Στην πΈνα” 
“Το ντεμλίδικο τσάι”
Γράφει ο Στάθης Νικολαΐδης
***
Σαν γνήσιος Κωνσταντινουπολίτης, θα σας δίνω τακτικά μια πινελιά από την υπέροχη γενέτειρά μου.
ΤΣΑΪ … Μια καθημερινή συνήθεια των Κωνσταντινουπολιτών, που με το περίφημο, ερωτικό της άρωμα, ανάβει τα αίματα, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Σε καμία περίπτωση το τσάι δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ένα «φάρμακο» που το πίνεις όταν είσαι άρρωστος, αλλά ως ένα ρόφημα τονωτικό, ευεργετικό και ευλογημένο. Η αλήθεια είναι, ότι αυτή η νοοτροπία για το τσάι πάντα μ’ ενοχλούσε και μέχρι σήμερα απεχθάνομαι το νερομπούλι τσάι που συχνά σερβίρουν οι αδαείς. Είναι απλώς λίγο χλιαρό νερό σε μια κούπα μ’ένα φακελάκι να κολυμπάει μέσα στο υγρό. Αυτοί που πίνουν γνήσιο, ζεστό, μαύρο τσάι και το αγαπούν, είναι οι Κωνσταντινουπολίτες, οι Μικρασιάτες και οι Πόντιοι. Σερβίρεται σε μικρά γυάλινα ποτηράκια με λεπτή μέση και με τη συνοδεία μικρών κύβων ζάχαρης. Πίνεται αργά και με μεράκι. Υπάρχει ειδικό κουταλάκι για το τσάι, που είναι το μισό σε μέγεθος από το κλασσικό κουταλάκι του γλυκού. Είναι ιδανικό για το σερβίτσιο των παραδοσιακών μικρών γυάλινων ποτηριών.
Η διαδικασία παρασκευής ενός ντεμλίδικου τσαγιού -στα τούρκικα σημαίνει βαρύ και αποσταγμένο- θέλει κατ’ αρχάς μια καλή ποικιλία μαύρου τσαγιού. Το τσάι στην Τουρκία παράγεται στον Πόντο, στα παράλια της Μαύρης Θάλασσας.
Ένα αρωματικό τσάι παρασκευάζεται στο σαμοβάρι που είναι ένα σετ με δυο τσαγιέρες. Μία μεγάλη, που τη γεμίζουμε με σκέτο νερό, και βγάζουμε το καπάκι της, και μια μικρότερη που τοποθετούμε πάνω στη μεγαλύτερη. Στη μικρή τσαγιέρα ρίχνουμε χύμα το μαύρο τσάι, αρχικά χωρίς νερό, για να ανοίξουν τα φύλλα του και να βγάλουν τα αρώματά τους από τον ατμό της κάτω τσαγιέρας, όσο το νερό θα ζεσταίνεται. Μόλις ανοίξουν τα φύλλα, προσθέτουμε λίγο νερό από τη μεγάλη τσαγιέρα και κλείνουμε το καπάκι της μικρής τσαγιέρας. Παλιότερα, το σαμοβάρι θερμαινόταν με κάρβουνο. Σήμερα το κάρβουνο έχει αντικατασταθεί από μια αντίσταση που λειτουργεί με ρεύμα. Για να είμαστε ακριβείς, το μαύρο τσάι πρέπει να παρασκευάζεται σε νερό θερμοκρασίας 95ο C. Τη μικρή τσαγιέρα τη διατηρούμε πάντα κλειστή, για να μη φύγουν οι αρωματικές ουσίες και η ζέστη τού τσαγιού. Το χρώμα που θα πάρει το τσάι είναι ένα σκούρο ιριδίζον καφέ-κόκκινο χρώμα, που στην Τουρκία το ονομάζουν “ταβσάν κανί” (tavșan kani), εννοώντας το αίμα του λαγού. Η γεύση και η μυρωδιά του είναι πραγματικά μαγευτική.
Για το σερβίρισμα, ανάλογα με το πόσο δυνατό το θέλουμε, ρίχνουμε περίπου ένα τρίτο του μικρού ποτηριού τσάι από τη μικρή τσαγιέρα, και όσο καθαρό ζεστό νερό επιθυμούμε από τη μεγάλη, για να το αραιώσουμε και να το φέρουμε στα γούστα μας. Σερβίρουμε με λεπτές φέτες από λεμόνι και κύβους ζάχαρης. Το συνοδεύουμε φυσικά με σιροπιαστά ανατολίτικα γλυκά του ταψιού, που θα ισορροπήσουν την πικράδα και τη στυφάδα του ντεμλίδικου τσαγιού.
Το άρωμα του θα σας μεθύσει!!!
Στάθης Νικολαΐδης
Ηθοποιός – Συγγραφέας
***
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΕΔΩ: ΣΤΑΘΗΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ
.…………………..
Γίνετε μέλος της ομάδας μας “Βιβλίων Ορίζοντες” στο facebook πατώντας το παρακάτω σύνδεσμο
Βιβλίων Ορίζοντες
Επιμέλεια άρθρου : Καλλιόπη Γιακουμή
678
124
20