10.5 C
Greece
26 Οκτωβρίου, 2024
ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΒΙΒΛΙΑ ΕΝΗΛΙΚΩΝ ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΓΙΑΚΟΥΜΗ ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΓΙΑΚΟΥΜΗ

“Ο κόρες του Νερού” (Το πρώτο μέρος από την “Τριλογία της Διασποράς”) της Φιλομήλας Λαπατά, γράφει η Καλλιόπη Γιακουμή-Κουγιώνη

  Η άποψη της Καλλιόπης Γιακουμή-Κουγιώνη για το βιβλίο

***

“Ο κόρες του Νερού”
(Το πρώτο μέρος από την “Τριλογία της Διασποράς”)
Συγγραφέας Φιλομήλα Λαπατά
Εκδόσεις Ψυχογιός

***

Διάβασα πρώτη φορά το βιβλίο “Οι κόρες του νερού” το 2008 όταν μου το δάνεισε μια φίλη μου, από τότε ήξερα πως θα ακολουθώ την συγγραφέα του Φιλομήλα Λαπατά. Η γραφή της με είχε γοητεύσει από τις πρώτες κιόλας σελίδες.

Όταν επανακυκλοφόρησε το βιβλίο ένιωσα πως το θέλω εδώ, να πάρει την θέση του στην βιβλιοθήκη μου, μα όταν ήρθε δεν μπόρεσα να αντισταθώ, το ξαναδιάβασα και διαπίστωσα για άλλη μια φορά, πως η γοητεία της Φιλομήλας Λαπατά, εξακολουθούσα να δρα μέσα μου, καταλυτικά. 

Ας πάρουμε τα πράγματα με την σωστή σειρά τους όμως..

“Οι κόρες του Νερού” είναι ένα μυθιστόρημα που βασίζεται σε αληθινά γεγονότα, που αφορούν την πορεία ζωής τεσσάρων γυναικών, που έχουν συγγενική σχέση με την ίδια την Φιλομήλα Λαπατά. Με πιστότητα, ρεαλισμό και ιστορική συνέπεια, η συγγραφέας ιχνηλατεί τις ζωές τους και χαράζει τα μονοπάτια των διαδρομών τους. Ο αναγνώστης ακολουθεί ξέπνοα ένα οδοιπορικό, που ξεκινά από το 1790 και φτάνει μέχρι το 1913 και περνά από την Βραΐλα, το κύριο λιμάνι της Βλαχίας, στην όμορφη Βιέννη, την πόλη των πόλεων, την Κωνσταντινούπολη, τον πολύπαθο Πόντο και την πολυπολιτισμική Αμβέρσα, παρουσιάζοντας μέσα από κινηματογραφικές περιγραφές, μια σειρά περιπετειών και δοκιμασιών, που στωικά έζησε ο απόδημος Ελληνισμός, οι Έλληνες της Διασποράς, καθώς και τις προσπάθειες τους για μια καλύτερη ζωή και το δικαίωμα στο όνειρο. Ένα μαγευτικό αφηγηματικό ταξίδι, που συνεπαίρνει τον αναγνώστη και τον κάνει μάρτυρα, μα και συνοδοιπόρο της πορείας ζωής των ηρώων του βιβλίου. 

Τέσσερις γυναίκες είναι οι βασικές ηρωίδες του βιβλίου και η πορεία της ζωής του, ο κεντρικός άξονας του βιβλίου. Τέσσερις γυναίκες άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους, μιας και τις ενώνει το ίδιο αίμα, μα και τόσο διαφορετικές η μια από την άλλη. Τέσσερις γυναίκες που κρατιούνται στην ζωή με όποια εφόδια διαθέτουν, προσαρμόζονται σε αυτή ή την αλλάζουν, ταγμένες πάντα στον κύριο στόχο, να βρουν το μονοπάτι που θα τους οδηγήσει στην προσωπική τους ευτυχία και να την κατακτήσουν. Οι επιλογές, οι αποφάσεις, τα λάθη και τα σωστά, οι θυσίες, οι αντοχές και τα όρια, καθορίζονται αποκλειστικά και μόνο από τον χαρακτήρα της καθεμιάς. 

