Η άποψη της Καλλιόπης Γιακουμή-Κουγιώνη για το βιβλίο
***
«Ακάκιε»
Συγγραφέας Κώστας Κρομμύδας
Εκδόσεις Διόπτρα
***
“Ακάκιε” το νέο, πολυαναμενόμενο, μυθιστόρημα του Κώστα Κρομμύδα που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα. Από τον τίτλο ακόμα ο αναγνώστης νιώθει αμέσως οικειότητα με αυτό το βιβλίο και καταλαβαίνει ότι πρόκειται να διαβάσει μια ιστορία διαφορετική από όσες μας έχει ήδη χαρίσει ο συγγραφέας.
Ο Κώστας Κρομμύδας είναι από την αρχή ξεκάθαρος, δεν νοιάζεται να εντυπωσιάσει ή να τραβήξει τους αναγνώστες με έναν τίτλο που θα τους δημιουργήσει υψηλές προσδοκίες ή θα γεννήσει στην φαντασία τους διάφορα σενάρια, παρά μόνο ένα ερώτημα, ποιος είναι ο Ακάκιος και γιατί ασχολείται μαζί του ο συγγραφέας; Ο αναγνώστης δεν θα το μάθει παρά αφού ολοκληρώσει το βιβλίο. Τότε μόνο θα καταλάβει γιατί αξίζει να αφιερώσει κανείς σε έναν ήρωα σαν αυτόν ολόκληρο βιβλίο.
Πιο συγκεκριμένα λοιπόν, πρόκειται για μια ιστορία εμπνευσμένη από τη ζωή του Λευτέρη Μαντζίκα. Ο Λευτέρης γεννήθηκε στην Λιγοψά των Ιωαννίνων και από πολύ μικρή ηλικία άρχισε να έρχεται αντιμέτωπος με το κακό πρόσωπο της ζωής, ενώ η τύχη έμοιαζε να του έχει γυρισμένο το πρόσωπο. Πολλά γεγονότα στιγμάτισαν ανεξίτηλα και επώδυνα την παιδική του ψυχούλα. Ανθρώπινες απώλειες, αρρώστιες, δύσκολες συνθήκες επιβίωσης, μόχθος, φτώχεια, ανέχεια. Στωικός, υπομονετικός και εργατικός υπέμενε πάντα τα πάντα. Με αξιοπρέπεια, ήθος και υπερηφάνεια, μόλις οι συνθήκες του το επέτρεψαν, αποφασίζει να πάρει την ζωή του στα χέρια του και με μια λίρα στην τσέπη, φεύγει από το χωρίο του για την Αθήνα, αποφασισμένος να κυνηγήσει το όνειρο του για μια καλύτερη ζωή, μια ζωή, η οποία δεν θα εξαρτώταν οικονομικά από κανέναν, παρά μόνο από τον ίδιο. Όλα δείχνουν να έχουν μπει σε μια σταθερή βάση, μέχρι που ο πόλεμος του 1941, τον αναγκάζει να αλλάξει πορεία και πάλι και τον φέρνει στην πρώτη γραμμή μάχης, στην Κλεισούρα όπου υπηρέτησε την πατρίδα του. Όταν ο πόλεμος τελειώνει πιάνει το νήμα από που το άφησε πιστός πάντα στην υλοποίηση των σχεδίων του. Αυτή την φορά δεν θα ΄ναι μόνος, μια γυναίκα θα τον στηρίξει, θα τον πιστέψει και θα τον ακολουθεί σε κάθε του βήμα. Εκείνος οξυδερκής, προνοητικός, διαισθητικός, παρατηρητικός, αρπάζει κάθε ευκαιρία που η ζωή του χαρίζει και έτσι με εφόδια το διορατικό του πνεύμα και τις γνώσεις του από τις σπουδές του στην εμπορική σχολή, ωθείται σε μια απόφαση που θα αλλάξει για πάντα την ζωή του, αλλά και την ιστορία της ελληνικής και παγκόσμιας βιομηχανίας ζυμαρικών.
