“ΟΙ ΜΑΝΕΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΑΓΚΑΛΙΑΣ”Όταν την νύχτα της 30ης Μαϊου 1941, δύο φοιτητές τότε, ο Λάκης Σάντας κι ο Μανώλης Γλέζος, αποκαθήλωσαν την ναζιστική σημαία από την Ακρόπολη, και σηματοδοτούσαν την έναρξη της Αντιστασης, η οποία θα έληγε 4 χρόνια μετά με την αποχώρηση και οριστική ήττα των Γερμανών, δεν θα μπορούσαν με τίποτα να φανταστούν τον εθνικό σπαραγμό που λέγεται Εμφύλιος Πόλεμος. Πώς τελικά οι Έλληνες δεν χρειάζονταν τους Γερμανούς, μπορούσαν να αλληλοφαγωθουν και μόνοι τους.
Έναρξη με μια παγωμένη νύχτα, από αυτές πριν την κεντρική θέρμανση, ένα άκρως παπαδιαμαντικο σκηνικό σαν την Παναγία στον τάφο του Ιησού, το Κοριτσάκι με τα Σπίρτα πριν τον αγωγό Μπουργκάς και το φυσικό αέριο (φαντάσου τον Βαρδάρη τότε…), Ο Καζαντζίδης να τραγουδά Μην πας στη Γερμανία κι ο Άνθρωπος που γύρισε από τη Ζέστη (για να το ελαφρύνουμε λίγο..), η Εντολή της Διδως Σωτηρίου και πολλοί Καμαραντ καλοί και κακοί, εποχές που για να γλυτώσεις έπρεπε να είσαι συμπεθέρα του Στάλιν η κουνιάδα του Βασιλιά (του Γεωργίου όχι του Κινγκ), άμαχοι που πάνε να κρυφτούν στο φαράγγι του Χελμ με λιγότερα πλατινένια τσουλούφια και πεταχτά αυτιά, πολύ ντριλινο ρούχο και πορείες τύπου Μπεν Χουρ, Θάνατος το Απομεσήμερο κι Αβαντι Πόπολο Κόντρα Φασισμό, μπάνια στο Καραμπουρνάκι και ξυπόλητα τάγματα, προκατάληψη κατά ενός μέρος του Εμφυλίου αλλά it takes two to tango φίλε μου συγγραφέα, η Μαρία της Γειτονιάς που παραλογισμενη η ψάχνει τον Νάντο τα Παλικάρια τα καλά Σύντροφοι τα σκοτώνουν όπως απεδείχθη, ο Γεώργιος Γρίβας τον οποίο , αφού καταδικάσαμε για τα εδώ του εγκλήματα χωρίς τιμωρία τον εξάγαμε και στην Κύπρο που έκανε χειρότερα (και μη..), Εξορία για την οποία ότι και να πει κανείς είναι λίγο…
Ένα αποσιωπημένο κεφάλαιο της Ελληνικής Ιστορίας. Πολλές φουκαριάρες μάνες, πολλά εικονοστάσια και καντήλια για τα γούστα μου. Συνεπής όμως ιστορική έρευνα, εξαιρετικά ενδιαφέρουσες περιγραφές του κοινωνικού και πολιτικού πλαισίου.
Διαβάστε το. Κι οπωσδήποτε και τις σημειώσεις στο τέλος. Θα αναθεωρήσετε πολλά ως προς την ελληνική ιστορία. Τουλάχιστον όσοι ως τώρα δεν γνωρίζατε (δικαιολογημένα, λόγω της παραπάνω αποσιώπησης…).
Σύνοψη από το οπισθόφυλλο του βιβλίου
Σαν την ψυχή της Μέλπως που συλλογιέται τη Φανούλα της, δεκαεξάχρονο κορίτσι, στον αγώνα με το τουφέκι. Παιδί την πήρε η ανάγκη μακριά, γυναίκα θα τη γυρίσει πίσω η ζωή. Αν υπάρχει ακόμη ζωή, συλλογιέται βαριά. Σαν της Αγγέλας την ψυχή, γονατισμένη μυστικά κάτω απ’ το εικονοστάσι. «Φέρ’ τους πίσω, Παναγιά μου», ψιθυρίζει τρέμοντας, «φέρε το γιο μου και φέρε και τον άντρα μου, κουράστηκα, Παναγία μου, λύγισα μονάχη να παλεύω». Και σαν την ψυχή της Αριάδνης, βουβή, χαμένη ανάμεσα στον πάνω και στον κάτω κόσμο. Ο άντρας της, ίσως κι η κόρη της, η Κατερινούλα της, στον κάτω κόσμο πια να βρίσκονται. Εκεί… εκεί μαζί τους είναι η θέση μου, συλλογιέται θλιμμένα. Εκεί και πουθενά αλλού.
Μετά τις ΚΟΡΕΣ ΤΗΣ ΛΗΣΜΟΝΙΑΣ, οι τρεις ηρωίδες αυτού του βιβλίου, μορφές και μοίρες του λαού μας, βορά σ’ έναν απάνθρωπο εμφύλιο σπαραγμό.
Ο ΘΟΔΩΡΗΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ γεννήθηκε στα Δίκαια του Έβρου και κατοικεί στην Αθήνα. Έχει δημοσιεύσει δεκαέξι μυθιστορήματα ενηλίκων, τέσσερα μυθιστορήματα για παιδιά και δύο βιβλία για παιδιά πρώτης σχολικής ηλικίας, ενώ έχει συμμετάσχει σε τρεις συλλογές διηγημάτων. Ασχολείται επίσης με τη συγγραφή σεναρίων και θεατρικών έργων. Το μυθιστόρημά του ΤΟ ΑΣΤΡΟΛΟΥΛΟΥΔΟ ΤΟΥ ΒΟΣΠΟΡΟΥ τιμήθηκε με το Βραβείο Καλύτερου Έργου Μνήμης 2003-2004 στο πλαίσιο του 20ού Πανελλήνιου Συμπο�ίου Ποίησης και Πεζογραφίας. Επίσης, το μυθιστόρημα ΟΙ ΚΟΡΕΣ ΤΗΣ ΛΗΣΜΟΝΙΑΣ ήταν υποψήφιο για το Βραβείο Αναγνωστών – ΕΚΕΒΙ 2010, ενώ το ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ υποψήφιο για το ίδιο βραβείο το 2012, όπου και κατέλαβε τη δεύτερη θέση στις ψήφους των αναγνωστών και των Λεσχών Ανάγνωσης.
Ο Θοδωρής Παπαθεοδώρου έχει γράψει και τα πολιτικά θρίλερ SΦΑΓΕΙΟ SΑΛΟΝΙΚΗΣ και ΜΑΥΡΗ ΑΥΓΗ με το ψευδώνυμο Θάνος Δραγούμ
Βιβλιογραφία
678
124
20