.

Η Ειρήνη Βαρδάκη, μετά το περσινό Το Ρ της Ερωμένης, που αγαπήθηκε από αναγνώστες και κριτικούς, επιστρέφει με ένα πολυδιάστατο, συγκλονιστικό ψυχολογικό θρίλερ, με φόντο τα επιβλητικά φαράγγια της Κρήτης.

Ετοιμαστείτε για ένα έντονο και σκοτεινό ταξίδι στα πιο διαταραγμένα μονοπάτια του ανθρώπινου μυαλού και κρατήστε θέση στη βιβλιοθήκη σας για τη μοναδική, ξεχωριστή ελληνική φωνή στο απαιτητικό είδος του ψυχολογικού θρίλερ.

ΑΝΑΡΜΟΣΤΟΝ ΕΣΤΙ: το ταξίδι αυτό είναι καλύτερα να το ξεκινήσετε χωρίς να γνωρίζετε οτιδήποτε για τον τελικό προορισμό σας…

Μια γυναίκα θύμα της πιο αποτρόπαιης εγκληματικής ενέργειας.
Τρεις άνθρωποι καλούνται να βρουν και να πουν την αλήθεια:
ο σύζυγος, ο εραστής, η καλύτερή της φίλη.
Και ανάμεσά τους… γρίφοι που θυμίζουν αρχαία τραγωδία.
Μίσος, πάθος και εμμονές σ’ ένα συναρπαστικό ψυχολογικό θρίλερ για δυνατούς λύτες.
Η καταιγίδα που θα πλήξει απόψε την Κρήτη δε θα μοιάζει με καμιά.

Η άποψη της Καλλιόπης Γιακουμή για το βιβλίο

ΑΝΑΡΜΟΣΤΟΝ ΕΣΤΙ

.

29 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΗΣ ΛΙΣΤΑΣ ΤΩΝ BEST SELLERS ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ

Τους τελευταίους μήνες, μετά το απαίσιο εκείνο γεγονός, μένεις κλεισμένη στο σπίτι σου.
Θέλεις να το αφήσεις πίσω σου.

Ένα πρωί, ο ταχυδρόμος σού αφήνει ένα δέμα για τον γείτονα που λείπει.
Δεν έχεις ακούσει ποτέ ξανά το όνομά του.
Κοιτάζεις από τον φράχτη, και ο κήπος του φαίνεται παρατημένος. Δείχνει σαν να μη ζει κάποιος εκεί καιρό τώρα.

Κάτι σε σπρώχνει να ανοίξεις το δέμα.

.

.

Ταξίδι στη Βενετία…
ή μήπως ταξίδι με τη Βενετία; 

Η Μάνια, η Ιφιγένεια και η Πηνελόπη εκεί κατέφευγαν κάθε φορά που στη ζωή τους ερχόταν μια απρόσμενη αλλαγή ή μια δυσάρεστη ματαίωση. Στο σαλόνι μιας άλλης εποχής, καθισμένες σε χρυσοποίκιλτες πολυθρόνες, έπιναν τσάι από πορσελάνινα φλιτζάνια και, μαζί με την αγαπημένη τους Βενετία, ταξίδευαν νοερά στην Πόλη των Δόγηδων… Όλα τότε φαίνονταν πιο εύκολα. Οι καρδιές άνοιγαν, τα χείλη μιλούσαν και τα μάτια δάκρυζαν… 
Στα βαθιά κανάλια της ψυχής της, η Βενετία πετούσε όσα πονούσαν και έφερνε δροσερό αεράκι στις ζωές τους… Η πόλη ή η γυναίκα; Τι σημασία έχει;

Το ταξίδι στη Βενετία αέναο, γεμάτο ανατροπές και εκπλήξεις. Κυρίως γεμάτο μαγεία…

Το νήμα της ζωής, τυλιγμένο με αγκάθια και πόνο, ενώνει απρόσμενα δυο πιτσιρίκια σε μια από τις παιδοπόλεις της Φρειδερίκης, τον Ζηρό.

Ο Φώτης κι ο Διονύσης περνάνε μαζί με την Ελλάδα τον δικό τους Γολγοθά. Δυο τρομοκρατημένες παιδικές ψυχές γνωρίζουν σκληρούς επιτηρητές και ομαδάρχες, μακριά από την αγκαλιά και την ασφάλεια της μάνας. Γίνονται σταυραδέλφια και προσπαθούν να επιβιώσουν σε ένα ασφυκτικό περιβάλλον.

Ο Φώτης μετατρέπεται σε αγρίμι κι η ζωή του σημαδεύεται από αποδράσεις, μετέωρες σκέψεις, αγάπη και μίσος για τη μάνα του, αμφισβήτηση της ίδιας της ζωής. Όλα στην κόψη του ξυραφιού, δίπλα στη λίμνη της κυρα-Φροσύνης. Τα δυο παιδιά χάνονται μέσα στον χρόνο.

Η ζωή δεν έχει πει την τελευταία λέξη…
Ένα μοναδικό ταξίδι στην Ιστορία της Ελλάδας, στα χρόνια της βασιλείας, της δικτατορίας και της Μεταπολίτευσης.

Μια αληθινή σπαρακτική ιστορία, μέσα από τα μάτια του αγριμιού της Ηπείρου, που συγκλονίζει και τον πιο ψυχρό αναγνώστη.

.

.

.

Προσπαθώντας για την επιβίωση, κάποιοι άνθρωποι αντιμετωπίζουν το παρελθόν και κάποιοι άλλοι απλά το αγνοούν.Όλοι όμως, κάποια στιγμή έρχονται αντιμέτωποι με αυτό. Ίσως κάποιες αλήθειες θα έπρεπε να μείνουν κλειδωμένες πίσω από τις ατσάλινες πόρτες…

Ίσως πάλι όχι…

Ο μόνος τρόπος να σταματήσεις να πολεμάς τους δαίμονές σου είναι να γίνεις ένα με αυτούς.

Μπορεί ο θάνατος να μοιάζει σαν λύτρωση κάποιες φορές, τότε που το σώμα στέκει αλώβητο μπροστά σε λέξεις-καρφιά που στοχεύουν κατευθείαν στην καρδιά. Πότε ένας αναστεναγμός είναι αρκετός για να μαλακώσει ο πόνος;

Πότε οι ψίθυροι της παράνοιας έχουν τη δύναμη να ροκανίσουν τη λογική αφήνοντας άψυχα κουφάρια με σκοτεινά, παγωμένα βλέμματα;

Η Άμυ θα βρεθεί αντιμέτωπη με αυτά τα ερωτήματα, όταν η αδιανόητη αλήθεια θα παίξει σκληρά παιχνίδια με το μυαλό και το κορμί της.

Θα καταφέρει να επιβιώσει; Θα χρειαστεί να πληρώσει κάποιο αντίτιμο; Τι είναι πραγματικότητα και τι αποκύημα της φαντασίας της; Ποιοι είναι οι εχθροί και ποιοι οι φίλοι της; Μια συγκλονιστική ιστορία που θα σας ταξιδέψει σ’ έναν κόσμο σαγηνευτικά εφιαλτικό.

.

.

ύο αδελφές τόσο ίδιες όσο οι δύο πόλοι της γης…

Η μία καλοκάγαθη και μόνιμο θύμα, η άλλη σκοτεινή προσωπικότητα μα με προστατευτικά ένστικτα. Η Μελίνα αδύναμη κι υποχωρητική. Η Άμυ δικαστής και τιμωρός σε έναν δικό της κόσμο, στον οποίο ο Θεός έδειχνε πάντα το πιο σκληρό του πρόσωπο.
Τι διαχωρίζει την τρέλα από τη λογική; Τον Θεό από τον Διάβολο; Το καλό από το κακό; Τα ερωτήματα αυτά σταμάτησαν να απασχολούν την Άμυ, όταν ένιωσε ότι βαθιά μέσα στην ψυχή της υπήρχε χώρος για όλα. Και όταν πια η σιωπή σπάει και το μυστικό αποκαλύπτεται, τότε η θυσία είναι μονόδρομος…
Και τότε εισέβαλε μέσα της για πρώτη φορά η οργή. Ένιωσε μια γλυκιά ζεστασιά να την τυλίγει, σχεδόν κυριεύτηκε από μια φλόγα που έκανε στάχτη τον ψυχικό πόνο της και σαν να ήταν μια ξεχωριστή προσωπικότητα σχεδόν την άκουγε να της λέει: «Εγώ είμαι εδώ, μη σε νοιάζει τίποτα…»
Αποδεχόμενη εκείνη τη στιγμή τον νέο της «φίλο», τον αγκάλιασε, του παραχώρησε ολοκληρωτικά τον έλεγχο του εαυτού της, παραδομένη άνευ όρων, ψυχή τε και σώματι, σε ένα συναίσθημα που δεν ήξερε μέχρι τότε ότι υπήρχε μέσα της, αλλά της πρόσφερε ουσιαστικά την προστασία που εκείνη την ώρα είχε τόσο πολύ ανάγκη. Αγνοούσε όμως ότι αυτό θα την ακολουθούσε για πάντα…

.