*
Η ζωή του Λευτέρη Ματζίκα ανήκει σε εκείνες τις περιπτώσεις που ταιριάζει το “για αλλού η ζωή προόριζε τον σπόρο της και σε άλλο χωράφι φύτρωσε”. Έτσι, από παιδί με αγροτικές καταβολές, που θα έλεγε κανείς πως έτσι και θα συνέχιζε, εκείνος σπουδάζει και βάζει το πρώτο στοίχημα με την ίδια την ζωή. Πως αυτός θα ορίζει την πορεία της. Ο συγγραφέας, ερευνώντας τα σημάδια που άφησε ο Λευτέρης Ματζίκας, τον κάνει κεντρικό του ήρωα και ξαναζωντανεύει στις σελίδες του βιβλίου του, την ιστορία του, αναδεικνύοντας την δύναμη της θέλησης ως καθοδηγητικό παράγοντα της ζωής και της κοινωνικής καταξίωσης, εφόσον, ο ήρωας του σταθερός σαν βράχος, διαψεύδει κάθε προγνωστικό, αντιμετωπίζει κάθε πρόβλημα, αναχαιτεί κάθε εμπόδιο, δουλεύει ακατάπαυστα και προσηλώνεται φανατικά σε ότι του κεντρίζει το ενδιαφέρον και τον κάνει να νιώθει ότι μπορεί να φέρει την πολυπόθητη αλλαγή στην ζωή του. Αφοσιώνεται σιωπηρά, χωρίς τον εκκωφαντικό θόρυβο άλλων διαπρεψάντων ανθρώπων της εποχής του στον στόχο του, γίνεται αυτό που θέλησε να γίνει, αυτό που τον γοήτευε από την αρχή, Κύριος της ζωής του και το στήριγμα όλων όσων αγαπά!
Ο Κώστας Κρομμύδας αρχίζει τη “βιογραφία” του Λευτέρη Ματζίκα, από τη ζωή στο χωριό και τις σκληρές συνθήκες ζωής που αντιμετώπιζε και ευθύγραμμα στον άξονα του χρόνου, τον παρακολουθεί μέχρι τέλους, εστιάζοντας κάθε φορά σε άλλο σημείο της ζωής του. Περιγράφει διάφορα σκηνικά και τον περιβάλλοντα χώρο με ακρίβεια, χωρίς όμως εκείνες τις άσκοπες λεπτομέρειες που κουράζουν, περιγράφει σαν να τον βλέπει να κινείται μέσα σε αυτόν τον χωροχρόνο, σαν να βλέπει και σαν να ζει ο ίδιος τη ζωή του ήρωά του και αυτό κάνει ακόμα πιο άμεση και ρεαλιστική την γραφή του.
Ο συγγραφέας μέσα από τη μελέτη-πορτρέτο του ήρωά του, μας δείχνει όλη την πορεία ενός ανθρώπου πρότυπου, τον μόχθο του για την κατάκτηση της γνώσης και της προσωπικής επιτυχίας, μόχθος αντίστοιχος με εκείνο της γης που εξασφάλιζε τα προς το ζην στην ζωή του ως εφήβου και τον οποίο κατείχε καλά, απλά τον μετέφερε σε άλλο μετερίζι. Ο Λευτέρης Ματζίκας είναι ένας άνθρωπος που υπόμεινε αγόγγυστα και αδιαμαρτύρητα τα τερτίπια της μοίρας του, που δούλεψε σκληρά, που δεν το έβαλε κάτω όσο κι αν δυσκολεύτηκε, όσο κι αν απογοητεύτηκε οικτρά. Ένας Ιώβ άλλης εποχής και άλλης κλίμακας, που απόκτησε ότι πόθησε και έχτισε με τα χέρια του και τις έξυπνες αποφάσεις του, την δική του ευτυχία. Που δεν έβλαψε, δεν κακολόγησε, δεν ενόχλησε, δεν εκμεταλλεύτηκε κανέναν, δεν πάτησε επί πτωμάτων. Αντιθέτως, μπόρεσε και κράτησε μακριά του κάθε τοξικό, την κακία, την ζήλια, την υστεροβουλία, την ιδιοτροπία των άλλων, την έπαρση, την αχαριστία και διατήρησε την ανθρώπινη υπόσταση του, χωρίς να αφήσει τίποτα να την αλλοιώσει. Δεν δημιούργησε τον δικό του κόσμο για να απομονωθεί σε αυτόν και να καρπωθεί τα οφέλη του μόνος του, δημιούργησε έναν κόσμο ικανό να χωρέσει κι άλλους, ικανό να προσφέρει βοήθεια στους συνανθρώπους του, πράγμα που μαρτυρά περίτρανα, το πλούσιο φιλανθρωπικό του έργο. Μοίρασε χαρά κρατώντας μακριά του την αχαριστία, αυτό ήταν νομίζω και το δικό του ευχαριστώ για όσες χαρές η ζωή του χάρισε.
