
Η Στέλλα Φραντζή γεννήθηκε στον Πειραιά και διαμένει στο Μοσχάτο. Η καταγωγή της είναι από την Κωνσταντινούπολη. Πτυχιούχος πιάνου και θεωρητικών, εργάστηκε στη δημόσια δευτεροβάθμια εκπαίδευση ως καθηγήτρια Μουσικής. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια δημιουργικής γραφής, με γνωστούς και καταξιωμένους συγγραφείς και δασκάλους. Έχει γράψει ένα μουσικοθεατρικό έργο, νουβέλες και διηγήματα. Κάποια εξ αυτών, “Η γιαγιά Αγγελικώ”, “Ο ξένος” και “Η Γένεση… αλλιώς”, έχουν βραβευτεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς.
Το πρώτο της μυθιστόρημα, με τίτλο “Το Ημερολόγιο”, κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ. Συμμετείχε στην ομαδική έκδοση με τίτλο “Σπουδή σε θεατρικά κείμενα”. Είναι μέλος της Φιλολογικής Στέγης Πειραιά, της Μικτής τετράφωνης Χορωδίας του Δήμου Κορυδαλλού και της Θεατρικής ομάδας “Εκτός Ύλης” της ΕΛΜΕ Ν. Σμύρνης-Καλλιθέας- Μοσχάτου. Παρακολουθεί μαθήματα ιταλικών, σεμινάρια δημιουργικής γραφής, προσωπικής ανάπτυξης και αυτοβελτίωσης.
***
Βιβλιογραφία…
–2020: “Γιασεμή”, εκδόσεις Όστρια
–2019: “Και ύστερα ξέσπασε η καταιγίδα”, εκδόσεις Αέναον
–2019: “Η παλιά βαλίτσα”, συλλογικό έργο, συλλογή διηγημάτων, εκδόσεις Ινφογνώμων
–2017: “Το ημερολόγιο”, εκδόσεις Όστρια
–2016: “Ο Ξένος”, συλλογικό έργο, συλλογή διηγημάτων, εκδόσεις OpenBook.gr

***

Πάνω στη ζωή των ηρώων, η Μοίρα παίζει ένα σκληρό κι απάνθρωπο παιχνίδι. Εγκλωβίζει τα ανυποψίαστα θύματά της και τα παρασύρει σ’ έναν θανάσιμο χορό. Η καταιγίδα που προκάλεσε, συντάραξε συθέμελα τη ζωή τους. Θα παλέψουν, θα κάνουν τα πάντα για να ξεφύγουν από τον, τέλεια σχηματισμένο, ιστό. Κάποιοι, θα τα καταφέρουν, άλλοι όχι…
Μα, η Μοίρα δεν έχει πει την τελευταία της λέξη!

Κωνσταντινούπολη 1917. Η Ασπασία Παπάζογλου, μια νεαρή Κωνσταντινουπολίτισα, παντρεύεται τον Ιορδάνη Ιωσηφίδη, από πείσμα και διάθεση εκδίκησης, για τον προδομένο της έρωτα.
Χανιά 1939. Παρά τα σύννεφα του πολέμου, που μαζεύονται απειλητικά πάνω από την Ευρώπη, ο γάμος της Αθανασίας Ιωσηφίδη με τον Μάνο Σαββιδάκη, φαίνεται να ξεκινάει με τους καλύτερους οιωνούς. Νέοι και ερωτευμένοι καθώς είναι, τίποτα δεν τους εμποδίζει να βλέπουν το μέλλον με αισιοδοξία. Ως την ώρα που τα σιδερένια πουλιά της Λουφτβάφφε, της Γερμανικής Αεροπορίας, εφορμούν κατά της μεγαλονήσου. Η Μάχη της Κρήτης έχει αρχίσει και η ζωή της Αθανασίας, όπως και της μητέρας της, μερικά χρόνια πριν, παίρνει άλλη τροπή. Κι άλλα μυστικά, κι άλλα ψέματα, με καταστροφικές και πάλι συνέπειες.
Θα μπορέσει η Αντιγόνη να βοηθήσει τη μητέρα της να δεχτεί την αποκάλυψη, για την εκδίκηση αυτή, που της στέρησε πριν τόσα χρόνια τη μητέρα της; Ο έρωτάς της για τον νεαρό Συμβολαιογράφο, θα καταφέρει να την κάνει να ξορκίσει τα φαντάσματα του παρελθόντος και να ελαφρύνει τον ίσκιο που σκεπάζει το παραμυθένιο σπιτάκι, στο Θέρισο Χανίων;

Στέλλα Φραντζή
…”Αυτά τα θαύματα”, σκέφτηκε, “συμβαίνουν μόνο όταν δυο αγνές ψυχές συναντώνται, μακριά από συμφέροντα, υπολογισμούς, προκαταλήψεις και πρόθεση επιβολής. Και όπως κάθε σπάνιο συμβάν, μέλλει να είναι φευγαλέο σαν μια φωτοβολίδα στο νυχτερινό ουρανό, που όμως θα φωτίζει την ψυχή της για πάντα”…
Ροδόλφος Σχοινοπλοκάκης
…”Μα, γιατί, μητέρα;” σε ρώτησα κάποια μέρα. Η απάντηση ξερή: “Γιατί είσαι ίδια ο πατέρας σου. Τέλος!”…
Κωνσταντίνα Πρέκα
… Πήρε τρυφερά στα χέρια της την παλιά κόκκινη με τις λευκές λεπτομέρειες βαλίτσα. Την τοποθέτησε απαλά σ’ ένα κουτί. Ύστερα την έκλεισε για πάντα στο πατάρι, προσπαθώντας ίσως να κλειδώσει μαζί της και τη θλίψη που αναβλύζει από τις αναμνήσεις…
Δέσποινα Παπαδάκη
… Σε όλα τα σαλονάκια των ιατρείων οι κουβέντες πιάνονται απλά. “Τι έχεις;”, “Ποιος σου σύστησε τον γιατρό;”, “Ο κουμπάρος της φίλης μου που είχε το ίδιο και σώθηκε”, και άλλα τέτοια. Στο σαλόνι του ψυχιάτρου όλα είναι διαφορετικά. Εδώ οι εκπλήξεις είναι το μόνο σίγουρο!…
Ελευθερία
… Ένας μαχητής της ζωής που η μοίρα θέλησε να γεννηθεί σκλαβωμένος σε ένα σώμα που κατά τον υπόλοιπο κόσμο “έπασχε”. Αλήθεια, από τι ακριβώς;
Στέλιος Μπεκιράκης
… Το τρίξιμο στο πάτωμα, επιθανάτιος ρόγχος της ασθενούς σου θύμησης. Τα αφήνω όλα πίσω μου, στο φως! Τέρμα το κρυφτό!
Γεωργία – Ειρήνη Δίμτσα
Η φλόγα στο τζάκι τρεμόπαιζε και ο θόρυβος από το κούτσουρο που έσκασε, διέλυσε τις εικόνες από το μυαλό μου.
Βαγιανός Καλαθάς
Ο Διαγωνισμός που μετρά ήδη πέντε χρόνια ζωής, έχει ως στόχο την προβολή του έργου του Καστελλιώτη δημιουργού αλλά και την ανάδειξη νέων συγγραφέων μέσα από το διήγημα και το γραπτό λόγο.