Η Ηλέκτρα δεν έπρεπε να ερωτευτεί τον Δημήτρη. Ο Δημήτρης δεν έπρεπε να ερωτευτεί την Ηλέκτρα. Κι όμως, σε πείσμα των διαφορετικών κόσμων από τους οποίους προέρχονται, της αδυσώπητης δικτατορίας που ζυγώνει και του πολέμου που απλώνεται σαν μαύρο σύννεφο, ο έρωτας τους είναι κεραυνοβόλος, απόλυτος και συνάμα σαρωτικός.Σε μια εποχή όπου όλα αλλάζουν και το σκοτάδι έχει κυριαρχήσει στο φως, σε μια κοινωνία που αδερφός προδίδει και σκοτώνει αδερφό, σε μια πραγματικότητα που τα πάντα – ακόμα και η ίδια η σιωπή – καθορίζονται από την πολιτική απόχρωση που τους αποδίδεται, εκείνοι δεν διστάζουν να ακολουθήσουν τον μόνο δρόμο που μπορούν, εκείνον που προστάζει η ψυχή τους. Και μάλιστα με όποιο τίμημα, με κάθε κίνδυνο, με μόνη ελπίδα το όνειρο που κάποιοι τους αρνήθηκαν να ζήσουν. Άνθρωποι διχασμένοι, μεταμορφωμένοι σε σαρκοβόρα θεριά σε έναν κόσμο, μια χώρα, μια πόλη, μια οικογένεια που παραπαίει στη δίνη του πολέμου.

Όχι μόνο του μεγάλου, αλλά κι εκείνου του άλλου: του πιο βρόμικου και ανίερου, του πιο σπαρακτικού και άδικου, του εμφυλίου.

Πόσες φορές μηδενίζει το ρολόι της ζωής; Πόσες φορές μπορεί να ξεκινήσει κανείς από την αρχή; Και πόσο “άλικο” μπορεί να είναι το παρελθόν, όταν εισβάλλει απρόσκλητο με τη μορφή τετράγωνων, κατακόκκινων φακέλων στο παρόν ανατρέποντας το μέλλον;

Η άποψη της Καλλιόπης Γιακουμή για το βιβλίο 

“ΆΛΙΚΕΣ ΣΙΩΠΈΣ”

.

.

.

.

Ο Στεφάν Ντομπρίν, πειραματόζωο κάποτε προκειμένου να μετατραπεί στην τέλεια φονική μηχανή, αναγεννιέται από τις στάχτες του και γίνεται ο χειρότερος εφιάλτης εκείνων που διέλυσαν τη ζωή του και δολοφόνησαν τον αδερφό του.

Η Ζάνα Λυμπέρη, στην προσπάθειά της να δραπετεύσει από την γκρίζα ζώνη της κοινωνίας, γίνεται ο λάθος άνθρωπος τη λάθος στιγμή και βρίσκεται στο επίκεντρο μιας αδυσώπητης σύγκρουσης.

Οι δρόμοι τους διασταυρώνονται αναπάντεχα όταν ο κύκλος της εκδίκησης ανοίγει, σε μια ξέφρενη διαδρομή από την Αθήνα ως την Αμερική και τα Καρπάθια Όρη. Ο πρώην αδίστακτος στρατιώτης με τη διαλυμένη ψυχή και η πρώην κλέφτρα που ποτέ δεν έπαψε να πιστεύει στα παραμύθια αναγκάζονται να χαράξουν μαζί την αιματηρή πορεία ως το τέλος του κύκλου, ακροβατώντας πάνω στο αόρατο νήμα που συνδέει τη ζωή με τον θάνατο, το φως με το σκοτάδι, την παράνοια με τη λογική, το μίσος με την αγάπη.

Εκείνος, η στάχτη. Εκείνη, η ζωή.

Οι δυο τους, θηρευτές και θηράματα σε μια ακατάπαυστη εναλλαγή ρόλων. Θα καταφέρει η αγάπη να γίνει το μαγικό κλειδί; Θα αντέξει το νήμα, ή θα κοπεί καθώς τα τέρατα επιμένουν να βρυχώνται;

«Θα σου δώσω, ωστόσο, μια ευκαιρία», άκουσε τον άντρα να της λέει μ’ εκείνη την ανατριχιαστικά βραχνή φωνή και με το πρόσωπό του σε απόσταση αναπνοής από το δικό της, ώστε να φαίνονται πεντακάθαρα όλες οι τρομακτικές του λεπτομέρειες. «Θα μου δώσεις ονόματα και διευθύνσεις. Θα μου πεις τα πάντα, χωρίς να παραλείψεις το παραμικρό. Κι όταν τελειώσω με όλους αυτούς, θα γίνεις εσύ ένας βρικόλακας που θα ξυπνάει μόλις πέφτει η νύχτα. Μια ζωντανή νεκρή. Κάπου αλλού, με άλλη ταυτότητα. Και με μια ονειροπαγίδα κρεμασμένη πάνω από το κρεβάτι σου, για να κρατάει μακριά τους εφιάλτες».
Αυτό ήταν.

Η Ζάνα ένιωσε χολή να της ανεβαίνει στο στόμα καθώς το στομάχι της άρχισε να τραντάζεται από τους σπασμούς. Τα πάντα σκοτείνιασαν γύρω της, και αισθάνθηκε το σώμα της να χαλαρώνει. Έκλεισε ήσυχα τα μάτια της και άφησε το κορμί της να πέσει προς τα πίσω.
Όλα ήταν καλύτερα τώρα.
Σκοτάδι πυκνό και λήθη.
Η λύτρωσή της κάποτε, η λύτρωσή της τώρα.
Δεν ήθελε να ξυπνήσει ποτέ.

.

.

.

Νo1 BEST SELLER ΣΤΗ ΛΙΣΤΑ ΤΩΝ NEW YORK TIMES

Η ζωή της Αλίσια Μπέρενσον είναι φαινομενικά τέλεια. Διάσημη ζωγράφος η ίδια, περιζήτητος φωτογράφος μόδας ο άντρας της, ζουν σ’ ένα μεγάλο σπίτι με θέα στο πάρκο, σε μια από τις πιο όμορφες περιοχές του Λονδίνου. Όταν ένα βράδυ ο σύζυγός της γυρίζει αργά από μια φωτογράφιση, η Αλίσια τον πυροβολεί πέντε φορές στο κεφάλι και βυθίζεται στη σιωπή.

Η άρνησή της να μιλήσει και να δώσει οποιαδήποτε εξήγηση θα μετατρέψει μια οικογενειακή τραγωδία σε κάτι πολύ μεγαλύτερο, σ’ ένα μυστήριο το οποίο μονοπωλεί τη φαντασία του κοινού και κάνει την Αλίσια διαβόητη. Η τιμή των έργων της απογειώνεται κι εκείνη, η «σιωπηλή ασθενής», μεταφέρεται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας στο Γκρόουβ, μια ψυχιατρική μονάδα υψηλής ασφαλείας στο βόρειο Λονδίνο.

Ο Θίο Φέιμπερ είναι ένας ιατροδικαστικός ψυχοθεραπευτής που περίμενε πολύ καιρό την ευκαιρία να δουλέψει με την Αλίσια. Είναι πεπεισμένος ότι εκείνος θα πετύχει εκεί που οι άλλοι απέτυχαν. H αποφασιστικότητά του να την κάνει να μιλήσει και να ξετυλίξει το μυστήριο της δολοφονίας του άντρα της τον παρασύρει σ’ ένα δύσβατο μονοπάτι που οδηγεί στα βαθύτερα αίτια της σιωπής της…

Κι αν του μιλήσει, θα θέλει να ακούσει την αλήθεια;

Τον αγαπώ τόσο ολοκληρωτικά και απόλυτα, που μερικές φορές αυτή η αγάπη απειλεί να με καταβάλει.

Σκέφτομαι συχνά…

Όχι. Δεν θα γράψω γι’ αυτό.

Από το ημερολόγιο της Αλίσια

.

.

Αν κάτι έχω μάθει όλα αυτά τα χρόνια, που αξιώθηκα να ζήσω, είναι πως η ελευθερία και η αγάπη πορεύονται αξεχώριστες. Γέννες της ίδιας σποράς, καρποί των αδείλιαστων ψυχών. Δεν αρκεί να επιθυμείς, δεν αρκεί να περιμένεις. Πρέπει να τολμήσεις, ν’ αγωνιστείς για όσα αξίζουν στη ζωή. Για να έχει νόημα. Για να μην ξοδευτεί άδικα. Εγώ ανήκω σε μια τέτοια γενιά. Στη γενιά που δε φοβήθηκε τη θυσία…

Γυναίκες της μικρής πατρίδας…
Ελληνίδες. Μακεδόνισσες.
Στη χαραυγή του εικοστού αιώνα, άγριος κι αδυσώπητος ξεσπάει ο αγώνας στη σκλάβα Μακεδονία. Η γη ματώνει, ο ελληνισμός ψυχορραγεί. Τούρκοι, Βούλγαροι, κομιτάτα, τσέτες, πυρπολήσεις, εκτελέσεις, αμέτρητες θυσίες.

Γυναίκες της μικρής πατρίδας…
Σαν την Αρετή. Σαν τη Φωτεινή.
Ζυμώθηκαν με τον κίνδυνο, πάλεψαν για το γένος, την πίστη, τη λευτεριά. Θέριεψαν οι ψυχές τους κι έκλαψαν συνάμα. Για τους φίλους που έπεσαν, τα μαρτύρια που άντεξαν, τα μυστικά που βάσταξαν. Για το λατρεμένο παιδί που έχασε τόσο άδικα η μία. Για τον άντρα που αγάπησε παράφορα και σκότωσε με τα ίδια της τα χέρια η άλλη.
Μπορεί να τις κυνήγησαν, μπορεί να τις βασάνισαν.
Δεν τις δάμασαν όμως ποτέ.
Αυτές.
Τις γυναίκες της μικρής πατρίδας μας…

.

.

.

.

.

Η άποψη της Φαίης Δεληγιώργη για το βιβλίο

.

.

.

