Η άποψη της Καλλιόπης Γιακουμή για το βιβλίο
.
“Το σπίτι με την πλάτη στο βουνό”,είναι ένα σπίτι που θα μπορούσε να φιλοξενήσει τον καθένα μας.
Η ιστορία του εξελίσσεται πάνω σε δυο άξονες, στο χθες και στο σήμερα. Το σπίτι είναι ο κρίκος που ενώνει αυτούς τους άξονες, μα και τους ήρωες του βιβλίου.
Η πλοκή του ξεδιπλώνεται σταδιακά και επηρεάζεται άμεσα από το περιβάλλον και τα φυσικά στοιχεία.
Ο σιωπηλός κόσμος που περιβάλλει το σπίτι είναι αυτός που στην ουσία κραυγάζει μέσα στην σιωπή του και γεννά στους ήρωες σκέψεις, συναισθήματα, ξυπνά αναμνήσεις και τους παρασύρει σε μια εσωτερική πάλη, που τους φέρνει αντιμέτωπους με αποφάσεις που πρέπει να πάρουν.
Τι κοινό μπορεί να έχει ένας ενήλικας άντρας και μια έφηβη που δεν έχουν συναντηθεί ποτέ; Πως τους ενώνει αυτό το σπίτι; Γιατί ο ένας ταυτίζεται με τον άλλον πέρα των τεράστιων διαφορών που φαίνεται τα έχουν φαινομενικά; Μπορεί η ψυχή ενός σπιτιού να θεραπεύσει την ψυχή ενός ανθρώπου; Έχουν τα αντικείμενα γύρω μας μνήμη; Και αν ναι, εμάς που μας βοηθάει αυτό;
Αυτά είναι κάποια από τα ερωτήματα τα οποία θέτονται μα και απαντώνται μέσα στο βιβλίο.
Η συγγραφέας με οδηγό της την αφήγηση, μας ξεναγεί σε νέα μονοπάτια που προορισμό έχουν εμάς. Με θαυμαστή επιδεξιότητα μας κατευθύνει στον πυρήνα αυτού του συναρπαστικού ταξιδιού, στην προσωπική μας ενδοσκόπηση.
Σαν ζωγράφος μπροστά σε λευκό καμβά, ζωγραφίζει με την πένα της, λέξεις και αυτές σχηματίζουν τοπία. Μας αφήνει να παρατηρήσουμε το βουνό, το σπίτι, τον περιβάλλοντα χώρο, ακόμα και τους ήρωες της, με τρόπο που δεν θα το κάναμε ποτέ. Με τις ανεξάντλητες περιγραφές δίνει την εντύπωση, ότι προσπαθεί να καθηλώσει το διαρκώς μεταβαλλόμενο τοπίο, που έχει κέντρο αφετηρίας πάντα το σπίτι. Έτσι οι στοχασμοί του αναγνώστη μοιάζουν συνέχεια των περιγραφών και οι περιγραφές συνέχεια των στοχασμών του.
Χωρισμένο αρμονικά σε δυο επίπεδα το βιβλίο. Σε αυτό της βιωματικής κατάθεσης του ενήλικα ήρωα του και σε αυτό του έφηβου κοριτσιού.
Εικόνες σαν επεισόδια σειράς στην τηλεόραση ξεδιπλώνονται στις σελίδες του βιβλίου. Άλλοτε βλέπουμε τους ήρωες να υποχρεώνονται, να πάρουν καθοριστικές αποφάσεις για το μέλλον τους και άλλοτε να κρίνουν ρεαλιστικά το παρελθόν τους. Άλλοτε τους τρέπουν σε φυγή με σκοπό την προσωπική τους περιπλάνηση και άλλοτε κρύβονται με απώτερο στόχο να ανακαλύψουν και πάλι τον εαυτό τους.
Η νεαρή έφηβη επιχειρεί να ενταχθεί στην κοινωνία με τους δικούς της όρους και τον δικό της τρόπο και ο ενήλικας αποφεύγει μια κοινωνία που τον έχει κουράσει και απομονωμένος επιδιώκει την δίκη του συναισθηματική ωρίμανση, αυτή που θα του ξαναδώσει όρεξη για ζωή.
