Στην πΈνα” ✒️✒️
“Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ
ΔΟΥΚΑ”
ΔΟΥΚΑ”
Της Dimitra Papanastasopoulou
Η μεταμόρφωση του Δούκα…
Αγαπητές φίλες
της φιλόξενης τούτης σελίδας,
της φιλόξενης τούτης σελίδας,
Αυτή τη φορά, με
τον χειμώνα προ των πυλών και την αναμονή της μεγαλύτερης και μαγικής γιορτής,
θα ασχοληθούμε με λίγη ιρλανδέζικη… μαγεία.
τον χειμώνα προ των πυλών και την αναμονή της μεγαλύτερης και μαγικής γιορτής,
θα ασχοληθούμε με λίγη ιρλανδέζικη… μαγεία.
Κάποτε, ζούσε
ένας σπουδαίος, πλούσιος και δίκαιος άνδρας της γενιάς των Φιστζέραλντ, ο
Τζέραλντ. Οι Ιρλανδοί τον φώναζαν Δούκα για να τον τιμήσουν, επειδή πάντα τους
υποστήριζε και τους βοηθούσε, κάθε φορά που κάποιος Εγγλέζος τους αδικούσε.
ένας σπουδαίος, πλούσιος και δίκαιος άνδρας της γενιάς των Φιστζέραλντ, ο
Τζέραλντ. Οι Ιρλανδοί τον φώναζαν Δούκα για να τον τιμήσουν, επειδή πάντα τους
υποστήριζε και τους βοηθούσε, κάθε φορά που κάποιος Εγγλέζος τους αδικούσε.
Ο Δούκας είχε
μεγάλη μόρφωση και κατείχε την μαγική ικανότητα της μεταμόρφωσης. Παντρεμένος
με μια περίεργη γυναίκα, που όμως την αγαπούσε, αγνοούσε τα παρακάλια της να
της μάθει κι εκείνης αυτά τα μαγικά κόλπα. Ωστόσο, εκείνη επέμενε κι επέμενε,
μέχρις ότου τον κατάφερε…
μεγάλη μόρφωση και κατείχε την μαγική ικανότητα της μεταμόρφωσης. Παντρεμένος
με μια περίεργη γυναίκα, που όμως την αγαπούσε, αγνοούσε τα παρακάλια της να
της μάθει κι εκείνης αυτά τα μαγικά κόλπα. Ωστόσο, εκείνη επέμενε κι επέμενε,
μέχρις ότου τον κατάφερε…
«Θα μεταμορφωθώ
μπροστά σου, αλλά, να το ξέρεις. Αν φοβηθείς, δεν θα ξαναπάρω ποτέ την
ανθρώπινη μορφή μου», της δήλωσε εκείνος.
μπροστά σου, αλλά, να το ξέρεις. Αν φοβηθείς, δεν θα ξαναπάρω ποτέ την
ανθρώπινη μορφή μου», της δήλωσε εκείνος.
«Αμα, τι, με
περνάς για φοβητσιάρα; Και βέβαια δεν θα φοβηθώ!» απάντησε με την καρδιά της να
χτυπά σαν παιδί που του έκαναν το μεγαλύτερο δώρο.
περνάς για φοβητσιάρα; Και βέβαια δεν θα φοβηθώ!» απάντησε με την καρδιά της να
χτυπά σαν παιδί που του έκαναν το μεγαλύτερο δώρο.
Είχε βραδυάσει
και καθόντουσαν στο μεγάλο τους σαλόνι. Ο Δούκας, γύρισε το κεφάλι του από την
άλλη μεριά, μουρμούρισε κάτι και την επόμενη στιγμή εμφανίστηκε μια καρδερίνα!
και καθόντουσαν στο μεγάλο τους σαλόνι. Ο Δούκας, γύρισε το κεφάλι του από την
άλλη μεριά, μουρμούρισε κάτι και την επόμενη στιγμή εμφανίστηκε μια καρδερίνα!
Το πουλί άρχισε
να πετά εδώ κι εκεί, να κουρνιάζει στον ώμο της γυναίκας, να τη τσιμπά απαλά με
το ράμφος του και να κελαϊδά τόσο μελωδικά και χαρούμενα, ώστε η γυναίκα
συγκινήθηκε. Όταν το τραγούδι τελείωσε, η καρδερίνα άρχισε πάλι να πετά, να
βγαίνει στην αυλή από την ανοιχτή πόρτα, να ξαναμπαίνει, να παίζει κρυφτό, να
καταλήγει στα γόνατα της γυναίκας, να παριστάνει ότι κοιμάται, και την άλλη
στιγμή να πετάγεται πάνω και να ξαναπετά.
