10.5 C
Greece
26 Οκτωβρίου, 2024
ΕΜΠΝΕΥΣΕΙΣ ΟΙ ΣΤΗΛΕΣ ΜΑΣ

“ΕΜΠΝΕΥΣΕΙΣ”

 Έντονα συναισθήματα, αναπάντεχες εξελίξεις, τρόμος, ένταση και πολύ αγωνιά είναι λέξεις που μας έρχονται στο μυαλό όταν σκεφτόμαστε αστυνομικά  βιβλία, βιβλία μυστηρίου, ψυχολογικά θρίλερ και βιβλία τρόμου…Σου αρέσει αρέσει να διαβάζεις με την αδρεναλίνη στο κόκκινο..;; Θέλεις μυστήριο..;;; Θες να σε τυλίγει η ατμόσφαιρά του απόκοσμου, του αλλόκοτου;;  Να νιώθεις τον φόβο να σε πλημμυρίζει..;; Την ανατριχίλα να σε κυριεύει..;; Να ακούς την καρδιά σου να χτυπάει σαν τρελή…ενώ διαβάζεις ένα βιβλίο ..;; Όλα μπορεί να τα έχει  ο αναγνώστης, αρκεί να επιλέξει το σωστό βιβλίο.

Όμως, αναρωτηθήκατε  ποτέ, πως έφθασαν οι συγγραφείς αυτών των βιβλίων, που λατρέψαμε και μας έκαναν να ανατριχιάσουμε, να τρομάξουμε και να καρδιοχτυπάμε, στην συγγραφή τους..;;
Αυτή η ενότητα σε αυτό θα απαντάει…
Πολλοί Έλληνες συγγραφείς, μας έχουν χαρίσει αληθινά “διαμαντάκια”, που δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν, από τα αντίστοιχα των συναδέλφων τους, του εξωτερικού, κάποιες φορές μάλιστα είναι πολύ καλύτερα!!
Μαζί θα ανακαλύψουμε όλα αυτά τα βιβλία και θα μιλήσουμε με τους συγγραφείς τους για αυτά.
Θα μάθουμε όσα περισσότερα μπορούμε και φυσικά…πως έφθασαν στην συγγραφή τους…
.

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΑΡΓΙΩΡΗΣ:

Ο Βαγγέλης Μαργιωρής δεν αρκείται στην κλασική, στην ιδανική έννοια του όρου “συγγραφέας”, γράφει καθοδηγούμενος από μια πιο φωτεινή αντίληψη, γράφει γιατί έχει κάτι να πει, κάτι που βγαίνει από μέσα του και τον αναγκάζει να το επικοινωνήσει, η δική του αλήθεια, αντίληψη, άποψη.

Η λογοτεχνία έχει πολλούς τρόπους να εκφράζεται. Ένας από αυτούς είναι ο ψυχαγωγικός, ένας άλλος ο “διδακτικός”, υπό την έννοια ότι ο συγγραφέας περνάει μηνύματα στους αναγνώστες του, είτε ευθέως, είτε υποσυνείδητα.

Ο Βαγγέλης Μαργιωρής κατάφερε στο πρώτο του μυθιστόρημα“Τουρίστες στην ομίχλη”αυτά τα δυο να τα παντρέψει πολύ αρμονικά και έντεχνα μεταξύ τους. Τώρα πειραματίζεται σε κάτι άλλο.. Προτίμησε να μην ακολουθήσει την πεπατημένη και να «δοκιμαστεί» με κάτι νέο, να μην μένει προσκολλημένος σε ένα αποκλειστικά είδος λογοτεχνίας, το οποίο θα τον περιόριζε και θα κατηγοριοποιούσε το έργο του.

Η συγγραφή είναι μια τέχνη. Και ως τέτοια ο καλλιτέχνης που εκφράζεται μέσω αυτής, ο συγγραφέας, θα πρέπει πράγματι, να εξασκείται σε διάφορες μορφές του γραπτού λόγου. Και βέβαια να ρισκάρει. Υπ’ αυτή την έννοια θα πρέπει πρώτα να έχει δουλέψει πολύ πάνω στα νέα του εγχειρήματα, ώστε να παρουσιάζει στο κοινό του καλοδουλεμένα έργα. Γνωρίζοντας ήδη τον τρόπο που γράφει ο Βαγγέλης Μαργιωρής, είμαι σίγουρη πως αυτό είχε σε πρώτο πλάνο στο μυαλό του. Να παρουσιάσει για άλλη μια φορά κάτι άρτιο και πρωτότυπο.

