Συνέντευξη στην συγγραφέα
Μαρία Παναγοπούλου
.
Κοντά μας σήμερα η συγγραφέας του βιβλίου
.
“ΚΛΕΜΜΕΝΕΣ ΛΙΑΚΑΔΕΣ“
Το βιβλίο της κα. Παναγοπούλου που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανός
1)Καλοτάξιδο να είναι κα. Παναγοπούλου, το βιβλίο σας “Κλεμμένες λιακάδες” που κυκλοφορεί εδώ και λίγο καιρό από τις εκδόσεις Ωκεανός. Μιλήστε μας για αυτό;
Μ.Π: Σας ευχαριστώ πολύ! Οι «Κλεμμένες Λιακάδες» είναι ένα μυθιστόρημα με αστυνομική χροιά αλλά και κοινωνική διάσταση, βασισμένο σε ένα πραγματικό ερωτικό τρίγωνο και στην άσβεστη δίψα ενός ανθρώπου που βίωσε μια αφόρητη τραγωδία, να εκδικηθεί. Οι ήρωές του, συνδέονται με τους ήρωες του πρώτου βιβλίου μου, «Είδα τον εαυτό μου στα μάτια» σου, ωστόσο πρόκειται για μια αυτοτελή και ανεξάρτητη ιστορία.
2)Τι αποτέλεσε έμπνευση σας για αυτό το βιβλίο;
Μ.Π: Έμπνευση ήταν η ίδια η ιστορία του, από την πρώτη στιγμή που την άκουσα. Υπήρξαν όμως κάποια συγκεκριμένα περιστατικά που ήταν σαν να με έσπρωχναν να την αποτυπώσω στο χαρτί. Για παράδειγμα, μια σκηνή που είναι πέρα για πέρα αληθινή και με έκανε να μη μπορώ να κοιμηθώ για πολλές νύχτες μέχρι να καταφέρω να την αποδώσω με λέξεις, είναι εκείνη που η ηρωίδα μου, η Αέλια, ερωτεύεται στα 17 της χρόνια τον Ρίτσαρντ, έναν Ελληνοκαναδό συγγραφέα, χορεύοντας μαζί του μπάλο! Αγνοώντας το γεγονός ότι αυτός ο φαινομενικά αθώος νησιώτικος χορός εκφράζει την αιώνια έλξη του αρσενικού προς το θηλυκό, δέχεται να γίνει η ντάμα του και τελικά τον αφήνει να την καθοδηγήσει στην πρώτη της ερωτική συγκίνηση.
3) Αέλια και Νεκταρία οι κεντρικές ηρωίδες σας. Πείτε μας για τα δυο κορίτσια της ιστορίας σας, τι πρέπει να ξέρουμε για αυτά;
Μ.Π: Δύο κορίτσια που στην τρυφερή ηλικία των 6 ετών, βρίσκονται στη δίνη της απίστευτης περιπέτειας που περιγράφεται στο «Είδα τον εαυτό μου στα μάτια σου». Εξαιτίας αυτής, η Αέλια ξεριζώνεται από την αγκαλιά της μάνας της και από την πατρίδα της και πηγαίνει να ζήσει στον Καναδά, με έναν πατέρα που μέχρι εκείνη τη στιγμή αγνοούσε την ύπαρξή του. Και η Νεκταρία, ζει το επώδυνο διαζύγιο των γονιών της χωρίς να μπορεί να καταλάβει πώς είναι δυνατόν δύο παράφορα ερωτευμένοι άνθρωποι να μετατρέπονται σε θανάσιμους εχθρούς. Ενήλικες πια, παρασύρονται από μια ανώνυμη επιστολή στο Φισκάρδο της Κεφαλλονιάς και έρχονται αντιμέτωπες με ανεξόφλητα χρέη του παρελθόντος.
4) Το βιβλίο είναι βασισμένο σε αληθινά γεγονότα, σας επηρέασε αυτό στην συγγραφή του;
Μ.Π: Δεν έχω προσπαθήσει μέχρι σήμερα να γράψω κάτι που να είναι αποκλειστικά προϊόν της φαντασίας μου. Υπάρχουν πολλά στοιχεία μυθοπλασίας σε ό,τι γράφω, όμως η βάση είναι πάντα γεγονότα και υπαρκτά πρόσωπα. Απαντώντας λοιπόν στην ερώτησή σας, θα πω ότι με επηρέασε καταλυτικά, αφού εάν δεν υπήρχαν τα γεγονότα, δεν θα είχε γεννηθεί το βιβλίο.
