Στην πΈνα” ✒️✒️
“ΠΛΗΞΗ Ή ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ”
Γράφει η Φωτεινή Πανουργιά
Πλήξη ή δημιουργικότητα;…
Μου συμβαίνει συχνά να ακούω φίλους και γνωστούς να λένε πόσο πολύ δυσκολεύονται να αξιοποιήσουν τον ελεύθερο χρόνο τους και πόση πλήξη νιώθουν μερικές φορές γιατί δεν έχουν τίποτα να κάνουν. Οπότε επιλέγουν να κάθονται μπροστά σε μία τηλεόραση και να αλλάζουν κανάλια, προσπαθώντας να σπαταλήσουν τον ελεύθερο χρόνο τους σε κάτι που στην πραγματικότητα τους εξαντλεί όλα τα αποθέματα αντοχών και δημιουργικότητας και τους κάνει να νιώθουν τον ελεύθερο χρόνο τους εχθρό, αντί για δημιουργικό σύμμαχο. Το να ξεκολλήσεις από τον καναπέ άπαξ και κόλλησες, δεν είναι εύκολη δουλειά. Το να γυρίζεις σαν τρελός κανάλια και να βλέπεις πράγματα που στην πραγματικότητα δεν σου αρέσουν καν, είναι μια μορφή καταναγκασμού. Και στο τέλος συνηθίζεις αυτή τη ζωή και δεν μπορείς να προχωρήσεις βήμα παραπέρα. Μα υπάρχουν τόσα πράγματα με τα οποία μπορούμε να γεμίσουμε ευχάριστα το χρόνο μας που αν τα ανακαλύψουμε θα περιμένουμε με αγωνία τη στιγμή να τα συναντήσουμε ξανά. Γιατί ο χρόνος μας δεν είναι για πέταμα. Δεν είναι για πέταμα οι στιγμές μας και είναι τόσο κρίμα να τις καταναλώνουμε με άχρηστους τρόπους. Και άχρηστο είναι κάθε τι που δεν μπορεί να μας προσφέρει χαρά. Σκεφτείτε πόσο περίεργο μπορεί να ακούγεται αυτό. Να κάνεις κάτι για να «σκοτώσεις» την ώρα σου. Λες και θα ζήσουμε για πάντα και διαθέτουμε μια αιωνιότητα για να έχουμε την πολυτέλεια να αφήνουμε τη ζωή να κυλάει άσκοπα.
Φυσικά και μπορείς να κάτσεις μπροστά στην τηλεόραση για να παρακολουθήσεις το πρόγραμμα που σε ενδιαφέρει. Μέχρι εδώ φυσιολογικό. Αν όμως ακινητοποιηθείς πάνω στον καναπέ μέχρι να μουχλιάσεις, αυτό αργά ή γρήγορα θα καταντήσει αρρωστημένο. Κι αυτό γιατί νομίζεις ότι δεν έχεις επιλογές. Στην πραγματικότητα έχεις αμέτρητες επιλογές. Γύρω μας οι επιλογές σπρώχνονται ποια θα μας φτάσει πρώτη. Άλλο που εμείς δεν θέλουμε να τις δούμε γιατί έχουμε μάθει να μιζεριάζουμε και δεν είναι εύκολο να πάρουμε μπρος. Μπορούμε να κάνουμε τόσα πράγματα που ούτε θα φανταζόμασταν πόσο θα μας έφτιαχναν τη διάθεση, νιώθοντας χρήσιμοι και γεμάτοι. Βάψε ένα τοίχο για παράδειγμα, άλλαξε τα έπιπλα, φέρε το σπίτι τα πάνω κάτω, γέμισε λουλούδια τις γλάστρες σου, βγες μια βόλτα, συνάντησε φίλους.
Ή εναλλακτικά, ανακάλυψε τα κρυφά σου ταλέντα! Για να γίνει αυτό, χρειάζεται να πειραματιστείς. Να τολμήσεις. Να ψάξεις ιδέες, υλικά, ανθρώπους που μοιράζονται την ίδια εμπειρία και να τους συμβουλευτείς, να δοκιμάσεις τον εαυτό σου και τις δεξιότητές σου. Όλοι πάντα κάτι θέλουμε, κάτι ζητάμε μέσα από τις ονειροπολήσεις μας, και το αναβάλλουμε με κάθε δικαιολογία. Είναι ωραίο να τολμάς. Κι ας αποτύχεις. Η διαδρομή αυτή μπορεί να σε βγάλει σε ένα άλλο μονοπάτι. Και εκείνο σε κάποιο άλλο, μέχρι να βρεις εκείνο που ταιριάζει στα βήματά σου. Είναι ωραίο να ανακαλύπτεις τα ταλέντα σου. Να αφήνεις χνάρια πίσω σου. Κάνεις τον εαυτό σου χαρούμενο και παρασύρεις και τους υπόλοιπους γύρω σου από τη χαρά σου. Είναι μια εγκληματική σπατάλη ο χρόνος που ξοδεύουμε σε ανούσια πράγματα. Είμαστε οι δολοφόνοι των στιγμών μας και μάλιστα από πρόθεση. Κανένα ελαφρυντικό λοιπόν. Ο χρόνος, είναι ο ο ίδιος μας ο εαυτός, είναι αυτονόητο να τον αγαπάμε, να τον καλοπιάνουμε, να του δίνουμε ενέργεια για να μας ανταποδώσει χαρά. Τον θέλουμε με το μέρος μας για να μας σέβεται. Και στο τέλος θα μας ανταμείψει. Με το σπουδαίο δώρο να αγαπάμε την κάθε μας στιγμή. Η κάθε στιγμή είναι πολύτιμη γιατί έχει τη μοναδικότητα να είναι ανεπανάληπτη. Και κυρίως, είναι ίσως η μόνη μας περιουσία. Αυτός, ο ελεύθερος χρόνος μας. Που όσο λίγος σε ποσότητα και αν είναι, μπορεί να είναι τεράστιος σε ποιότητα! Σας προκαλώ να τον αξιολογήσετε όπως του πρέπει και να τον αξιοποιήσετε ανάλογα. Και η λέξη «πλήξη» θα βγει οριστικά από το λεξιλόγιό σας.
.
Υ.Γ.
Η μόνη κατάχρηση που μπορεί να γίνει στον καναπέ (μην πάει ο νους σας στο πονηρό), είναι για να διαβάσετε το αγαπημένο σας βιβλίο. Να ταξιδέψετε, να προβληματιστείτε, να συγκινηθείτε, να χαρείτε! Και κλείνοντάς το, να νιώσετε ότι κάτι δώσατε στον εαυτό σας. Φυσικά αυτό το τελευταίο δεν χρειάζεται ανάλυση, ξέρετε εσείς…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΕΔΩ: