Η άποψη της Καλλιόπης Γιακουμή-Κουγιώνη για το βιβλίο
***
***
Το νέο βιβλίο της Άρτεμις Παπανδρέου “Ίσκιοι στο Φως” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη, είναι ένα υπέροχο κοινωνικό μυθιστόρημα, γεμάτο μηνύματα και συναισθήματα και καταπιάνεται με ένα θέμα που αφορά όλους μας, την γυναικεία κακοποίηση.
Ένα ευαίσθητο και δύσκολο θέμα, ένα θέμα ταμπού, που κρατά μαρτυρικά στα δίχτυα του γυναίκες σε όλο τον κόσμο, χωρίς να κάνει κοινωνικές διακρίσεις και χωρίς ηλικιακά όρια, είναι η μάστιγα όλων των εποχών και φυσικά και της εποχή μας.Ένα θέμα επίκαιρο πάντα, καθώς λίγα πράγματα έχουν αλλάξει στην πάροδο των χρόνων και πάντα η αποκάλυψη του, προκαλεί τα ίδια δυσάρεστα συναισθήματα και γεννά ξανά και ξανά τα ίδια ερωτηματικά.
Η Μελίνα είναι μια νεαρή γυναίκα που οδηγείται σε έναν γάμο που δεν θέλησε ποτέ, υποκύπτοντας στην πίεση της μητέρας της, που τον θεωρεί ότι καλύτερο για την κόρη της. Η Μελίνα, είχε την ατυχία να γεννηθεί κορίτσι και να μεγαλώσει στους κόλπους μιας μητριαρχικής, καταπιεστικής οικογένειας, όπου ο άβουλος ρόλος του πατέρα και ο αυταρχισμός της μητέρας της, την ανάγκασαν να εγκαταλείψει τα όνειρα της από πολύ νωρίς. Εξάλλου καθόλου αξία δεν είχαν τα δικά της θέλω, μπροστά στα απόλυτα θέλω της μητέρας της. Χωρίς καθόλου ίχνη αυτοπεποίθησης στον χαρακτήρα της, γίνεται έρμαιο στα χέρια της χειριστικής μητέρας της και μετά τον γάμο της, γίνεται για άλλη μια φορά έρμαιο των παθών του άντρα της, από την πρώτη μέρα της κοινής τους συμβίωσης.
Ο άντρας της δεσποτικός και σατράπης, φροντίζει αμέσως να καταλάβει η Μελίνα, ποιος είναι αυτός, ποια είναι η δική της θέση δίπλα του και σε ποιανού χέρια είναι συγκεντρωμένη η δύναμη και η εξουσία στο σπίτι τους. Η καρδιά της Μελίνας ποθεί από καιρό την αγάπη, την έχει ανάγκη στην ζωή της με οποιοδήποτε μορφή και έτσι το μυαλό της για άλλη μια φορά, δέχεται την ψευδαίσθηση αυτής της αγάπης που τόσο αποζητά, χωρίς να διακρίνει την νοσηρότητα της. Ο φόβος γεννά την υποταγή και την απάθεια, εξαφανίζει κάθε λογική σκέψη, κάθε ψήγμα υπερηφάνειας και αυτοεκτίμησης και κάθε διάθεση για το αυτονόητο, το δικαίωμα της για μια ισότιμη ζωή, με προσωπικές ελευθερίες που θα χαράζουν δρόμους και θα οδηγούν στα όνειρα της. Η Μελίνα δεν αντιστάθηκε ποτέ στην συμπεριφορά της μητέρας της απέναντί της, δεν διαμαρτυρήθηκε ποτέ, δεχόταν τα πάντα στωικά και το ίδιο κάνει και στα χέρια στου άντρα της. Είναι εύθραυστη όσο ποτέ άλλοτε, νιώθει μόνη, είναι ένα κορίτσι γεμάτο ευαισθησίες, που ξέρει μόνο να δίνει απλόχερα ότι της ζητούν, χωρίς ποτέ να ζητά για εκείνη τίποτα, κρατά χαμηλούς τόνους για να μην ενοχλεί και κατηγορεί τον εαυτό της, για τα όλα όσα της συμβαίνουν.
