Έντιθ Καβέλ, μία μορφή αρχικά άγνωστή στους περισσότερους από εμάς, κάτι που είναι από μόνο του ένας καλός λόγος για να ασχοληθούμε μαζί της και να μάθουμε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την Έντιθ Καβέλ, την Βρετανίδα νοσοκόμα που γεννήθηκε στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα και υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες ηρωίδες του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, μίας γυναίκας με σπάνιο σθένος και θάρρος αλλά και με έναν μοναδικό αλτρουισμό που δεν έκανε εθνικές και φυλετικές διακρίσεις.
Η Κάβελ γεννήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου του 1865 στο μικρό χωριό Σουάντερντον, στο Νόριτς της Αγγλίας και πέρασε τα νεανικά της χρόνια φροντίζοντας τον ηλικιωμένο πατέρας της, κάτι που την οδήγησε σε ηλικία 30 ετών στην απόφαση να γίνει νοσοκόμα, αφιερώντας τη ζωή της στην περίθαλψη όσων την είχαν ανάγκη, Η Κάβελ ξεκίνησε την εκπαίδευση της δίπλα στην Εύα Λουκς, στενή φίλη μίας άλλης σπουδαίας προσωπικοτητας, της Φλόρενς Νάιτινγκέιλ, μία από τις πρωτοπόρους της σύχρονης νοσηλευτικής, στο βασιλικό νοσοκομείο του Λονδίνου.
Προτού προσκληθεί στις Βρυξέλλες για να διευθύνει ένα νέο εκπαιδευτικό νοσοκομείο για νοσηλευτές η Έντιθ Καβέλ εργαζόταν στα νοσοκομεία του Σόουρντιτς, του Κινγκς Κρος και του Μάντσεστερ ενώ το 1910 και πρωτοπόρος πλέον της σύγχρονης νοσηλευτικής στο Βέλγιο, εξέδωσε το ιατρικό περιοδικό l’infirmière το 1910.
Έπειτα ξέσπασε ο πόλεμος βρίσκοντας την Κάβελ πίσω στη Βρετανία μαζί με την οικογένεια της, όμως η ίδια παίρνει άμεσα την απόφαση να επιστρέψει μόνη της στις Βρυξέλλες με σκοπό να φροντίσει τους τραυματίες που έφταναν στα νοσοκομεία από τα πεδιά της μάχης, χωρίς να ενδιαφέρεται για την εθνικότητα τους. Μέχρι σήμερα έχει μείνει γνωστή η φράση της «Δεν μπορώ να σταματήσω όσο υπάρχουν ζωές που πρέπει να σωθούν». Η Κάβελ υπήρξε πραγματικά μία μεγάλη προσωπικότητα, μία γυναίκα που γνώριζε καλά ότι η ανθρώπινη ζωή παρέμενε το ίδιο πολύτιμη σε οποιά πλευρά των χαρακωμάτων κι αν πολεμούσες.
Παράλληλα με την σημαντική της δράση ως νοσοκόμα, η σημαντική Βρετανίδα ξεκίνησε να ασχολείται ενεργά με μία αντιστασιακή ομάδα, η οποία είχε αφοσιωθεί στο να πρόσφέρει καταφύγιο σε Γάλλους και Βρετανούς στρατιώτες που είχαν εγκλωβιστεί στο κατεχόμενο Βέλγιο. Σύμφωνα με στοιχεία που έχουν διασωθεί μέχρι τις μέρες μας, μέχρι το καλοκαίρι του 1915 είχε καταφέρει να φυγαδεύσει 200 στρατιώτες μέχρι τη στιγμή που η τύχη σταμάτησε να είναι με το μέρος της. Η Κάβελ συλαμβάνεται στις Βρυξέλλες με την κατηγορία της προδοσίας και οδηγείται στο εκτελεστικό απόσπασμα.
Παρά την άμεση κινητοποίηση της κοινής γνώμης και ένα μεγάλο κίνημα αλληλεγγύης το οποίο απαιτούσε να της δοθεί χάρη, η γυναίκα που αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή της στην φροντίδα και την προστασία των άλλων εκτελέστηκε στις 12 Οκτωβρίου του 1915. Ήταν μόνο 49 ετών.
Γίνετε μέλος της ομάδας μας “Βιβλίων Ορίζοντες” στο facebook πατώντας το παρακάτω σύνδεσμο
Επιμέλεια κειμένου: Καλλιόπη Γιακουμή
678
124
20