Ξέρετε παρακολουθώ τον τρόπο που ο Κώστας Κρομμύδας κινείται. Όταν είναι έτοιμος για το επόμενο βήμα του, ρίχνει στο τραπέζι ένα καλό χαρτί και στην συνέχεια μοιράζει την τράπουλα, ανοίγοντας ένα ένα τα φύλλα της γύρω απ΄αυτό, έξυπνα, ευρηματικά, στοχευμένα, οργανωμένα. Αυτό έκανε και αυτή την φορά όταν ανακοίνωσε στο αναγνωστικό κοινό την έκδοση και το θέμα του νέου του βιβλίου “Ακάκιε”. Αμέσως κέρδισε το ενδιαφέρον μου και αναρωτήθηκα γιατί το επέλεξε σαν θέμα και όσο εκείνος έριχνε τα χαρτιά του, τόσο περισσότερα καταλάβαινα. Τώρα όμως διαβάζοντας το βιβλίο του, είδα πως τα καλύτερα χαρτιά, τους άσσους, τους έκρυψε στις σελίδες του.
Ο Κώστας Κρομμύδας, μας αποκαλύπτει την ζωή ενός ανθρώπου που και ο ίδιος σέβεται για όσα έχει καταφέρει, ενός ανθρώπου που θαυμάζει για την ποιότητα του και φαίνεται να αγαπά σιωπηλά. Ο Λευτέρης Ματζίκας παρέδωσε σε εκείνον πρώτα σπουδαία μαθήματα, που με την σειρά του αποφάσισε να μοιραστεί μαζί μας. Μαθήματα που χαρίζουν απλόχερα τροφή για σκέψη και που χαράζουν νέα μονοπάτια στους αναγνώστες, μονοπάτια σηματοδοτημένα με την δύναμη της θέλησης, την πίστη, την ελπίδα, την υπομονή, την επιμονή, την συνεχή προσπάθεια, την διορατικότητα. Μονοπάτια που δεν παρεκκλίνουν από τις αξίες και τα ιδανικά, από τις σωστές αρχές και τα ηθικά όρια και που οδηγούν στην επιτυχία χωρίς να απαιτούν όλα αυτά, θυσία στον βωμό της.
Με ιδιαίτερη μαεστρία ο Κώστας Κρομμύδας ξεδιπλώνει τον χαρακτήρα του ήρωά του και αναφέρεται στα βασικά στοιχεία που πραγματεύεται σε αυτή την ιστορία που μοιράζεται μαζί μας.. Ο Λευτέρης Ματζίκας βιώνει διάφορες καταστάσεις κυνηγώντας το όνειρο του. Ο συγγραφέας λόγω της υποκριτικής του ικανότητας ως ηθοποιός, περιγράφει κινηματογραφικά τα πάντα. Όλα, ακόμη και αυτά που αποσιωπά, πυροδοτώντας την φαντασία του αναγνώστη, είναι στοιχεία που δομούν και συμπληρώνουν την αρχιτεκτονική του κειμένου του, χωρίς τίποτα να μένει μετέωρο ή περιττό, σμιλεύει έτσι αριστουργηματικά, όλες του τις πτυχές. Η γραφή του, εμπνευσμένη και συμπαγής, μεταφέρει τον αναγνώστη του σε αυτό που θέλει να του δείξει και λόγω της σοβαρότητας με την οποία μεταχειρίζεται και τον ίδιο και την ιστορία που του αφηγείται, τον κατακτά από την πρώτη σελίδα. Δίνει ζωντάνια και αληθοφάνεια στην αφήγησή του και χωρίς να τον μπερδεύει, επιλέγει σκόπιμα, η πραγματικότητα να αποδεικνύεται συνήθως πιο δυνατή στα σημεία της από την μυθοπλασία, αφήνοντας τις ανατροπές να ολοκληρώνουν την αναγνωστική τέρψη, μιας και εδώ η λογοτεχνία χρησιμοποιείται ως μέσω για να παρουσιάσει μια πιο αισιόδοξη εκδοχή της ζωής.
