“ΠΑΓΩΜΕΝΕΣ ΚΑΡΔΙΕΣ”«Παγωμένες καρδιές»
Όταν μια παλιά ανάμνηση γίνεται έμπνευση, ένα φρέσκο βιβλίο παίρνει σάρκα και οστά, στα χέρια μιας νέας και πολλά υποσχόμενης συγγραφέως. Η Ανδρεάνα Καρτσόγλου, μια νεαρή κοπέλα από την όμορφη Δράμα, καταθέτει αλήθειες που πονάνε, μ’ έναν μοναδικό τρόπο.
Η Ανδρεάνα Καρτσόγλου, τολμά να γράψει για ένα θέμα τόσο κοινό και οικείο, που όμως, με τη διάσταση που του προσδίδει η φαντασία και το ταλέντο της, το μετατρέπει σε πρωτότυπο κοινωνικό θρίλερ. Η απώλεια ενός αγέννητου παιδιού, γίνεται η απαρχή της έμπνευσης για τη συγγραφέα και η οδύνη μιας μάνας, γίνεται η αφόρμηση για μια καταγγελία ψυχής προς όλους εμάς, που μάθαμε να στρέφουμε την πλάτη σε οτιδήποτε δεν μας αγγίζει δερματικά.
Το βιβλίο της Ανδρεάνας Καρτσόγλου, δεν έχει γραφτεί σε σελίδες με μελάνι, αλλά με ψυχή που πονά και ματώνει. Πρέπει ο αναγνώστης, να το αγγίξει με σεβασμό και να αφεθεί σε ανάγνωση με ενσυναίσθηση στην πλοκή και στους ήρωες.
Οι απρόσμενες ανατροπές, σε συνδυασμό με την -κατά κύριο λόγο- ωμή γραφή της Ανδρεάνας Καρτσόγλου, συνιστούν σε μια απνευστή κυριολεκτικά ανάγνωση, αδιαφορώντας για τις ελλείψεις στην επιμέλεια.
Το βιβλίο της Ανδρεάνας Καρτσόγλου, δεν είναι κατάθεση ψυχής. Είναι ανάθεση χρέους σε όλους μας και σαν τέτοιο πρέπει να διαβαστεί..
.
Σοφία Δερέ Αθήνα 25/2/2019
.
Σύνοψη βιβλίου από το οπισθόφυλλο
Πόσο πόνο μπορεί να αντέξει μια καρδιά για να μην λυγίσει, για να μείνει αλώβητη στον χρόνο; Πόση αδικία να αντέξει το μυαλό για να παραμείνει λογικό; Πόσα χτυπήματα να αντέξει το κορμί όταν η μοίρα του δίνει το ένα χτύπημα πίσω από το άλλο; Πώς να περιγράψεις με λόγια σε μία μάνα ότι έχει χάσει το παιδί της; Δεν υπάρχει τίποτε πιο φυσικό από τον θάνατο, κάθε γέννηση σημαίνει και έναν θάνατο και όχι μόνο τον ζητάει, τον απαιτεί, αν όμως αυτά τα δύο συμβούν σχεδόν ταυτόχρονα τι μπορεί να συμβεί στην καρδιά μιας μάνας που έφερε μια ζωή στον κόσμο αλλά αμέσως μετά της την πήρα τόσο απότομα; Ένα μόνο μπορεί να συμβεί ο πόνος αυτός να παγώσει την καρδιά της για πάντα. Μια τέτοια μάνα είναι η Μαριλού, η άδικη απώλεια του γιου της, ένα τεράστιο ψέμα εις βάρος της, πάγωσαν την καρδιά της, έκαναν την ίδια ένα «τέρας» που διψά μονάχα για εκδίκηση, μετατρέποντας την σε μια γυναίκα που σπαταλά και ευτελίζει τη ζωή της. Το μοναδικό της όνειρο είναι να κρατήσει αγκαλιά τον γιο της τον Ανδρέα, θα κάνει τα πάντα για να το πετύχει, θα φτάσει ως την κόλαση, ίσως ξαναγυρίσει από εκεί για να δει το όνειρό της να ζωντανεύει, μαζί με αυτό το όμορφο αγγελούδι της. Από θύμα της ζωής η Μαριλού θα μετατραπεί σε θύτη, σε έναν τιμωρό που δεν έχει έλεος. Δεν υπάρχει δικαιοσύνη στη ζούγκλα και στους ανθρώπους, κάτι που θα συναντήσετε και σε αυτό το βιβλίο. Η αδικία θριαμβεύει σαρώνοντας τις ζωές πολλών ανθρώπων της Μαριλού, του Ανδρέα, της Αφροδίτης, του Αλέξη, της Έστερν αλλά και του Πιέρ. Πόσοι από αυτούς θα αξίζουν όλα όσα θα περάσουν; Ποιοι θα πληρώσουν και ποιοι θα δικαιωθούν, πόσοι θα μπορέσουν να συγχωρήσουν κυρίως τον εαυτό τους; Λένε πως όλοι μας κάποτε ήμασταν αστέρια, κάποιοι από αυτούς ίσως γυρίσουν πίσω στο σπίτι! Ένα μυθιστόρημα βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα έρχεται ως μια ακόμα ζωντανή απόδειξη της αληθινής ζωής, όπου υπάρχει το κακό υπάρχει και το καλό, το άδικο αλλά και το δίκαιο, το μίσος αλλά και η αγάπη, το ψέμα αλλά και η αλήθεια.
