Η άποψη της Καλλιόπης Γιακουμή για το βιβλίο
“Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι να ‘ναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις..”, έτσι ξεκινάει το ποίημα του ο μεγάλος μας ποιητής Κωνσταντίνος Καβάφης και πολλές φορές μου ήρθαν στο νου οι στίχοι του, όσο διάβαζα το νέο μυθιστορήματος της Ιφιγένειας Τέκου, “Η Μοίρα της Πηνελόπης”. Γεμάτος με περιπέτειες, μακρύς και διάσπαρτος με αγκάθια και ο δρόμος που οδηγεί στην ευτυχία των δυο πρωταγωνιστών του βιβλίου, της Γαλάτειας και του Οδυσσέα. Ένας δρόμος δύσβατος, αχαρτογράφητος, που τους φέρνει αντιμέτωπους με πολλά εμπόδια..Και τους δικούς τους “Λαιστρυγόνες” συνάντησαν, που τρέφονταν από την σάρκα του ανεκπλήρωτου έρωτα τους και με “Κύκλωπες” τα έβαλαν και με τον δικό τους θυμωμένο θεό, τον πόλεμο..
Μα μου θύμισε και την “Οδύσσεια”, όπου έμαθα για την μεγάλη αγάπη της πιστής Πηνελόπης για τον δικό της Οδυσσέα. Ποτέ δεν τα παράτησε, ποτέ δεν έπαψε να τον περιμένει, ποτέ δε έπαψε να ελπίζει, ποτέ δεν έπαψε να τον αγαπά..Και εκείνος από την άλλη έδωσε τους δικούς του αγώνες, τα έβαλε με θεούς και δαίμονες, προκειμένου να φτάσει στο απάνεμο λιμάνι της Ιθάκης τους, στο απάνεμο λιμάνι της αγάπης τους.. Αυτή η μεγάλη αγάπη ενέπνευσε τον Όμηρο, αυτή ενέπνευσε και την Ιφιγένεια Τέκου.. Μέσα από την δική της ματιά ξανακάνουμε αυτό το μαγικό ταξίδι. Παρακολουθούμε την “Οδύσσεια” των ηρώων της, όπως την διέγραψαν και την αποφάσισαν οι μοίρες..Φτάνουμε ως την μακρινή Αμερική, την Γερμανία, την Κέρκυρα..την Ιθάκη και είναι η δική της χαρισματική γραφή και οι εικοναπλαστικές περιγραφές της, που μας μεταφέρουν την ατμόσφαιρα μιας αλλοτινής εποχής.. εκεί που ξεκινούν όλα, στο Θιάκι το 1906…
-Γαλάτεια, “η εγγονή της μάγισσας Ευρύκλειας”, ερωτευμένη με τον Οδυσσέα και καταδικασμένη να έχει τη μοίρα της Πηνελόπης. Θα τον περιμένει όσο χρειαστεί, αρκεί..
-Οδυσσέας, έχει στο αίμα του την περιπέτεια, θέλει να ζήσει, να γνωρίσει, να μάθει τα πάντα.. ο έρωτας δεν θα είναι ικανός να αλλάξει τα άμεσα σχέδια του, ο πόλεμος όμως είναι..
-Η γιαγιά Ευρύκλεια, η μάγισσα του νησιού, δυναμική, διορατική, προσπαθεί να προειδοποιήσει την εγγονή της για το άσχημο παιχνίδι που η μοίρα της έστησε, μα ο θάνατος την προλαβαίνει..
-Ο μυστηριώδης Άγγελος, ο σύζυγος της Γαλάτειας. Ένας πετυχημένος επιχειρηματίας, καλόκαρδος και δοτικός, περνά απαρατήρητος, μα κατέχει μια κρυφή δύναμη που μπορεί να κινεί πολλά νήματα..
-Η μοίρα είναι η αφανής ηρωίδα του βιβλίου, ανακατεύει τα χαρτιά και τα ξαναμοιράζει, μεταμορφώνει, σβήνει, προσθέτει, αναδημιουργεί και κατευθύνει ζωές..