Το βιβλίο “Ακάκιε” έχει ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα. Είναι ένα μυθιστόρημα ιδεών, που σκοπό έχει να μεταφέρει γνώση. Γραμμένο με την τρυφερότητα και την ευγένεια της γραφής του Κώστα Κρομμύδα, ο οποίος γράφει με μια ήρεμη σιγουριά και χωρίς να “φωνάζει” στον αναγνώστη τα μηνύματα του, χωρίς να του κουνά το δάχτυλο και να του κάνει υποδείξεις, αλλά θέτοντας του μέσα από την ιστορία του ήρωα του, προβληματισμούς και ερωτήματα, τις απαντήσεις των οποίων καλείται να δώσει ο ίδιος, αφού μελετήσει προσεκτικά το ενδελεχές ψυχογράφημα των ηρώων του βιβλίου, από τον συγγραφέα και αφού καταφέρει να διεισδύσει από την επιφάνεια μιας γοητευτικής ιστορίας, στον βυθό ενός πολυεπίπεδου μυθιστορήματος.
Η πένα του Κώστα Κρομμύδα δεν περιγράφει μόνο την πορεία ζωής του ήρωα του. Επιδέξια και αξιοποιώντας πληροφορίες που ανέδειξε η ερεύνα του γύρω από την εποχή που έζησε ο Λευτέρης Ματζίκας, αποτυπώνει στην γραφή του ιστορικά γεγονότα που έπαιξαν σημαίνοντα ρόλο στην χώρα μας, μα και στον τρόπο ζωής και την εξέλιξη της στο πέρασμα των χρόνων, των ανθρώπων από το τότε στο σήμερα. Καταγράφει τον ρυθμό της καθημερινότητας τους, δίνοντας στο μυθιστόρημά του την γοητευτική ματιά του χρονογραφήματος. Ανάγλυφοι και αληθοφανείς, άρα αληθινοί όλοι οι χαρακτήρες του βιβλίου. Με την πείρα του ο Κώστας Κρομμύδας, κατορθώνει κάτι μοναδικά υπέροχο, κάτι που μαρτυρά την δεινότητα ενός συγγραφέα κατά την γνώμη μου. Περιγράφει και αποδίδει απολύτως γήινους χαρακτήρες, ξεδιπλώνοντας την ζωή τους, η οποία με τη σειρά της, έχει και αυτή να προσφέρει τα δικά της μηνύματα/μαθήματα στον αναγνώστη. Αυτό το στοιχείο σε συνδυασμό με το ότι το βιβλίο διαβάζεται απνευστί, του χαρίζει έναν διαχρονικό χαρακτήρα, δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως ήδη επιλέχτηκε από μεγάλη εταιρία παραγωγής ταινιών, για να μεταφερθεί στην μεγάλη οθόνη.
