“Στην πΈνα”: "Έκπτωτη Βασίλισσα", γράφει η Άρτεμις Παπανδρέου

Στην πΈνα”

“Έκπτωτη Βασίλισσα”

Γράφει η Άρτεμις Παπανδρέου

***

Κάθεται με τα χέρια σφιγμένα στα μηνίγγια, σκυμμένη πάνω από τη χαμένη παρτίδα της ζωής της. Κοιτάζει τα πιόνια της και βλέπει πεσμένη κάτω τη Βασίλισσά της. Γερμένη στο μαύρο τετράγωνο της σκακιέρας. Την κοιτάζει με οίκτο. Τη λυπάται. Μοιάζει αβοήθητη. Μόνη. Ο Βασιλιάς της είναι εκεί, κοντά της, μα δεν την φτάνει. Δεν την ακούει. Χάθηκαν στο χρόνο που κράτησε αυτό το παιχνίδι. Έγινε ξένος. Ίσως κι εχθρός. Απόμεινε μονάχη. Με τα χείλη σφραγιστά. Κλείνει τ’ αυτιά της. Δεν αντέχει τις φωνές. Δεν αντέχει τις εντάσεις. Νιώθει την καρδιά της να χτυπά ακανόνιστα στο στέρνο. Χτυπά στο ρυθμό του φόβου. Τον τρέμει. Η σιλουέτα του κινείται απειλητικά πάνω της. Η ψυχή πονά. Το κορμί απορροφά τους κραδασμούς του θυμού. Ματώνει. Σκοτώνει τα κύτταρα. Μπλαβίζει το δέρμα. Καυτό το δάκρυ ξεπλένει το πρόσωπο. Λυγμοί πνίγονται στην απόγνωση.

Για πόσο ακόμη;

Νομίζει πως η ζωή της έχει τελειώσει. Έτσι, δίχως νόημα, χωρίς σκοπό θα σέρνεται προς το τέλος. Ποιο τέλος αλήθεια; Είναι νέα. Τόσο νέα. Είχε όνειρα, φιλοδοξίες, όραμα, αγάπη για τη ζωή. Και τώρα; Τώρα ένα κουρέλι, ένα άδειο σαρκίο που ελπίζει σε μια λύτρωση χωρισμού. Θέλει να χωρίσει. Θέλει να ξεφύγει μα ο φόβος την έχει αλυσοδέσει στα δεσμά του. Τρέμει ν’ αναμετρηθεί μαζί του γιατί αυτός την έχει πείσει πως είναι ανώφελο, πως δεν αξίζει. Πως δεν είναι τίποτε μόνη της χωρίς εκείνον. Πως υπάρχει χάρις σ’ αυτόν. Πως η ύπαρξή της ολάκερη του ανήκει. Τα βράδια παύει να κοιμάται. Μαύροι κύκλοι σκοτεινιάζουν το βλέμμα. Το μυαλό σε εγρήγορση. Κάτι πρέπει να κάνει για να πάψει αυτός ο εφιάλτης. Δεν της αξίζει όλο αυτό. Ξάφνου εστιάζει στο ρήμα «αξίζει». Νιώθει πως αυτή η μικρή λεξούλα είναι το κλειδί που χτύπησε το καμπανάκι του συναγερμού μέσα της. «όχι, δεν μου αξίζει αυτό που ζω» ψιθυρίζει μέσα από τα μισόκλειστα χείλη και ξάφνου, εκεί που το σκοτάδι πηχτό την καλύπτει, ξεχωρίζει μια αμυδρή οπή φωτός. Μέσα της για πρώτη φορά σηκώνεται ψηλά ένα λάβαρο επανάστασης. Κι ένα τύμπανο πολέμου ηχεί που δηλώνει την αρχή της μάχης.

Η Βασίλισσα έχει πλέον να αντιμετωπίσει τον Βασιλιά της. Σαν ίση προς ίσο. Θα σηκώσει το ανάστημα, θα ζητήσει εκεχειρία και διαπραγμάτευση. Θα είναι δύσκολο να το καταφέρει. Κοινή πορεία χρόνων με άλλα ζητούμενα εγκαθίδρυσε διαφορετικά δεδομένα από τη μεριά του. Δύσκολη η διαπραγμάτευση ενός νέου μοντέλου συμβίωσης, όχι όμως και ακατόρθωτη. Αν υπάρχει ακόμη χρόνος και συναισθήματα οι καρδιές θα βρουν τον τρόπο να συντονιστούν ξανά στον χτύπο τους. Αν όμως το φαράγγι που δημιουργήθηκε ανάμεσά τους βάθυνε τόσο που κόπηκαν όλες οι γέφυρες, τότε η λύση καταντά μονόδρομος. Μέσα στο μυαλό της χίλια στόματα υψώνουν τις φωνές τους σε μια μόνη λέξη: Φυγή. Φυγή για τη σωτηρία. Τα γόνατα λυγούν στον δρόμο του άγνωστου. Η φίλη, που της στάθηκε, την συμβούλεψε να μιλήσει στην αστυνομία. Διστάζει. Είναι αποφασισμένη να το κάνει για να θέσει τέλος στον εφιάλτη της. Ο Εισαγγελέας είναι η αμέσως επόμενη κίνηση και απαντοχή της οι Δομές Φιλοξενίας των Δήμων ή η Ελληνική Μέριμνα. Θα φιλοξενηθεί εκεί για όσο χρονικό διάστημα χρειαστεί να σταθεί στα πόδια της, θα γίνουν το δεκανίκι της, θα τύχει συμβουλευτικής υποστήριξης, θα της καλύψουν όλες τις ανάγκες της, θα δώσει μάχες, θα πονέσει, θα ματώσει, αλλά κάθε φορά θα πατά τα πόδια πιο σταθερά έπειτα από κάθε δοκιμασία.