5) Οι ήρωες του βιβλίου σας δεν υποτάσσονται εύκολα στα όσα η μοίρα τους επιφυλάσσει. Τελικά «το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον» ή μήπως όχι;
Μ.Π: Στις «Κλεμμένες Λιακάδες» οι ήρωες ακολουθούν τη ροή του πεπρωμένου τους, όμως την κρίσιμη στιγμή παίρνουν τις ζωές τους στα χέρια τους τους και λαμβάνουν αποφάσεις που ξάφνιασαν κι εμένα την ίδια. Το ερώτημα βέβαια είναι, κατά πόσο αυτές οι αποφάσεις είναι πράγματι προϊόντα της ελεύθερης βούλησης τους ή καθοδηγούνται από κάτι ανώτερο. Μακάρι να είχα την απάντηση, όχι μόνο για το βιβλίο μου αλλά για την ανθρωπότητα ολόκληρη.
6) Ως αναγνώστρια και όχι ως την συγγραφέα του βιβλίου, για ποιους λόγους θα μας το προτείνατε;
Μ.Π: Μα πώς να το κάνω αυτό; Είναι σαν να μου ζητάτε να κρίνω αντικειμενικά τον γιο μου, τον Κωνσταντίνο. Για εμένα είναι ο εξυπνότερος, ομορφότερος, τρυφερότερος, ικανότερος γιος του κόσμου και είμαι βέβαιη πως όταν τον γνωρίσετε θα συμφωνήσετε μαζί μου (γέλια).
7) Το νέο σας μυθιστόρημα «Κλεμμένες λιακάδες» με 5 λέξεις είναι…
Μ.Π: «Ένα βιβλίο που μιλάει στην ψυχή». Εντάξει, είναι 6 οι λέξεις αλλά δεν θα με μαλώσετε ελπίζω!
8) Σίγουρα μέσα σε κάθε ιστορία που ένας συγγραφέας μας αφηγείται, έχει να μεταφέρει και να μεταδώσει πολλά μηνύματα. Ποιο όμως είναι το πιο ουσιώδες για σας; Ποιο είναι το πιο δυνατό μήνυμα στο βιβλίο “Κλεμμένες λιακάδες”;
Μ.Π: Ότι υπάρχει μια λιακάδα που δεν μπορεί να τη σκοτεινιάσει καμιά καταιγίδα, δεν μπορεί να μας την κλέψει κανείς, εάν δεν του το επιτρέψουμε εμείς οι ίδιοι: είναι η λιακάδα της καρδιάς μας.
9) Ποιο είναι το σημαντικότερο πράγμα που αποκομίσατε από τη συγγραφή του βιβλίου σας;
Μ.Π: Το τέλος του! Ξέρετε, πριν ακόμη γραφτεί η πρώτη λέξη, υπήρχε ολοζώντανο μπροστά μου το τέλος του βιβλίου, κάτι που ήταν πολύ καταπιεστικό για εμένα, αφού τα γεγονότα δεν με οδηγούσαν σε αυτό, όσο κι αν προσπαθούσα. Χρειάστηκαν ένα τηλεφώνημα διάρκειας 58 δευτερολέπτων που κάνει η ηρωίδα μου και αλλάζει την πορεία της ζωής της και η γενναία απόφαση ενός εκ των ανδρών ηρώων μου, για να μου θυμίσουν ότι «στη ζωή και στην αληθινή αγάπη, δεν υπάρχουν αδιέξοδα, αλλά μόνο άνθρωποι που δεν τολμούν».
