Η άποψη της Σοφίας Δερέ για το βιβλίο
“ΤΟ ΣΠΙΤΙ του ΚΑΪΝ”Από τις πρώτες κιόλας αράδες του βιβλίου, διακρίνουμε την αγωνία και τον πόθο του Μάριου Καρακατσάνη, να μοιραστεί μαζί μας τη διαδρομή, από την Δημιουργία… ως τη Συντέλεια. Μια διαδρομή, που ο ίδιος είναι ξεκάθαρο, πως την έχει περπατήσει και μόνος. Με λάβαρο την ελεύθερη βούληση, επιχειρεί τη μύηση στην πρωτόγονη γιορτή ενός έκπτωτου, που αρνείται να κοινωνήσει στη Θεία φύση. Ο σπόρος του κακού, ντύνεται τον φλοιό της ανιδιοτελούς αγάπης για να καρποφορήσει σκοτάδια και να δρέψει ψυχές. Ο έρωτας, γίνεται πνευματική ανταρσία κατά του Θεού, κι αυτή η μετάλλαξη, του δίνει το κλειδί για τις πύλες της κόλασης.
Ο Μάριος Καρακατσάνης, στο “ΣΠΙΤΙ του ΚΑΪΝ”, αντιστέκεται της ακηδίας και τάσσεται υπέρμαχος στο “κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση”, υψώνοντας το λάβαρο του προκλητικά, μπροστά στα μάτια των υποκριτών που συνεχίζουν να κομπάζουν, καθώς τους καταπίνει η οίηση σαν κινούμενη άμμος.
Από την αρχή της Κτίσης όμως, σε δύο αγαθά ακούμπησε ο άνθρωπος για να ξαποστάσει απ’ την αδυναμία του: στην ψυχή και την αρετή. Δύο αυτοτελή αγαθά, που όμως παραμένουν ατελή χωρίς ταπείνωση, χωρίς φρόνηση, χωρίς πίστη. Από τον Κάϊν και τον Άβελ, έως τον Μάριο Καρακατσάνη και την αφεντιά μου, η ίδια ελπίδα για ψυχή και αρετή φτερουγάει στον καθένα μας, που αντιλαμβάνεται τη μικρότητα του, και ξέρουμε καλά πια, πως μόνο η πίστη δίνει υπόσταση σε όσα ελπίζουμε.
“ΤΟ ΣΠΙΤΙ του ΚΑΪΝ”, δεν είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται εύκολα. Δεν γράφτηκε για να μας διδάξει, αλλά για να μας προβληματίσει. Θα υποταχθούμε ή θα τον αποτάξουμε τελικά; “ΤΟ ΣΠΙΤΙ του ΚΑΪΝ”, ίσως είναι το δικό μας σπίτι ή ακόμα χειρότερα, ίσως ο ΚΑΪΝ να είναι… εμείς.
Σύνοψη βιβλίου από το οπισθόφυλλο
Μέσα σε όλους μας υπάρχει ο σπόρος του καλού και του κακού.
Διαρκής είναι ο αγώνας για το ποιο θα επικρατήσει.
Όμως δεν μπορεί το ένα να υπάρξει χωρίς το άλλο.
Οι άνθρωποι δεν είναι ούτε όλοι καλοί ούτε όλοι κακοί. Κινούνται συνέχεια μεταξύ του φωτός και του σκοταδιού.
Όλες και όλοι κρύβουμε μέσα μας έναν Κάιν ή μια Έβελιν, έναν Μπέντζαμιν ή έναν Τζέικ.
Ίσως κάποιοι κρύβουμε περισσότερους από έναν ή και τους τέσσερις μαζί.
Παρ’ όλ’ αυτά ο Κάιν, η Έβελιν, ο Μπέντζαμιν και ο Τζέικ, οι ήρωες της ιστορίας, δεν είναι χαρακτήρες φανταστικοί,
πράγμα που σημαίνει ότι οποιαδήποτε ομοιότητά τους με πρόσωπα ή απόψεις της πραγματικής ζωής δεν είναι απλή σύμπτωση… Βρίσκονται και θα βρίσκονται, αν όχι μέσα μας, πάντοτε ανάμεσά μας!!!
Λένε ότι ένα αντικείμενο είναι ικανό να απορροφήσει όλη την αρνητική ενέργεια που περιβάλλει εκείνον που το φοράει ή το κατέχει. Ειδικότερα όταν αυτός ο άνθρωπος είναι ο γιος του Αδάμ και της Εύας, που, εκτός από το προπατορικό αμάρτημα των γονιών του, κουβαλά και την προσωπική του κατάρα.
Σε αυτή την περίπτωση, η ενέργεια είναι ικανή να διατηρηθεί αυτούσια, όσοι αιώνες κι αν περάσουν!
Και αλίμονο στην αδύναμη –όσο και καταδικασμένη– ψυχή του ανθρώπου που θα βρεθεί στο διάβα της…
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο Μάριος Καρακατσάνης γεννήθηκε στις 29 Μαρτίου του 1978 στον Πειραιά. Aνέκαθεν τον έλκυε το παράξενο, το ανεξήγητο και το μεταφυσικό στοιχείο. Σε ηλικία 13 ετών ξεκίνησε το πρώτο του έργο, μια ποιητική συλλογή στην οποία περιέγραφε τις σκέψεις, τις ανησυχίες, την αγωνία του, αλλά και τις προσωπικές του εμπειρίες, ευχάριστες και δυσάρεστες. Μεγαλώνοντας, συνέχισε να γράφει ασταμάτητα, καταφέρνοντας να περιορίσει σημαντικά τη δυσλεξία του, αλλά και να την εκμεταλλευτεί, μεταφέροντας όλες τις εικόνες που είχε στο μυαλό του σε γραπτό λόγο, όσο δύσκολο κι αν ήταν.
Ποιήματά του έχουν μελοποιηθεί από τον Μιχάλη Σούμα, ιδρυτή του ροκ συγκροτήματος Όνυξ, το οποίο μεσουράνησε τη δεκαετία του 1990 με πολλές επιτυχίες, και κυκλοφορούν σε βιβλίο και cd μαζί.
Έχει διακριθεί με την τρίτη θέση για τη συγγραφή νουβέλας στον πανελλήνιο διαγωνισμό Βραβεία Λογοτεχνίας του Φανταστικού Larry Niven (2014) και με την πρώτη θέση με έπαινο στην κατηγορία διήγημα στον επίσης πανελλήνιο διαγωνισμό συγγραφής Ασημένια Σελίδα (2015).
Στο πρώτο συμπόσιο τέχνης της Unesco στην Ελλάδα με τίτλο Made by Artist 4, που περιλάμβανε τη βράβευση τεσσάρων αντιπροσώπων των τεχνών της ζωγραφικής, της γλυπτικής, της φωτογραφίας και της λογοτεχνίας, βραβεύτηκε ως εκπρόσωπος της λογοτεχνίας (2017).
Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών (ΠΕΛ).
Από τις Εκδόσεις Λιβάνη κυκλοφορεί επίσης το μυθιστόρημά του Άμυ, το οποίο του χάρισε διεθνή συγγραφική καριέρα και θα κυκλοφορήσει από έγκριτο εκδοτικό οίκο του εξωτερικού.
Επικοινωνία με τον συγγραφέα:
www.marioskarakatsanis.gr
.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
(2018)Το σπίτι του Κάιν, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
(2017)Άμυ, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
(2016)Η συμφωνία των 5, Όστρια Βιβλίο
(2015)Άμυ, Όστρια Βιβλίο
(2015)Η κούκλα. Ο φύλακας άγγελος, Εντύποις
(2015)Η συμφωνία, Όστρια Βιβλίο
(2015)Το ξύπνημα, Όστρια Βιβλίο
(2014)Άμυ, Ελληνική Πρωτοβουλία
(2013)Η συμφωνία, Ελληνική Πρωτοβουλία
(2013)Το ξύπνημα, Bookstars – Γιωγγαράς
Συμμετοχή σε συλλογικά έργα
(2016)Για πάντα, Όστρια Βιβλίο
(2015)Ασημένια σελίδα 2014, Μωραΐτης Εκδόσεις
(2015)Ασημένια σελίδα 2014, Εντύποις
.
Επιμέλεια και σύνταξη Σοφία Δερέ
Τρεις λέξεις θα αρκούσαν, για να μας συστήσουν την Σοφία.
