Η άποψη της Καλλιόπης Γιακουμή για το βιβλίο
.
“Ζωή σε τρεις πράξεις”. Η ιστορία του βιβλίου ξεκινά από ένα μικρό χωριό της Ξάνθης. Εκεί ζει η οικογένεια της Χρυσάνθης και του Μηνά με τα τρία παιδιά τους. Την Αγγελικούλα, τον Κυριάκο και την μικρότερη κόρη της Θωμαή, που είναι και η κεντρική ηρωίδα του βιβλίου.
Η μητέρα σηκώνει την ευθύνη ενός αδιάφορου πατέρα και με νύχια και δόντια παλεύει, δουλεύοντας νύχτα και μέρα στα κτήματα, για να εξασφαλίσει στα παιδιά της μια καλύτερη ζωή. Εκείνος μέθυσος, εγωιστής, ανίκανος να νιώσει και να αγαπήσει, νοιάζεται μόνο για τον εαυτό του και βλέπει στα παιδιά του, την ευκαιρία που περιμένει χρόνια τώρα και που θα του εξασφαλίσει την άνετη ζωή που πάντα προσδοκούσε.
Η μάνα, αποφασίζει να παίξει ρόλο ρυθμιστή για την ζωή της μεγαλύτερης κόρης της και ρόλο υπερασπιστή, για την ζωή του γιου της, μιας και τα γεγονότα που είναι καταιγιστικά, της το επιβάλλουν…και εκεί κάνει το μεγάλο λάθος. Απορροφημένη από τα προβλήματα των δυο μεγαλύτερων παιδιών της, ξεχνάει το τρίτο, την Θωμαή. Αμελεί το μητρικό της καθήκον απέναντί της, τις ανάγκες της και την φροντίδα της. Δεν μοιράζει το χρόνο της ισόποσα στα παιδιά της, δεν έχει τις κεραίες της πάντα τεντωμένες για όλα, δεν καταλαβαίνει τα θέλω τους, δεν προβλέπει τα λάθη τους, δεν αφουγκράζεται τις πραγματικές τους ανάγκες, με αποτέλεσμα το καθένα να εισπράττει διαφορετικά μηνύματα και να δημιουργεί διαφορετικά συναισθήματα για την μάνα του. Οι προθέσεις της είναι πάντα καλές μα δυστυχώς οι επιλογές της θα ναι μοιραίες. Όλα αυτά φυσικά κάτω από το άγρυπνο βλέμμα του αυταρχικού πατέρα. Όνειρα και ελπίδες που κινδυνεύουν να χαθούν, αποφάσεις σκληρές, απαράβατοι όροι, κακοποίηση. Μια ζωή σε τρεις πράξεις λοιπόν. Μια για κάθε παιδί ξεχωριστά, καθώς μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, παρακολουθούμε την εξέλιξη της ζωής τους, βάση των προσωπικών τους επιλογών, επηρεασμένες όμως από την παιδική τους ηλικία, που φτάνει να καθορίζει και την ενήλικη ζωή τους. Το πρώτο μήνυμα λοιπόν που περνάει η Λένα Δεμερτζή μέσα από το βιβλίο της, είναι οι σχέσεις που αναπτύσσονται μέσα στην οικογένεια. Μητέρα-πατέρας, γονείς με παιδιά και φυσικά την αδερφική σχέση. Σχέσεις που ο χαρακτήρας τους μπορεί να είναι ξεκάθαρος και τόσο δεδομένος για κάποιους από εμάς, μα για άλλους διαφέρουν τόσο πολύ, που πολλές φόρες, ξαφνιάζει και μας σοκάρει η τόσο μεγάλη διάφορα, μα δυστυχώς υπάρχει. Σχέσεις που θα έπρεπε να τρέφονται από αγάπη και σεβασμό προς όλα τα μέλη τις οικογένειας για να λειτουργούν και να είναι ουσιαστικές, όμως ολοένα και πιο πολύ διαπιστώνουμε, το πόσο ξένοι καταλήγουν να είναι οι άνθρωποι μεταξύ τους, ακόμα και αν ζουν στο ίδιο σπίτι.
Μέχρι εδώ μπορώ να σας πω. Δεν το κάνω για να σας παιδέψω, μα γιατί πιστέψτε με δεν θέλω να σας στερήσω την χαρά, του να ανακαλύψετε τα υπόλοιπα μόνοι σας. Να κάνετε αυτό το ταξίδι με αφετηρία την Ξάνθη και να αφήσετε την ιστορία να σας οδηγήσει σε μια συναρπαστική διαδρομή.
Το μόνο που πρέπει να κάνετε είναι να αφεθείτε και να έχετε άδειες τις αποσκευές σας. Άδειες ναι.. γιατί επιστρέφοντας από αυτό το ταξίδι θα είναι γεμάτες με την αίσθηση της ικανοποίησης μα και με την μελαγχολία της επιστροφής, θα είναι γεμάτες συναισθήματα, εικόνες, μηνύματα, μαθήματα, που θα θυμάστε πάντα.
