“ΖΩΕΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ” της Άννας Γαλανού, γράφει η Καλλιόπη Γιακουμή-Κουγιώνη

“Ζωές απέναντι” είναι ο τίτλος του νέου βιβλίου της Άννας Γαλανού που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα, ένα βιβλίο που από την αρχή μέχρι το τέλος σε κρατάει η αλήθεια του, μια αλήθεια που πονάει, που ξέρουμε όλοι και που σκάει στα μούτρα μας σαν δυνατό χαστούκι ξανά και ξανά. 

Ένα μυθιστόρημα το οποίο στηρίζεται σε αληθινές ιστορίες κακοποιημένων γυναικών. Βέρα, Μίνα, Ρεβέκκα, Στέλλα, Ευδοκία, Ελένη.. έξι γυναίκες που η καθεμιά απ΄αυτές, ανεβαίνει τον δικό της προσωπικό Γολγοθά, κουβαλώντας όμως τον ίδιο βαρύ σταυρό όλες, έναν σταυρό που ακούει στο όνομα Στάθης.

Ο Στάθης είναι ένας σκληρός και χωρίς αισθήματα άντρας, κακοποιητικός και με βίαια ένστικτα τα οποία εκτονώνει πάνω σε κάθε γυναίκα που έχει σχέση με αυτόν. Αδελφή, κόρη, σύζυγος ή σύντροφος δεν έχει καμιά διαφορά για εκείνον. Ως σύζυγος είναι ο σωστός οικογενειάρχης, μα πίσω από τις κλειστές πόρτες του τέλειου σπιτιού του, πετάει τη μάσκα και γίνεται ο απόλυτος δυνάστης. Ως εραστής λάγνος και ρομαντικός, μέχρι να πετύχει τον σκοπό του, όμως δεν μπορεί να κρύψει για πολύ την αληθινή του φύση, αυτήν που τον μετατρέπει χωρίς σε ενοχές και αναστολές σε αιμοδιψή τύραννο. Ως αδελφός, στοργικός και ευαίσθητος, αρκεί να μην καταπατηθούν τα προσωπικά του συμφέροντα γιατί τότε δεν κάνει θυσίες, είναι ο θύτης και στον αιμοσταγή βωμό του θυσιάζει όποιον του στέκεται εμπόδιο. Έξι γυναίκες λαβωμένες σωματικά και ψυχικά από το ίδιο ανθρωπόμορφο τέρας, τον Στάθη, αυτός τις ενώνει, έχει υφαίνει τον αδίστακτο ιστό του περίτεχνα και αδίστακτα και μέσα σε αυτόν, αιχμαλώτισε τις έξι γυναίκες. Πάθη, λάθη, ένοχες σιωπές, θαμμένα μυστικά, ανείπωτες αλήθειες, ο φόβος, η αδυναμία, ο ψυχικός και σωματικός πόνος, η ανασφάλεια είναι τα δεσμά τους. Άραγε θα τολμήσουν να τα σπάσουν και αν ναι, πόσο βαρύ θα ΄ναι το τίμημα; 

.

.

Έξι γυναίκες, έξι ερμητικά κλειστά στόματα, έξι καταστραμμένες ζωές, έξι τραγικές ιστορίες, μα μια μόνο η σκληρή αλήθεια που τις ενώνει.. η γυναικεία κακοποίηση. Η Άννα Γαλανού ιχνηλατεί με μεγάλη ευαισθησία το φαινόμενο της ενδοοικογενειακής βίας και τις επιπτώσεις της, στη σωματική και ψυχική υγεία της κάθε γυναίκας, μέσα από τις ιστορίες των έξι γυναικών του βιβλίου της. Στόχο της έχει την αφύπνιση, τη συνειδητοποίηση και την ενδυνάμωση κάθε γυναίκας που βιώνει τη βία στη συντροφική, τη συγγενική ή τη συζυγική της σχέση. Στα κεφάλαια του βιβλίου ξετυλίγεται όλο το κουβάρι της ενδοοικογενειακής βίας, η δυναμική και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της, ενώ περιγράφεται ο βίαιος άντρας στο ρόλο του συζύγου/συντρόφου, του στενού συγγενή.

