ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΑΜΤΣΙΟΣ: " Ήθελα λίγο να μπω στη λογική των βομβιστών, μήπως και έτσι κατανοήσω κάτι από αυτήν. Δε νομίζω πάντως ότι κατάφερα πολλά!"

Συνέντευξη στον συγγραφέα
Γιώργο Δάμτσιο

Επιμέλεια συνέντευξης: Καλλιόπη Γιακουμή

Κοντά μας σήμερα ο συγγραφέας του βιβλίου

“ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΠΕΠΛΟ“

Το βιβλίο του κ. Γιώργου Δάμτσιου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Bell

Πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο του αγαπημένου μας συγγραφέα Γιώργου Δάμτσιου, “Σκοτεινό πέπλο” από τις εκδόσεις “Bell”. Ο Γιώργος ενώ ακόμα γεύεται την επιτυχία του, δεν ησυχάζει ποτέ! Ήδη πλέει σε καινούρια πελάγη δημιουργίας και έμπνευσης. Μέσα σε όλα αυτά τα υπέροχα που κάνει, βρήκε λίγο χρόνο και για μας, για να απαντήσει σε ερωτήσεις μας και τον ευχαριστούμε πολύ για αυτό.

Ελάτε λοιπόν να τα μάθουμε όλα

1) Γιώργο, καλόταξιδο το νέο σου βιβλίο “Σκοτεινό Πέπλο”. Μίλησε μας για αυτό.

Δ.Μ: Στο «Σκοτεινό πέπλο» πρωταγωνιστής είναι ένας Ελληνοϊταλός, ο Λούκα, ο οποίος φτάνοντας στη Θεσσαλονίκη από τη Ρώμη πέφτει θύμα τρομοκρατικής επίθεσης. Όταν λίγο αργότερα ξυπνάει στο νοσοκομείο ανακαλύπτει πως τα τραύματά του δεν είναι και τόσο σοβαρά, αλλά πλέον πάσχει από αμνησία, ενώ τα πραγματικά προβλήματά του ουσιαστικά μόλις ξεκινούν: Αναγκάζεται να φύγει εσπευσμένα από το νοσοκομείο αφού ένας φίλος του τού λέει ότι κινδυνεύει θανάσιμα. Και πριν εκείνος προλάβει να του εξηγήσει αναλυτικά τι συμβαίνει, αποκόπτονται και αναμεταξύ τους. Έτσι ο Λούκα κυκλοφορεί πλέον ολομόναχος στους δρόμους της Θεσσαλονίκης έχοντας βάσιμες υπόνοιες ότι μπορεί να είναι και ο ίδιος τρομοκράτης ή ίσως πληρωμένος δολοφόνος. Και με το μυαλό του να είναι καλυμμένο συνεχώς με αυτό το σκοτεινό πέπλο λόγω της αμνησίας, κάθε του κίνηση είναι και από ένα μεγάλο ρίσκο. Για το μόνο που είναι βέβαιος είναι ότι υπάρχει θανάσιμος κίνδυνος, όχι μόνο για τον ίδιο αλλά και για τους ανυποψίαστους πολίτες.

2) Τι σε οδήγησε στην συγγραφή του;

Δ.Μ: Ήθελα από καιρό να γράψω ένα βιβλίο που να σχετίζεται με τις βομβιστικές επιθέσεις κατά των αμάχων ανά τον κόσμο. Ήθελα λίγο να μπω στη λογική των βομβιστών, μήπως και έτσι κατανοήσω κάτι από αυτήν. Δε νομίζω πάντως ότι κατάφερα πολλά!

3) Το “Σκοτεινό πέπλο”, είναι ένα βιβλίο με περιπετειώδη πλοκή.

Ο τρόμος απουσιάζει από εδώ, τι σε έκανε να θες να δοκιμαστείς σε κάτι διαφορετικό;

Δ.Μ: Επειδή γενικότερα διαβάζω πολύ, επιλέγοντας βιβλία από πολλά και διαφορετικά λογοτεχνικά είδη, μοιραία έχω και τη διάθεση να πειραματιστώ κι εγώ με πολλά είδη. Έτσι, παραδοσιακά, γράφω κυριολεκτικά τα πάντα. Το ότι όλα όσα είχα κυκλοφορήσει ήταν κυρίως θρίλερ και τρόμου, ήταν και λίγο συγκυριακό. Στο ράφι μου έχω έτοιμα γραμμένα από βιβλία ηρωικής φαντασίας μέχρι και παιδικά. Κάπως έτσι ήρθε και η περιπέτεια!

