Η άποψη της Καλλιόπης Γιακουμή-Κουγιώνη για το βιβλίο
***
“Ο ουρανός της ξενιτιάς”
***
“Ο ουρανός της ξενιτιάς”, είναι το νέο βιβλίο της Αλίκης Οικονόμου-Γιωτάκου, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Δερέ.
Πρόκειται για μια ιστορία βασισμένη σε αληθινά γεγονότα, που χαρίζει στον αναγνώστη ένα υπέροχο ταξίδι, από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα. Με ευαισθησία και σεβασμό, η συγγραφέας μας αφηγείται την ιστορία του Νικολή και τις περιπέτειες του.
Μα θα σας τα πω όλα με την σωστή σειρά.
Ο Νικολής είναι ένα 17χρονο αγόρι που ζει στην επαρχία με την οικογένεια του σε δύσκολες εποχές για την Ελλάδα όπου η φτώχεια και η ανέχεια ήταν συγκάτοικοι στα περισσότερα σπίτια των Ελλήνων, στου Νικολή πάντως σίγουρα. Έτσι παίρνει την δύσκολη απόφαση να μεταναστεύσει, να φύγει για την Αμερική, ελπίζοντας πως εκεί θα χτίσε μια καλύτερη ζωή, μια ζωή που οι συνθήκες της θα του επιτρέψουν να βοηθήσει και τους δικούς του πίσω στην Ελλάδα. Η Αμερική ήταν πάντα συνδεδεμένη με τη μετανάστευση. Η λέξη “ξενιτιά” ήταν πάντα συνδεδεμένη με τους εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες που αναζήτησαν μια καλύτερη τύχη στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Σχεδόν 200 χρόνια πριν, από τα πρώτα ορφανά παιδιά της σφαγής της Χίου του 1822 που στάλθηκαν στις ΗΠΑ, μέχρι και σήμερα, στην Ελλάδα της κρίσης, που ανάγκασε σε φυγή από την χώρα μας, τους σύγχρονους Έλληνες μετανάστες, η Αμερική ήταν πάντα το όνειρο της επιτυχίας. Ο Νικολής λοιπόν, είναι ένας ήρωας γνωστός και πολύ οικείος σε μας, που τον καταλαβαίνουμε και τον συμπονούμε άμεσα, γιατί όλοι λίγο ή πολύ έχουμε δικούς μας ανθρώπους στην ξενιτιά ή σκεφτήκαμε να πάρουμε τον ίδιο δρόμο με αυτόν.
Ο Νικολής το 1923 μπαίνει σε ένα καράβι για την Αμερική με πολύ λίγα πράγματα μαζί του. Τα σημαντικότερα η ευχή της μάνας του, η αγάπη της και η ελπίδα του πως αυτή η θυσία του θα άξιζε τον κόπο και θα του έδινε την δυνατότητα να πραγματοποιήσει τα όνειρα του και να προσφέρει σε όσους αγαπά καλύτερες συνθήκες ζωής. Όνειρα, προσμονή, ελπίδα ανακατεμένα με φόβο για το άγνωστο, αγωνία, πόνο και θλίψη για τον αποχωρισμό, όλα στριμωγμένα μέσα σε μια βαλίτσα, στα χέρια ενός παιδιού άγουρου ακόμα και στους ώμους του βαριά η ευθύνη του καθήκοντος, να κάνει κάθε του βήμα ακόμα πιο δύσκολο, δειλό και αβέβαιο. Μαζί του θα επιβιβαστούμε και εμείς.. Από κοντά, αθέατοι θεατές θα παρακολουθήσουμε όλη την πορεία του, τους αγώνες του, τις λύπες, τις χαρές του, τις επιτυχίες του, τις αποτυχίες του. Θα δούμε τον Νικολή να μεταμορφώνεται σε άντρα και να έρχεται αντιμέτωπος με την μοίρα και το απρόσμενο που θα τον αναγκάζουν πολλές φορές να αλλάζει πορεία, μα και τον έρωτα που θα παίξει σημαντικό ρόλο στην ζωή του. Δεν θα πω άλλα για την ιστορία του Νικολή, δεν θα στερήσω σε κανέναν αναγνώστη την γοητεία του να ανακαλύψει μόνος του όλη την μαγεία αυτού του ταξιδιού που όταν το κάνει, θα καταλάβει πως η λέξη “μαγεία”, είναι ένας φτωχός χαρακτηρισμός..