Πρόκειται για ένα κείμενο με κοινωνικό χαρακτήρα, το οποίο όμως είναι προικισμένο σωστά από την Λένα Δεμερτζή με το δυνατό συναίσθημα της πραγματικής αγάπης, που γίνεται βάλσαμο όταν χρειάζεται, για κάθε ψυχή που παλεύει και αναζητά το δικό της δρόμο προς την ευτυχία.
Είναι γραμμένο με τρόπο κινηματογραφικό. Φανταστείτε λοιπόν, πως καθόμαστε μπροστά σε μια μεγάλη οθόνη και παρακολουθούμε μια ταινία, που εγώ προσωπικά θα την προτιμούσα μαυρόασπρη. Δεν χρειάζονται εφετζίδικα κόλπα και λογοτεχνικές φανφάρες, για να ξετυλίξει την ιστορία της η Λένα Δεμερτζή και να κερδίσει την προσοχή του αναγνώστη και για αυτό επιλεγεί συνειδητά, να τα αγνοήσει τελείως. Ποντάρει στο συναίσθημα, χωρίς να το εκβιάζει όμως και στην ταύτιση του αναγνώστη της με τους ήρωες της. Έτσι του δίνει την ευκαιρία και την πληροφορία που χρειάζεται, με λόγο απλό και άμεσο, να πλάσει μόνος του, την εικόνα, να την φανταστεί και να την σχεδιάσει, όπως την αντιλαμβάνεται ο καθένας ξεχωριστά.
Με αυτό τον τρόπο χαράζει με λέξεις στις σελίδες του βιβλίου, ένα συναρπαστικό ταξίδι με καθάρια, ρέουσα γραφή, ευκολονόητο μα συνάμα και πολύ γοητευτικό. Το βιβλίο δεν χρονοτριβεί με άχρηστες πληροφορίες. Από την πρώτη σελίδα ως την τελευταία οι ήρωες του είναι τόσο ζωντανοί που ο αναγνώστης θέλει να μάθει ακόμη περισσότερα για την ζωή τους, τον τρόπο που σκέφτονται, τους φόβους τους, τις μύχιες σκέψεις τους. Η αφήγηση είναι άμεση και σαφής, με συναισθηματικές αποχρώσεις και διαλόγους που ανοίγουν ένα παράθυρο στην ψυχοσύνθεση των ηρώων, βοηθώντας τον αναγνώστη, να κατανοήσει καλύτερα τα διλήμματα τους και τις συμπεριφορές τους και ίσως κάποια στιγμή να μπορέσουν με αυτό τον τρόπο, να πετύχουν εντέχνως την συμμετοχή του σ’ αυτά.
Οι χαρακτήρες του βιβλίου είναι πράγματι οι ήρωες της διπλανής πόρτας. Άνθρωποι οικείοι και καθημερινοί που άλλους συμπαθούμε και άλλους τους αντιπαθούμε. Είναι ο παρασιτικός πατέρας που ζει ρουφώντας ότι καλό μπορεί να συμβεί μέσα στην οικογένεια του. Είναι η γυναίκα που ασφυκτιά μέσα στο ίδιο της το σπίτι, που ανέχεται την συμπεριφορά και την εκμετάλλευση του συζύγου, ακόμα και την βία, προκειμένου να μην διαλύσει την «χαρισάμενη ζωή» που ζει. Είναι η ερωτευμένη νέα που θέλει να ζήσει την ζωή της δίπλα σε εκείνον που αγάπησε και που ενώ αυτό φαντάζει λογικό και εφικτό, γίνεται εφιάλτης. Είναι ο νεαρός άντρας που προσπαθεί να ξεφύγει από την μετριότητα της ζωής του με οποιοδήποτε τίμημα, γεύεται την ευτυχία και την επιτυχία μα όταν φτάνει ταμείο, το πληρώνει σκληρά. Είναι η έφηβη που τολμά, να κυνηγήσει τα όνειρα της, που ασφυκτιούν στο στενό επαρχιακό περιβάλλον και ακολουθεί τον δικό της δρόμο, τον δρόμο της φυγής, χωρίς να ξέρει που θα την οδηγήσει. Είμαστε όλοι εμείς με τις μεγάλες και μικρές στιγμές μας που μας κάνουν μοναδικούς και ανεπανάληπτους. Με τα όνειρα, τις προσδοκίες μας, τις καθημερινές διαψεύσεις, τις ανατροπές που βιώνουμε στο διάβα της ζωής, τις προσπάθειες, τα λάθη μας και τα σωστά μας, τις λύπες και τις χαρές μας, τις επιτυχίες και τις αποτυχίες μας.