-Ιφιγένεια Τέκου, κράτα στα χέρια της το κουβάρι της ιστορίας και το ξετυλίγει περίτεχνα στις σελίδες του βιβλίου της, κεντώντας λέξη προς λέξη, το κάθε αναπάντεχο, το κάθε συναίσθημα, την κάθε ανατροπή, διαλέγοντας με την χαρακτηριστική μαεστρία μιας έμπειρης υφάντρας, τα χρώματα στον καμβά της. Άλλοτε πιο σκοτεινά και μυστηριώδη, άλλοτε απαλά, γεμάτα νόστο και θαλπωρή και άλλοτε έντονα γεμάτα πόθο και έρωτα..
Σε αυτό το βιβλίο η συγγραφέας, επιλέξει τα πιο βαθιά νερά. Δίνει στο πόνημα της δυο κύρια χαρακτηριστικά, είναι ένα κοινωνικό και ταυτόχρονα αισθηματικό μυθιστόρημα. Κρατώντας λοιπόν ως βασικούς άξονες αυτά τα δύο στοιχεία, οδηγεί τους ήρωες της στην δική τους Οδύσσεια, δημιουργώντας μια πιο σύγχρονη ιστορία αγάπης, με δυσοίωνο ριζικό, με περιπέτειες που τους περνούν μέσα από συμπληγάδες, ψάχνοντας τον δρόμο για την δική τους Ιθάκη. Πλαισιώνει την ιστορία της, με σημαντικά κοινωνικο-ιστορικά γεγονότα, τέλεια προσαρμοσμένα στο ύφος του βιβλίου και χωρίς να κουράζουν τον αναγνώστη. Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι, η δύσκολη περίοδος του Εθνικού Διχασμού, ο πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος, η όχι και τόσο γνωστή συμμαχία της Τουρκίας με την Γερμανία εναντίον της Ρωσίας, η αιχμαλωσία του Δ’ Σώματος Στρατού στο στρατόπεδο του Γκέρλιτς, ο εμφύλιος στο Μεξικό, το ξέσπασμα της ισπανικής γρίπης, είναι κάποια από τα γεγονότα στα οποία αναφέρεται η συγγραφέας. Η άρτια καταγραφή και απόδοση τους μάρτυρα, την επιμελημένη και σοβαρή έρευνα της συγγραφέως.
Η Ιφιγένεια Τέκου περιγράφει με πειστικότητα μια ιστορία που ρέει αβίαστα στις σελίδες του βιβλίου της. Η πλοκή εξελίσσεται ομαλά χωρίς να δημιουργεί την παραμικρή απόσπαση της προσοχής του αναγνώστη ή να προκαλεί την πλήξη του. Με αυτόν τον τρόπο του επιτρέπει σταδιακά, να εισέλθει στον ψυχικό κόσμο των ηρώων απρόσκοπτα, να τους καταλάβει, να ταυτιστεί μαζί τους και να λάβει τα μηνύματα, που η πορεία του καθενός από αυτούς, του στέλνει.
Αναγνωρίσιμοι οι χαρακτήρες του βιβλίου, καλοδουλεμένοι, δημιουργούν εύκολα στον αναγνώστη το αίσθημα της οικειότητας. Οι κεντρικοί ήρωες είναι εκείνοι που παίζουν σημαντικό ρόλο καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας, ενώ οι δευτερεύοντες, έστω κι αν εμφανίζονται για λίγο, επηρεάζουν κατά κάποιο θετικό ή αρνητικό τρόπο την πλοκή.