Η έκπτωτη Βασίλισσα όταν θα αξιολογήσει τον εαυτό της, όταν θα πιστέψει σε κείνη, όταν θα εκτιμήσει εκείνη, όταν θα την αγαπήσει ξανά, τότε θα νιώσει πως είναι έτοιμη πλέον να δώσει την όποια μάχη για το καινούργιο αύριο. Φτάνει να μην λησμονήσει ποτέ πως η ζωή που της χαρίστηκε με τη γέννησή της είναι ένα μικρό θαύμα. Μια μεγάλη ευλογία. Γι’ αυτό πρέπει να μιλήσει, να ξεσφραγίσει τα χείλη χωρίς να νιώθει ντροπή και να πει την αλήθεια της στον πιο κοντινό της άνθρωπο, σε μια φίλη της καρδιάς, να πάρει δύναμη από τη συμπαράσταση κι έπειτα να αποταθεί στις Αρχές.

Η κοινωνία μας είναι ευνομούμενη, πολύ μακριά από το παρελθόν του ’50 και του ’60 που η γυναίκα δεν τολμούσε να αποταθεί πουθενά για τα σκοτάδια που βίωνε μέσα στη συζυγική στέγη. Που έκρυβε τα πεπραγμένα της ντροπής πίσω από τα σφαλιστά παραθύρια, και μέσα στα φυλλοκάρδια της. Και πρέπει πια να γνωρίζει πως η κακοποίηση, λεκτική ή ό, τι άλλη καταγράφει υψηλά ποσοστά ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια. Μια καμπύλη αντιστρόφως ανάλογη με την εποχή, με την μόρφωση και το κοινωνικό επίπεδο των ανθρώπων. Καμία Έκπτωτη Βασίλισσα να μην ντραπεί να μιλήσει για το πρόβλημα που βιώνει. Είναι κρίμα και άδικο να χαραμίσει την ζωή, που της δόθηκε ως δώρο, σε μια χαμένη παρτίδα σκακιού, κινούμενη απεγνωσμένα μόνο στα επιτρεπόμενα μαύρα τετραγωνάκια της σκακιέρας του Βασιλιά της.

Η Γραμμή SOS 15900 είναι μια υπηρεσία εθνικής εμβέλειας που δίνει τη δυνατότητα στις γυναίκες θύματα βίας ή σε τρίτα πρόσωπα να επικοινωνήσουν άμεσα μ’ ένα φορέα αντιμετώπισης έμφυλης βίας. Τη γραμμή στελεχώνουν ψυχολόγοι και κοινωνιολόγοι που παρέχουν άμεση βοήθεια σε έκτακτα και επείγοντα περιστατικά βίας σε 24ωρη βάση, 365 μέρες το χρόνο. Εκτός από την τηλεφωνική υπάρχει και η δυνατότητα ηλεκτρονικής επικοινωνίας των γυναικών μέσω της διεύθυνσης e – mail: sos15900@isotita.gr

Βασίλισσες της ζωής σας, κρατείστε τα σκήπτρα ξανά στα χέρια σας! Το πέρασμά σας απ’ αυτή τη ζωή είναι μικρό. Μπορείτε να το κάνετε ουσιαστικό. Ας μην το σπαταλήσετε δίχως νόημα. Τα όνειρά σας μπορεί να έχουν ξεθωριάσει με το χρόνο, δεν έχουν όμως σβηστεί. Αρκεί μια σπίθα για να αναζωπυρωθούν μέσα σας. Το μυστικό είναι η πίστη στον εαυτό σας και η εκτίμησή του. Έχοντας αυτά στον νου μπορείτε να πάτε τη ζωή σας ένα βήμα πιο πέρα κάνοντας πράξη όλα όσα πεθύμησε η ψυχή σας…!!!