10.5 C
Greece
26 Οκτωβρίου, 2024
Η χρησιμη πληροφορία της ημέρας ΟΙ ΣΤΗΛΕΣ ΜΑΣ

Το ένοχο μυστικό του ιαπωνικού αυτοκρατορικού στρατού. Η άγνωστη και θλιβερή ιστορία 200.000 γυναικών που υπήρξαν σκλάβες του σεξ

Η ιστορία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, της πλέον καταστροφικής σύρραξης στην παγκόσμια ιστορία, διαθέτει πολλές σκοτεινές σελίδες. Σε μία από αυτές καταγράφεται η, όχι και τόσο γνωστή στη Δύση, πρακτική των «γυναικών ανακούφισης», που εξαναγκάζονταν από την Ιαπωνία να… «παρηγορήσουν» τους στρατιώτες της ανάμεσα στις μάχες.
 
Υπολογίζεται πως έως και 200.000 γυναίκες μετατράπηκαν σε σκλάβες του σεξ από τον ιαπωνικό αυτοκρατορικό στρατό στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, σε μία από τις μεγαλύτερες υποθέσεις ανθρώπινου trafficking που έχει γνωρίσει ποτέ η ανθρωπότητα. Σχεδόν ογδοντα χρόνια αργότερα, οι γυναίκες αυτές περιμένουν ακόμη μια συγγνώμη.
 
Από το 1932 έως και το 1945, κορίτσια και γυναίκες, κυρίως από την Κορέα αλλά και από άλλες ασιατικές χώρες, απάγονταν, εξαπατούνταν ή αγοράζονταν από άπορες οικογένειες. Γνωστές ως «γυναίκες ανακούφισης», μεταφέρονταν σε πορνεία, τους αποκαλούμενους και «σταθμούς ανακούφισης» για τους Ιάπωνες στρατιώτες, όπου κρατούνταν αιχμάλωτες επί μήνες ή χρόνια. Οι περισσότερες ήταν μικρότερες των 20 ετών, ενώ ανάμεσά τους υπήρχαν ακόμη και 12χρονα κορίτσια. Πολλές από αυτές βίωναν στους χώρους αυτούς την πρώτη τους σεξουαλική εμπειρία.
 
Ο φόβος, η ντροπή αλλά και οι απειλές του ιαπωνικού στρατού δεν επέτρεψαν για πολλά χρόνια σε όσες κατάφεραν να επιστρέψουν στις εστίες τους να αποκαλύψουν την τραυματική εμπειρία τους. Ήταν στις αρχές της δεκαετίας του ’90, 45 χρόνια δηλαδή μετά τη λήξη του μεγάλου πολέμου, όταν μία από τις «γυναίκες ανακούφισης» έλυσε τη σιωπή της. Το 1991, η Kim Hak-sun μίλησε δημοσίως για την απαγωγή και τη σεξουαλική της κακοποίηση από τους Ιάπωνες στρατιώτες. «Ένας αξιωματικός με έσυρε σε ένα δωμάτιο, χωρισμένο από άλλα με ένα μεγάλο κομμάτι ύφασμα. Αντιστάθηκα αλλά μου έσκισε τα ρούχα και στο τέλος πήρε την παρθενιά μου. Εκείνο το βράδυ, ο αξιωματικός με βίασε δύο φορές», ανέφερε στην ανατριχιαστική εξομολόγησή της.
 
Η δημόσια εξομολόγηση της Kim έδωσε δύναμη και σε πολλές ακόμη «γυναίκες ανακούφισης» από την Κίνα, τις Φιλιππίνες, το Βιετνάμ, τα νησιά του Ειρηνικού, να μοιραστούν τη φρίκη που έζησαν και να αποκαλύψουν το καλά οργανωμένο πρόγραμμα της κυβέρνησης να στήσει «σταθμούς ανακούφισης» για τους ιάπωνες στρατιώτες στην Ασία και τον Ειρηνικό. Οι γυναίκες αυτές και υποστηρικτές τους δημιούργησαν ένα διεθνές κίνημα με στόχο να αποδοθεί δικαιοσύνη αλλά και να αναγκαστεί η ιαπωνική κυβέρνηση να ζητήσει συγνώμη για τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων για τις οποίες ήταν υπεύθυνη. Η εύθραυστη, γεμάτη χάρη πεταλούδα έγινε το σύμβολο αυτού του κινήματος.
 