Το βιβλίο “Ζωή σε τρεις πράξεις” είναι πολύ όμορφο μυθιστόρημα, τρυφερό και ανθρώπινο, όπου η συγγραφέας του, διαπραγματεύεται με σεβασμό την ιστορία της και τους ήρωες της. Στόχος της είναι μα περάσει τα σωστά μηνύματα στους αναγνώστες της. Μηνύματα θέλησης και ελπίδας, θάρρους και δύναμης, σεβασμού και αγάπης ανάμεσα σε όλων των ειδών τις σχέσεις. Γραμμένο με τρόπο που σαγηνεύει και συγκινεί, το βιβλίο αυτό καθηλώνει τον αναγνώστη του, δημιουργεί πολλά και διάφορα συναισθήματα ενώ παράλληλα, του δίνει τροφή για σκέψη και προβληματισμό, καταφέρνοντας να κρατήσει αμείωτο και ζωντανό το ενδιαφέρον του, μέχρι και την τελευταία του σελίδα.
Ο σημερινός πολυάσχολος αναγνώστης, ο αναγνώστης που γίνεται ακόμα πιο επιλεκτικός λόγω της οικονομικής κρίσης στην χώρα μας, αναζητά εκείνο το βιβλίο, που θα τον παρασύρει στις σελίδες του, θα του χαρίσει ευχαρίστηση και θα τον κάνει να νιώσει αισιοδοξία. Οι ρεαλιστικές πινελιές στο κείμενο της Λένας Δεμερτζή το καταφέρνουν αυτό και προσδίδουν την δική τους μαγεία στην αφήγηση. Η εναλλαγή συναισθημάτων που δημιουργούν στη ροή του, συγκινεί τον αναγνώστη, τον εμπλέκει στα γεγονότα, τον κάνει συμμέτοχο και συναγωνιστή των ηρώων, τον παρασύρει στη δίνη των αποκαλύψεων και του δίνει φτερά στη χαρά και στην ευτυχία.
Ένα καλό μυθιστόρημα, έχει τον μαγικό τρόπο να πραγματοποιεί το ανέφικτο, αφήνοντας γεύση χαράς, αίσθηση ικανοποίησης, αποχρώσεις ονείρου και προσδοκίας στον αναγνώστη του. Το “Ζωή σε τρεις πράξεις” είναι ένα τέτοιο βιβλίο, γιατί στην τελευταία πράξη αποκαλύπτει όλη του την δύναμη και την μαγεία προσφέροντας στον αναγνώστη ένα ανατρεπτικό και απρόσμενο τέλος..
Κέρδος και απώλεια, σχέσεις εμπιστοσύνης ή προδοσίας, μυστικά και λάθη, έρωτας και αγάπη, αλήθειες και ψέματα, όλα θα συναντηθούν στον καμβά του βιβλίου της Λένας Δεμερτζή. Εκείνη με πολύ δεξιοτεχνία επέλεξε τις σωστές αποχρώσεις και τον φιλοτέχνησε. Αν και είναι το πρωτόλειο έργο της είναι μια αξιέπαινη προσπάθεια και μαρτυρά μια πολύ προσεγμένη δουλειά. Η συγγραφέας καταφέρνει και ακολουθεί τη φόρμα της αναζήτησης της αλήθειας μέσα από το μονοπάτι των ανατροπών, με την ένταση των αποκαλύψεων και την αγωνία να διατηρούνται ως το τέλος. Θεωρώ λοιπόν πως είναι από εκείνα τα βιβλία που δικαιούνται μια ευκαιρία και δικαιώνουν την επιλογή του αναγνώστη.
.
Σύνοψη βιβλίου από το οπισθόφυλλο
Μια οικογένεια σ’ ένα μικρό χωριό της Ξάνθης. Ένας αδιάφορος πατέρας και μια μητέρα που προσπαθεί να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες της ζωής μόνη.
Τρία παιδιά, τρεις ζωές, τρεις διαφορετικές πορείες. Απομακρύνονται όλα από την οικογενειακή εστία, άλλο για να βρει την προσωπική του ευτυχία, άλλο πληρώνοντας για τις πράξεις του. Και η μικρότερη, η Θωμαή, για να φτιάξει τη ζωή της όπως αυτή θέλει.
Στην Αθήνα την περιμένει η δόξα, αλλά τα φαντάσματα του παρελθόντος την ακολουθούν ακόμη. Τι επιφυλάσσει η μοίρα για τα τρία αδέρφια; Θα καταφέρουν να συναντηθούν προτού τελειώσει η τρίτη πράξη;
Λίγα λόγια για την συγγραφέα
Η Λένα Δεμερτζή γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Αρχαιολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Ιωαννίνων.
Είναι παντρεμένη και έχει έναν γιο. Επιθυμία της είναι να μπορέσει μέσα από τα κείμενά της να μεταδώσει έστω και λίγα από τα συναισθήματα που ένιωσε καθώς τα έγραφε.
Το «Ζωή σε τρεις πράξεις» είναι η πρώτη της συγγραφική απόπειρα και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πνοή.
.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Επιμέλεια και σύνταξη Καλλιόπη Γιακουμή