Με εξαιρετική μαεστρία η Αλίκη Οικονόμου-Γιωτάκου πλάθει και απλώνει την ιστορία της στις σελίδες του βιβλίου της. Με γραφή μεστή, συμπαγή, τρυφερή και ταυτόχρονα έξυπνη, αφού χρησιμοποιεί ευρηματικά τις ανατροπές της, ξεδιπλώνει ένα προσωπικό ύφος γραφής γεμάτο χαρίσματα, που παραπέμπει σε κείμενα ελληνικής κλασικής λογοτεχνίας. Η γνώση και ο εξαιρετικός χειρισμός της ελληνικής γλώσσας είναι ένα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της συγγραφέως και κοσμεί όλο το βιβλίο. Ο πλούτος των λέξεων που επιλέγει, κάνουν το κείμενό της ασυνήθιστα γοητευτικό, ενώ οι παρομοιώσεις και οι αναλύσεις στο βάθος της ψυχής των ηρώων, όπως και οι εικόνες που αποτυπώνει, αφήνουν τον αναγνώστη εκστασιασμένο και άφωνο πολλές φορές.
Σφιχτοδεμένη, περιεκτική μα και άκρως ποιητική, η γραφή της Αλίκης Οικονόμου-Γιωτάκου, υφαίνει έναν κόσμο ολοζώντανο, συνθέτει ένα πανόραμα από ήχους και χρώματα, πρόσωπα και τόπους, αναμνήσεις και στοχασμούς. Δίχως κενά, περιττές πληροφορίες, χωρίς να κουράζει, χωρίς να εκβιάζει συναισθήματα, μα και χωρίς να κάνει καμιά απολύτως έκπτωση στην αισθητική απόλαυση της ανάγνωσης, παντρεύει αρμονικά την μυθοπλασία με την πραγματικότητα και χαρίζει απίστευτες στιγμές αναγνωστικής τέρψης. Η ύφανση της ιστορίας της λεπτοδουλεμένη, φίνα και έντονα κινηματογραφική, γεμάτη εικονοπλαστική γλαφυρότητα, μαγεύει και καθηλώνει συνεχώς τον αναγνώστη. “Ο ουρανός της ξενιτιάς” είναι ένα συγκλονιστικά δυνατό και ανείπωτα τρυφερό, μυθιστόρημα, στο οποίο αποτυπώνεται ευκρινέστατα, το πάθος και η μαστοριά μιας υπέροχης τεχνήτρας του λόγου και της εικόνας, καθώς και η ανόθευτη γοητεία μιας κατάθεσης ψυχής. Μια έντιμης, ειλικρινής και εξομολογητικής κατάθεσης ψυχής, της δικής της.
Η λυρικότητα στη γραφή δεν λείπει και με τις σωστές δόσεις, διανθίζει όλο το κείμενο με λέξεις που ζωντανεύουν μέσα στις σελίδες προβάλλοντας άλλοτε την ομορφιά τους, άλλοτε αποτυπώνοντας σκέψεις και άλλοτε πάλι μαγεύοντας τον αναγνώστη με τις τόσο επιδέξια επιλεγμένες περιγραφές, τα αντίθετα και τις παρομοιώσεις. Ακόμη και μεμονωμένες λάμπουν οι λέξεις που επιλέγει η συγγραφέας, ενώ κατά τη σύνθεσή τους κάνουν να αναδεύονται οι συλλογισμοί και τέλος η σύλληψη της συγγραφέως με αριστουργηματικό τρόπο και με απόλυτη αρμονία, ενυπάρχουν μέσα σε ένα κείμενο σύγχρονο αλλά και παράλληλα τόσο κλασικό που ικανοποιεί και χαρίζει ένα υπέροχο ταξίδι στον αναγνώστη.
Διατρέχοντας τις σελίδες του βιβλίου ο αναγνώστης απολαμβάνει την παλέτα των συναισθηματικών αποχρώσεων των πρωταγωνιστών του, καθώς τους ακολουθεί ξέπνοα και με έντονο ενδιαφέρον και βρίσκεσαι μπροστά σε αλλεπάλληλες αποκαλύψεις και ανατροπές. Όλοι οι ήρωες προικισμένοι με γνώριμα χαρακτηριστικά δημιουργούν οικειότητα και άψογα δομημένοι, μερικοί από αυτούς αποκτούν θετικό πρόσημο, γίνονται συμπαθείς και αγαπητοί και άλλοι όχι, όπως άλλωστε πολύ συχνά συμβαίνει και στην πραγματική ζωή. Οι σχέσεις τους εμφανείς αλλά και μυστικές, τους συνδέουν όλους με την ιστορία που μας αφηγείται η Αλίκη Οικονόμου-Γιωτάκου, μια ιστορία που όσο ξετυλίγεται, τόσο πιο πολύ εντείνεται το ενδιαφέρον του αναγνώστη.
Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα που έχει όλα εκείνα τα στοιχεία και τα πλεονεκτήματα της μοντέρνας αφήγησης μα αποπνέει την ατμόσφαιρα μιας άλλης εποχής, πιο άδολης, πιο ρομαντικής, ευαίσθητης και πιο ανθρώπινης. Το πρωτότυπο στο συγκεκριμένο μυθιστόρημα δεν είναι ότι πρόκειται για μια σύγχρονη ιστορία ή για μια ιστορία που δεν ξέρουμε, αλλά για μια διαχρονική και επίκαιρη ιστορία, διανθισμένη περίτεχνα και εύστοχα με σημαντικά ιστορικά γεγονότα που μαρτυρούν την επιμελή, σοβαρή και αντικειμενική έρευνα της συγγραφέως.
Σύνοψη βιβλίου από το οπισθόφυλλο..
Σκυφτές περπατούσαν και ούτε κοίταζαν τον ουρανό που έλαμπε και έκανε τα λουλούδια πιο όμορφα από πριν, και ούτε σκέφτονταν τίποτε άλλο, παρά μόνο εκείνον, που ήταν τόσο διαφορετικός από τα δικά τους παλικάρια. Καημός μεγάλος μπήκε στις καρδιές τους και οι μέρες κύλησαν βουβές. Οι νύχτες ήταν μυστηριακές και γεμάτες προσμονή. Ο Νικολής κυκλοφορούσε στο μυαλό τους όπως το αίμα κυκλοφορούσε στις φλέβες τους. Γοργά, δυνατά, άτακτα! Τα όνειρά τους πλανήθηκαν σε κείνους τους τόπους, τους μακρινούς, στο μυαλό τους στήθηκαν εικόνες ωραίες και η ζωή τους πήρε άλλο χρώμα.
Μικρό το χωριό για να χωρέσει όνειρα πλασμένα σε καρδιές που λαχταρούσαν άλλη ζωή και άλλους άντρες.
Όμορφους, καλοντυμένους, ευγενικούς, που ήξεραν να μιλάνε καλά και να διηγούνται ωραία πράγματα.
Αχ, πόσο γρήγορα το ωραίο ή και το διαφορετικό σε τραβά προς το μέρος του! Πόσο πολύ ξυπνά μέσα σου πόθους και λαχτάρες και σε βασανίζει! Κι ύστερα το κακό είναι ότι δεν μπορείς να δεχτείς τίποτε από ό,τι έχεις ως τότε δει και ζήσει!
Εκεί στεκόντουσαν οι κοπέλες του χωριού και δεν μπορούσαν να σκεφτούν τα βάσανα και τις δυσκολίες που βρήκε, σαν βράχους, μπροστά του το μικρό παιδί, σαν ξεκόλλησε από την αγκαλιά της μάνας του. Και μήτε
Βρείτε το βιβλίο εδώ 
Λίγα λόγια για την συγγραφέα…
Αλίκη Οικονόμου – Γιωτάκου
Η Αλίκη Οικονόμου – Γιωτάκου γεννήθηκε σ’ ένα χωριό των Αγράφων Θεσσαλίας, τη Ρεντίνα. Μεγάλωσε στα Τρίκαλα. Σπούδασε κλασική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Δίδαξε για πολλά χρόνια σε Λύκειο της Λάρισας, για δύο χρόνια στο Ελληνικό σχολείο στο Παρίσι και μετά την επιστροφή της στην Ελλάδα, στο Λύκειο Παπάγου.
Οι δραστηριότητές της, πέρα από τα εκπαιδευτικά της καθήκοντα, επεκτείνονταν σε ομιλίες σε κύκλους νέων μητέρων, σε διαλέξεις στο Πνευματικό κέντρο Χολαργού και στο Λαϊκό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Είναι μητέρα τεσσάρων παιδιών και τα τελευταία χρόνια ζει στο Χολαργό.
Η “Ζωή σε δύο χρώματα” αποτέλεσε το πρώτο μυθιστόρημα που εξέδωσε.
Βιβλιογραφία..
Ονομάζομαι Καλλιόπη Γιακουμή γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Ρόδο. Είμαι παντρεμένη και έχω τρεις γιους. Ζω στην Κοζάνη με την οικογένειά μου. Λατρεύω τα βιβλία και ό,τι έχει σχέση με αυτά. Η αγάπη μου αυτή με έσπρωξε στο να δημιουργήσω τη βιβλιοφιλική ομάδα και το site «Βιβλίων Ορίζοντες». Παρ’ όλο που η επαφή μου με το βιβλίο, τους φίλους του και με συγγραφείς είναι καθημερινή, η αγάπη αυτή όλο και μεγαλώνει και με πλημμυρίζει.
678
124
20