Ζώντας τον εφιάλτη  χρόνια μετά
 
Η Kim Bok-dong είναι σήμερα 89 ετών. Η όρασή της και η ακοή της την εγκαταλείπουν και δεν μπορεί να σταθεί όρθια χωρίς βοήθεια. Οι εφιάλτες όμως των πέντε χρόνων που έζησε ως σκλάβα του σεξ, από το 1940 και μετά, παραμένουν ζωντανοί όσο ποτέ. Στόχος της είναι να μοιραστεί την ιστορία της με όσους περισσότερους μπορεί, μέχρι να μην έχει πλέον την ικανότητα αυτή. «Μόνος μου στόχος είναι να ξεκαθαρίσω τα πράγματα για το παρελθόν. Πριν πεθάνω», ανέφερε σε πρόσφατες δηλώσεις της στο CNN.
 
Η Kim ήταν 14 ετών όταν ο ιαπωνικός στρατός έφτασε στο χωριό της στην Κορέα. Όπως διηγείται, της ανακοινώθηκε πως δεν έχει άλλη επιλογή από το να αφήσει το σπίτι και την οικογένειά της για να στηρίξει τον πόλεμο ως εργαζόμενη σε ένα εργοστάσιο. «Δεν υπήρχε η επιλογή να μην πας. Αν δεν πήγαινες, θα σε θεωρούσαν προδότη», θυμάται.

Αντί όμως να μεταφερθεί στο εργοστάσιο, η Kim κατέληξε σε ένα από τα πολλά πορνεία του ιαπωνικού στρατού. Την κλείδωσαν σε ένα δωμάτιο μαζί με άλλες περίπου 30 γυναίκες και την ανάγκασαν να κάνει πράγματα που θυμάται με πόνο. Η ίδια κάνει λόγο για αμέτρητες ημέρες που στρατιώτες συνωστίζονταν έξω από το πορνείο, το αποκαλούμενο «σταθμό ανακούφισης». Οι χώροι αυτοί ήταν συχνά τόσο κοντά στα σημεία διεξαγωγής των μαχών, που οι γυναίκες άκουγαν τους ήχους του πολέμου.

File:Captured comfort women in Myitkyina on August 14 in 1944.jpg
 
«Η δική μας δουλειά ήταν να αναζωογονούμε τους στρατιώτες. Τα Σάββατα έκαναν ουρά από τις 12:00 το μεσημέρι μέχρι τις 20:00 το βράδυ. Υπήρχε πάντα μια μεγάλη ουρά στρατιωτών. Τις Κυριακές ήταν από τις 08:00 το πρωί έως τις 17:00. Πάλι, μεγάλη ουρά. Δεν είχα τη δυνατότητα να μετρήσω πόσοι πολλοί ήταν».

Η Κορεάτισσα Kim Hak-sun ήταν από τις πρώτες που αποφάσισαν να μιλήσουν δημόσια για όσα πέρασαν ως σκλάβες του σεξ στα στρατιωτικά πορνεία.

“Όταν ήμουν 17 ετών, οι Ιάπωνες στρατιώτες ήρθαν με ένα φορτηγό, μας χτύπησαν και μετά μας έσυραν μέσα. Μου είπαν ότι αν στρατολογηθώ, θα κέρδιζα πολλά χρήματα σε ένα εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας. Την πρώτη μέρα με βίασαν και οι βιασμοί δεν σταμάτησαν ποτέ. Γεννήθηκα γυναίκα, αλλά ποτέ δεν έζησα ως γυναίκα. Νιώθω σαν άρρωστη όταν πλησιάζω έναν άντρα. Όχι μόνο Ιάπωνες άντρες, αλλά όλους τους άντρες-ακόμα και τον ίδιο μου τον άντρα που με έσωσε από το πορνείο. Ανατριχιάζω κάθε φορά που βλέπω ιαπωνική σημαία…”
Κάθε Ιάπωνας στρατιώτης είχε περίπου τρία λεπτά στη διάθεσή του. Συνήθως έμεναν με τις μπότες τους και κατεβασμένο το παντελόνι, τελειώνοντας βιαστικά ώστε ο επόμενος στρατιώτης να πάρει σειρά. «Ήταν απάνθρωπο, εξαντλητικό, ανυπόφορο», λέει και προσθέτει: «Όταν τελείωνε η μέρα, δεν μπορούσα ούτε καν να σηκωθώ. Την ώρα που έδυε ο ήλιος, δε μπορούσα ούτε καν να κουνήσω το κάτω μέρος του κορμιού μου. Μετά τον πρώτο χρόνο, ήμασταν σαν μηχανές».
 