Σήμερα λοιπόν θα μιλήσουμε για το βιβλίο:
“ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΚΚΙΝΗ ΠΟΡΤΑ…”
Συγγραφείς: Βαγγέλης Μαργιωρής
Εκδότης: ΠΝΟΗ
.
.
Βιβλίων ορίζοντες: Βαγγέλη, πως έφθασες στην συγγραφή του βιβλίου σου..;; Υπήρξε κάτι συγκεκριμένο που σε ενέπνευσε..??
.
Βαγγέλης Μαργιωρής: Επειδή είμαι ανάποδος άνθρωπος, συνήθως ξεκινάω να γράφω μια ιστορία αφού έχω φανταστεί το τέλος! Προφανώς είμαι αρκετά ανασφαλής και ίσως λίγο ελεγχομανής, οπότε αν δεν ξέρω που πηγαίνω αγχώνομαι! Κάπως έτσι συνέβη και με «Το σπίτι με την κόκκινη πόρτα». Πρώτα βρήκα πως θέλω να τελειώνει η ιστορία και μετά…. Μετά αποφάσισα να φτιάξω τον κεντρικό μου ήρωα, τον κύριο Αδαμόπουλο. Δεν τον ήθελα όμορφο, ούτε καν γοητευτικό. Ήθελα να είναι άσχημος, έξω από τα πρότυπα ομορφιάς και επιπλέον να γουστάρει να είναι έτσι. Η αλήθεια είναι ότι έχω βαρεθεί με τους ψηλούς, μελαχρινούς, με θεληματικό πηγούνι και πράσινα ή γαλάζια μάτια, χαρακτήρες που συνήθως συναντάμε στην μυθοπλασία. Ήθελα ο πρωταγωνιστής μου εμφανισιακά να άγγιζε το αδιάφορο και πιστεύω ότι τα κατάφερα. Ως εδώ ήταν το εύκολο κομμάτι, καθώς η επόμενη δουλειά μου θα ήταν να αποφασίσω για τον χαρακτήρα του. Να ήταν άσχημος αλλά καλός, μου έκανε γλυκανάλατο. Να ήταν άσχημος και κακός, θα ήταν τετριμμένο. Προτίμησα να είναι άσχημος και διεστραμμένος. Αυτός ο συνδυασμός παρουσίαζε ένα ενδιαφέρον! Έτσι με τον βασικό μου ήρωα έτοιμο έφτιαξα γύρω από αυτόν τον κόσμο του. Συναδέλφους, φίλους, γείτονες, σπίτι, δουλειά. Με αυτόν τον κόσμο, τον κοινό και βαρετό, επέβαλα στον κύριο Αδαμόπουλο να συνυπάρχει και να αλληλοεπιδρά. Η αλήθεια είναι ότι τελικά δεν ξεκίνησα να φτιάξω ένα ψυχολογικό θρίλερ ή ένα αστυνομικό. Αυτό προέκυψε χάρη στον κύριο Αδαμόπουλο και τον άθλιο χαρακτήρα του! Νομίζω ότι και στον πραγματικό κόσμο, ένας άνθρωπος με τα ίδια χαρακτηριστικά και τα ίδια ψυχικά «χαρίσματα», αναπόφευκτα θα κατέληγε στις ίδιες πράξεις. Και πιστέψτε με, καμία από τις πράξεις του κυρίου Αδαμόπουλου δεν είναι καλές…για τους άλλους!
.
.
Καλλιόπη Γιακουμή:Στο νέο μυθιστόρημα του Βαγγέλη Μαργιωρή, σασπένς και μυστήριο, χτυπάνε κόκκινοΦόνοι, ίντριγκες, ληστείες, ατυχήματα, γεμίζουν στις σελίδες του, κρατώντας τον αναγνώστη γαντζωμένο στην ροή της αφήγησης, μέχρι την τελευταία σελίδα. Η θερμοκρασία ανεβαίνει και η αδρεναλίνη μένει στα ύψη ….Ένα μεθυστικό κοκτέιλ συναισθημάτων, στιβαρό, αιματοβαμμένο, αινιγματικό, ανατρεπτικό, ατμοσφαιρικό. Υπάρχει ένας κεντρικός ήρωας, ο κύριος Αδαμόπουλος,που με τον ιδιότυπο χαρακτήρα του, κυριεύει αμέσως το μυαλό του αναγνώστη, που προσπαθεί να διεισδύσει στις πιο μύχιες σκέψεις του..