Η γλυκιά “αρχόντισσα” Αικατερίνη, η “μάγισσα” με την σαγηνευτική ομορφιά Ναταλία, η αξιαγάπητη Αντωνία και η Φιλομήλα, μια δυναμική γυναικά που δεν παραδίδεται στις ορέξεις την μοίρας της για την ζωή της, μα την καθορίζει η ίδια. Τέσσερις γυναικείες μορφές, σμιλευμένες με προσοχή από την χαρισματική πένα της Φιλομήλας Λαπατά, συνθέτουν ένα μυθιστόρημα που συνομιλεί έντονα με την εποχή του και γίνεται πηγή πληθώρας συναισθημάτων και γνώσης ιστορικών στοιχείων. 

Οι ανθρώπινες σχέσεις στο μυθιστόρημα λαμβάνουν ποικίλες παραμέτρους. Υπάρχουν χαρακτήρες που οι αντιδράσεις τους επηρεάζονται από ερωτικά ένστικτα και άλλοι που χαράζουν μια ξέχωρη πορεία, έχοντας συνειδητοποιήσει και δεχτεί από νωρίς το δικό τους status quo, την υπάρχουσα κατάσταση των πραγμάτων, ιδιαίτερα όσον αφορά κοινωνικά ή πολιτικά ζητήματα που επηρεάζουν και καθορίζουν την πορεία της ζωής τους. Πάντα όμως οι επιλογές τους προοικονομούν εξελίξεις και πυροδοτούν ανατροπές που κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη. 

Αποφεύγοντας την περιττή φλυαρία που οδηγεί σε πλατειασμούς, η συγγραφέας αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο πως διαθέτει την ευρηματική φλέβα μιας άξιας μυθιστοριογράφου, που αναπλάθει με περισσή φροντίδα την ιστορία ανθρώπων μιας εποχής και σκιαγραφεί χαρακτήρες ηρώων που είναι ατόφιοι, σταθεροί και πειστικοί, ολοκληρωμένοι και οικείοι. Οι ιστορίες τους απλώνονται με καλπάζουσα ροή στις σελίδες του βιβλίου, χωρίς να κουράζουν και δημιουργούν ένα κρεσέντο εντυπώσεων, που συγκινεί με την αυθεντικότητα και την έντασή τους τον αναγνώστη.Το μόνο που χρειάζεται από εκείνον, είναι να αφεθεί και να ταξιδέψει μαζί τους. Η Φιλομήλα Λαπατά παρουσιάζει πολύπλευρους χαρακτήρες, ενώ παράλληλα συνθέτει με δεξιοτεχνία ένα σφιχτοδεμένο περιβάλλον που δεν χωλαίνει και δεν λοξοδρομεί από την ανάγκη να διηγηθεί μια ιστορία που μας αφορά όλους. 

Η Φιλομήλα Λαπατά, είναι μια συνειδητοποιημένη δημιουργός, που διαθέτει ευρεία γνώση των ιστορικών πραγμάτων του χώρου και του χρόνου, όπου κινείται συγγραφικά, και δομεί το έργο της με στέρεα υλικά πάνω σε γερές βάσεις με υπόβαθρο τον ιστορικό βίο και την ανθρωπογεωγραφία της εποχής που την απασχολεί συγγραφικά. Έτσι κινείται άνετα και φέρνει αβίαστα στον αναγνώστη της, την ατμοσφαίρα και την πραγματικότητα της εποχής που τοποθετεί την κάθε ηρωίδα της, χωρίς να προκαλεί τον οίκτο και χωρίς να εκβιάζει συναισθήματα, δημιουργεί μόνο τον θαυμασμό, την εκτίμηση και τον σεβασμό για τους ήρωες της.

“Οι κόρες του Νερού” είναι ένας πολιτισμικός καμβάς, που δημιουργεί οι ιστορίες των κεντρικών ηρωίδων του βιβλίου. Βάση αυτού του καμβά είναι η επιμελής έρευνα που έχει κάνει η συγγραφέας, γύρω από την εκάστοτε εποχή στην οποία αναφέρεται και τοποθετεί τις ηρωίδες της. Άγνωστες μα ενδιαφέρουσες πληροφορίες τις οποίες ίσως να μην γνωρίζουμε -μιας και δεν αποτελούν την κύρια βάση της ιστορίας που διδασκόμαστε στα σχολεία- και που φτάνουν σε μας απολαυστικά, καθώς το κουβάρι της αφήγησης ξετυλίγεται. Τα ήθη και τα έθιμα, οι καθημερινές συνήθειες, οι ιδιωματισμοί, το λεξιλόγιο, ο τρόπος διαβίωσης των ανθρώπων, σε εποχές μακρινές και άγνωρες, εξιτάρουν την φαντασία μας και δημιουργούν εικόνες οπτικές, οσφρητικές, γευστικές, ηχητικές που επιτρέπουν την απρόσκοπτη παρακολούθηση της ιστορίας, μα και την εύκολη απορρόφηση των γνώσεων που μας προσφέρει απλόχερα η συγγραφέας. 