10) Το πρώτο σας βιβλίο «Είδα τον εαυτό μου στα μάτια σου», ένα μυθιστόρημα βαθιά συγκινητικό, με περιπετειώδη πλοκή που καθηλώνει, αγαπήθηκε από το φιλαναγνωστικό κοινό πολύ γρήγορα. Σε τι μοιάζει και σε τι διαφέρει με το δεύτερο πόνημα σας «Κλεμμένες λιακάδες» ;
Μ.Π: Θα σας απαντήσω ευθέως, ρισκάροντας να παρεξηγηθώ. Το «Είδα τον εαυτό μου στα μάτια σου» είχε πράγματι πολύ μεγάλη ανταπόκριση που ομολογώ ότι με αιφνιδίασε. Ήταν σχετικά απλό για εμένα να γράψω το επόμενο ακολουθώντας την ίδια ακριβώς «συνταγή». Κάτι τέτοιο ωστόσο δεν με ενδιέφερε. Ήθελα οι «Κλεμμένες Λιακάδες» να γραφτούν από την ψυχή μου και όχι «εκτελώντας συνταγές» σαν να είναι παστίτσιο και αυτό έκανα. Για παράδειγμα το πρώτο βιβλίο έχει μια συνεχή ροή από την πρώτη έως την τελευταία σελίδα, ενώ οι «Κλεμμένες Λιακάδες» είναι χωρισμένες σε 7 μέρη και 32 κεφάλαια. Έτσι οι αναγνώστες έχουν τη δυνατότητα να ενώσουν μόνοι τους τα κομμάτια του παζλ και όχι απλώς να γυρίσουν σελίδα για να δουν «τι γίνεται παρακάτω». Εκτιμώ ότι τελικά είναι δύο βιβλία που μοιάζουν πολύ ως προς τις ανατροπές και τον καταιγιστικό ρυθμό τους, όμως είναι διαφορετικά μεταξύ τους. Σαν δυο παιδιά μεγαλωμένα από τους ίδιους γονείς, που το καθένα έχει αυτόνομη, μοναδική προσωπικότητα.
11) Πως είναι για έναν συγγραφέα η πρώτη ημέρα της έκδοσης του βιβλίου;
Μ.Π: Αυτή τη φορά δεν την ευχαριστήθηκα όσο θα ήθελα. Βλέπετε οι «Κλεμμένες Λιακάδες» κυκλοφόρησαν λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές και με πέτυχαν σε μια χρονική περίοδο που οι επαγγελματικές μου υποχρεώσεις ήταν εξοντωτικές. Γι αυτό το λόγο σκοπεύω όλες τις παρουσιάσεις τους να τις κάνω από τον Σεπτέμβριο, χαρίζοντάς τους έτσι την προσοχή που τους αξίζει.
12) Επαγγελματικά μέχρι τώρα σας κέρδισε ο χώρος των μέσων ενημέρωσης, αυτός που βρίσκεται πίσω από τις κάμερες. Τι σας ώθησε να ασχοληθείτε με συγγραφή;
Μ.Π: Δεν νιώθω ότι «ασχολούμαι με τη συγγραφή». Όλη μου τη ζωή γράφω ιστορίες. Κάποιες από αυτές τις μοιράστηκα με το αναγνωστικό κοινό. Μπορεί να μην επιδιώξω ξανά να εκδώσω βιβλίο αλλά σε κάθε περίπτωση θα συνεχίσω να κάνω αυτό που γαληνεύει την ψυχή μου: να γράφω.
13) Ποια θεωρείτε ότι είναι τα κριτήρια για να διαλέξουμε ένα καλό βιβλίο; Τα λάβατε υπόψιν σας στην συγγραφή των δικών σας μυθιστορημάτων ;
Μ.Π: Δεν υπάρχουν νομίζω υποκειμενικά κριτήρια για να χαρακτηριστεί ένα βιβλίο καλό. Εκείνο που για εσάς είναι «καλό» μπορεί για εμένα να μην είναι. Για κάποιον «καλό βιβλίο» σημαίνει «πουλάει πολλά αντίτυπα», για έναν άλλον «εισπράττει διθυραμβικές κριτικές και βραβεία», για έναν τρίτο «συνδυάζει και τα δύο προηγούμενα μαζί». Σε ό,τι με αφορά, γράφω πρωτίστως για την ψυχή μου όπως σας είπα. Αν αυτό που προκύπτει το αγαπήσει ο αναγνώστης, τότε είμαι σίγουρα πολύ χαρούμενη. Να το γράψω όμως με μοναδικό σκοπό να το αγαπήσει, σώνει και καλά, είναι κάτι που δεν νομίζω ότι μπορώ να το κάνω.
14) Μιλήστε μας λίγο για σας. Τι σας κλέβει τις λιακάδες; Τι κάνει τον εσωτερικό σας ήλιο να λάμπει; Τι άλλο σας αρέσει να κάνετε εκτός της συγγραφής;
Μ.Π: Είμαι πια σε μια φάση της ζωής μου που μόνο ένα πρόβλημα υγείας κάποιου αγαπημένου μου, μπορεί να μου κλέψει τις λιακάδες. Ο εσωτερικός μου ήλιος λάμπει κάθε πρωί που ξημερώνει και είμαστε όλοι καλά, κάθε στιγμή που βλέπω το χαμόγελο του γιου μου, κάθε φορά που γελάμε με τον σύζυγό μου σε κάτι που εμείς βρίσκουμε αστείο, σε κάθε καφεδάκι με ανθρώπους που αγαπώ ή ακόμη και σε μια σύντομη αλλά ουσιαστική επικοινωνία μαζί τους. Όσο για τι άλλο μου αρέσει να κάνω εκτός της συγγραφής; Μου αρέσει πολύ να διαβάζω, να διαβάζω, να διαβάζω και να ακούω αληθινές ιστορίες ανθρώπων.