να πετά εδώ κι εκεί, να κουρνιάζει στον ώμο της γυναίκας, να τη τσιμπά απαλά με
το ράμφος του και να κελαϊδά τόσο μελωδικά και χαρούμενα, ώστε η γυναίκα
συγκινήθηκε. Όταν το τραγούδι τελείωσε, η καρδερίνα άρχισε πάλι να πετά, να
βγαίνει στην αυλή από την ανοιχτή πόρτα, να ξαναμπαίνει, να παίζει κρυφτό, να
καταλήγει στα γόνατα της γυναίκας, να παριστάνει ότι κοιμάται, και την άλλη
στιγμή να πετάγεται πάνω και να ξαναπετά.
Όταν ο Δούκας
θεώρησε ότι ήταν ώρα να πάρει την ανθρώπινη μορφή του, πέταξε μέσα στο σαλόνι
και προσγειώθηκε στην αγκαλιά της γυναίκας του. Πίσω του εμφανίστηκε ένα
μεγάλο, μαύρο γεράκι. Η γυναίκα τρόμαξε και έβγαλε μια φοβισμένη κραυγή. Το
γεράκι προσγειώθηκε με δύναμη πάνω σ’ ένα τραπέζι και ξεψύχησε την επόμενη
στιγμή, αλλά, ο Δούκας, αγαπητές φίλες, δεν εμφανίστηκε ποτέ, ενώ η καρδερίνα
χάθηκε.
θεώρησε ότι ήταν ώρα να πάρει την ανθρώπινη μορφή του, πέταξε μέσα στο σαλόνι
και προσγειώθηκε στην αγκαλιά της γυναίκας του. Πίσω του εμφανίστηκε ένα
μεγάλο, μαύρο γεράκι. Η γυναίκα τρόμαξε και έβγαλε μια φοβισμένη κραυγή. Το
γεράκι προσγειώθηκε με δύναμη πάνω σ’ ένα τραπέζι και ξεψύχησε την επόμενη
στιγμή, αλλά, ο Δούκας, αγαπητές φίλες, δεν εμφανίστηκε ποτέ, ενώ η καρδερίνα
χάθηκε.
Προσοχή, λοιπόν,
σε όσα ζητάμε…
σε όσα ζητάμε…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΕΔΩ:
Απόσπασμα από το βιβλίο της κα. Δήμητρας Παπαναστασοπούλου
“Όταν σωπαίνει το φως”
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
“Μια ψιλή βροχή
άρχισε να πέφτει, κλείνοντας ακόμη περισσότερο τον ήδη σκοτεινιασμένο ορίζοντα,
η ομίχλη πύκνωσε και το τοπί σχεδόν εξαφανίστηκε. Το Κανάλι,αλλού φαρδύτερο και
αλλού στενότερο, επέτρεπε στον ταξιδιώτη να διακρίνει τα παλάτια, αλλά με τη
θαμπή ατμόσφαιρα που δημιούργησαν το ψιλόβροχο και η ομίχλη, η Αρσινόη μόλις
και μετά βίας ξεχώριζε πλέον τα μέγαρα, τα οποία όρθωναν το ανάστημά τους
περήφανα και στις δυο του πλευρές. Τα σχήματα των παλατιών άλλαζαν,
κουνιόντουσαν, σαν να ήθελαν να πλησιάσει το ένα το άλλο και να αγκαλιαστούν,
οι θεσπέσιες λεπτές κολόνες χόρεταν, οι δαντελωτές τους λεπτομέρειες
δημιουργούσαν νέα, ακαθόριστα και ονειρικά συμπλέγματα.
άρχισε να πέφτει, κλείνοντας ακόμη περισσότερο τον ήδη σκοτεινιασμένο ορίζοντα,
η ομίχλη πύκνωσε και το τοπί σχεδόν εξαφανίστηκε. Το Κανάλι,αλλού φαρδύτερο και
αλλού στενότερο, επέτρεπε στον ταξιδιώτη να διακρίνει τα παλάτια, αλλά με τη
θαμπή ατμόσφαιρα που δημιούργησαν το ψιλόβροχο και η ομίχλη, η Αρσινόη μόλις
και μετά βίας ξεχώριζε πλέον τα μέγαρα, τα οποία όρθωναν το ανάστημά τους
περήφανα και στις δυο του πλευρές. Τα σχήματα των παλατιών άλλαζαν,
κουνιόντουσαν, σαν να ήθελαν να πλησιάσει το ένα το άλλο και να αγκαλιαστούν,
οι θεσπέσιες λεπτές κολόνες χόρεταν, οι δαντελωτές τους λεπτομέρειες
δημιουργούσαν νέα, ακαθόριστα και ονειρικά συμπλέγματα.