Η 89χρονη γυναίκα είναι μέλος μιας μη κυβερνητικής οργάνωσης που ονομάζεται «Κορεατικό Συμβούλιο των Γυναικών που χρησιμοποιήθηκαν ως Σκλάβες του Σεξ από την Ιαπωνία», η οποία παλεύει για μια συγνώμη εκ μέρους της ιαπωνικής κυβέρνησης.

Μη ξεχάσουμε ποτέ…

Εκείνη την εποχή μόλις, μερικές δεκάδες γυναίκες που εξαναγκάζονται σε σεξουαλική δουλεία από την Ιαπωνία, ήταν ζωντανές. Μια απ αυτές ήταν η Γιογκ Σι Λιό, 90 ετών. «Δεν ήθελα ποτέ να δώσω άνεση σε αυτούς τους άντρες», είπε η Washington Post το 2015. «Δεν θέλω να μισώ ή να περάσω τα τελευταία, λιγοστά μου, χρόνια μες στη πικρία, αλλά δεν μπορώ ποτέ να συγχωρήσω την Ιαπωνία, για αυτό που μου συνέβη. Δεν θα ξεχάσω ποτέ και θέλω όλο αυτό να μαθευτεί και να σημαίνει τη ντροπή τους».

 
Περιμένουν ακόμη μια συγγνώμη
 
Η ιαπωνική κυβέρνηση αποφεύγει συστηματικά μέχρι σήμερα να αναλάβει επισήμως την ευθύνη για τις πράξεις της. Σε πρόσφατη ομιλία του στο Κονγκρέσο των ΗΠΑ, ο συντηρητικός πρωθυπουργός της χώρας Σίνζο Άμπε μίλησε και πάλι για «τις βαθιές τύψεις» της Ιαπωνίας όσον αφορά το μιλιταριστικό της παρελθόν στην Ασία, αλλά δεν εξέφρασε συγγνώμη εκ μέρους της χώρας του, όπως ανέμεναν οι γυναίκες που είχαν πέσει θύμα της πρακτικής αυτής.
 
Επικριτές του Άμπε εκφράζουν φόβους ότι η κυβέρνηση επιχειρεί να αλλοιώσει το παρελθόν, για να ικανοποιήσει του συντηρητικούς στη χώρα που πιστεύουν πως οι «γυναίκες ανακούφισης» ήταν πόρνες επί πληρωμή και όχι θύματα της κυβερνητικής πολιτικής.
 
Τον Μάρτιο του 2013, ο εθνικιστής δήμαρχος της Οσάκα προκάλεσε οργή όταν υποστήριξε ότι το σύστημα των στρατιωτικών πορνείων που εφάρμοζε η Ιαπωνία κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο «ήταν μια αναγκαιότητα». «Ο οποιοσδήποτε μπορεί να καταλάβει ότι το σύστημα των ‘γυναικών ανακούφισης’ ήταν απαραίτητο για να παρέχεται ξεκούραση στο πλήθος των ανδρών που διακινδύνευαν τη ζωή τους μέσα σε μια θύελλα από σφαίρες», δήλωσε ο Τόρου Χασιμότο. «Την εποχή εκείνη ήταν ένα απαραίτητο σύστημα ώστε να διατηρείται η στρατιωτική πειθαρχία», πρόσθεσε.
 
Το διεθνές κίνημα υποστήριξης των γυναικών αυτών όμως δεν έχει σκοπό να επιτρέψει στην Ιαπωνία να αποποιηθεί των ευθυνών της για τα σκληρά αυτά εγκλήματα πολέμου. Την περασμένη εβδομάδα, ιάπωνες πανεπιστημιακοί κάλεσαν την κυβέρνηση του Σίνζο Άμπε να αναγνωρίσει την ευθύνη που φέρει η Ιαπωνία για την εκμετάλλευση των «γυναικών ανακούφισης». Σε ανακοίνωσή τους, 16 σύλλογοι ιαπώνων επιστημόνων -μεταξύ των οποίων αυτός της Ιστορίας της Ιαπωνίας- κατήγγειλαν «τη σκλαβιά για σεξ”» και κάλεσαν την κυβέρνηση να αναλάβει «εντίμως» την ευθύνη
.
File:Entrance of a comfort station.png
Τα τελευταία στρατιωτικά πορνεία έκλεισαν γύρω στο 1953 μετά τον πόλεμο της Κορέας και ως τότε η πραγματικότητα των “γυναικών ανακούφισης” είχε μείνει κατά κύριο λόγο ένα θλιβερό και ένοχο μυστικό.
 
