Η άποψη της Καλλιόπης Γιακουμή-Κουγιώνη για το βιβλίο
***
“Ψυχής Κλωστή”
Συγγραφέας Βασιλική Διαμαντή
Εκδόσεις Υδροπλάνο
***
“Δεν είναι το αίμα που ενώνει τους ανθρώπους… Είναι η αύρα των ψυχών που, σαν αόρατη κλωστή, τους δένει μεταξύ τους. Λαμπερή σαν ήλιος πρωινός και σαν φεγγάρι το βραδάκι, πάλλεται δίνοντας ρυθμό σε δυο καρδιές, σβήνοντας τον χρόνο και τις αποστάσεις…”
Μια αόρατη κλωστή, αυτή που κρατά τις ισορροπίες, που θέτει τα όρια, μια “Ψυχής Κλωστή”, όπως τιτλοφορείται το νέο βιβλίο της Βασιλικής Διαμαντή, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Υδροπλάνο.
Υπάρχει λοιπόν μια άυλη κλωστή της μοίρας, η οποία δένει δύο ανθρώπους που προορίζονται να είναι μαζί, ανεξάρτητα από το χρόνο, τον τόπο ή την περίσταση. Αυτή ένωσε για πάντα με τα δεσμά του έρωτα δυο παιδιά, την νεαρή Αλεξία που νοσηλεύεται σε μια ψυχιατρική κλινική, δίνοντας συνεχώς μάχες με τους προσωπικούς της δαίμονες και τον Γιάννη. Ο Γιάννης είναι μόνη σταθερή αξία στην ζωή της Αλεξίας και η σχέση τους, το μόνο πράγμα που της δίνει νόημα και ουσία.
Το βιβλίο μοιράζεται σε δυο χρόνους, στο χθες και το σήμερα. Παρακολουθούμε την παράλληλη εξέλιξη δυο ιστοριών, ξεκινώντας από την δεκαετία του ’50, στη Μονμάρτρη της Γαλλίας και καταλήγουμε στο σήμερα. Αυτές οι δυο ιστορίες, αν και αρχικά μοιάζουν ασύνδετες μεταξύ τους, αποδέκτη έχουν την Αλεξία και μεταφέρουν τον δικό τους απόηχο στην ζωή της. Αυτός ο απόηχος είναι αυτός που δημιουργεί διάφορα θέματα που την αναγκάζουν να τα αντιμετωπίσει. Θέματα που οι συνέπειες τους επηρεάζουν τόσο την συναισθηματική, όσο και την ψυχολογική υγεία της Αλεξίας και την καθιστούν αδύναμη να τα διαχειριστεί.
Σανίδα σωτηρίας για αυτήν ο έρωτας της με τον Γιάννη. Ένας έρωτας που έρχεται αντιμέτωπος με πολλές δυσκολίες και με άσχημα παιχνίδια που η μοίρα και η ζωή παίζουν αδυσώπητα μαζί τους. Παιχνίδια που άλλοτε μοιάζουν τυχαία και άλλοτε σαν μια βαριά “κληρονομιά” που δεν μπορούν να αποφύγουν. Αυτή είναι μια σκληρή πραγματικότητα την οποία πρέπει να αντιμετωπίζουν διαρκώς. Μια αέναη μάχη που γεμίζει τις ψυχές τους με αμυχές και βαθιές πληγές, πληγές που μόνο μια μια μαγική κλωστή μπορεί να ράψει για να επουλωθούν, μια κλωστή ψυχής, που αναζητά η Αλεξία απεγνωσμένα. Άραγε θα την βρει και αν ναι, τι τίμημα θα έχει αυτό;
Μου αρέσουν τα πολυδιάστατα βιβλία, αυτά που μπορούν να κινούνται με ευκολία ανάμεσα σε ένα σύνολο δράσης και ψυχικών καταστάσεων. Μου αρέσουν τα βιβλία που μπορούν να γίνουν ανατρεπτικά χωρίς να ξενίζουν, ισορροπώντας με ευκολία ανάμεσα στο λογικό και το άλογο, αυτά τα βιβλία που μου μεταφέρουν πολλά μηνύματα, προκαλώντας μου εν συναίσθηση αβίαστα και με τροφοδοτούν συνεχώς με σκέψεις, που τις οδηγούν μέσα από νέα μονοπάτια που ανοίγουν για μένα. Ένα τέτοιο βιβλίο είναι το ‘Ψυχής Κλωστή”.
Η Βασιλική Διαμαντή είναι μια συγγραφέας που όχι μόνο έχει την λεκτική ικανότητα να αφηγηθεί μία ιστορία, αλλά που έχει σκεφτεί, μελετήσει και δομήσει πολύ καλά αυτό που θέλει να εξιστορήσει. Έχει επιλέξει εξ΄αρχής έναν ευρηματικό τρόπο που θέλει να το μεταφέρει όλο αυτό στους αναγνώστες της, ανοίγοντας ένα ένα τα φύλλα της και μετρώντας προσεκτικά, την κάθε επόμενη κίνηση της. Συνδυάζει αρμονικά τις συνθήκες που οδηγούν στην εξέλιξη της ιστορίας της με τα ψυχογραφήματα των ηρώων της, χωρίς να παρεκκλίνει από τον στόχο της και χωρίς να μπερδεύει ή να μεταφέρει αχνά και άοσμα μηνύματα. Βροντερή και ξεκάθαρη η φωνή της μέσα από τις σελίδες του βιβλίου της. Σκοπός της, άλλωστε, δεν είναι να εντυπωσιάσει, αλλά να βοηθήσει τον αναγνώστη να δει με τα δικά του μάτια αυτό που φαντάστηκε η ίδια. Και το πετυχαίνει στον απόλυτο βαθμό!
Πάνω απ’ όλα, όμως, επιτυγχάνει κάτι πολύ πιο σημαντικό. Επιτυγχάνει να προσεγγίσει τον ψυχισμό των χαρακτήρων της, να δομήσει ταυτότητες και προσωπικότητες που κάτι έχουν να προσφέρουν, μα και ψυχογραφήματα που αξίζουν να αναλυθούν και που, στο τέλος, κάτι θα έχουν να μας αφήσουν.
Περίτεχνα υφαίνει την ιστορία που μας αφηγείται και πλάθει χαρακτήρες ανθρώπινους, ζεστούς, ζωντανούς, γεμάτους συναισθήματα που δεν διστάζουν να τα εκφράσουν και τα περάσουν μέσα από την πορεία της ζωής τους και μέσω των επιλογών τους και σε εμάς τους ίδιους. Οι κεντρικοί της ήρωες, η Αλεξία και ο Γιάννης, έχουν την δική τους φωνή μέσα στην ιστορία αυτή, ανοίγουν τις καρδιές τους και μας εξομολογούνται τα πιο βαθιά και πηγαία αισθήματά τους, τους φόβους, τα άγχη, τις αγωνίες τους, τις προσπάθειές τους να ξεπεράσουν όλα τα εμπόδια που συναντούν στο δρόμο τους προκειμένου να φτάσουν στην προσωπική τους ολοκλήρωση και να αγγίξουν επιτέλους την δική τους ευτυχία. Όμως, πρέπει να πετύχουν και κάτι ακόμα! Να ανακαλύψουν, όχι μόνο το ποιοι πραγματικά είναι και να βρουν τον εαυτό τους, αλλά και να βγουν από τις σκιές που τους καταδυναστεύουν και να βρεθούν ξανά στο φως. Πρέπει να παλέψουν με δαίμονες, να αποδεχτούν λάθη, να απομακρύνουν οτιδήποτε τοξικό και να πιστέψουν πως έχουν την δύναμη να τα καταφέρουν όλα. Αυτή την δύναμη τους την δίνει απλόχερα η αγάπη τους. Αυτή είναι το φάρμακο για όλα. Αυτή θα κρατήσει ζωντανές την πίστη και την ελπίδα στις ψυχές τους και αυτή θα γεννήσει νέα όνειρα και προσδοκίες στις καρδιές του.
Η διεισδυτική ματιά της Βασιλικής Διαμαντή στους χαρακτήρες και τις συμπεριφορές των ηρώων της, μας μεταφέρει αβίαστα στο κέντρο της κάθε σκηνής που μας περιγράφει και οι κινηματογραφικές περιγραφές σε συνδυασμό με την λυρική της γλώσσα, πυροδοτούν την φαντασία μας που στήνει με ευκολία τα δικά της σκηνικά. Η εναλλαγή τρίτου και πρώτου προσώπου και οι ρεαλιστικοί διάλογοι δίνουν ζωντάνια και αμεσότητα στην ροή της ιστορίας, κάνοντας την ανάγνωση ευχάριστη. Αυτό το θεωρώ ακόμα ένα ταλέντο της συγγραφέως, καθώς καταπιάνεται με δύσκολα θέματα στο βιβλίο της, που χάρη όμως στην συγγραφικής της δεινότητα διαχειρίζεται με δεξιοτεχνία και έτσι το κείμενο της δεν κουράζει πουθενά.
Το Ψυχής Κλωστή, είναι ένα σύγχρονο μυθιστόρημα που θίγει μεγάλα προβλήματα της καθημερινότητάς μας και τις επιπτώσεις τους στην ψυχή μας. Πολλές φορές θάβουμε τα προβλήματα μας, τα καταχωνιάζουμε σε γωνιές του μυαλού και της ψυχής μας, γιατί μπορεί να μην νιώθουμε έτοιμοι να τα αντιμετωπίσουμε ή και για άλλους λόγους. Όμως αυτή η αναβλητικότητα γίνεται τελικά το σκοτάδι που μας τυλίγει. Γίνεται ένα αδηφάγος σκόρος που τρώει και ξηλώνει τις ψυχές μας που για να σωθούν, δεν χρειάζονται μπαλώματα μα κλωστές ψυχής που θα τις ενώσουν, θα τις ράψουν σωστά. Αυτές οι κλωστές ψυχής, είναι μόνο οι άνθρωποι που μας αγαπούν και θέλουν να μας βοηθήσουν, αρκεί μόνο, να τους το επιτρέψουμε. Και τότε μόνο, όταν η λύτρωση και η προσωπική συνειδητοποίηση φτάνουν στην κορύφωσή τους, τότε όλα είναι δυνατά, τότε όλα είναι αληθινά, όλα σε αγγίζουν, σε αλλάζουν, σε κάνουν καλύτερο, σε πάνε μπροστά και γεμίζουν με φως κάθε πτυχή της ψυχής.
Λίγα λόγια για το βιβλίο..
Δεν είναι το αίμα που ενώνει τους ανθρώπους… Είναι η αύρα των ψυχών που, σαν αόρατη κλωστή, τους δένει μεταξύ τους. Λαμπερή σαν ήλιος πρωινός και σαν φεγγάρι το βραδάκι, πάλλεται δίνοντας ρυθμό σε δυο
καρδιές, σβήνοντας τον χρόνο και τις αποστάσεις. Ο πόνος σημάδεψε ένα κορίτσι από την ημέρα που γεννήθηκε ή ίσως το σημάδεψε πολύ πριν γεννηθεί. Πόσα μπορεί ν’ αντέξει η ψυχή του; Κι αν δεν αντέξει και λυγίσει; Μπορεί με μια ψυχής κλωστή να ράψει τις πληγές της και να επιστρέψει στο φως και στη ζωή; «Είναι και κάποιες μάχες που δεν κερδίζονται. Όσο και να παλέψεις, όσο και να ματώσεις, είναι κάποια φρούρια που παραμένουν απόρθητα και κάποιες πόρτες που δεν μπορείς ν’ ανοίξεις, γιατί κανένα απ’ τα κλειδιά που κρατάς δεν θα μπορέσει να τις ξεκλειδώσει. Αλλά εσύ να το παλεύεις για ν’ ανοίξουν! Ξέρω πολύ καλά πως πονάει να είσαι διαφορετικός, γιατί η μοίρα, η ζωή και η κληρονομιά άφησαν ένα σημάδι πάνω σου να ξεχωρίζεις… Όμως, εσύ να ονειρεύεσαι… Ξέρω, πονάει να παλεύεις με εφιάλτες και σκιές αλλά δεν γίνεται ν’ αλλάξουν όλα. Και να θυμάσαι, Αλεξία… Δεν περνάνε όλα, καρδούλα μου, και μην ακούς τι λένε… Ούτε νικάς τα πάντα, αλλά εσύ να προσπαθείς να τα νικήσεις! Εσύ να μάχεσαι για την αγάπη…»