Είναι δυνατόν
αυτή η μαγική πόλη να γίνεται ομορφότερη με τη βροχή και την ομίχλη; Τότε, αν
βγει ο ήλιος,τι θα αντικρίσουν τα μάτια μου;
συλλογιζόταν συνεπαρμένη, αποφασισμένη να παραμείνει στο κατάστρωμα και να
δέχεται το απαλό χάδι της βροχής στο πρόσωπό της, ένα διαφορετικό, εκπληκτικό
και απόλυτα προσωπικό καλωσόρισμα.
αυτή η μαγική πόλη να γίνεται ομορφότερη με τη βροχή και την ομίχλη; Τότε, αν
βγει ο ήλιος,τι θα αντικρίσουν τα μάτια μου;
συλλογιζόταν συνεπαρμένη, αποφασισμένη να παραμείνει στο κατάστρωμα και να
δέχεται το απαλό χάδι της βροχής στο πρόσωπό της, ένα διαφορετικό, εκπληκτικό
και απόλυτα προσωπικό καλωσόρισμα.
Η γαλέρα είχε πλησιάσει αρκετά τη γέφυρα
Ριάλτο. Με τις εντολές του Φερδινάνδου και των άλλων αξιωματούχων το πλοίο
κεντράριζε, παίρνοντας την κατάλληλη θέση, ώστε το κατάρτι να βρεθεί ακριβώς
κάτω από το κέντρο της γέφυρας.Κάποιοι άνδρες πάνω της, βλέποντας απο μακριά το
πλοίο να πλησιάζει, περίμεναν την κατάλληλη στιγμή και τη δυνατή φωνή του
Φερδινάνδου για να τραβήξουν τους μοχλούς και από τις δυο πλευρές.
Ριάλτο. Με τις εντολές του Φερδινάνδου και των άλλων αξιωματούχων το πλοίο
κεντράριζε, παίρνοντας την κατάλληλη θέση, ώστε το κατάρτι να βρεθεί ακριβώς
κάτω από το κέντρο της γέφυρας.Κάποιοι άνδρες πάνω της, βλέποντας απο μακριά το
πλοίο να πλησιάζει, περίμεναν την κατάλληλη στιγμή και τη δυνατή φωνή του
Φερδινάνδου για να τραβήξουν τους μοχλούς και από τις δυο πλευρές.
Η Αρσινόη, με τα μάτια ορθάνοιχτα από την
κατάπληξη, απομακρύνοντας κάθε τόσο το νερό της βροχής που την εμπόδιζε να
βλέπει καθαρά, παρακολουθούσε άναυδη. Μπροστά της βρισκόταν μια ξύλινη γέφυρα,
στηριζόμενη σε ένα σωρό ξύλινες κολόνες, με κενά ανάμεσά τοτς για να περνούν οι
γόνδολες, σχηματίζοντας μια αμβλεία γωνία. Όρθιες σανίδες, με επίσης ξύλινη
σκεπή, με μικρά ανοίγματα για φως και αέρα,υψώνονταν και στα δυο ανηφορικά της
σκέλη, ενώ στη μέση ακριβώς, υπήρχε ένας επίπεδος ανοιχτός χώρος με μικρά
κιγκλιδώματα και στις δυο πλευρές του. ”
κατάπληξη, απομακρύνοντας κάθε τόσο το νερό της βροχής που την εμπόδιζε να
βλέπει καθαρά, παρακολουθούσε άναυδη. Μπροστά της βρισκόταν μια ξύλινη γέφυρα,
στηριζόμενη σε ένα σωρό ξύλινες κολόνες, με κενά ανάμεσά τοτς για να περνούν οι
γόνδολες, σχηματίζοντας μια αμβλεία γωνία. Όρθιες σανίδες, με επίσης ξύλινη
σκεπή, με μικρά ανοίγματα για φως και αέρα,υψώνονταν και στα δυο ανηφορικά της
σκέλη, ενώ στη μέση ακριβώς, υπήρχε ένας επίπεδος ανοιχτός χώρος με μικρά
κιγκλιδώματα και στις δυο πλευρές του. ”
Please follow and like us:
678
124
20