«Όπως έχουν δείξει πρόσφατες ιστορικές έρευνες, τα θύματα υποβλήθηκαν όχι μόνον σε μια καταναγκαστική στρατολόγηση, αλλά και σε συνθήκες σεξουαλικής εκμετάλλευσης που παραβιάζουν τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματά τους. Συνεχίζοντας την υιοθέτηση μιας ανεύθυνης πολιτικής, η οποία συνίσταται στην άρνηση της ύπαρξης της σεξουαλικής σκλαβιάς στους κόλπους του ιαπωνικού στρατού κατά τη διάρκεια του πολέμου, ορισμένοι πολιτικοί και ένα μέρος των μέσων ενημέρωσης περνούν το μήνυμα στον υπόλοιπο κόσμο ότι η Ιαπωνία δεν σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα», ανέφεραν, μεταξύ άλλων.
 
Παράλληλα, στις αρχές του μήνα, περίπου 200 πανεπιστημιακοί, στην πλειονότητά τους από τις ΗΠΑ, έδωσαν στη δημοσιότητα μια ανοιχτή επιστολή προς την ίδια κατεύθυνση, με την οποία καλούσαν την Ιαπωνία να αναγνωρίσει τα σφάλματα του μιλιταριστικού της παρελθόντος με αφορμή την 70η επέτειο από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
 
Με ή χωρίς συγνώμη, οι «γυναίκες ανακούφισης» έχουν καταφέρει να ακουστεί η αλήθεια τους σε όλο τον κόσμο. «Όσες ζούμε ακόμη είμαστε πάνω από 80 ή 90 ετών. Οι Ιάπωνες νομίζουν πως όλα θα τελειώσουν όταν θα πεθάνει και η τελευταία από εμάς, αλλά δεν πρόκειται να τους αφήσουμε να γίνει το δικό τους», δηλώνει η 88χρονη σήμερα Gil Won-Ok.
To πρώτο βίντεο με τις Κορεάτισσες σκλάβες του σεξ
 

Ένα βίντεο μήκους 18 δευτερολέπτων, το οποίο κυκλοφόρησε η κυβέρνηση της Σεούλ και το Εθνικό Κέντρο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Πανεπιστημίου της Σεούλ, καταγράφει μια από τις πιο μελανές σελίδες του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου. Στο βίντεο που κυκλοφορεί για πρώτη φορά καταγράφονται επτά γυναίκες αιχμάλωτοι του ιαπωνικού στρατού.

Ένας από αυτούς μιλάει με έναν συμπατριώτη από τον κινεζικό στρατό, ενώ οι υπόλοιποι κοιτάζουν στο έδαφος.

Το ασπρόμαυρο βίντεο είναι τραβηγμένο το 1944 και παρουσιάσει την απελευθέρωση «γυναικών ανακούφισης» από τον κινεζικό στρατό. Το συγκεκριμένο βίντεο είναι το πρώτο που ανακαλύπτεται παγκοσμίως και αφορά το εν λόγω ζήτημα. Μέχρι στιγμής, οι καταγραφές για τις «γυναίκες ανακούφισης» είχαν γίνει μόνο μέσα από φωτογραφίες.

To πρώτο βίντεο με τις Κορεάτισσες σκλάβες του σεξ του ιαπωνικού στρατού στο Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο

Το συγκλονιστικό βίντεο παρουσιάζει τις γυναίκες έξω από έναν «οίκο ανοχής», με βρώμικα ρούχα να προσπαθούν να μιλήσουν στους αξιωματικούς. Μάλιστα η μία φαίνεται να έχει το χέρι της γύρω από την κοιλιά της γιατί είναι έγκυος, γεγονός πολύ σπάνιο για μια «σκλάβα του σεξ» του ιαπωνικού στρατού, λόγω του ότι τα εμβόλια κατά της σύφιλης που τους έκαναν άφηναν πολλές από στείρες.