καρδιές, σβήνοντας τον χρόνο και τις αποστάσεις. Ο πόνος σημάδεψε ένα κορίτσι από την ημέρα που γεννήθηκε ή ίσως το σημάδεψε πολύ πριν γεννηθεί. Πόσα μπορεί ν’ αντέξει η ψυχή του; Κι αν δεν αντέξει και λυγίσει; Μπορεί με μια ψυχής κλωστή να ράψει τις πληγές της και να επιστρέψει στο φως και στη ζωή; «Είναι και κάποιες μάχες που δεν κερδίζονται. Όσο και να παλέψεις, όσο και να ματώσεις, είναι κάποια φρούρια που παραμένουν απόρθητα και κάποιες πόρτες που δεν μπορείς ν’ ανοίξεις, γιατί κανένα απ’ τα κλειδιά που κρατάς δεν θα μπορέσει να τις ξεκλειδώσει. Αλλά εσύ να το παλεύεις για ν’ ανοίξουν! Ξέρω πολύ καλά πως πονάει να είσαι διαφορετικός, γιατί η μοίρα, η ζωή και η κληρονομιά άφησαν ένα σημάδι πάνω σου να ξεχωρίζεις… Όμως, εσύ να ονειρεύεσαι… Ξέρω, πονάει να παλεύεις με εφιάλτες και σκιές αλλά δεν γίνεται ν’ αλλάξουν όλα. Και να θυμάσαι, Αλεξία… Δεν περνάνε όλα, καρδούλα μου, και μην ακούς τι λένε… Ούτε νικάς τα πάντα, αλλά εσύ να προσπαθείς να τα νικήσεις! Εσύ να μάχεσαι για την αγάπη…»
Λίγα λόγια για την συγγραφέα..
Διαμαντή Βασιλική
Η Διαμαντή Βασιλική γεννήθηκε στο χωριό Μαυραχάδες του Ν. Καρδίτσας. Σπούδασε Hλεκτρολόγος Mηχανικός και Μηχανικός Η/Υ στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Από το 2000 και μετά εργάζεται ως εκπαιδευτικός στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Διετέλεσε σύμβουλος Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού στα σχολεία της περιοχής της και υποστήριξε τις καινοτόμες και βιωματικές δράσεις στον χώρο των σχολείων.
Έχουν εκδοθεί τρία μυθιστορήματά της: «Μοιραίες παρεμβάσεις» τον Ιούνιο του 2015, «Η υφάντρα της Πόλης» τον Δεκέμβριο του 2016 και «Οι φύλακες της λίμνης» τον Ιούλιο του 2019. Το μυθιστόρημά της «Η υφάντρα της Πόλης» βραβεύτηκε τον Σεπτέμβριο του 2019 από την Εστία Νέας Σμύρνης μέσα στα έξι καλύτερα βιβλία της τριετίας μικρασιατικού περιεχομένου. Το ποίημα της «Γυναίκα εσύ…» απέσπασε το 1ο βραβείο στον 2ο Ποιητικό Διαγωνισμό της ΧΕΝ Ιωαννίνων στις 8 Μαρτίου 2020. Τα χόμπι και τα ενδιαφέροντά της έχουν σχέση με τα βιβλία και τα ταξίδια. Είναι παντρεμένη, έχει τρία παιδιά και θα τη βρείτε εκεί που βρέχει όνειρα…
Επιμέλεια και σύνταξη Καλλιόπη Γιακουμή-Κουγιώνη
Ονομάζομαι Καλλιόπη Γιακουμή γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Ρόδο. Είμαι παντρεμένη και έχω τρεις γιους. Ζω στην Κοζάνη με την οικογένειά μου. Λατρεύω τα βιβλία και ό,τι έχει σχέση με αυτά. Η αγάπη μου αυτή με έσπρωξε στο να δημιουργήσω τη βιβλιοφιλική ομάδα και το site «Βιβλίων Ορίζοντες». Παρ’ όλο που η επαφή μου με το βιβλίο, τους φίλους του και με συγγραφείς είναι καθημερινή, η αγάπη αυτή όλο και μεγαλώνει και με πλημμυρίζει.Έγινε ανάγκη που ψάχνει συνεχώς τρόπους για να εκφραστεί, να μοιραστεί, να γίνει ανταποδοτική, έτσι οδηγήθηκα στη συγγραφή του πρώτου μου βιβλίου “Ματωμένη Ανάμνηση” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Υδροπλάνο.
Please follow and like us:
678
124
20