“Η μοίρα της Πηνελόπης” είναι ένα βιβλίο με πολύ ευφάνταστο τίτλο και ταυτόχρονα πολύ ταιριαστό με την ιστορία που μας αφηγείται. Πολλά και σπουδαία τα μηνύματα που περίτεχνα η Τέκου έχει περάσει στις σελίδες του. Μετανάστευση, ξεριζωμός, η αναγκαστική φυγή από την προσωπική πατρίδα του καθενός, από την Ιθάκη του. Οι δύσκολες συνθήκες επιβίωσης και προσαρμογής στην νέα “πατρίδα”, που σαν την μάγισσα Κίρκη σε μαγεύει με τις χάρες της γης της, μα ποτέ δεν καταφέρνει την λήθη. Το όνειρο και η ελπίδα για επιστροφή στην πατρίδα, συνυπάρχουν πάντα μέσα στην καρδιά του κάθε ξενιτεμένου. Οι “εύγευστοι λωτοί” της ξενιτιάς, δεν καταφέρνουν να σβήσουν τον πόθο από τις καρδιές των μεταναστών, ένας πόθος που σιγοκαίει πάντα μέσα τους, μέχρι να αντικρίσουν τα πάτρια εδάφη. Τα δεινά και οι απώλειες, ο πόνος και η εξαθλίωση που γεννά ο πόλεμος. Τα ταμπού και τα στερεότυπα, που καλά κρατούν ακόμα και σήμερα στην χώρα μας.. Μα και η δύναμη του ανθρώπου, η ψυχική δύναμη που ελευθερώνεται και δείχνει την αληθινή της διάσταση, μόνο όταν έρχεται αντιμέτωπη με δυσκολίες..όταν όλα νομίζεις πως έχουν τελειώσει, συντελείται μέσα σου, σαν θαύμα. Εκεί φαίνεται και το μεγαλείο του ανθρώπου, στο τι θα απομένει στην ψυχή του…
Η καλοσύνη, η δοτικότητα, η υπομονή, η επιμονή, η ελπίδα, η αγάπη..είναι όλα εκείνα τα εφόδια που χρειάζεται να διατηρεί μέσα του ο άνθρωπος, σε κάθε νέο του ταξίδι.. με αυτά πρέπει και να επιστρέφει από αυτό..
Αυτή είναι η μοίρα της κάθε Πηνελόπης, σε κάθε ταξίδι, για κάθε Ιθάκη…
.
Οι συγχωριανοί της την αποκαλούσαν «η εγγονή της μάγισσας», ο παπάς τη βάπτισε Γαλάτεια και οι Μοίρες είχαν άλλο όνομα ορισμένο για αυτήν. Μονάχα ως Πηνελόπη ήταν γραφτό να ζήσει στο πλευρό του αγαπημένου της Οδυσσέα και κοντά του να βρει την ευτυχία, διαφορετικά ο έρωτάς τους θα ήταν για πάντα καταραμένος.
Μετά τον θάνατο της γιαγιάς της, η Γαλάτεια αναγκάστηκε να αφήσει πίσω της την Ιθάκη και να κάνει ένα νέο ξεκίνημα στην Αμερική ως σύζυγος του καλόκαρδου μα αινιγματικού Άγγελου. Η οικονομική του κατάσταση και η γενναιοδωρία του της επέτρεψαν να βοηθήσει τους φτωχούς και τους αρρώστους –συχνά με αυταπάρνηση– όπως ακριβώς την είχε διδάξει η γιαγιά της. Ο Οδυσσέας, από την άλλη, γνώρισε τη φρίκη του πολέμου παλεύοντας καθημερινά με τη συνείδησή του.
Σημαντικά ιστορικά γεγονότα σημάδεψαν στις αρχές του εικοστού αιώνα την Ελλάδα αλλά και ολόκληρο τον κόσμο, γκρεμίζοντας τόσο στη Γαλάτεια όσο και στον Οδυσσέα κάθε ελπίδα για επιστροφή στο νησί. Τίποτα όμως δεν μπορεί να εναντιωθεί στο μεγαλείο της αληθινής αγάπης, ούτε καν οι Μοίρες.
Μια ιστορία που θα μπορούσε να είναι αληθινή. Ένας ανεπανάληπτος έρωτας που μάχεται με θεούς και δαίμονες για να νικήσει.
.
Λίγα λόγια για την συγγραφέα
Η ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΤΕΚΟΥ γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε γαλλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και πήρε μεταπτυχιακό τίτλο από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών στη Διοίκηση Επιχειρήσεων. Εργάστηκε ως διοικητική υπάλληλος για αρκετά χρόνια σε πολυεθνικές εταιρείες, ενώ πλέον κάνει μεταφράσεις και παραδίδει ιδιαίτερα μαθήματα σε παιδιά.
Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν επίσης τα μυθιστορήμα της ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΦΩΣ και Η ΜΟΙΡΑ ΤΗΣ ΠΗΝΕΛΟΠΗΣ, καθώς και το βιβλίο της για εφήβους YOLO – ΖΕΙΣ ΜΟΝΑΧΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ.
.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
.
Βρείτε το βιβλίο εδώ…
.
Επιμέλεια και σύνταξη Καλλιόπη Γιακουμή
678
124
20