Η αγαπημένη συγγραφέας χιλιάδων αναγνωστών στη χώρα μας, ξέρει πάντοτε να αναδεικνύει ακόμη και το πιο συνηθισμένο λογοτεχνικό θέμα μέσα από τη λυρική γραφή της και την ξεχωριστή ικανότητά της να αφηγείται ιστορίες. Τα λόγια στο χαρτί είναι ένα μεγάλο “Τέλος, ως εδώ” που δεν μένει όμως μόνο στο αυθόρμητο, αλλά περνά στο συνειδητό και στο αποφασιστικό. Το μυθιστόρημα της εμπνευσμένο από αληθινές ιστορίες κακοποιημένων γυναικών είναι η πέτρα που θα σπάσει όλους τους παραμορφωτικούς καθρέφτες της άρρωστης, τοξικής, κοινωνίας μας. Η ενδοοικογενειακή βία υπάρχει παντού γύρω μας. Αν και καλυμμένη από σφραγισμένα χείλη και κλεισμένη πίσω από τους τοίχους των σπιτιών, αθέατη για τους έξω, αποτελεί πάντα πραγματικό μαρτύριο για τους μέσα. Είναι η βία που ανοίγει στην ψυχή της κάθε γυναίκας βαθιά χάσματα φόβου, απελπισίας, μειωμένης αυτοεκτίμησης, καταπιεσμένες επιθυμίες, ποτάμια οργής, κατάφορης αδικίας, αδυναμία, άφατο πόνο και κάποιες φορές οδηγεί με ακρίβεια σε τραγικό θάνατο.

Το μυθιστόρημα “Ζωές Απέναντι” φωνάζει μια μεγάλη, θλιβερή και επικίνδυνη αλήθεια, μια αλήθεια που δεν κατασκευάζεται και που τη βιώνουν πρώτες οι γυναίκες που κακοποιήθηκαν ή δολοφονήθηκαν. Κι όμως.. αυτή είναι μόνο η μισή αλήθεια και αυτή που ακούμε και μαθαίνουμε μετά, την άλλη μισή, όλοι την ξέρουμε ήδη. Οι κακοποιημένες γυναίκες δεν αποτελούν ένα μικρό ποσοστό του πληθυσμού, δεν είναι φτωχές και εξαρτημένες από το σύζυγο, δεν είναι χαμηλού μορφωτικού επιπέδου, προέρχονται από κάθε κοινωνική τάξη. Οι βίαιοι άντρες δεν είναι αποτυχημένοι στην επαγγελματική τους ζωή, δεν είναι όλοι ψυχασθενείς ή ουσιοεξαρτημένοι, είναι και οι “πέρα κάθε υποψίας” και οι καθωσπρέπει που δεν φανταζόμαστε. Επίσης δε γίνονται βίαιοι μετά το γάμο – ήταν βίαιοι και πριν απ’ αυτόν. Θύματα τους δεν είναι μόνο οι σύντροφοι ή οι σύζυγοι τους, είναι κάθε γυναίκα που έχει σχέση μαζί τους. Η βία δεν είναι μόνο σωματική, βγαίνει και σε λεκτική, συναισθηματική, ψυχολογική έκδοση και κυκλοφορεί παντού, είναι ανάμεσά μας, είναι στις ζωές των γυναικών απέναντι ή δίπλα μας. Και γι’ αυτές συχνά δεν μπορεί να μιλήσει κανείς ανοιχτά και έχουν επίσης βαρύ κόστος και φορτίο για όποιαν τις υφίσταται. Τέλος οι μακροχρόνιες σχέσεις κακοποίησης δεν μπορούν να γίνουν καλύτερες όσο περνούν τα χρόνια, αφού στην κακοποίηση προστίθεται και η τρομοκράτηση του θύματος. 

.

.

Οι φωτογραφικές περιγραφές, οι τέλεια σμιλεμένοι χαρακτήρες του βιβλίου και το βασικότερο, η άριστη δεξιοτεχνική γραφή της Άννας Γαλανού, κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη και τον κάνουν αβίαστα, αποδέκτη όλων όσων θέλει να του μεταφέρει. Χωρίς να εκβιάζει συναισθήματα, χωρίς φαμφάρες και με απόλυτο σεβασμό στο θέμα που επέλεξε και στις γυναίκες που το πλαισιώνουν, αφηγείται έξι καθηλωτικές, δυνατές, συγκινητικές, αφυπνιστικές και σοκαριστικές ιστορίες. Η αλήθεια τους είναι αυτή που σοκάρει και ταυτόχρονα αποτελεί για μένα και το πιο δυνατό μήνυμα του βιβλίου. Η υπομονή, η ανοχή, ο φόβος και η σιωπή πληγώνουν ανεπανόρθωτα, καταστρέφουν ζωές, βυθίζουν στο αιώνιο σκοτάδι νεκρές ψυχές, σκοτώνουν.