14+1 Εδώ λοιπόν μπορείτε να προσθέσετε μόνη σας, την ερώτηση που δεν σας έκανα.. Τι δεν σας ρώτησα, που θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας;
Μ.Π: Δεν με ρωτήσατε «ποια ήταν η δυσκολότερη από τις 14 ερωτήσεις που σας έκανα και γιατί;». Αλλά δεν θα σας δώσω την απάντηση. Υπάρχει στις 490 σελίδες των «Κλεμμένων Λιακάδων» μου.
Σας ευχαριστούμε πολύ κα. Παναγοπούλου που μας μιλήσατε και μας χαρίσατε αυτήν την τόσο όμορφη συνέντευξη-γνωριμία, μαζί σας…
Καλοτάξιδο το βιβλίο σας!!
“ΚΛΕΜΜΕΝΕΣ ΛΙΑΚΑΔΕΣ“
Α
έλια. Γνώρισε για πρώτη φορά τον πατέρα της στην ηλικία των έξι ετών κι εκείνος την πήρε μακριά, στο Γουίνιπεγκ του Καναδά, ξεριζώνοντάς την από την Ελλάδα, από τις παιδικές μνήμες της και από την αγκαλιά της μανούλας της, της Μάικας.
Νεκταρία.
Στα επτά της χρόνια βίωσε το οδυνηρό διαζύγιο των γονιών της. Δεν έμαθε τους λόγους που τους μεταμόρφωσαν από παράφορα ερωτευμένους σε θανάσιμους εχθρούς, μα η ψυχή της ξέρει πως ο ζυγός της ευθύνης γέρνει αμείλικτα προς την πλευρά της μάνας της, της Λιάνας.
Δεκαέξι χρόνια μετά, μια ανώνυμη επιστολή παγιδεύει τα δύο ενήλικα πια κορίτσια στο ναρκοπέδιο του χθες και τα παρασύρει στο Φισκάρδο της Κεφαλλονιάς. Εκεί, τις περιμένει ο ένοχος για τις κλεμμένες λιακάδες της ζωής τους. Μα δεν είναι μόνος…
Ένας ανίερος έρωτας. Μια ιερή φιλία. Και η αέναη μάχη ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι. Ποιος θα νικήσει; Και με ποιό τίμημα;
Από την συγγραφέα του μπεστ σέλερ «Είδα τον εαυτό μου στα μάτια σου» Υποψήφιο για Βραβείο Βιβλίου Public 2018.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΌ
Η Μαρία Παναγοπούλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Πειραιά. Σπούδασε Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Το πραγματικό της επίθετο είναι Παναγοηλιοπούλου, αλλά όταν ξεκίνησε να εργάζεται στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ σε ηλικία 18 ετών, κατάλαβε ότι δεν είχε καμμία ελπίδα να κάνει καριέρα με ένα επώνυμο-σιδηρόδρομο και πήρε την απόφαση να το περικόψει. Υπολόγιζε όμως χωρίς τον… έρωτα.
Ο γάμος και η γέννηση του γυιού της έβαλαν τα σχέδιά της για καριέρα σε δεύτερη μοίρα αφού προτίμησε τον ρόλο της full time μαμάς, ξεδίνοντας μέσα από το (ερασιτεχνικό) γράψιμο. Μόλις ο γυιός της μεγάλωσε, επέστρεψε στη δουλειά της επιλέγοντας το πιο μαγικό κομμάτι των Μέσων Ενημέρωσης, αυτό που βρίσκεται πίσω από τις κάμερες.
Παράλληλα αρθρο-γραφεί στην εφημερίδα Κυριακάτικη και στο aixmi.gr ενώ διατηρεί το προσωπικό της site (thisimarias.com).
Είναι παντρεμένη με τον δημοσιογράφο Κώστα Χαρδαβέλλα και μητέρα του Κωνσταντίνου Χαρδαβέλλα.Το “Είδα τον εαυτό μου στα μάτια σου”, είναι το πρώτο της βιβλίο
ΒΡΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΊΟ ΕΔΩ
Επιμέλεια συνέντευξης: Καλλιόπη Γιακουμή
678
124
20