ΠΟΙΟΣ ΣΚΟΤΩΣΕ ΣΤ’ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΧΑΝΤΛΕΡ;

Βρισκόμαστε στην Αυστραλία, εν μέσω της χειρότερης ξηρασίας των τελευταίων εκατό χρόνων. Στη μικρή πόλη της Κιβάρα έχει να βρέξει δύο χρόνια. Η ένταση στην κοινότητα γίνεται αφόρητη όταν τρία μέλη της οικογένειας Χάντλερ βρίσκονται άγρια δολοφονημένα. Όλοι πιστεύουν ότι ένοχος για το έγκλημα είναι ο Λουκ Χάντλερ, που, αφού σκότωσε τη γυναίκα του και τον εξάχρονο γιο του, αυτοκτόνησε.

O αστυνομικός Άαρον Φαλκ επιστρέφει στην ιδιαίτερη πατρίδα του για την κηδεία του Λουκ. Δεν έχει σκοπό να μείνει για πολύ: Πριν από είκοσι χρόνια, έφυγε κακήν κακώς από την πόλη. Τώρα όμως η οικογένεια του Λουκ του ζητά να ανακαλύψει την αλήθεια. Βαθιά θαμμένα μυστικά έρχονται στην επιφάνεια – κάποια από αυτά, δικά του…

Το δυναμικό ντεμπούτο της Jane Harper αγαπήθηκε από κοινό και κριτικούς, σαρώνοντας τα βραβεία, ενώ μεταφέρεται ήδη στη μεγάλη οθόνη με παραγωγό τη Ρις Γουίδερσπουν και τον Έρικ Μπάνα στον πρωταγωνιστικό ρόλο.

«Θα μπορούσε να είναι η αρχή ενός κύματος από τους Αντίποδες που θα υπερνικήσει το σκανδιναβικό νουάρ».

.

Νο19: ” ΠΕΡΑΣΜΑ ΑΝΤΙΚΡΥ”

.

.

.

Η άποψη της Φαίη Δεληγιώργη  για το βιβλίο

“ΑΙΩΝΙΟΙ ΨΙΘΥΡΟΙ”

.

Τι κοινό μπορεί να έχουν μια δυναμική υπαστυνόμος, ένας ρομαντικός δάσκαλος, ένας θαμώνας των φυλακών, μια καταπιεσμένη νοικοκυρά κι ένας κουκουλοφόρος;

Στην Αθήνα της κρίσης μια γυναίκα εξαφανίζεται κι η εξαφάνισή της συμπίπτει με μια καλοστημένη ληστεία. Στην προσπάθειά της να τη βρει, η υπαστυνόμος Δέσποινα Καρανικόλα θα συναντήσει ξανά έναν παλιό της γνώριμο, τον Διομήδη Δανέλλη, τον άνθρωπο που από λάθος έστειλε η ίδια πριν από λίγα χρόνια στη φυλακή. Μαζί του θα ζήσει έναν μεγάλο έρωτα, όμως ο Διομήδης δεν είναι πια ο ίδιος. Και πώς να είναι; Η ζωή του διαλύθηκε κι οι αγαπημένοι του τον ξέχασαν. Μόνο ο Μάνος, μόνιμος θαμώνας των φυλακών, στάθηκε δίπλα του, κι αυτόν πλέον ο Διομήδης τον λογαριάζει γι’ αδελφό. Στο ίδιο σταυροδρόμι της ζωής κι ο Δημητράκης, που προσπαθώντας να ξεφύγει από τον εαυτό του, μπλέκεται με τους κουκουλοφόρους της πλατείας Εξαρχείων. Ξεκινώντας από διαφορετικές αφετηρίες, οι ζωές των ηρώων διασταυρώνονται και διανύουν κοινούς δρόμους. Έτσι, θα ανακαλύψουν τον εαυτό τους, θα εξελιχθούν και θα προσπαθήσουν ν’ αλλάξουν. Κι υπάρχουν συναισθήματα που σταθερά μας οδηγούν απ’ το σκοτάδι στο φως. Ο έρωτας. Η αγάπη. Η φιλία. Μόνο που καμιά φορά γίνονται η αιτία ώστε η πορεία μας να είναι αντίστροφη.

…Έβρεχε όταν βγήκα στον δρόμο. Καλύτερα. Τα δάκρυα φωλιάζουν στη βροχή όπως οι ψιχάλες στη θάλασσα κι η θλίψη στη συννεφιά σαν τις χιονονιφάδες στο λευκό μάρμαρο. Φόρεσα την κουκούλα του φούτερ κι έγινα πάλι ο Κανένας. Τάχυνα το βήμα ως τον σταθμό του ηλεκτρικού στο Μαρούσι.

Σ’ όλη τη διαδρομή κοιτούσα τις σταγόνες να σχηματίζουν ρυάκια στα τζάμια του βαγονιού. Στην Ομόνοια το τρένο άδειασε και ξαναγέμισε σε δευτερόλεπτα. Ένα πρεζόνι μου ’χωσε στο πρόσωπο το απλωμένο του χέρι μαζί με μια θλιβερή ιστορία. Του ’δωσα σχεδόν ό,τι είχα πάνω μου. Οι συνεπιβάτες μου με κοίταζαν με μια δόση υπεροψίας και μπόλικο οίκτο. Το ξέρω πως οι ιστορίες των ζητιάνων είναι ψεύτικες. Τι σημασία έχει; Πίσω τους κρύβονται άλλες, αληθινές, όχι λιγότερο θλιβερές.

Ιστορίες σαν τη δική μου. Σαν όλων μας…

.

.

Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΜΙΑΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΣΚΛΗΡΗ

Η βασίλισσα των μπεστ σέλερ της Σουηδίας, η Camilla Lackberg επιστρέφει με μια καταπληκτική νέα διλογία, αφήνοντας για λίγο κατά μέρος τη σειρά της Φιελμπάκα και το πρωταγωνιστικό δίδυμο Πάτρικ και Ερίκα.

Περισσότερα από 23 εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο.

Η Φέι μοιάζει να τα έχει όλα: έναν τέλειο σύζυγο, μια πολυαγαπημένη κόρη και ένα πολυτελές διαμέρισμα στην καλύτερη περιοχή της Στοκχόλμης. Όμως σκοτεινές αναμνήσεις από την παιδική της ηλικία σ’ ένα γραφικό ψαροχώρι, τη Φιελμπάκα, τη στοιχειώνουν και νιώθει όλο και περισσότερο σαν φυλακισμένη σε χρυσό κλουβί.

Κάποτε ήταν μια δυνατή και φιλόδοξη γυναίκα, πριν τα παρατήσει όλα για τον σύζυγό της τον Τζακ. Όταν διαπιστώνει πως εκείνος την απατά, ο κόσμος της Φέι γκρεμίζεται και μένει εντελώς ξεκρέμαστη. Είναι κυριολεκτικά καταρρακωμένη, ώσπου αποφασίζει να πληρώσει τον Τζακ με το ακριβές αντίτιμο της προδοσίας του, με τη δίκαιη εκδίκησή της.

Το Χρυσό κλουβί είναι ένα γενναίο μυθιστόρημα με πρωταγωνίστρια μια γυναίκα που τη χρησιμοποίησαν, την πρόδωσαν ώσπου να πάρει τη μοίρα στα χέρια της. Μια δραματική ιστορία εξαπάτησης, λύτρωσης και εκδίκησης.

.

.

Η βίλα «Ευτυχία» φιλοξενεί επτά ηλικιωμένους ανθρώπους∙ Τρεις άντρες και τέσσερις γυναίκες, πλούσιους και κάποτε διάσημους, οι οποίοι έχουν ένα κοινό στοιχείο: είναι όλοι τους άκληροι.

Όταν η νεαρή γιατρός Μελίνα Γκρέι περνούσε την πύλη της πολυτελούς βίλας, έχοντας αναλάβει τη θέση της παθολόγου, δεν μπορούσε ποτέ να φανταστεί πως αυτή η απόφαση θα άλλαζε ολόκληρη τη ζωή της.

Κυνηγημένη και η ίδια από τα φαντάσματα και τα μυστικά του δικού της παρελθόντος, θεώρησε εξαιρετική την ευκαιρία που της δόθηκε με αυτή τη θέση εργασίας, ώστε να κρυφτεί από όσα και όσους την καταδίωκαν.

Μα μέσα σε όλα τα συγκλονιστικά που ανακαλύπτει στο σπίτι αυτό για τον εαυτό της, τους ανθρώπους και την ίδια τη ζωή, για πρώτη φορά συνειδητοποιεί πως ευτυχία θα πει…

.

.

.

Όταν κλείνει η κόκκινη πόρτα, οι κανόνες στο σπίτι είναι απλοί. Υπάρχει αυτός και η μοναξιά του, η πιο ιερή πραγματικότητα στον κόσμο. Ο κύριος Αδαμόπουλος είναι μόνος από επιλογή και νιώθει ευλογημένος γι’ αυτό. Όταν κλείνει η κόκκινη πόρτα, οι κανόνες έξω από το σπίτι είναι πολλοί και σύνθετοι.

Ο κύριος Αδαμόπουλος είναι εκτεθειμένος σε όλους· στους γείτονες, στους συναδέλφους, στους προϊσταμένους. Ανίκανος να αντιμετωπίσει τη ζοφερή πραγματικότητα, καλεί σε βοήθεια τον παιδικό του φίλο, τον Κώστα.

Και πράγματι, από κείνη την ημέρα η ζωή του παίρνει διαφορετική τροπή.

Αυτό θα ήταν καλό για τον κύριο Αδαμόπουλο, αρκεί οι αλλαγές να μην άφηναν πίσω τους τόσα πτώματα…

.

.

O αστέρας του Χόλιγουντ Ρόμπερτ Σόλομον κατηγορείται για τη βάναυση δολοφονία της γυναίκας του και του εραστή της, όμως ισχυρίζεται απεγνωσμένα ότι δεν έχει καμία σχέση με το έγκλημα. Πρόκειται για τη δίκη του αιώνα και η υπεράσπιση θέλει τον συνήγορο Έντι Φλιν στην ομάδα της.