Έτσι απόλυτα υποταγμένη και με ανύπαρκτη αξιοπρέπεια, δέχεται κάθε μορφή ταπείνωσης, ενώ η ψυχολογική και σωματική βία που υφίσταται, τρέφουν τον τρόμο μέσα της και έτσι, παραδίδεται στον νέο δήμιο της ολοκληρωτικά. Κι είναι αυτός ο φόβος που έριξε τις μαύρες σκιές του στην ψυχή της Μελίνας και την βύθισε στο σκοτάδι τους. Μα όλοι έχουμε όρια και όταν η Μελίνα φτάνει στα δικά της, τότε αυτό που επιθυμεί διακαώς είναι το φως που θα διώξει μακριά της τις σκιές. Φαντάστηκε την ελευθερία και μόνο η σκέψη της ξύπνησε την λαχτάρα για φυγή. Η απόφαση πάρθηκε, είχε έρθει η ώρα να αλλάξει τα πάντα και πάνω από όλα την ζωή της, είχε έρθει η ώρα να κυνηγήσει την ευτυχία και τα όνειρα της, είχε έρθει η ώρα και ζήσει..
Εδώ είναι και το πιο συναρπαστικό μέρος του βιβλίου. Ο αγώνας της δεν θα είναι εύκολος, ακόμα και αν στο διάβα της συναντήσει τον δικό της φύλακα-άγγελο, ακόμα και όταν έρθει η ώρα να αγαπήσει στα αλήθεια, πάλι οι ίσκιοι του παρελθόντος της θα την κυνηγούν και αυτή θα ξανά αναμετρηθεί μαζί τους.
Η Άρτεμις Παπανδρέου παίρνει ένα δύσκολο θέμα, ένα θέμα που είναι γνωστό σε όλους, καθώς συμβαίνει στα διπλανά μας σπίτια, σε ανθρώπους που ξέρουμε και το κάνει θέμα των πολλών, το κάνει μια ιστορία που μπορεί να δείξει με το δάχτυλο και να εκθέσει συμπεριφορές, να θίξει, να αφυπνίσει. Είναι μια καλογραμμένη ιστορία, ικανή να περάσει άμεσα και αβίαστα τα μηνύματα της και να προβληματίσει τον αναγνώστη, με τα ερωτήματα που θέτει, χαρίζοντας του απλόχερα τροφή για σκέψη. Το μυθιστόρημα “Ίσκιοι στο Φως” χάρη στην ταλαντούχα πένα της συγγραφέως του, είναι προικισμένο με πολλά χαρίσματα, είναι γεμάτο ένταση, ποικίλα συναισθήματα, καταιγιστικές εξελίξεις και ανατροπές, κινηματογραφικές περιγραφές, δυνατές εικόνες, ηχηρές σιωπές. Με κεντρικό θέμα την ενδοοικογενειακή κακοποίηση, τόσο την σωματική όσο και την ψυχολογική και λεκτική βία, που ασκείται στην ηρωίδα του βιβλίου από τον σύντροφο της, η Άρτεμις Παπανδρέου, μας παρουσιάζει ένα μυθιστόρημα ώριμης γραφής, όπου η φαντασία στέρεα ακουμπά στην πραγματικότητα και το αποτέλεσμα συναρπάζει και καθηλώνει.