Για τον εκείνον τον αναγνώστη που δεν βολεύεται με μια επιφανειακή εξήγηση, το βιβλίο αυτό είναι και κάτι ακόμα. Μιας και αποτελεί το ιστορικό παρελθόν μιας γενιάς, που έχει άμεση σχέση με τον συγγραφέα. Ο Κώστας Κρομμύδας ανέλαβε να κουβαλήσει στις πλάτες του, αυτή την βαριά κληρονομιά και να την μεταφέρει στις σελίδες ενός βιβλίου, διασώζοντας της από την λήθη του χρόνου. Έτσι προσφέρει στους αναγνώστες του, μελλοντικούς και σημερινούς, την δυνατότητα να μάθουν από αυτήν και για αυτήν, όποτε το επιθυμούν, μα και στους δικούς του ανθρώπους, ένα μεγάλο και πολύτιμο δώρο. Ένα δώρο που δείχνει με τον καλύτερο τρόπο την αγάπη του για αυτούς και εκφράζει το δικό του ευχαριστώ, για τους δικούς του λόγους. Αυτό εμένα με συγκινεί βαθύτατα και για άλλη μια φορά δείχνει την ποιότητα του, όχι μόνο ως συγγραφέα, μα και ως ανθρώπου.
Η ιστορία του Λευτέρη Ματζίκα είναι αληθινή, μα μοιάζει τόσο με εκείνα τα παραμύθια που κρύβουν μέσα τους, το καθημερινό βάσανο της ζωής, αυτό που μένει ανείπωτο στις λέξεις που αδυνατούν να το χωρέσουν. Ο Κώστας Κρομμύδας όμως, δίνει στην ιστορία του την αληθινή της υπόσταση, χάρη στον τρόπο που την αφηγείται και στο πως επιλέγει τις λέξεις που χρησιμοποιεί. Σε αυτό το βιβλίο οι λέξεις δεν χρησιμοποιούνται ως μια μορφή επικοινωνίας με τους αναγνώστες, μα ενσωματώνονται για να δηλώσουν αλήθειες, για να δώσουν την ανάσα τους, την ψυχή τους, με σκοπό να ολοκληρώσουν μια άρτια ιστορία και να μας συστήσουν ένα βιβλίο αναγνωστικό διαμάντι, απολαυστικό στην αφηγηματική του δεινότητα και τόσο μα τόσο ξεχωριστό στην ιδέα, που αποτέλεσε τον πυρήνα της γραφής του. Θα μπορούσα με ευκολία να πω ότι, διαβάζοντας ένα τέτοιο βιβλίο, κάποιος άπειρος ακόμη αναγνώστης θα γίνει πιο ώριμος, αλλά και ένας μεστός πια αναγνώστης δεν μπορεί παρά να προβληματιστεί περισσότερο για τη ζωή.
Εδώ θα πρέπει να αναφερθώ και στην συγκεντρωτική εικόνα του βιβλίου. Όλο το μεράκι, όλη η φροντίδα των συντελεστών του, παραπέμπει σε περασμένες εποχές, σε πράγματα που παλαιότερα συναντούσαμε πιο συχνά και που σήμερα από κάποιους θεωρούνται περιττά “στολίδια”. Δεν είναι όμως περιττά καθόλου, ίσα ίσα χαρακτηρίζουν την αληθινή αγάπη για το βιβλίο, που ξεκινά από την εκδοτική ομάδα και φθάνει να αγγίξει τον πραγματικό φίλο των βιβλίων και της ανάγνωση. Εδώ αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στην κα. Ελένη Οικονόμου για τον σχεδιασμό του εξωφύλλου, στην κα. Βίκυ Κατσαρού για την σοβαρή επιμέλεια, στην κα. Ευαγγελία Μάγγου για την έρευνα και την παρουσίαση του χρονογραφήματος στο τέλος του βιβλίου που αφορά την ζωή του Λευτέρη Ματζίκα και φυσικά σε όλη την ομάδα των εκδόσεων Διόπτρα για την προσεχτική δουλειά τους και τις υπέροχες επιλογές βιβλίων και συνεργατών τους.
____________
Ήταν τιμή για μένα, να είμαι μια από τους 12 κρυφούς αναγνώστες του βιβλίου και να κρατώ στα χέρια μου, ένα από τα συλλεκτικά κομμάτια της έκδοσης, πριν από την πρώτη κυκλοφορία του βιβλίου, του αγαπημένου μας συγγραφέα Κώστα Κρομμύδα!
Η πρόταση των εκδόσεων, με γέμισε χαρά, η εκτίμηση τους προς εμένα και η εμπιστοσύνη που μου έδειξαν, συγκίνηση!!