Ο Έντι θα δεχτεί την πρόκληση, παρόλο που όλα δείχνουν πως ο Σόλομον είναι ένοχος. Καθώς όμως η δίκη εξελίσσεται, η αθωότητα του πελάτη του αρχίζει να διαφαίνεται. Ωστόσο, υπάρχει και κάτι άλλο που αρχίζει να διακρίνει…

Κάτι ύποπτο και απειλητικό πλανάται ανάμεσα στους ενόρκους.

Κάτι που θα τον κάνει να θέσει ένα αδιανόητο ερώτημα:

Μήπως ο δολοφόνος δεν βρίσκεται στο εδώλιο; Μήπως είναι ένας από τους ενόρκους;

 

Υπάρχει κάποιος που θα σκότωνε για την καλύτερη θέση στην αίθουσα…

.

.

«Μόι μάικα… Μάνα μου…» Της σκούπισε το ιδρωμένο μέτωπο η Αρετή, άνοιξε η μικρή τα βλέφαρά της και την κοίταξε με μάτια μουσκεμένα. «Τη μάνα σου έβλεπες, Βάσιλκα; Τη φώναζες στον ύπνο σου…» «Τη μάνα μου δεν τη θυμάμαι, δεν τη γνώρισα ποτέ, πώς να τη δω;» της αποκρίθηκε σιγαλόφωνα, ανάκατα, μισά ελληνικά, μισά βουλγάρικα. «Εσένα έβλεπα…» συνέχισε με χειλάκια τρεμάμενα. «Εσένα έβλεπα, κυρά δασκάλα…»

Στη χαραυγή του εικοστού αιώνα, αδυσώπητος μαίνεται ο αγώνας στη σκλάβα Μακεδονία. Η γη ματώνει, ο ελληνισμός ψυχορραγεί. Τούρκοι, Βούλγαροι, κομιτάτα, πυρπολήσεις, εκτελέσεις, αμέτρητες θυσίες.

Γυναίκες της μικρής πατρίδας. Δασκάλες, νοσοκόμες. Σαν την Αρετή, σαν τη Φωτεινή. Κι άγουρα βλαστάρια, με βάσανο μεγαλωμένα, με κίνδυνο αναστημένα. Σαν τη μικρούλα Βάσιλκα, που μάνα δε γνώρισε ποτέ, μια χούφτα μόνο τα χρόνια της, γιομάτα πείνα και κατατρεγμό, οχτώ χρονών παιδί και την έχουν σαρώσει τα δεινοπαθήματα όλου του κόσμου. Σαν τον Μήλιο και την Ανθή, κλωνιά απογυμνωμένα καταμεσής σε άγριο πόλεμο, με σπίτι πυρπολημένο και γονιούς χαμένους στις επιθέσεις των κομιτατζήδων. Λιανοκέρια της μικρής πατρίδας. Φλόγες που τρεμοσβήνουν στο ξεροβόρι. Φύλλα σκόρπια στο άγιο χώμα της.

.

.

Θύμα ή θύτης;
Kυνηγός ή κυνηγημένος;
Σωτήρας ή τρομοκράτης;Μια τρομοκρατική επίθεση στην καρδιά της Θεσσαλονίκης αφήνει τον Λούκα αιμόφυρτο και αναίσθητο. Λίγες ώρες αργότερα ένας άντρας τον επισκέπτεται στο νοσοκομείο όπου διακομίστηκε και του λέει ότι πρέπει να φύγουν από εκεί το συντομότερο γιατί κινδυνεύουν θανάσιμα.Ο Λούκα δεν ξέρει το λόγο. Δεν ξέρει το παραμικρό. Ένα από τα χτυπήματα του έχει προκαλέσει αμνησία. Αποφασίζει να πιστέψει τον άγνωστο… και το ανελέητο κυνηγητό ξεκινά. Δεν ξέρει καν αν είναι θύτης ή θύμα. Αν μάχεται για το κοινό καλό. Αν είναι δολοφόνος. Αν είναι τρομοκράτης. Και η μυστηριώδης, σαγηνευτική γυναίκα που θα βρεθεί στο πλευρό του; Είναι φίλος ή εχθρός; Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι ζωές εκατοντάδων ανυποψίαστων ανθρώπων διατρέχουν θανάσιμο κίνδυνο.

Όμως τα πάντα στο μυαλό του έχουν καλυφθεί από ένα σκοτεινό πέπλο…

Με φόντο τη Θεσσαλονίκη, τo Σκοτεινό Πέπλο του Γιώργου Δάμτσιου είναι ένα γρήγορο, δυνατό μυθιστόρημα δράσης που φιλοδοξεί να ανοίξει ένα νέο δρόμο σε ένα από τα πιο δημοφιλή λογοτεχνικά είδη.

.

.

“Η Αφροδίτη χαμογέλασε πικρά. Βλαστήμησε τις αντεκδικήσεις, το αντέτι, τους γραπτούς νόμους -που μερικές φορές αποδεικνύονται ανίσχυροι για να διορθώσουν καταστάσεις- και τους άγραφους που τους υποκαθιστούσαν. Τους “μεσίτες” που αναλάμβαναν να τους εφαρμόσουν και τους “σασμούς” που έσαζαν κάποια πράγματα μα χαλούσαν άλλα”.

Μια ιστορία που ξεκινά πριν από έναν αιώνα στην Κρήτη και καταλήγει στην Αθήνα του σήμερα ακολουθώντας τις ζωές των ανθρώπων τριών γενεών. Ζωές που η πορεία τους καθορίστηκε από το “αντέτι” και την πίστη τους στο εθιμικό δίκαιο. Στον τόπο του γενναίου αλλά και του παραλόγου κάποιες φορές, όπου ο άντρας πιστεύει πως την εκδίκηση πρέπει να την παίρνει ο ίδιος με τη χέρα του, ο σασμός σάζει και σώζει καταστάσεις εμποδίζοντάς τες να εξελιχθούν σε βεντέτα. Αν και ο σασμός είναι η ιδανική λύση, το τίμημα που καλούνται να πληρώσουν οι ήρωες της ιστορίας, ο Σήφης, η Κατερίνα, η Αφροδίτη, ο Αντρέας, ο Απόστολος, η Ρηνιώ, ο Μανούσος και η Ανέζα, είναι ο εκτοπισμός, η θυσία της αγάπης, ο συμβιβασμός.

Οι ιστορίες τους συναρπαστικές και γεμάτες ανατροπές. Οι ζωές τους που σημαδεύονται από διάφορα κοινωνικά αλλά και ιστορικά γεγονότα, άλλοτε μας προκαλούν θυμό κι άλλοτε μας παρασέρνουν να γίνουμε ένα μαζί τους και να μοιραστούμε τα συναισθήματά τους.
“Είναι όλα αυτά που έχεις καταχωνιάσει μέσα σου, αυτά που ενώ έχεις δίκιο αναγκάζεσαι να ζητάς συγγνώμη, είναι αυτές οι κραυγές που ουρλιάζουν μέσα σου, αυτά είναι που γίνονται θεριά και κατασπαράζουν την ύπαρξή σου”.

.

.

«Άραγε θα ξεχάσουμε ποτέ; Θα γιατρευτούμε απ’ τις πληγές;»

«Παρακαλώ να μην ξεχάσω. Τούτος ο αγώνας από τον νου και την καρδιά μου να μη σβηστεί. Τόσες θυσίες, τόσες αδικοχαμένες ψυχές, ούτε μια να μη λησμονηθεί…»

Πήρε το βλέμμα της από πάνω του και κοίταξε με μάτια βουρκωμένα τη Θεσσαλονίκη που έσβηνε αργά στην πρωινή ομίχλη.

«Έχεις δίκιο…» ψιθύρισε στο τέλος. «Ο μόνος τάφος των νεκρών είναι οι καρδιές των ζωντανών…»

Ο Μήλιος, η Ανθή, η μικρούλα Βάσιλκα, λιανοκέρια της σκλάβας Μακεδονίας. Μια χούφτα χρόνια μόνο η ζωή τους, στεριωμένα σε φωτιά και πόλεμο.

Η Αρετή και η Φωτεινή, γυναίκες της μικρής πατρίδας, ταγμένες σε αγώνα αντρειωμένο για το γένος και τη λευτεριά. Θέριεψαν οι ψυχές τους κι έκλαψαν συνάμα. Για το παιδί που έχασε τόσο άδικα η μία. Για τον άντρα που αγάπησε παράφορα και σκότωσε με τα ίδια της τα χέρια η άλλη.

Σιμά τους ο Παύλος Μελάς, ο Τέλλος Άγρας, ο καπετάν Κώττας, ο καπετάν Γαρέφης. Κείνοι που θυσιάστηκαν κι αναπαύτηκαν αιώνια στα σπλάχνα της μακεδονικής γης, αντάμα με χιλιάδες άλλους άνδρες και γυναίκες του λαού μας.

Συναξάρια της μικρής πατρίδας.

Μαρτύρων και ηρώων αίμα.

Αυτή είναι η ιστορία τους.

.

.

Ρόζα και Μαργαρίτα: δύο αδερφές, δίδυμες, σε «δίσεκτα» χρόνια.

Η άρρηκτη δυάδα, που δεν έπρεπε να σπάσει ποτέ, γίνεται άθελά τους χίλια κομμάτια, πριν ακόμα προλάβουν τα κορίτσια να συνειδητοποιήσουν την ύπαρξή τους, αφού οι μνήμες τους δεν καταγράφονται στο μυαλό παρά μόνο στην ψυχή. Δυο κόρες, απόρροια ενός μεγάλου έρωτα που άνθισε δίπλα στη θάλασσα, μάτωσε στο βουνό, δοκιμάστηκε στον χρόνο και ρίζωσε εντέλει στην άλλη άκρη της Γης.