Η συγγραφέας παρουσιάζει μέσα από το βιβλίο της, μια συγκλονιστική ιστορία με χαρακτήρες πολύ καλά δουλεμένους και ρεαλιστικούς, με προφίλ αναγνωρίσιμα στην κοινωνία που μας περιβάλλει και με τον απόλυτα καθηλωτικό τρόπο της αφήγησης της, κερδίζει την προσοχή και την εν συναίσθηση του αναγνώστη, που ξέπνοα ακολουθεί κάθε τους βήμα. Η γραφή της εμπλουτισμένη με λυρικές περιγραφές και ταυτόχρονα απλή και κατανοητή, αναγκάζει τον αναγνώστη να δει την αλήθεια κατάματα, φέρνοντάς τον σε άμεση επαφή με το πρόβλημα, ενώ ο καταιγισμός των συναισθημάτων που βιώνει, τον κάνουν τον αθέατο ήρωα-παρατηρητή και κριτή του βιβλίου.
Η συγγραφέας ανιχνεύει με μεγάλη ευαισθησία το φαινόμενο της ενδοοικογενειακής βίας και αγγίζει με σεβασμό τα θύματα που έχουν υποστεί κακοποίηση, αναδεικνύοντας εξαιρετικά τις επιπτώσεις του φαινομένου στη σωματική και ψυχική υγεία των γυναικών. Στόχος της δεν είναι να εκβιάσει συναισθήματα, να προκαλέσει την λύπη ή την οργή του αναγνώστη ή να ξύσει τις πληγές των θυμάτων, στόχος της είναι να βάλει αυτές τις γυναίκες στην σωστή τους θέση. Να τις ανεβάσει σε ένα βάθρο και να τους αποδώσει την τιμή και την αξία που τους αρμόζει. Στόχος της είναι να τις αφυπνίσει, για να ξαναβρούν τον δρόμο τους, να θυμηθούν τις αξίες τους, να διεκδικήσουν την αξιοπρέπεια τους και να ξαναζωντανέψει μέσα τους την πίστη στον εαυτό τους. Στόχος της είναι, να τους ξυπνήσει την επιθυμία να παλέψουν, για την προσωπική τους ελευθερία και όταν μιλάμε για την “ελευθερία των γυναικών” δεν εννοούμε την άνεση να κυκλοφορούν ελεύθερα και όπως θέλουν ή την οικονομική τους ανεξαρτησία, εννοούμε την πνευματική τους ελευθερία, εκείνη που απαγορεύει ρητά στους δυνάστες τους να τις χειραγωγούν, εκείνη που δεν βοηθά να δημιουργηθούν δεσμοί εξάρτησης με τους θύτες, εκείνη που δεν χρειάζεται να πείσει για τις αξίες τους γιατί είναι ήδη δεδομένες και αναπόσπαστο κομμάτι τους.
Το μυθιστόρημα της Άρτεμις Παπανδρέου “Ίσκιοι στο Φως” είναι ένα βιβλίο εξαιρετικά πολύτιμο για όλους και αυτό γιατί με απλό και σαφή τρόπο, εντοπίζει τις ρίζες και τα χαρακτηριστικά ενός φαινομένου-μάστιγας της εποχής μας, από τα πρώτα κιόλας σημάδια ψυχολογικής βίας, πολύ πριν από την εκδήλωση της ίδιας της σωματικής βίας. Η βία μέσα στο ζευγάρι δεν κάνει κοινωνικές διακρίσεις. Η σωματική βία στο ζευγάρι δεν εμφανίζεται από την μια μέρα στην άλλη και για τον θύτη και για το θύμα, προϋπήρχε στην ζωή τους μέσα από το περιβάλλον στο οποίο ζούσαν, πριν ενωθούν μεταξύ τους. Πολύ πριν από αυτήν την ένωση λοιπόν, υπήρχε μια κλιμάκωση επιθετικής συμπεριφοράς και εκφοβισμών που και οι δυο τους βίωσαν. Το βιβλίο της Άρτεμις Παπανδρέου είναι πολύτιμο γιατί ξεσκεπάζει και παρουσιάζει την χειρότερη μορφή βίας, την κεκαλυμμένη, που μπορεί να ασκείται και από τους γονείς, μα και από τους συντρόφους των γυναικών που την υπομένουν. Είναι πολύτιμο γιατί δείχνει ξεκάθαρα τους λόγους που οι γυναίκες αυτές δε “φεύγουν” από μια τέτοια σχέση. Δεν φεύγουν γιατί έχουν παγιδευθεί σε ένα σχήμα ψυχολογικής τυραννίας, με κύρια χαρακτηριστικά της τον αυταρχισμό, την καταπίεση και την κακοποιητική και δεσποτική συμπεριφορά. Η συνειδητοποίηση του μηχανισμού αυτής της τυραννίας την οποία υπομένουν αυτές οι γυναίκες, είναι το πρώτο και πιο ουσιαστικό βήμα, για την απελευθέρωση τους από αυτήν. Αυτό το βήμα τους δείχνει και μας δείχνει η συγγραφέας και τονίζει με τον πιο όμορφο τρόπο τον καταλυτικό ρόλο του και τις ευεργετικές επιπτώσεις που θα έχει στις ζωές τους.