Οι αντιήρωες του βιβλίου προσφέρουν στο βιβλίο την δική τους προσωπική πινελιά. Με αριστουργηματικό τρόπο υφαίνουν μια συναρπαστική πλοκή, βασισμένη στις αντιθέσεις μιας πληθώρας χαρακτήρων, των δικών τους και δεν επιτρέπουν στο βιβλίο να “ξεχειλώσει” ούτε ένα λεπτό. Δομημένοι σωστά και με βάθος, λειτουργούν σαν το μέσο που χρειάζεται ο συγγραφέας για να μεταφέρει το κοινωνικό του σχόλιο, να προβληματίσει και με ένα ραφινάτο μαύρο χιούμορ– όπου χρειάζεται-να θίξει και να προβληματίσει, προσφέροντας με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο,τροφή για σκέψη στους αναγνώστες του βιβλίου του “ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΚΚΙΝΗ ΠΟΡΤΑ…”
.
Περίληψη
Όταν κλείνει η κόκκινη πόρτα, οι κανόνες στο σπίτι είναι απλοί. Υπάρχει αυτός και η μοναξιά του, η πιο ιερή πραγματικότητα στον κόσμο. Ο κύριος Αδαμόπουλος είναι μόνος από επιλογή και νιώθει ευλογημένος γι’ αυτό. Όταν κλείνει η κόκκινη πόρτα, οι κανόνες έξω από το σπίτι είναι πολλοί και σύνθετοι. Ο κύριος Αδαμόπουλος είναι εκτεθειμένος σε όλους· στους γείτονες, στους συναδέλφους, στους προϊσταμένους. Ανίκανος να αντιμετωπίσει τη ζοφερή πραγματικότητα, καλεί σε βοήθεια τον παιδικό του φίλο, τον Κώστα. Και πράγματι, από κείνη την ημέρα η ζωή του παίρνει διαφορετική τροπή. Αυτό θα ήταν καλό για τον κύριο Αδαμόπουλο, αρκεί οι αλλαγές να μην άφηναν πίσω τους τόσα πτώματα…
.
Βιογραφικό
Ο Βαγγέλης Μαργιωρής γεννήθηκε πριν από σαράντα πέντε χρόνια στη Σάμο και μεγάλωσε στην Αθήνα.
Έχει σπουδάσει λογιστική και εργάζεται στο λογιστήριο μεγάλης ελληνικής εταιρίας.
Ασχολείται με το διάβασμα από παιδί και με τη συγγραφή την τελευταία δεκαετία, δίνοντας έτσι υπόσταση στις διάφορες ιστορίες που κατά καιρούς κυκλοφορούν στο κεφάλι του.
Το 2017 έκανε το συγγραφικό του ντεμπούτο με το βιβλίο «Τουρίστες στην Ομίχλη».
Το «Σπίτι με την κόκκινη πόρτα» είναι το δεύτερο μυθιστόρημά του και κυκλοφορεί όπως και το πρώτο από τις Εκδόσεις Πνοή.
 .

Γίνετε μέλος της ομάδας μας “Βιβλίων Ορίζοντες” στο facebook πατώντας το παρακάτω σύνδεσμο

Βιβλίων Ορίζοντες

Επιμέλεια άρθρου : Καλλιόπη Γιακουμή

Please follow and like us:
error678
fb-share-icon
Tweet 124
fb-share-icon20

Related posts

Η ληστεία των σπάνιων βιβλίων: Εκλάπησαν από το Λονδίνο και βρέθηκαν θαμμένα στη Ρουμανία

Καλλιόπη Γιακουμή

“Σκοτεινά μονοπάτια”: Μικρές ιστορίες τρόμου από την Κατερίνα Κοφίνα – “Ο ΜΙΚΡΟΣ ΑΡΚΟΥΔΟΣ”

Καλλιόπη Γιακουμή

Βιρτζίνια Γουλφ

Καλλιόπη Γιακουμή

Αφήστε Ένα Σχόλιο