Με δεινή συγγραφική μαεστρία η Φιλομήλα Λαπατά αντανακλά απόλυτα επιτυχημένα και ισορροπημένα στο μυθιστόρημα της, την κάθε εποχή και σε συνδυασμό με τα μεμονωμένα πορτραίτα των ηρωίδων της, δημιουργεί μια συναρπαστική ιστορία, αφήνει διαφορετικά αποτυπώματα, ανεξίτηλα ίχνη, φωνές που εκπέμπουν σε άλλη ένταση, που αν τις ενώσει κανείς όλες μαζί, θα οδηγηθεί πιο κοντά στο πραγματικό νόημα του βιβλίου. Θα συνειδητοποιήσει δικές του σκέψεις, λάθη και αβλεψίες, προσωπικές ματαιώσεις του, ανολοκλήρωτα σχέδια, αλλά και όνειρα που παραμένουν ακόμα βαθιά ριζωμένα μέσα του. Θα δει τον εαυτό του να απογυμνώνεται από οτιδήποτε περιττό ή ανούσιο. Μερικές φορές θα νιώσει να παλινδρομεί ανάμεσα στη ζωή όπως είναι σήμερα και σε περασμένες αναμνήσεις. Θα αισθανθεί μελαγχολία για όσα δεν έγιναν και προσμονή για όσα πρόκειται να συμβούν, ισορροπώντας κάπου ανάμεσα στο παρόν, το παρελθόν και το μέλλον. Θα κλείσει τα μάτια ταυτόχρονα με το κλείσιμο του βιβλίου για να δώσει χρόνο στο υποσυνείδητο να κρατήσει τα όσα έμαθε, θα προσφέρει στον εαυτό του εκείνες τις πολύτιμες στιγμές,  τις πλημμυρισμένες από το δέος της ανάγνωσης και θα χαμογελάσει ικανοποιημένος και χαρούμενος που αυτό το βιβλίο, έφτασε στα χέρια του.  

Σύνοψη βιβλίου από το οπισθόφυλλο..

Ελληνισμός της διασποράς, 1791-1913.
Βραΐλα, Βιέννη, Κωνσταντινούπολη, Αμβέρσα.
Με φόντο την πλούσια τοιχογραφία μιας εποχής χωρίς επιστροφή και με άξονα τις συνέπειες που επέφεραν στη φύση και τη ζωή των ανθρώπων δυο μεγάλες οικολογικές καταστροφές στον ποταμό Δούναβη, τέσσερις Ελληνίδες, τέσσερις γενιές της ίδιας φαμίλιας, τέσσερις σπουδαίες γυναίκες, μοιράζονται μέσα σε έναν ολόκληρο αιώνα το ίδιο κύτταρο και την ίδια απόγνωση, προσπαθώντας να διατηρήσουν την εθνική τους ταυτότητα και να δώσουν απαντήσεις σε όλα τα μεγάλα «γιατί» της ζωής:

Αικατερίνη Χατζηγιάννη, η αρχόντισσα.
Ναταλία Πατρικίου, η μάγισσα.
Αντωνία Μανωλάτου, η προσαρμοστική.
Φιλομήλα Λαπατά, η περήφανη.

Στην Ευρώπη των πολιτισμικών αλλαγών του 19ου αιώνα και με ένα ελληνικό κράτος στα σπάργανα, κάθε ηρωίδα ζει τη δική της ιδιαίτερη ιστορία μέσα σε περιπέτειες, πάθη, μονομαχίες, έρωτες, δράματα και επίγνωση, με κοινό παρονομαστή πάντα την αναζήτηση του νοήματος της ζωής.