Ευχαριστώ πολύ τις εκδόσεις Διόπτρα για όλα τα παραπάνω και τον Κώστα Κρομμύδα, για το απολαυστικό ταξίδι και την γνωριμία μου με αυτόν υπέροχο άνθρωπο! Τον Λευτέρη Ματζίκα!!
*
Σύνοψη βιβλίου από το οπισθόφυλλο…
Με μια χρυσή λίρα στην τσέπη και μια σοφή συμβουλή ξεκίνησε ο νεαρός Λευτέρης από το χωριό του στην Ήπειρο για την Αθήνα. Ονειρεύτηκε να χτίσει και να δημιουργήσει, να χορτάσει την πείνα του σώματος και της ψυχής των ανθρώπων.Στην περιπέτεια της ζωής του μια γυναίκα μπαίνει στην καρδιά του, μέχρι που ο πόλεμος, αδυσώπητος κι απάνθρωπος, τους δοκιμάζει.
Όμως τα γραμμένα της ζωής δύσκολα τα ξεγελάς.
Όταν η Ελλάδα ξυπνά από τον λήθαργο του πολέμου, αρπάζει κάθε ευκαιρία που παρουσιάζεται μπροστά του. Αγωνίζεται να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα, χωρίς να αφήνει τίποτα να μπει εμπόδιο στον δρόμο του.
Η εργατικότητά του γίνεται πάθος και το πάθος του όραμα.
Χρόνια μετά, όταν ο Ακάκιος βρίσκεται σε κάθε ελληνικό σπίτι, κοιτάζει με δέος το παρελθόν και όσα κατάφερε να δημιουργήσει. Χωρίς να ξεχνά από πού ξεκίνησε, χωρίς να ξεχνά τον τόπο που τον γέννησε. Γιατί ξέρει ότι οι ρίζες είναι που κάνουν τα πιο δυνατά δέντρα.
Διαβάζοντας το βιβλίο αυτό, θα κρατήσετε στη μνήμη σας χρυσούς σιτοβολώνες του Θεσσαλικού κάμπου, μυρωδιές από παλιά εδωδιμοπωλεία και ήχους από ηπειρώτικα μοιρολόγια.
Μια ιστορία εμπνευσμένη από τη ζωή του Λευτέρη Μαντζίκα που έρχεται να συγκινήσει και να θυμίσει στον καθένα από εμάς πως η ουσία στη ζωή είναι να παραμένεις Άνθρωπος.
Η εργατικότητά του γίνεται πάθος και το πάθος του όραμα.
Χρόνια μετά, όταν ο Ακάκιος βρίσκεται σε κάθε ελληνικό σπίτι, κοιτάζει με δέος το παρελθόν και όσα κατάφερε να δημιουργήσει. Χωρίς να ξεχνά από πού ξεκίνησε, χωρίς να ξεχνά τον τόπο που τον γέννησε. Γιατί ξέρει ότι οι ρίζες είναι που κάνουν τα πιο δυνατά δέντρα.
Διαβάζοντας το βιβλίο αυτό, θα κρατήσετε στη μνήμη σας χρυσούς σιτοβολώνες του Θεσσαλικού κάμπου, μυρωδιές από παλιά εδωδιμοπωλεία και ήχους από ηπειρώτικα μοιρολόγια.
Μια ιστορία εμπνευσμένη από τη ζωή του Λευτέρη Μαντζίκα που έρχεται να συγκινήσει και να θυμίσει στον καθένα από εμάς πως η ουσία στη ζωή είναι να παραμένεις Άνθρωπος.
Η εταιρία παραγωγής ταινιών και τηλεοπτικών σειρών «Αργοναύτες» απέκτησε τα δικαιώματα του βιβλίου με σκοπό τη μεταφορά του στον κινηματογράφο. Είναι μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες παραγωγής οπτικοακουστικών έργων στην Ελλάδα που ιδρύθηκε το 2003 από τον παραγωγό Πάνο Παπαχατζή. Η εταιρεία από την ίδρυσή της έως σήμερα έχει συνεργαστεί με τις σημαντικότερες εταιρίες διανομής στην Ελλάδα (Προοπτική, Audiovisual, Feelgood).