Ένα ακόμα κοινό τους στοιχείο λοιπόν είναι πως ο καθένας έχει κάνει την δική του απόδραση. Ο ένας κλείνοντας μια πόρτα πίσω του, απαλλάχτηκε από την καθημερινή πραγματικότητα με όλη της τη ρουτίνα και όλη της τη βρομιά. Ο άλλος χτυπώντας πίσω του μια άλλη πόρτα, απέδρασε από ένα περιβάλλον όμοιο με τον δικό του εσωτερικό κόσμο που πάντα έτσι κι αλλιώς, θα κουβάλα. Ποιος είναι ποιος, τα γιατί και αν πέτυχαν οι αποδράσεις θα σας αφήσω να το ανακαλύψετε μόνοι σας, διαβάζοντας το βιβλίο.
Δεν αναφέρω ονόματα ηρώων γιατί δεν υπάρχουν. Η συγγραφέας δεν κατ’ ονομάζει τους ήρωες της. Χρειάζεται μεγάλη μαεστρία πιστεύω για να επιτευχθεί αυτό, μα είναι ταυτόχρονα και ένα πολύ ευρηματικό τέχνασμα, γιατί έτσι ο αναγνώστης ταυτίζεται με τους ήρωες και κάνει τις δικές τους ιστορίες, προσωπικές του.
Με φρεσκάδα, αυθορμητισμό, ωμότητα κάποιες φόρες, τρυφερά σε άλλες, με ποιητικές αλλά και αναπάντεχα όμορφες περιγραφές, η συγγραφέας του βιβλίου, Gillian Val-o Teli, στήνει μια σειρά από εικόνες ολοζώντανες, με περιεχόμενο και ουσία.
Η συνταγή της ιστορίας που μας αφηγείται περιέχει συστατικά όπως η απλότητα, η ζωντάνια, η ευαισθησία, ο ρεαλισμός.
“Το σπίτι με την πλάτη στο βουνό” είναι μια πρωτότυπη ιστορία, που απαιτεί τη συναίνεση του αναγνώστη για να ολοκληρωθεί το ταξίδι που περιγράφεται μέσα σε αυτήν. Μόνο με τα μάτια της καρδιάς μπορεί να απολαύσει αυτό τα ταξίδι και όχι με τις νόρμες που τον υποχρεώνει η λογική.
“Το σπίτι με την πλάτη στο βουνό” είναι ένα ταξίδι με προδιεγραμμένη διαδρομή. Αυτή της αυτογνωσίας, η οποία μπορεί να διαφέρει για τον καθένα μας, καθώς έχει να κάνει με πολλές συνθήκες που την επηρεάζουν, όμως είναι για όλους μας μια μοναχική διαδρομή και σίγουρα μονόδρομη.
.
Σύνοψη από το οπισθόφυλλο του βιβλίου
Μπορεί η ψυχή ενός σπιτιού να θεραπεύσει την ψυχή ενός ανθρώπου;
Με το θεόρατο βουνό να δεσπόζει στην πλάτη του, το αλλόκοτο αυτό σπίτι δεν αφήνει σε κανέναν περιθώρια να ξεφύγει.
Μέσα από τους ψιθύρους και τους μυστικούς διαλόγους με τη φύση, οδηγεί τους ενοίκους σε ένα αναπόφευκτο ταξίδι ενδοσκόπησης, δημιουργώντας το σκηνικό, όχι τόσο για το τέλος της διαδρομής τους, αλλά για την αρχή μιας νέας που γεννιέται από τα συντρίμμια τους.
.
Λίγα λόγια για την συγγραφέα
Η Val O’ Teli είναι πολίτης του κόσμου.Στις περιπλανήσεις της, είτε με τη φωτογραφική της μηχανή είτε με την πένα της, αναζητά να αιχμαλωτίσει τη μοναδική ιδιοσυγκρασία ενός τόπου και των ανθρώπων του, καταγράφοντας τις ποικίλες πλευρές του πολιτισμού και της παράδοσής του, οι οποίες αργότερα αποτελούν το υλικό του μυθοπλαστικού της έργου.
Το μυθιστόρημά της “Κάτω απ’ τη σκιά του Άθω” συνδυάζει διάφορες μορφέςκαλλιτεχνικής και λογοτεχνικής έκφρασης σε μια απαθανάτιση της ζωής και της ιστορίας του ελληνικού νησιού της Σκιάθου.
.
Βιβλιογραφία
.
Σύνταξη και επιμέλεια: Καλλιόπη Γιακουμή