Μακεδονίτισσα, Λέων, καλλιτέχνης. Οι άνθρωποι όμως, δεν είναι μόνο μια λάμψη σαν τον ήλιο, έχουν και μια διαδρομή. Μια πορεία αναζήτησης του δικού τους ουρανού, από τις ξεθωριασμένες σελίδες του χθες, ως τις λευκές σελίδες του αύριο. Ένα μοναδικό βιβλίο που σπανίως διαβάζεις από την αρχή, αλλά που πάντα αξίζει να το ξεφυλλίσεις ως τη σελίδα του σήμερα. Ας διαβάσουμε λοιπόν μαζί, λίγες σελίδες από το βιβλίο της Σοφίας.
Η Σοφία γεννήθηκε στους πρόποδες του Κορύλοβου, τη χρονιά που η μεγάλη σκιά σκέπασε την Ελλάδα. Το σπίτι της ,ένας ναός της τάξης και της ηθικής, όπου δέσποζε η ηγεμονική μορφή του πατέρα. Ένας πατέρας αλύγιστος, ασυμβίβαστος, μα ταυτόχρονα μια αστείρευτη πηγή προσφοράς και ανιδιοτέλειας. Το χέρι πάντα απλωμένο και ανοιχτό για προσφορά σε όλους, μα πάντα σηκωμένο και βαρύ συνόδευε την αυστηρότητα στον δρόμο για την τιμωρία. Στη σκιά του μια μητέρα ασπίδα, μια μητέρα χάδι, μια μητέρα θυσία. Το χέρι της πάντα σφιγμένο από εσωστρέφεια και συχνά πυκνά από φόβο.
Από τους γονείς της η Σοφία, κληρονόμησε υπερηφάνεια και δοτικότητα κι απ’ τα παιδικά της χρόνια -ανάμεσα στους τέσσερις τοίχους των αυστηρών αρχών-, την ανάγκη για επανάσταση, για ανεξαρτησία, για ελευθερία.
Μεγάλωσε νωρίς, παντρεύτηκε νωρίς, έγινε η ίδια μάνα ενώ ήταν ακόμα παιδί.. Άφησε την κοιμισμένη αγκαλιά της επαρχιακής της πόλης, για να δοκιμάσει τις δυνάμεις της στη μόνη αρένα όπου όλα μπορούν να συμβούν. Εκεί που η καρδιά της χώρας χτυπά, στην Αθήνα των χιλιάδων προσώπων. Έφυγε μακριά και ποτέ δε ξαναγύρισε.
Αντιμετώπισε τον κόσμο όλο σε μια ηλικία, που τα άλλα κορίτσια ζεσταίνονται ακόμα κάτω απ’ τα γαλακτερά τους παπλώματα. Η Σοφία έκανε χίλιες δουλειές, γνώρισε χίλιους ανθρώπους, όμως τον ακρογωνιαίο λίθο της δικής της εστίας, του δικού της πεπρωμένου, της δικής της αποστολής, δεν τον άφησε να πέσει χάμω, κάτω από τα αυξανόμενα βάρη της ανθρώπινης καθημερινότητας. Ήθελε να μάθει για να ξέρει το γιατί, ήθελε να πάθει για να ξέρει το πώς, ήθελε να δοκιμάσει πολλά για να μη μετανιώσει. Δούλεψε για τους άλλους και δούλεψε για τον εαυτό της. Πούλησε, οργάνωσε, διεύθυνε και ίδρυσε. Ποτέ δεν ακολούθησε, ποτέ δεν συμβιβάστηκε, ποτέ δεν κουράστηκε.
Από την αίθουσα συσκέψεων μιας πολυεθνικής, στην αίθουσα με τους καθρέφτες του δικού της οίκου μόδας, η Σοφία πάνω απ’ όλα δημιούργησε.
Από μια ζωή τόσο γεμάτη, η Σοφία πήρε πολλά και έδωσε ακόμα περισσότερα, όπως το ποτάμι κατεβαίνει από το βουνό συλλέγοντας αργά και υπομονετικά το νερό για να γίνει μια μέρα θάλασσα.
Η θάλασσα Σοφία είναι πλέον έτοιμη να προσφέρει τον εσωτερικό της πλούτο σε όσους θα θελήσουν να διαβάσουν για έναν κόσμο ολόκληρο πίσω από τον αφρό των κυμάτων.
Ετοιμαστείτε -όσοι τολμηροί-, για ένα μεγάλο ταξίδι στις σελίδες της Σοφίας.
Στέφανος Παπαδόπουλος
Συγγραφέας
678
124
20