Λίγα λόγια για την συγγραφέα…

Φίλοι Της Λογοτεχνίας: Συνέντευξη με την ΦΙΛΟΜΗΛΑ ΛΑΠΑΤΑ - Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη  ΦΙΛΟΜΗΛΑ ΛΑΠΑΤΑ

Η ΦΙΛΟΜΗΛΑ ΛΑΠΑΤΑ γεννήθηκε στην Αθήνα και είναι ο καρπός μιας Μακεδόνισσας κι ενός πολίτη του κόσμου.

Σπούδασε δημόσιες σχέσεις και εργάστηκε στον ιδιωτικό τομέα. Παραμένει, όμως, μόνιμη μαθήτρια της ζωής.

 

Η πολυπλοκότητα των διαπροσωπικών σχέσεων την απασχολεί από πολύ παλιά, και αυτός ο προβληματισμός της αποτυπώνεται στα βιβλία της.

Βιβλιογραφία..

–2020: “Η ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ 3 – ΕΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ”, εκδόσεις Ψυχογιός
–2020: Η ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ 2 – ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. LACRYMA CHRISTI”, εκδόσεις Ψυχογιός
–2019: “Η ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ 1 – ΟΙ ΚΟΡΕΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ”, εκδόσεις Ψυχογιός
–2018: “ΟΙ ΚΟΡΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ 2 – Ο ΔΙΧΑΣΜΟΣ”, εκδόσεις Ψυχογιός
–2015: “ΟΙ ΚΟΡΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ 1 – Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ”, εκδόσεις Ψυχογιός
–2012: “Η ΧΗΡΑ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ”, εκδόσεις Καστανιώτης
–2010: “Η ΞΥΠΟΛΗΤΗ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ”, εκδόσεις Καστανιώτης
–2007: “ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΛΕΞΕΙΣ”, εκδόσεις Καστανιώτης

Επιμέλεια και σύνταξη Καλλιόπη Γιακουμή-Κουγιώνη..
Ονομάζομαι Καλλιόπη Γιακουμή γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Ρόδο. Είμαι παντρεμένη και έχω τρεις γιους. Ζω στην Κοζάνη με την οικογένειά μου. Λατρεύω τα βιβλία και ό,τι έχει σχέση με αυτά. Η αγάπη μου αυτή με έσπρωξε στο να δημιουργήσω τη βιβλιοφιλική ομάδα και το site «Βιβλίων Ορίζοντες».
Παρ’ όλο που η επαφή μου με το βιβλίο, τους φίλους του και με συγγραφείς είναι καθημερινή, η αγάπη αυτή όλο και μεγαλώνει και με πλημμυρίζει.
Έγινε ανάγκη που ψάχνει συνεχώς τρόπους για να εκφραστεί, να μοιραστεί, να γίνει ανταποδοτική, έτσι οδηγήθηκα στη συγγραφή αυτού του βιβλίου που είναι η πρώτη μου συγγραφική προσπάθεια.
Το βιβλίο “Ματωμένη ανάμνηση”, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Αέναον και θα επανακυκλοφορήσει σύντομα από τις Εκδόσεις ΥΔΡΟΠΛΑΝΟ!
Please follow and like us:
error678
fb-share-icon
Tweet 124
fb-share-icon20

Related posts

”Θύελλα στη Βενετία” της Βενετίας Πιτσιλαδή-Σούαρτ, γράφει η Φαίη Δεληγιώργη

Καλλιόπη Γιακουμή

«Επικίνδυνες λέξεις» της Φιλομήλας Λαπατά, γράφει η Καλλιόπη Γιακουμή-Κουγιώνη

Καλλιόπη Γιακουμή

ΑΝΡΕΑΣ ΚΑΡΚΑΒΙΤΣΑΣ: Έλληνας! σου λέει ο άλλος. Δεν είναι παίξε γέλασε. Έχουμε τα κακά μας, δε λέω. Πήραμε δρόμο στραβό σαν το κακοκυβερνημένο πλεούμενο. Μα δεν είμαστε και ντιπ για πέταμα. Και να είμαστε για πέταμα, πάλι δε θα χαθούμε. Θέλουμε δε θέλουμε, θα ζήσουμε. Θα ζήσουμε και θα θεριέψουμε και θα δοξαστούμε, όπως και πρώτα.

Μεγακλής

Αφήστε Ένα Σχόλιο