Δύο ψυχές που, παρά τις αντιξοότητες, κατορθώνουν όχι απλώς να επιβιώσουν, αλλά να ανθίσουν και να εξελιχθούν, να αγαπήσουν και να ερωτευθούν, να πονέσουν και να προδοθούν, να ελπίσουν και να ονειρευτούν. Βίοι παράλληλοι και τόσο διαφορετικοί συγχρόνως, οι δύο όψεις στην ουσία του ίδιου νομίσματος, καθώς ό,τι σημαδεύει τη ζωή της μίας σωματοποιείται με κάποιον ανεξήγητο, μεταφυσικό τρόπο, σχεδόν ταυτόχρονα, από την άλλη. Στον πυρήνα της ύπαρξής τους εκείνη: η μάνα, η βασίλισσα, η Ελλάδα. Στα μύχια της ψυχής τους εκείνος: ο έρωτας, ο πόθος, ο θάνατος. Στο φόντο της ζωής τους τρεις χώρες: η Ελλάδα, η Ρουμανία, η Αμερική, και όλα εκείνα που τις σημαδεύουν στο δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα.

Μια ιστορία για τη δύναμη των δεσμών αίματος, τη δίψα για επιβίωση, τη διαχρονικότητα του έρωτα, την ανάγκη για «πατρίδα».

.

.

Μετριέται άραγε η ευτυχία; Αλλά γιατί; Μήπως μετριέται η ίδια η ζωή μας; Έχουμε τη δύναμη να την προσδιορίσουμε χρονικά, να βάλουμε τις προϋποθέσεις ή μήπως είμαστε απλά πλατανόφυλλα, γεννημένοι στα κλαδιά ενός αρχαίου δέντρου, που ακολουθούν το πεπρωμένο μιας μοίρας αντίστοιχης με τη δική μας; Φύτρα, λαμπερό πράσινο φύλλο ως το προδιαγραμμένο κιτρίνισμα λίγο πριν την πτώση, ένα με το χώμα, αυτό από το οποίο προερχόμαστε.

Δυο χειραφετημένες νεαρές γυναίκες θ’ αποδράσουν από τη λάσπη της ίδιας επαρχίας, που θα επέβαλλε σ’ αυτές τον μαρασμό. Δεν έχουν ξανασυναντηθεί, ωστόσο θα σμίξουν για πάντα στο παρόν και το κοινό τους μέλλον. Τις ενώνει το ίδιο αίμα, οι ανυπόταχτες ψυχές τους ένας ατσάλινος κρίκος ζωής. Έχουν πληρώσει και οι δύο το ίδιο τίμημα: την αβεβαιότητα του φόβου για τη φυγή τους, με φόντο τη σκοτεινή και δυσοίωνη πολιτικά εποχή των δεκαετιών του ’50-’70.

Ο χρόνος ωστόσο; Πότε και γιατί πρέπει να συμβαίνει οι ζωές των ανθρώπων να ρίχνουν τίτλους τέλους; Είναι αναγκαίο άραγε να έχουμε ήσυχη τη συνείδησή μας με την πεποίθηση ότι θα ζήσουμε ως τα βαθιά μας γεράματα, κερδίζοντας τον θάνατο; Μα, το ζήτημα είναι να κερδίσουμε την ίδια μας τη ζωή. Όση και να ‘ναι σε μετρήσιμη διάρκεια.

Ένα μυθιστόρημα-ποταμός από τη μοναδική, λυρική πένα του Γιάννη Φιλιππίδη που σαγηνεύει, καθηλώνει, συγκινεί και κατακτά τον αναγνώστη, αφήνοντάς του μια ανεξίτηλη γλυκόπικρη γεύση.

.

.

Μισόν αιώνα μετά, η αρχαιολόγος Κλειώ Αντύπα, κόρη της Αικατερίνης, καλείται να εργαστεί στο Κάιρο προσκεκλημένη του Ιταλού αρχαιολόγου Φάμπιο Σορεντίνο. Η επίσκεψη «στις γειτονιές τις ίδιες» της καβαφικής Αλεξάνδρειας φέρνει στο φως ένα γεγονός που έλαβε χώρα στη μάχη του Ελ Αλαμέιν το 1942, ικανό να λυτρώσει τρεις γενιές γυναικών. Μέσα από μια μυθιστορηματική αναδρομή σε δύο διαδοχικούς παγκόσμιους πολέμους σκιαγραφείται η ζωή των Ελλήνων στη χώρα του Νείλου και την εμβληματική Αλεξάνδρεια. Την πόλη της Μπελ Επόκ, των αντιθέσεων, των εστέτ, των μποέμ, των εμπόρων, των διανοούμενων, της φτώχειας και των χαμαιτυπείων. 

.

.

Τη δεκαετία του ’70, η Ισμήνη, μια γυναίκα που ανήκει στην ελίτ της αθηναϊκής κοινωνίας, με όπλο τη σκοτεινή πλευρά της ψυχής της, καταστρέφει όποιον απειλεί τον γάμο της. Η Αρετή, η καμαριέρα της Ισμήνης, κρυφά ερωτευμένη με το αφεντικό της, πρέπει να αντιμετωπίσει μια θανάσιμη παγίδα που έχει στηθεί για εκείνη.

Χρόνια μετά, οι δραματικές εξελίξεις στο ερωτικό τρίγωνο της Αθήνας σφραγίζουν τη ζωή του ανυποψίαστου Φίλιππου στην άλλη άκρη της Ελλάδας. Το πλήρωμα του χρόνου όμως θα φτάσει. Αποκαλύψεις ανασκαλεύουν το πυρωμένο παρελθόν και η φωτιά αρχίζει να φουντώνει. Μήπως η άκρη από το νήμα που δένει τη ζωή των ηρώων κρύβεται στα ακατάληπτα λόγια μιας ξεμωραμένης γριάς;

«Την έθαψα με τα ίδια μου τα χέρια. Τύλιξα το κορμάκι της σ’ ένα σεντόνι και την έθαψα στην πίσω αυλή. Κάτω από τη λεμονιά μας».

«Ποιά θα ήταν τα απομεινάρια της ζωής τους μόλις χανόταν ο καπνός από το παρελθόν, που είχε πάρει ήδη φωτιά;»

.

.

Σεπτέμβριος του 1992.
Ο Αλέξανδρος είναι ένας νεαρός δάσκαλος και η καινούργια σχολική χρονιά τον βρίσκει με μετάθεση σε ένα άγνωστο, απομακρυσμένο νησί του Αιγαίου. Από την πρώτη στιγμή που πατάει το πόδι του στη Μακάρια αντιλαμβάνεται ότι οι λιγοστοί κάτοικοι είναι επιφυλακτικοί και καχύποπτοι απέναντί του. Και καθώς οι μέρες περνούν, ο Αλέξανδρος συνειδητοποιεί ότι πίσω από τις φαινομενικά ήσυχες ζωές τους οι ντόπιοι κρύβουν πολλά και επικίνδυνα μυστικά.

Η περιέργειά του θα τον οδηγήσει στην αναζήτηση της αλήθειας και όταν τα θαμμένα στα βάθη του χρόνου σκοτεινά μυστικά της Μακάριας αρχίσουν να αποκαλύπτονται, όχι μονάχα θα κλονίσουν όλα τα πιστεύω του, αλλά και θα θέσουν σε κίνδυνο τη ζωή του.

Οι Μακάριοι είναι μια συναρπαστική μεταφυσική ιστορία, ένα ατμοσφαιρικό μυθιστόρημα τρόμου, όπου το πιο σκοτεινό κακό έρχεται από το παρελθόν για να μας θυμίσει ότι οι αρχαίοι θεοί βρίσκονταν πάντα ανάμεσά μας…

.

.

Νο36: “ΣΤΟ ΔΕΛΤΑ ΤΟΥ ΑΡΧΟΝΤΙΚΟΥ”
Συγγραφέας Κατερίνα Κοφινά
Εκδόσεις Δυάς

.