4)Μίλα μας λίγο για τον …Λούκα..

Δ.Μ: Ο Λούκα είναι μια πολύ ιδιαίτερη προσωπικότητα που κυρίως έχει ορκισμένους φίλους και ορκισμένους εχθρούς. Ένα από τα χαρακτηριστικότερα γνωρίσματά του είναι ότι δεν λέει πολλά για τον εαυτό του σε κανέναν. Ακολουθώ κι εγώ λοιπόν αυτή τη συνταγή και αφήνω τους αναγνώστες μου να τον εξερευνήσουν και… να τον αγκαλιάσουν ή να τον μισήσουν!

5) Τι σε οδήγησε σε αυτόν, θα τον ξαναδούμε και σε άλλα βιβλία σου;

Δ.Μ: Ναι, το σκοτεινό πέπλο είναι το πρώτο βιβλίο μιας σειράς αυτοτελών περιπετειών υπό τον γενικό τίτλο «Ευγενείς Άγριοι». Σ’ αυτή τη σειρά δε θα ξαναδούμε μόνο τον Λούκα, αλλά και πολλούς ακόμα συμπρωταγωνιστές του. Οι ζωές τους θα προχωρούν μέσα από αυτοτελείς ιστορίες… όσοι φυσικά επιζούν από βιβλίο σε βιβλίο.

6) “Σκοτεινό πέπλο”…τον επέλεξες σαν τίτλο λόγω της αμνησίας που παθαίνει ο Λούκα;

Δ.Μ: Ναι, νομίζω ότι του ταιριάζει σαν τίτλος, ακριβώς λόγω της αμνησίας του πρωταγωνιστή.

7) Εγώ μερικές φορές θα επέλεγα μια… μερική αμνησία αν μπορούσα. Τον ήρωα σου τον βοηθάει ή τον μπερδεύει;

Δ.Μ: Η αμνησία γενικώς είναι ευχή και κατάρα ταυτόχρονα. Από τη μία θα μπορούσαμε να ξεχάσουμε πράγματα που δε θέλουμε ή δε μας βολεύουν, από την άλλη θα κατέστρεφε και καθετί καλό που βιώσαμε. Τον ήρωά μου πάντως σίγουρα του κάνει δυσκολότερη τη ζωή. Ωστόσο, δεν είμαι βέβαιος ότι θέλει να θυμάται όλα όσα έχει κάνει στη ζωή του!

8) Ο Γιώργος Δάμτσιος πού θα ήθελε να ρίξει ένα σκοτεινό πέπλο;

Δ.Μ: Ενδεχομένως σε οποιονδήποτε θέλει να βλάψει τους άμαχους και τους αθώους για τους δικούς του σκοπούς.

9) Τι σε εμπνέει; Τι δεν θα έγραφες ποτέ;

Δ.Μ: Έμπνευση μπορεί να μου δώσει το καθετί, σε κάθε πιθανή και απίθανη στιγμή της μέρας μου. Όσο για το τι δε θα έγραφα… ίσως κάτι με πολιτική χροιά, καθότι με τα πολιτικά δεν το κατέχω πολύ και δε θα έγραφα κάτι καλό, πιστεύω!

10) Τι πρέπει να έχει ένα καλό βιβλίο, Γιώργο; Ποια χαρακτηριστικά θα το έχριζαν ως “καλό” βιβλίο; Φρόντισες να τα έχουν αυτά τα βιβλία σου;

Δ.Μ: Νομίζω ότι το βιβλίο μπορεί να γίνει “καλό” με πολλούς τρόπους. Μερικές φορές είναι αυτό που έχει να πει “πίσω” από την ίδια του την ιστορία. Μερικές φορές είναι οι ήρωες που κάνουν τον αναγνώστη να ταυτιστεί μαζί τους. Άλλες, πάλι, είναι η ίδια η ιστορία που τραβάει τον αναγνώστη. Προσωπικά, προσπαθώ να γράφω με “ειλικρίνεια” δίχως να ψάχνω τη κρυφή φόρμουλα επιτυχίας. Πιστεύω ότι αν γράψεις “αληθινά”, χωρίς εκπτώσεις και χάρες για τους ήρωες σου, το βιβλίο θα βρει το κοινό του.

11) Τα βιβλία σου έχουν αγαπηθεί από μεγάλη μερίδα του αναγνωστικού κοινού. Έχεις καταλάβει τι είναι αυτό που κάνει τον κόσμο να τα επιλεγεί;

Δ.Μ: Είναι μεγάλη μου χαρά να το ακούω αυτό. Όσο για το λόγο που τα επιλέγει ο καθένας, ίσως είναι αυτό που ανέφερα στην προηγούμενη ερώτηση, ότι θέλω να γράφω με ειλικρίνεια και να λέω σωστά τις ιστορίες μου.

12) Ο φόβος, το μυστήριο, η αγωνία, η ένταση, η δράση είναι χαρακτηριστικά βιβλίων που τραβάνε τους αναγνώστες και κερδίζουν ολοένα και περισσότερους. Νομίζω πως ένας από τους λόγους που τα επιλέγουμε είναι γιατί θέλουμε κάτι δυνατό να μας κρατήσει μακριά από την πραγματικότητα μας. Εσύ τι πιστεύεις…γιατί έχουν τόσο μεγάλη απήχηση;

Δ.Μ: Ίσως να είναι όντως μια ευχάριστη απόδραση από τη δύσκολη καθημερινότητα που βιώνουμε όλοι μας. Το θετικό φυσικά είναι ότι αυτή η “απόδραση” γίνεται όσο βρισκόμαστε στην ασφαλή θέση του καναπέ μας. Αντί για εμάς κινδυνεύουν οι ήρωες του βιβλίου που διαβάζουμε.

13) Πως νιώθεις στο καινούριο σου “σπίτι”, στον εκδοτικό οίκο BELL;

Δ.Μ: Οι εκδόσεις BELL με αγκάλιασαν με τέτοιο τρόπο που πραγματικά νιώθω σαν να είμαι σε ένα οικείο σπίτι. Περνάω καταπληκτικά εκεί, με όλο το team. Να πω όμως σ’ αυτό το σημείο ότι εξακολουθώ και διατηρώ άρτιες σχέσεις και με τους άλλους εκδοτικούς που έχω συνεργαστεί, όπως λόγου χάρη τις εκδόσεις Λυκόφως, και ότι κι εκείνο εξακολουθεί και παραμένει “σπίτι μου”. Υπάρχουν και επιπρόσθετοι λόγοι που ισχύει κάτι τέτοιο, αλλά θα τους μάθετε αργότερα μέσα στη χρονιά!

14) Εσύ τι βιβλία διαβάζεις; Ποιο από αυτά που διάβασες τελευταία θα μας πρότεινες;

Δ.Μ: Όπως προανέφερα, διαβάζω κυριολεκτικά τα πάντα και από κάθε είδος. Τώρα τελευταία διάβασα μερικά πάρα πολύ καλά, όπως το “Σιλό” του Hugh Howey ή τον “Φύλακα των χαμένων υποθέσεων” του Adler-Olsen ή το “Φέρε πίσω” της B.A. Paris… και σταματώ εδώ πριν μεγαλώσει πολύ η λίστα!

+1 Αυτό είναι κάτι καινούριο που πρόσθεσα στις συνεντεύξεις μου και το εγκαινιάζω μαζί σου. 14 ερωτήσεις εγώ και την μια που δεν σου έκανα εσύ…

Τι δεν σε ρώτησα, που θα ήθελες να μας πεις για αυτό.. ;;;

+1. Τι ετοιμάζεις για το 2019?

Δ.Μ: Σε προσωπικό επίπεδο δουλεύω τη νέα μου περιπέτεια που θα ακολουθήσει το “Σκοτεινό Πέπλο” στις εκδόσεις BELL, ενώ μαζί με τον Μάριο Δημητριάδη ασχολούμαστε με το δεύτερο μέρος του “The Metal Chapters project”. Εκτός αυτών, θα υπάρξουν ανακοινώσεις και για μερικές πολύ ενδιαφέρουσες συλλογές διηγημάτων.

Σας ευχαριστώ θερμά για τον χρόνο!