Μέσα από την κακοποίηση της Μελίνας, σαν αναγνώστες γινόμαστε μάρτυρες και ειδικά οι γυναίκες εύκολα μπαίνουμε στην θέση της. Η αδυναμία της να ξεφύγει προβληματίζει και ταυτόχρονα καταδικάζει την σιωπή στην οποία κάποιοι συνεργούν. Η συγγραφέας τολμά και καταδεικνύει την κοινωνία με παρατεταμένο δάχτυλο. Αποδεικνύει περίτρανα πως ο πολιτισμός θεωρείται ξένο σώμα, απέχει και δεν χωρά στις ζωές αυτών των γυναικών, αφού επιτρέπει να τις χρησιμοποιούν ως σκεύη ηδονής και σώματα πάνω στα οποία, θα χαράζει με αίμα τα πιστοποιητικά της κτήσης του και θα εκτονώνει τα πιο σκοτεινά, βίαια και αρρωστημένα ένστικτα του, ο δυνάστης τους.
Η Άρτεμις Παπανδρέου μέσα από το βιβλίο της, φωνάζει σε όλες αυτές τις γυναίκες πως μπορούν να τα καταφέρουν. Μπορούν να διώξουν το σκοτάδι και τις σκιές από την ζωή τους. Η ιστορία της Μελίνας είναι ένα φωτεινό παράδειγμα για αυτές. Όταν η σιωπή, η ενοχή, η ανοχή, εξαφανίζονται και την θέση τους παίρνει η σακατεμένη αυτοεκτίμηση που δειλά δειλά ανακάμπτει και διεκδικεί, το φως νικάει το σκοτάδι, η αγάπη αποδεκατίζει το μίσος και τότε σταματάνε οι ζοφεροί λυγμοί πίσω από τις κλειστές πόρτες, σωπαίνουν οι κραυγές πόνου και η πολυπόθητη ευτυχία, γεμίζει κάθε πτυχή της πονεμένης ψυχής τους.
Η Άρτεμις Παπανδρέου, κάνει το ίδιο το βιβλίο της μια κραυγή που φωνάζει σε αυτές τις γυναίκες, να σπάσουν τον κύκλο της κακοποίησης και να γιατρέψουν τις πληγές της ψυχής τους, να ξεπεράσουν τα καταστροφικά πρότυπά και να χτίσουν υγιείς σχέσεις με τους γύρω τους.
Οι γυναίκες είμαστε πλάσματα προικισμένα με δύναμη από την φύση μας, οπότε δεν μας λείπει αυτό, αυτό που λείπει είναι το πιο σημαντικό από όλα και είναι να πιστέψουμε στον εαυτό μας και στις δυνατότητές μας, να δούμε πως έχουμε δικαίωμα για όνειρα και να τα κυνηγήσουμε, να μην φανταζόμαστε μόνο μια πιο όμορφη ζωή, μα να την χτίσουμε μόνες μας..Η κάθε μια από μας πρέπει να παίξει καταλυτικό ρόλο, έτσι ώστε να καταργήσουμε τον μύθο του αδύναμου φύλου και να αναδείξουμε τις αξίες και τον δυναμισμό μας.