.
Λίγα λόγια για την συγγραφέα
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Επιμέλεια και σύνταξη Σοφία Δερέ
Τρεις λέξεις θα αρκούσαν, για να μας συστήσουν την Σοφία.
Μακεδονίτισσα, Λέων, καλλιτέχνης. Οι άνθρωποι όμως, δεν είναι μόνο μια λάμψη σαν τον ήλιο, έχουν και μια διαδρομή. Μια πορεία αναζήτησης του δικού τους ουρανού, από τις ξεθωριασμένες σελίδες του χθες, ως τις λευκές σελίδες του αύριο. Ένα μοναδικό βιβλίο που σπανίως διαβάζεις από την αρχή, αλλά που πάντα αξίζει να το ξεφυλλίσεις ως τη σελίδα του σήμερα. Ας διαβάσουμε λοιπόν μαζί, λίγες σελίδες από το βιβλίο της Σοφίας.
Η Σοφία γεννήθηκε στους πρόποδες του Κορύλοβου, τη χρονιά που η μεγάλη σκιά σκέπασε την Ελλάδα. Το σπίτι της ,ένας ναός της τάξης και της ηθικής, όπου δέσποζε η ηγεμονική μορφή του πατέρα. Ένας πατέρας αλύγιστος, ασυμβίβαστος, μα ταυτόχρονα μια αστείρευτη πηγή προσφοράς και ανιδιοτέλειας. Το χέρι πάντα απλωμένο και ανοιχτό για προσφορά σε όλους, μα πάντα σηκωμένο και βαρύ συνόδευε την αυστηρότητα στον δρόμο για την τιμωρία. Στη σκιά του μια μητέρα ασπίδα, μια μητέρα χάδι, μια μητέρα θυσία. Το χέρι της πάντα σφιγμένο από εσωστρέφεια και συχνά πυκνά από φόβο.
Από τους γονείς της η Σοφία, κληρονόμησε υπερηφάνεια και δοτικότητα κι απ’ τα παιδικά της χρόνια -ανάμεσα στους τέσσερις τοίχους των αυστηρών αρχών-, την ανάγκη για επανάσταση, για ανεξαρτησία, για ελευθερία.
Μεγάλωσε νωρίς, παντρεύτηκε νωρίς, έγινε η ίδια μάνα ενώ ήταν ακόμα παιδί.. Άφησε την κοιμισμένη αγκαλιά της επαρχιακής της πόλης, για να δοκιμάσει τις δυνάμεις της στη μόνη αρένα όπου όλα μπορούν να συμβούν. Εκεί που η καρδιά της χώρας χτυπά, στην Αθήνα των χιλιάδων προσώπων. Έφυγε μακριά και ποτέ δε ξαναγύρισε.
Αντιμετώπισε τον κόσμο όλο σε μια ηλικία, που τα άλλα κορίτσια ζεσταίνονται ακόμα κάτω απ’ τα γαλακτερά τους παπλώματα. Η Σοφία έκανε χίλιες δουλειές, γνώρισε χίλιους ανθρώπους, όμως τον ακρογωνιαίο λίθο της δικής της εστίας, του δικού της πεπρωμένου, της δικής της αποστολής, δεν τον άφησε να πέσει χάμω, κάτω από τα αυξανόμενα βάρη της ανθρώπινης καθημερινότητας. Ήθελε να μάθει για να ξέρει το γιατί, ήθελε να πάθει για να ξέρει το πώς, ήθελε να δοκιμάσει πολλά για να μη μετανιώσει. Δούλεψε για τους άλλους και δούλεψε για τον εαυτό της. Πούλησε, οργάνωσε, διεύθυνε και ίδρυσε. Ποτέ δεν ακολούθησε, ποτέ δεν συμβιβάστηκε, ποτέ δεν κουράστηκε.
Από την αίθουσα συσκέψεων μιας πολυεθνικής, στην αίθουσα με τους καθρέφτες του δικού της οίκου μόδας, η Σοφία πάνω απ’ όλα δημιούργησε.
Από μια ζωή τόσο γεμάτη, η Σοφία πήρε πολλά και έδωσε ακόμα περισσότερα, όπως το ποτάμι κατεβαίνει από το βουνό συλλέγοντας αργά και υπομονετικά το νερό για να γίνει μια μέρα θάλασσα.
Η θάλασσα Σοφία είναι πλέον έτοιμη να προσφέρει τον εσωτερικό της πλούτο σε όσους θα θελήσουν να διαβάσουν για έναν κόσμο ολόκληρο πίσω από τον αφρό των κυμάτων.
Ετοιμαστείτε -όσοι τολμηροί-, για ένα μεγάλο ταξίδι στις σελίδες της Σοφίας.
Στέφανος Παπαδόπουλος
Συγγραφέας
678
124
20