“Η εμφάνισή τους, όπως τα γυμνά πόδια, υποδηλώνει ότι ήταν υποδουλωμένα”, δήλωσε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου SungKong Χόε Κάνγκ, ο οποίος συμμετείχε στη μελέτη, σε συνέντευξη Τύπου στη Σεούλ.

Υπήρξαν πολυάριθμες φωτογραφίες και τεκμηριωμένες μαρτυρίες για επιζώντα θύματα της σεξουαλικής δουλείας, αλλά αυτή είναι η πρώτη ανακάλυψη μιας κινούμενης εικόνας, είπε το κέντρο

 

Οι γυναίκες και ο τόπος που συλλαμβάνεται στο κλιπ ταιριάζουν με αυτούς που παρουσιάζονται σε ένα σύνολο φωτογραφιών που κυκλοφόρησε το 2000, είπε. Στις φωτογραφίες, τέσσερις γυναίκες στέκονται μπροστά σε μια δεξαμενή με κινεζική φρουρά, αφού συλλήφθηκαν από τις συμμαχικές δυνάμεις. Σε άλλες φωτογραφίες, οι γυναίκες θεωρούνται ερωτηθέντες ή λαμβάνουν ιατρικές θεραπείες.

Είναι πολύ πιθανό ότι ο λοχίας Έντουαρντ Φέι, ένας φωτογράφος από τις συμμαχικές δυνάμεις, να είχε τραβήξει τις φωτογραφίες καθώς και το βίντεο ντοκουμέντο, σύμφωνα με τους ερευνητές.

Ο Κανγκ εξήγησε ότι δώδεκα σεξουαλικοί σκλάβοι του Σέρφερ συναντήθηκαν από τις συμμαχικές δυνάμεις τον Σεπτέμβριο του 1944, καθώς ο πόλεμος Ασίας-Ειρηνικού πλησίαζε στο τέλος με την παράδοση της Ιαπωνίας το 1945. Οι αιχμάλωτοι απελευθερώθηκαν και στάλθηκαν πίσω στην Κορέα το 1946.

Το όνομα του πάρκου εμφανίστηκε επίσης σε ένα κινεζικό έγγραφο του 1944 που περιγράφει λεπτομερώς την ανάκριση αιχμαλώτων από την περιοχή Songshan.

Η ερευνητική ομάδα ανακάλυψε το βίντεο μετά από ενδελεχή έρευνα περίπου δύο ετών, στα αμερικανικά αρχεία . Το βίντεο κρατήθηκε εκεί για 70 χρόνια. Ενδεικτικό είναι, πως η πρώτη και μόνη δίκη που έγινε αναφορικά με τα εγκλήματα πολέμου που έγιναν εις βάρος τους είναι τη δεκαετία του 1980, ενώ μέχρι και το 2015 η ιαπωνική κυβέρνηση δεν είχε προβεί σε κάποια δημόσια πράξη μεταμέλειας για τις πράξεις του στρατού τους κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

ΠΗΓΗ: Κoreaherald     huffingtonpost.gr

Γίνετε μέλος της ομάδας μας “Βιβλίων Ορίζοντες” στο facebook πατώντας το παρακάτω σύνδεσμο

Βιβλίων Ορίζοντες

Επιμέλεια και σύνταξη κειμένου: Καλλιόπη Γιακουμή

Please follow and like us:
error678
fb-share-icon
Tweet 124
fb-share-icon20

Related posts

Tζορτζ Μπέρναρντ Σο: Ο πιο σημαντικός δραματουργός της γενιάς του,θεατρικός συγγραφέας, δοκιμιογράφος αλλά και μουσικός κριτικός. Ένας λογοτέχνης με ασυμβίβαστο, ριζοσπαστικό πνεύμα…

Καλλιόπη Γιακουμή

Ο Μιμήκος και η Μαίρη. Η πραγματική ιστορία της ερωτικής τραγωδίας

Καλλιόπη Γιακουμή

Η ιστορία πίσω από το βιβλίο “Η Καρδερίνα” της Ντόνα Ταρτ.

Καλλιόπη Γιακουμή

Αφήστε Ένα Σχόλιο