Το στόρι γύρω από το βιβλίο “Στο δέλτα του αρχοντικού”, επικεντρώνεται ανάμεσα σε τέσσερις γυναίκες που τους δένει μια αόρατη κλωστή.
Το 1934 η νεαρή Έλσα Ματθαίου 25 χρόνων παντρεύεται τον αγαπημένο της Άγγελο Αλεξίου και έρχεται να ζήσει στο σπίτι του, έναν παλαιό πύργο που ανά τα χρόνια έχει υποστεί διάφορες αρχιτεκτονικές παρεμβάσεις. Στα 1934 το σπίτι όλοι το αποκαλούν <<Το αρχοντικό των Αλεξίου>>. Σαν Έλσα Αλεξίου πια η γοητευτική και καλοκάγαθη γυναίκα , περνάει τις ευτυχισμένες μέρες της με το να ασχολείται με τις αγαθοεργίες , το διάβασμα , τους περιπάτους στο δάσος το οποίο και αγκαλιάζει όλη την έκταση του Αρχοντικού και τις συζητήσεις με την καλύτερη της φίλη την Αριάδνη. Κόρη εκείνη ,υπουργού της κυβέρνησης, ταλαντούχα ζωγράφος και σε αντίθεση με την Έλσα πολύ παρορμητική , και στον ερωτικό τομέα ασυμβίβαστη με τον θεσμό του γάμου. Συνήθως έχει πολλούς ερωτικούς συντρόφους. Οι δυο γυναίκες είναι μαζί από τα μαθητικά τους χρόνια. Η δύναμη της αγάπης που τις συνδέει είναι πολύ ισχυρή. Η μια συμπληρώνει την άλλη.
Τέσσερα χρόνια απόλυτης οικογενειακής ευτυχίας θα καταστραφούν μια και για πάντα όταν η Έλσα Αλεξίου θα χαθεί ξαφνικά από προσώπου γης , χωρίς κανένα φαινομενικά λόγο για να συμβεί αυτό. Ο άντρας της ο Άγγελος Αλεξίου θα αυτοκτονήσει λίγους μήνες μετά και το σπίτι θα σφραγιστεί για πάντα και θα αφεθεί στη λήθη του χρόνου. Η Αριάδνη μετά την εξαφάνιση της Έλσας θα μετοικήσει στην Γαλλία καθώς ξεσπά ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος. Εκεί σαν ασυμβίβαστη γυναίκα θα εισχωρήσει στην αντίσταση με τους παρτιζάνους και στο τέλος θα εκτελεστεί από τους Γερμανούς. Σιγά , σιγά οι πρωταγωνιστές του πρώτου μέρους της ιστορίας , πεθαίνουν και μένει μόνη με τις σκιές του παρελθόντος η κυρία Μαρίνα Αλεξίου, η γυναίκα του μικρότερου αδερφού του Άγγελου Αλεξίου, στους οποίους και περιήλθε όλη η περιουσία του χαμένου ζευγαριού. Η Μαρίνα Αλεξίου ποτέ δεν ξεπέρασε την εξαφάνιση της ‘Ελσας. Την αγαπούσε και την θαύμαζε για αυτό και μετά την εξαφάνιση της , το ίδρυμα που είχε δημιουργήσει η Έλσα για τους φτωχούς και άστεγους της Αθήνας το φρόντισε η Μαρίνα και το διεύθυνε με σύνεση και αγάπη. Αλλά ποτέ της δεν μίλησε για την Έλσα στον εγγονό της , τον Αλέξη Αλεξίου. Κράτησε τις αναμνήσεις μόνο για τον εαυτό της. Ούτε για την αρρώστια που έπληττε μόνο τα αρσενικά μέλη των Αλεξίου. Και έτσι ο Αλέξης μεγάλωσε μετά τον ξαφνικό θάνατο των γονιών του σε αεροπορικό δυστύχημα, μαζί με την γιαγιά του.
Ο Αλέξης είχε δυο παιδικές φίλες. Την Μυρτώ Ιωάννου και την Αλεξάνδρα. Η Μυρτώ ήταν η πιο αγαπημένη του φίλη , αλλά με την Αλεξάνδρα είχε ερωτικό δεσμό στο σχολείο και που τελικά κατέληξε σε γάμο, πολλά χρόνια μετά. Ο Αλέξης σπούδασε αρχιτέκτονας όπως και ο παππούς του , και το μοναδικό του όνειρο ήταν να αναπαλαιώσει ξανά το αρχοντικό και να το κάνει ξανά κατοικήσιμο για εκείνον και την γιαγιά του. Αλλά η Μαρίνα Αλεξίου και η Μυρτώ διαφωνούσαν με αυτή του την απόφαση. Τον παρακαλούσαν να αφήσει το αρχοντικό στην αιώνια ησυχία του. Ο Αλέξης όμως δεν θα τις ακούσει. Η Μυρτώ Ιωάννου είναι μια νέα γυναίκα γύρω στα 36 που έχει μεγαλώσει όπως και τόσα άλλα παιδιά στην ηλικία της σε εκείνη την περιοχή , με ιστορίες γύρω από το αρχοντικό των Αλεξίου και κυρίως για την Έλσα Αλεξίου και την περίεργη εξαφάνιση της. Το αρχοντικό ήταν χτισμένο κάτω από τους πρόποδες ενός βουνού , χωμένο μέσα στο δάσος και αγνάντευε την γαλάζια θάλασσα. Οι ντόπιοι ήταν φτωχοί άνθρωποι και έβγαζαν τα προς το ζην με την γεωργία και την αλιεία. Στα μάτια τους το αρχοντικό των Αλεξίου ήταν η επιτομή του αχαλίνωτου πλούτου. Αγαπούσαν πολύ τους Αλεξίου , γιατί ήταν άνθρωποι χωρίς ίχνος εγωισμού η έπαρσης. Και οι Αλεξίου πάντα τους βοηθούσαν όπου υπήρχε ανάγκη. Η Έλσα λοιπόν ήταν για αυτούς ο καλός φύλακας άγγελος. Ευγενική , ρομαντική , εκλεπτυσμένη, με ένα υπέροχο χαμόγελο πάντα στο πρόσωπο της , δεν θα μπορούσε να μην γίνει αγαπητή στους ντόπιους. Η εξαφάνιση της λοιπόν και η ζωή της όσο κατοικούσε στο αρχοντικό έγιναν ιστορίες από τους κατοίκους που τις διηγήθηκαν στα παιδιά τους και αυτά στα δικά τους. Και η Έλσα έγινε τοπικός θρύλος. Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν να πάρει η μορφή της ‘Ελσας μεταφυσικές διαστάσεις. Η Μυρτώ μεγαλωμένη με αυτές τις ιστορίες και γοητευμένη από τη προσωπικότητα της Έλσας, καθώς μεγάλωνε άρχισε να διαβάζει βιβλία μυστηρίου , αστυνομικής λογοτεχνίας και τρόμου. Τρελαινόταν για τα μυστήρια , τα μεταφυσικά φαινόμενα , και τα φαντάσματα. Έτσι μέσα της άρχισε να δένεται με την Έλσα και το αρχοντικό ώσπου στο τέλος έγιναν αναπόσπαστα κομμάτια της ζωής της. Η Μυρτώ Ιωάννου δεν είχε μπει ποτέ της στο αρχοντικό. Το θωρούσε μόνο από έξω, γιατί ήταν κλειδωμένο και κανείς δεν επιτρεπόταν να μπει σε αυτό. Ούτε καν ο Αλέξης, ο τελευταίος απόγονος των Αλεξίου. Και όμως σχεδόν από την εφηβεία της η Μυρτώ παιδεύεται από έναν εφιάλτη. Έναν συγκεκριμένο εφιάλτη. Βλέπει μια γυναίκα ενώ βρίσκεται σε ένα σπίτι που της είναι άγνωστο να της δείχνει ένα σημείο στο δάπεδο και μετά να εξαφανίζεται. Η καλύτερη φίλη της Μυρτώς , η Αλεξάνδρα συμμερίζεται σε ένα βαθμό την περιέργεια της φίλης της για την μυστηριώδη εξαφάνιση της Έλσας , αλλά πάντα την προσγειώνει στο έδαφος αφού ποτέ της δεν πίστεψε σε φαντάσματα , όνειρα , η παραφυσικά φαινόμενα.
Η φιλία των δυο γυναικών είναι ακριβώς η ίδια και έχει την ίδια δύναμη , με αυτή της Έλσας και της Αριάδνης.
Τέσσερις γυναίκες λοιπόν και ανάμεσα τους 70 χρόνια ιστορίας , που τις χωρίζουν , αλλά και τις ενώνουν ταυτόχρονα με μια αόρατη δυνατή κλωστή. Έλσα και Αριάδνη. Μυρτώ και Αλεξάνδρα και η κλωστή σχηματίζει ένα μεγάλο Χ. Ποια είναι η αλήθεια που κρύβεται στο αρχοντικό των Αλεξίου; ποια είναι η κατάρα που χτυπά τα αρσενικά της οικογένειας; Ποιο είναι το φονικό από τα βάθη του 16 αιώνα που εμφανίζεται σε ανύποπτο χρόνο δίπλα στο ρυάκι που ρέει μέσα από το βουνό; Ποια είναι η ομίχλη που καλύπτει τα μυστικά μιας ξεχασμένης εποχής; Τέσσερις γυναίκες τόσο δεμένες μεταξύ τους που ούτε καν το φαντάζονταν. Και η μορφή της Έλσας γοητευτική όσο ποτέ να στέκεται ανάμεσα τους και να κινεί τα νήματα της ιστορίας.

.

.

.

Μια κοπέλα, εγκλωβισμένη σ’ ένα σπίτι που έχει παντού χαραγμένο τ’ όνομά της, ασφυκτιά μέσα στον γάμο της, στη φυλακή που αντί για σίδερα έχει λέξεις. Ένας άντρας, μεγαλωμένος με τη ρετσινιά του «γύφτου» και του «μπάσταρδου», μοναχικός, σκληρός, συναισθηματικά χωλός, ακροβατεί στο περιθώριο μιας κοινωνίας που από νωρίς τον απορρίπτει και τον εχθρεύεται. Ένας έρωτας, μια αμοιβαία ανάγκη, μια φυγή και ένα άδοξο τέλος.

Δεκαπέντε χρόνια μετά, ένας ξένος, ταλαιπωρημένος απ’ το ταξίδι, βρίσκει θαλπωρή και καταφύγιο στο σπίτι μιας γυναίκας που είναι γεννημένη ν’ αγαπά, να προσφέρει, να γαληνεύει τους ανθρώπους. Πιο πέρα, στο δάσος, η Ελισσώ. Γιάτρισσα, μαΐστρα, κατέχει τη Γνώση, τη Σοφία της ζωής. Ρίχνει τους ρούνους και βλέπει το πριν και το μετά. Μα δεν τα βλέπει όλα.

Ένα μυστικό. Ένας γρίφος, που ζητάει να λυθεί. Ψυχές ταραγμένες που προσπαθούν να ισορροπήσουν, να βρουν τον σκοπό τους και να γιατρευτούν. Μόνος δρόμος, η Αλήθεια∙ αυτή που κρύβεται μέσα τους κι αδυνατούν να δούνε. Αυτή μονάχα μπορεί να τους λυτρώσει. Η Αλήθεια της ψυχής. Τίποτα πέρα απ’ αυτήν, τίποτα χωρίς αυτήν…

.

.

.

1960
Η μυστηριώδης γυναίκα που περιδιαβάζει στις όχθες του Αχέροντα χαρίζει τις γνώσεις της στη δεκαεξάχρονη Φιλίτσα. Η τελευταία φτάνει στην Αθήνα, αλλάζει το όνομά της σε Ρόζα και χτίζει μια αυτοκρατορία από το μηδέν. Η πολυτάραχη ζωή της Ρόζας σημαδεύεται από μεγάλους έρωτες, ισχυρές ίντριγκες, έντονα μίση κι ένα σκοτεινό μυστικό που καλείται να περιφρουρήσει πάση θυσία, ακόμα και με την ίδια της τη ζωή.2017
Η δολοφονία της πασίγνωστης πλέον Ρόζας Παλαιολόγου συγκλονίζει το πανελλήνιο και ο διάσημος ερευνητής Χρήστος Βαράγκης μαζί με την εγγονή της, τη Λευκή, καλούνται να λύσουν το μυστήριο. Όσο περνά ο καιρός, εισχωρούν όλο και πιο βαθιά σε έναν λαβύρινθο μίσους και θανάσιμων εχθρών. Κι ενώ αναζητούν τη λύση στο παρελθόν, η βοήθεια έρχεται ανέλπιστα από το αγερικό του ποταμού. Ποια είναι η μυστηριώδης Λευκοθέα που αναδύεται από τα πέπλα του χρόνου και φαντάζει φτιαγμένη από τα αθάνατα νερά; Θα καταφέρουν να λύσουν τους γρίφους της Ρόζας, έτσι όπως φαίνεται η ίδια να τους καθοδηγεί μέσα από τα έργα αρχαίων δημιουργών που έχουν υμνήσει τον επιβλητικό Αχέροντα;Ένα βιβλίο κεντημένο με τους θρύλους του ποταμού των στεναγμών και των μυθικών παραποτάμων του, που διέσχιζαν τον Άδη.

Μια ιστορία που, περνώντας μέσα από τον θάνατο, υμνεί τη ζωή!

.

.

.

.

Δεν υπάρχουν ενδείξεις, αλλά σημάδια. Δεν υπάρχουν εγκλήματα, μόνο ανωμαλίες. Και κάθε θάνατος είναι η αρχή μιας αφήγησης.

Αυτή είναι η ιστορία ενός άντρα που δεν έχει πια τίποτα –δεν έχει ταυτότητα, δεν έχει μνήμη, δε νιώθει αγάπη, ούτε μίσος– εκτός από την οργή του… Και ένα μυστικό χάρισμα. Γιατί ο Μάρκους είναι ο τελευταίος από τους πνευματικούς: είναι ένας ιερέας που έχει την ικανότητα να ξετρυπώνει τις ανωμαλίες και να ξεχωρίζει τα νήματα που συνυφαίνουν την πλοκή κάθε ανθρωποκτονίας. Αλλά ακόμα κι αυτός κινδυνεύει να μην μπορέσει να ανασυνθέσει αυτή την πλοκή.

Αυτή είναι επίσης η ιστορία μιας γυναίκας που προσπαθεί να ανασυγκροτήσει τον ίδιο της τον εαυτό. Και η Σάντρα δουλεύει στις σκηνές του εγκλήματος αλλά, αντίθετα με τον Μάρκους, δεν πρέπει να κρύβεται παρά μόνο πίσω από τον φακό της φωτογραφικής μηχανής της. Γιατί η Σάντρα είναι φωτογράφος της αστυνομίας: το ταλέντο της είναι να φωτογραφίζει το τίποτα, για να το καταστήσει ορατό. Αλλά αυτή τη φορά το τίποτα απειλεί να την καταπιεί.

Ο Κυνηγός του σκότους είναι, τέλος, η υπόθεση της σύλληψης ενός τρελού δολοφόνου στους δρόμους της Ρώμης, που υπακούει σ’ ένα σχέδιο τρομερό κι εντούτοις σαγηνευτικό. Και κάθε φορά που ο Μάρκους και η Σάντρα νομίζουν πως έχουν καταλάβει ένα κομμάτι της αλήθειας, ανακαλύπτουν ένα ακόμα πιο ανησυχητικό και απειλητικό σενάριο.

Διαβάζοντάς το, θα δίνετε την ίδια μάχη με τον Μάρκους, πέφτοντας πάνω στα ίδια αινίγματα που ταλανίζουν τη Σάντρα, βιώνοντας τις ίδιες προσδοκίες και τους ίδιους φόβους μέχρι την τελευταία αράδα. Και δε θα το ξεχάσετε ποτέ πια.

.

.

1941. Η Ελλάδα βογκά κάτω από τη σκληρή γερμανική Κατοχή, μαζί κι οι κάτοικοι ενός μικρού νησιού του Αιγαίου: η Λήδα, μια νεαρή χήρα, εξοβελισμένη με την κόρη της από την τοπική κοινωνία· ο Παππούς, ο ηλικιωμένος που την έχει πάρει υπό την προστασία του· ο χειροδύναμος Μάρκος, που δε δειλιάζει μπροστά στον κίνδυνο, αλλά διστάζει μπροστά στις λέξεις· ο δήμαρχος, ο γιατρός, ο δικηγόρος του νησιού κι άλλοι σημαίνοντες πολίτες του. Κάποια στιγμή στη μικρή νησιωτική κοινωνία θα ενταχθούν η Αθηναία Ρίτα με τον έφηβο γιο της, στο σπίτι της οποίας σύντομα θα εγκατασταθεί και ο λοχίας Γκέοργκ Φίσερ με τη μακρινή ελληνική καταγωγή.

Το ίδιο διάστημα, στο Βερολίνο, ο επίατρος του ναυτικού Κρίστιαν Μίλερ θα γνωρίσει τη Μάρεν, τη γυναίκα της ζωής του. Ο πόλεμος όμως σύντομα θα χωρίσει τους δύο νέους. Ο ανθρωπιστής Κρίστιαν θα βρεθεί στο ελληνικό νησί, αποφασισμένος να πολεμήσει μονάχα τους κοινούς ανθρώπινους εχθρούς, τον θάνατο και τον πόνο, με όπλο το νυστέρι του. Ο πόλεμος, ωστόσο, είναι πάντα απρόβλεπτος…

Νησιωτική Ελλάδα-Βερολίνο… Κατακτητές και κατακτημένοι, πολιορκημένοι από τη βαρβαρότητα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Φόβοι, αγωνίες, πάθη, αμφιβολίες αλλά κι η μεγαλοσύνη του ανθρώπου, που κατορθώνει πάντα να «φωτίζει» και τις πιο σκοτεινές εποχές.

.

.

.

.

“Μια ύπαιθρο λαχτάρησα. Κάμπο ατελείωτο. ν’ αρπάξω ένα σοφό άλογο, να δραπετεύσω ως τη δύση του ήλιου. Να σφίγγω τα γόνατά μου στη ράχη του, να μου επιτρέπει να το οδηγώ. Να φύγω με ταχύτητα μεγάλη, ώσπου να γίνω κουκκίδα σ’ ένα τεράστιο πλάνο σινεμασκόπ, αυτό ναι. Να μη με ξαναδεί ποτέ κανείς από κοντά. Να φεύγω, να χαλαρώνω και να επιτρέψω στο μυαλό μου να σκέφτεται. Να μη φοβάται και να αφήσει πια ελεύθερα τα μάτια μου. Χιλιάδες μίλια πιο χαμηλά απ’ τον Θεό. Ή μια ανάσα μόνο μακριά Του”. Όταν στα δώδεκα της χρόνια η Άννα, αποφασίζει να κλέψει για πρώτη φορά, από φόβο πως θα ξεπέσουν αυτή κι η μάνα Αλεξάνδρα σε ιδρύματα, αδυνατεί να εκτιμήσει πόσες επιπλοκές θα προκαλέσει μια ζωή, που στήνεται στα ψέματα. Δώδεκα χρόνια αργότερα, εκείνο το άφοβο κορίτσι δείχνει να ‘χει στοιχειώσει τα πιο απλά και τα πιο παράτολμά του όνειρα. Για κείνη, και τη φιλότιμη Αλεξάνδρα, που ζει ανυποψίαστη μια φτωχή ζωή, τα αμέτρητα κρυμμένα χρήματα δε δείχνουν ικανά να παίξουν κάποιο ρόλο. Αποφασισμένες να ζήσουν όπως ονειρεύτηκαν, θα χρειαστεί να χαρτογραφήσουν πολλές φορές απ’ την αρχή το μέλλον, για όσα θέλησαν και δε συνέβησαν στην ώρα τους. Πλάι τους, ο επιπόλαιος κι άπιστος Αντώνης, ο γοητευτικός και φιλαλήθης Μάρκος, η επαναστάτρια Ελευθερία και το από μηχανής δαιμόνιο της ζωής τους, η Λαμπρινή. Η γυναίκα που ‘χει απορρίψει πρώτη τον εαυτό της και μια νύχτα θα χαθεί εξαφανίζοντας όλα τα έμβια ίχνη της. Ένα απροσδόκητο παιχνίδι αισθημάτων για έξι κύριους παίχτες, που διαχειρίζονται την έννοια του μοιραίου. Είν’ όμως προτιμότερο κάποιες αλήθειες, να παραμένουνε καλά κρυμμένες.

.

.