Στόχος της ομάδας των Αργοναυτών είναι να παράγει ταινίες που αγαπά και έχει στη φιλμογραφία της 16 μεγάλου μήκους ταινίες και διεθνείς συμπαραγωγές. Την καλλιτεχνική επιμέλεια του project έχει αναλάβει ο Σταύρος Στάγκος.
*
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα..
Κώστας Κρομμύδας
Ο Κώστας Κρομμύδας είναι απόφοιτος του Εθνικού Θεάτρου. Έχει εργαστεί ως ηθοποιός στο θέατρο, στην τηλεόραση και στο σινεμά. Συμμετείχε στον τρίτο και τέταρτο κύκλο της σειράς The Durrells.
Τον Μάιο του 2012 εκδόθηκε το πρώτο βιβλίο του, Μπαμπά, Mεγάλωσέ με, του οποίου η αναθεωρημένη και επικαιροποιημένη έκδοση κυκλοφόρησε ξανά το 2021 από τις εκδόσεις Διόπτρα, και τον Μάιο του 2013 το πρώτο μυθιστόρημά του, Η Ζωή που Έλειπε (αγγλική έκδοση Cave of Silence).
Τον Ιούνιο του 2014 εκδόθηκε το δεύτερο μυθιστόρημά του, με τίτλο Ογκρέσα. Ακολούθησε το Μη με Λησμόνει τον Μάιο του 2015 (αγγλική έκδοση Lake of Memories). Τον Μάιο του 2016 εκδόθηκε το βιβλίο του Ουρανόεσσα, το οποίο βραβεύτηκε το 2017 ως το καλύτερο μυθιστόρημα της χρονιάς στην κατηγορία «Ηρωίδα έμπνευση» (αγγλική έκδοση Dominion of the Moon). Τον Μάιο του 2017 εκδόθηκε το μυθιστόρημα με τίτλο Φως μέσα στη Θύελλα (αγγλική έκδοση Athora), ενώ το 2018 κυκλοφόρησε το Μυρωδιά από Σανίδι, το 2019 το Μια Νύχτα Ακόμη και το 2020 η Εβόρα. Όλα τα μυθιστορήματά του βρίσκονταν στην τελική δεκάδα του διαγωνισμού βιβλίου των Public. Παραδίδει μαθήματα συγγραφής (Master Class) και «δημόσιου λόγου-public speech». Αρθρογραφεί σε sites, εφημερίδες και περιοδικά. www.kostaskrommydas.gr onioncostas@gmail.com www.facebook.com/costas.krommidas twitter.com @kostaskrommydas instagram KROMMYDASKOSTAS
Επιμέλεια και σύνταξη Καλλιόπη Γιακουμή
Ονομάζομαι Καλλιόπη Γιακουμή γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Ρόδο. Είμαι παντρεμένη και έχω τρεις γιους. Ζω στην Κοζάνη με την οικογένειά μου. Λατρεύω τα βιβλία και ό,τι έχει σχέση με αυτά. Η αγάπη μου αυτή με έσπρωξε στο να δημιουργήσω τη βιβλιοφιλική ομάδα και το site «Βιβλίων Ορίζοντες».Παρ’ όλο που η επαφή μου με το βιβλίο, τους φίλους του και με συγγραφείς είναι καθημερινή, η αγάπη αυτή όλο και μεγαλώνει και με πλημμυρίζει.
Έγινε ανάγκη που ψάχνει συνεχώς τρόπους για να εκφραστεί, να μοιραστεί, να γίνει ανταποδοτική, έτσι οδηγήθηκα στη συγγραφή αυτού του βιβλίου που είναι η πρώτη μου συγγραφική προσπάθεια.
Το βιβλίο “Ματωμένη ανάμνηση”, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Αέναον και θα επανακυκλοφορήσει σύντομα από τις Εκδόσεις ΥΔΡΟΠΛΑΝΟ!
Please follow and like us:
678
124
20