Συγχαρητήρια στην συγγραφέα για ένα βιβλίο που χάραξε μέσα μου βαθιά πολλές αλήθειες και που προτείνω να διαβάσετε και να το αφήσετε να κάνει το ίδιο και σε σας…
Σύνοψη βιβλίου από το οπισθόφυλλο..
Ο φόβος της σκιάς του την είχε γραπώσει στα νύχια του.
Η λογική της, στην αρχή, αντιστεκόταν σθεναρά. Όμως η αντίδραση έγινε θυμός, ο θυμός ενοχή και η ενοχή απόγνωση που θόλωσε το βλέμμα.
Η απελπισία είχε τυλίξει γύρω της ένα μαύρο σεντόνι και στραγγάλιζε κάθε κύτταρο του μυαλού της. Μα, μέσα της, η ψυχή σάλπιζε ελευθερία.
Μια απόλυτη στιγμή παράνοιας την έφερε αντιμέτωπη με την ψυχρή ανάσα του θανάτου. Το επεδίωξε. Τότε, όμως, η ζωή όρισε τους δείχτες του ρολογιού της να κινηθούν αντίστροφα. Μηδένισε το κοντέρ της. Και πήρε να μετρά από την αρχή. Με καινούργια νήματα στον αργαλειό της, με νέα υφάδια και στημόνια ξεκίνησε να υφαίνει όνειρα, να υφαίνει χαρά, έρωτα, δημιουργία… Ξεκίνησε να τη ντύνει, επιτέλους, με χρώματα…
Οι ίσκιοι που την κυνηγούν, όμως, θ’ αφήσουν την ψυχή της να λιαστεί στο φως; Ή μήπως θα γίνουν χειρότεροι κι από εφιάλτες;
Διαβάστε ένα απόσπασμα από το βιβλίο πατώντας στον παρακάτω σύνδεσμο
Βρείτε το βιβλίο εδώ 🔜 ” Ίσκιοι στο φως”
Λίγα λόγια για την συγγραφέα…
Η Άρτεμις Παπανδρέου γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Βόλο. Έζησε ευτυχισμένα παιδικά χρόνια σε μια οικογένεια που της εμφύσησε την αγάπη για τα γράμματα, την εντιμότητα και το δίκαιο. Η αγάπη για τη συγγραφή συνυπήρχε με την αρχή της ζωής της, αφού κατάγεται από λογοτεχνική οικογένεια.Σήμερα εργάζεται στην πόλη του Βόλου, στην τεχνική εταιρεία που έχουν ιδρύσει, από κοινού, με τον σύζυγό της και μοιράζει τον χρόνο της ανάμεσα στα γραφεία, στις τεχνικές υπηρεσίες, στην αγάπη των παιδιών και των δυο μικρών εγγονιών της, αλλά και στη συγγραφή μυθιστορημάτων. Από τον Μάρτη του 2018 δραστηριοποιείται ως Γραμματέας του φιλανθρωπικού Σωματείου «Ελληνική Μέριμνα Βόλου» που αποτελεί καταφύγιο για την κακοποιημένη γυναίκα, τη μάνα και το παιδί σε κίνδυνο.
Ονομάζομαι Καλλιόπη Γιακουμή γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Ρόδο. Είμαι παντρεμένη και έχω τρεις γιους. Ζω στην Κοζάνη με την οικογένειά μου. Λατρεύω τα βιβλία και ό,τι έχει σχέση με αυτά. Η αγάπη μου αυτή με έσπρωξε στο να δημιουργήσω τη βιβλιοφιλική ομάδα και το site «Βιβλίων Ορίζοντες». Παρ’ όλο που η επαφή μου με το βιβλίο, τους φίλους του και με συγγραφείς είναι καθημερινή, η αγάπη αυτή όλο και μεγαλώνει και με πλημμυρίζει.
678
124
20