Ο Απόλλωνας Ροδόπουλος, λάτρης του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού και μανιώδης συλλέκτης αρχαιοτήτων, πατώντας κυριολεκτικά επί πτωμάτων από μικρή ηλικία, κατορθώνει να εξελιχθεί σε έναν επιχειρηματία με τεράστια περιουσία, δύναμη και κύρος. Στόχος του να γίνει κυρίαρχος όλου του κόσμου. Για τον σκοπό αυτό δημιουργεί μία αίρεση πιστών στην αρχαία καταχθόνια θεότητα Εκάτη και δεν διστάζει να θυσιάσει αθώους ανθρώπους στο όνομα μιας ξεχασμένης από αιώνες θρησκείας.

Ο αστυνόμος Βαρσάμης, προϊστάμενος του Τμήματος Ανθρωποκτονιών, μαζί με την Ελληνοαυστραλή ανθρωπολόγο Μάρθα Τζόουνς προσπαθούν να ξετυλίξουν τη μυστηριώδη υπόθεση τελετουργικών φόνων… Με φόντο το νησί της Αίγινας, το άγαλμα της τριπρόσωπης Εκάτης θα σπείρει τον θάνατο, στήνοντας με μαεστρία έναν θανατηφόρο ιστό γύρω από τη Μάρθα και τον Βαρσάμη, που θα κάνουν τα πάντα για να ματαιωθεί η αρχαία προφητεία: «Όταν ματώσει η Μεγάλη Σελήνη, θα πεθάνει το παιδί με τα μάτια του λύκου που δεν βλέπουν, για να δώσει τη δύναμη στον Απόλλωνα να λούσει το σύμπαν με το φως του…».

Ένα καθηλωτικό ψυχολογικό θρίλερ με συνεχές σασπένς, ένταση και ανατροπές που θυμίζει κινηματογραφική ταινία.

.

.

Ένα πάμφτωχο παιδί, περιφρονημένο από την οικογένειά του μια οικογένεια του «σκυλολογιού», της πλέμπας της Κέρκυρας, από να,  γύρισμα της τύχης, θα δει τη μίζερη ζωή του ν’ αλλάζει. Θα γίνει ένας μεγιστάνας των επιχειρήσεων, ένας μπον βιβέρ, ένας άνθρωπος της απόλυτης εξουσίας. Ένας υπεράνθρωπος.
Ο μέγας και πολύς κόντες Διονύσιος Γιαννάτος, θα κατακτήσει τη Βενετία όπου θα τον ρίξει η μοίρα του, θα φτάσει στην κορυφή της επιτυχίας και θα ραγίσει τις καρδιές πολλών γυναικών. Ανάμεσά τους η Λουίζα, η Ορνέλα, η Χρύσα. Τρεις διαφορετικές γυναίκες, τρεις εντελώς διαφορετικές προσωπικότητες. Η μία απλοϊκή και δοτική, η άλλη προκλητική και φιλήδονη. Η τρίτη ευαίσθητη, εύθραυστη και ονειροπόλα.
Όλες θα τον λατρέψουν, αλλά δεν θα τον κερδίσει καμμία…
Γιατί η μόνη γυναίκα που είναι ριζωμένη στην καρδιά του, μία και μοναδική, αυτή που του στέρησε όλα όσα η ψυχή του λαχταρούσε, είναι η μάνα του. Μάνα και κατάρα στη ζωή του…

Ένα συγκινητικό, βαθύ μυθιστόρημα για την

ανεκπλήρωτη Αγάπη, για τα ψυχικά τραύματα που

αφήνει η έλλειψή της,  για τον αγώνα του ανθρώπου να κερδίσει αυτό που δεν μπορεί να έχει.

Η Βενετία Πιτσιλαδή-Σούαρτ, συνθέτει ένα λογοτεχνικό ψυχογράφημα με μαεστρία, ευαισθησία, φιλοσοφική ματιά και ποιητικό στοχασμό, απογυμνώνει τις κρυμμένες ανθρώπινες αδυναμίες, τις αμαρτίες και τα πάθη.

.

Τα φθινοπωρινά απογεύματα μια παράξενη θλίψη απλώνεται στα βουλεβάρτα. Το νερό της βροχής ξεπλένει ιστορίες και πόθους και όνειρα. Από την πλατεία Μαντελέιν μέχρι τον σιδερένιο Πύργο, ακούγεται αχνά ένα μονότονο τραγούδι.

Ποτέ δεν θα θυμόταν τι έγινε ακριβώς στη συνέχεια. Αισθάνθηκε μόνο μια υπόγεια ενέργεια να την τραβάει προς τα πίσω. Την ενέργεια μιας ψυχής που φώναζε: “Κοίτα με, πάμε μια βόλτα μαζί στη βροχή, να πιούμε, να γελάσουμε, ν’ αγκαλιαστούμε… Μου λείπεις τόσο κι ας μη σε ξέρω. Ο χρόνος ποτέ δεν φτάνει για ν’ αγαπήσεις και ν’ αγαπηθείς. Ο χρόνος πάντα υπερβάλλει. Τρέχει με ασύλληπτη ταχύτητα και μένει ακίνητος στο σύμπαν. Ας υπερβάλλουμε κι εμείς. Έλα κοντά μου”.

Παρίσι. Μια βόλτα στη βροχερή Βαστίλη. Ένα τυφλό τρομοκρατικό χτύπημα. Δυο άγνωστοι που το τέρας της βίας ενώνει για πάντα.

Αστράκι. Στην άλλη άκρη της Ευρώπης, σ’ ένα μικρό χωριό που δεν υπάρχει στον χάρτη της Κρήτης, η Σοφία, προσπαθώντας να ξεφύγει από τον εφιάλτη, ρίχνεται αντίστροφα στο ρέμα του χρόνου. Ανοίγει τις πόρτες της μνήμης. Με όχημα το πορτραίτο ενός άνδρα, ταξιδεύει στο παρελθόν, και στο καθρέφτισμά του αντικρίζει το μέλλον της.

Με μια συγκινητική εξιστόρηση, μέσα απ’ τα μάτια ενός παιδιού, αναβιώνει τα χρόνια της Κατοχής, της πείνας, του ξενιτεμού. Ζει τον απαγορευμένο έρωτα του Γιώργη για την Καλλιόπη και παίρνει ένα πολύτιμο μάθημα. Ο άνθρωπος είναι εν δυνάμει μετανάστης. Κανένας τόπος και κανένας πόλεμος δεν είναι ικανός να ξεριζώσει από την καρδιά του την αγάπη για ό,τι αφήνει πίσω του. Όλη του τη ζωή επιστρέφει “σπίτι”. Γιατί το σπίτι είναι δέρμα. Ξύνεις σοβά και βρίσκεις φλέβες. Φωτογραφίες αγκαλιά με το καρφί στον τοίχο. Χαρές και λύπες στο μπαούλο και λόγια ανομολόγητα στη φυλακή του αίματος.

.

.

.

Κάποιο απόγευμα του φθινοπώρου, ένας ηλικιωμένος άντρας κάνει την εμφάνισή του στο χωριό. Μερικοί τον αναγνωρίζουν και ισχυρίζονται πως τον είχαν δει τον προηγούμενο χειμώνα να επιθεωρεί τις εργασίες στον πύργο, αυτόν που στέκεται στο τέρμα της μεγάλης ανηφόρας.

Βρισκόμαστε στην Ελλάδα στην εποχή της κρίσης, της ανεργίας και της νεανικής μετανάστευσης. Ο άντρας εγκαθίσταται στον πύργο, ένα εμβληματικό αρχοντικό, πατρικό της γυναίκας του που έχει πεθάνει. Ο Λεόντιος Έξαρχος είναι ένας καλοβαλμένος αστός που έχει υπερβεί την έβδομη δεκαετία της ζωής του, εύρωστος επιχειρηματίας με πλούτο εμπειριών, έχει ταξιδέψει σε κάθε γωνιά της γης και έχει συναναστραφεί ανθρώπους με ισχύ. Ο Έξαρχος έχει τρεις κόρες από τις οποίες οι δύο διαπρέπουν στο εξωτερικό ενώ η μικρότερη ζει στην Αθήνα. Η παρουσία του στο μικρό χωριό γεννάει φήμες, όπως ήταν αναμενόμενο, οι οποίες εντείνονται απ’ τη στιγμή που γίνεται γνωστό πως αυτός ο άρχοντας με την αυταρχική συμπεριφορά και το γεμάτο πορτοφόλι έχει έρθει για να εγκατασταθεί κι όχι να φύγει με τις πρώτες βροχές, τότε που το χωριό αρχίζει να ερημώνει.

Στη διάρκεια ενός χρόνου, όσο κρατάει η δράση του μυθιστόρηματος, πίσω απ’ τις κουρτίνες της κάθε μέρας ελλοχεύει μια σκοτεινή οικογενειακή ιστορία αλλά και ο ίδιος ο σαιξπηρικός κόσμος ως αδιάγνωστη ασθένεια: πύργοι, βασιλιάδες, κόρες, γελωτοποιοί, εξουσία, προδοσία, αίμα…

Το μυθιστόρημα συνομιλεί πότε φανερά και πότε υπόγεια με τον Βασιλιά Ληρ, όπως και με τον χθόνιο πολιτισμό των αμόρφωτων αγροτών του Ραμπελαί στον Γαργαντούα. Στο κείμενο εξυφαίνεται αφενός η σταδιακή αποδόμηση ενός εξουσιαστή πατριάρχη κι αφετέρου η αμηχανία και ο τρόμος αυτού του μικρού βασιλιά μπροστά σε έναν κόσμο που αλλάζει με τρομακτικές ταχύτητες, που ο ίδιος δεν μπορεί πια να τον διαχειριστεί. Το μυθιστόρημα ασχολείται και με το γέλιο, με την άγονη αναζήτησή του, τη δίψα να το αιχμαλωτίσουμε, την αποτυχία να νιώσουμε τη γάργαρη επέλασή του.