Από την πρώτη αράδα, αρχίζουν να σηκώνονται οι τρίχες σου. Αρχίζεις να κοιτάς πίσω από το βιβλίο, με αγχωμένο τρόμο. Σε όλα του τα βιβλία. Είναι ο μοναδικός που σου προκαλεί αυτή την αίσθηση, περιγράφοντας την πιο απλή (η και όχι τόσο απλή) καθημερινή σκηνή, συνήθως της αμερικανικής επαρχίας. Η οποία αμερικανική επαρχία, δεν έχει απολύτως καμία σχέση με την γυαλιστερή, γεμάτη στρας Αμερική του Sex and the City και παρόμοιων λουστραρισμένων εκδοχών της. Ο πάντα παρών εσωτερικώς διάλογος, μεταξύ Φρεντ και Τζορτζ, θυμίζει σίγουρα κάποιους Βρετανούς κοκκινομάλληδες με μαγικά ραβδιά και σκόνες φτερνίσματος. Τα αμέτρητα αμερικανικά φτηνοεστιατόρια, με τις σερβιτόρες, που φορούν στολές καμαριέρας και τους ξέρουν όλους με το μικρό, είναι πάντα τα σημεία συνάντησης, διαπληκτισμών και ξεκαθαρισμάτων. Θαρρείς κι όλη η ζωή των ηρώων μορφοποιείται εκεί. Τα δαιμονισμένα σκυλιά, που λειτουργούν εν προκειμένω, ως ένα τρομακτικό φόντο, με πολλές όμως παραπομπές για τους φαν. Ένας πεθαμένος οπλοπωλητής, πανταχού παρών, ως άλλος Μαρλευ (που είναι και επίκαιρος). Σκηνικά, σαν εκείνα τα ξεθωριασμένα οικογενειακά βίντεο, προσφιλής συνήθεια στην απέναντι ήπειρο, που εμείς τα βλέπουμε, συνήθως σε θριλεριές. Ο ήρωας διαβάζει Πόε και Λάβκραφτ, πράγμα το οποίο από την μια ενθουσιάζει, από την άλλη είναι και λίγο μασημένη τροφή. Φράσεις συγκλονιστικές κι αξέχαστες, όπως μια σπασμένη τηλεόραση που μοιάζει με σαβανωμένο πτώμα. Ένα απρόσμενο κεφάλαιο συνειρμικής γραφής. Μουσική υπόκρουση 70’ς, με Ρόλινγκ Στόουνς και παρόμοια.
Ο Κινγκ είναι ο μοναδικός βασιλιάς που δεν είναι γυμνός.
Σύνοψη από το οπισθόφυλλο του βιβλίου
Άκουγα τον εαυτό μου. Αλλά, μέσα τους, οι άνθρωποι μιλούν μια διαφορετική γλώσσα.»
Για τον Μπάρτον Ντόους πλησιάζει το τέλος. Η προέκταση του αυτοκινητόδρομου 748 θα ισοπεδώσει την ίδια του την ύπαρξη. Όχι μόνο θα περάσει πάνω από το καθαριστήριο όπου βγάζει το ψωμί του, αλλά θα γκρεμίσει και το σπίτι που ζει.
Ξαφνικά, στο μυαλό του Μπαρτ συμβαίνει κάτι για το οποίο δεν θα μπορούσαν –ούτε κατά διάνοια– να είναι προετοιμασμένοι οι άκαρδοι γραφειοκράτες: ένα ολοκληρωτικό βραχυκύκλωμα των εγκεφαλικών συνάψεων που εμποδίζουν έναν συνηθισμένο, φιλήσυχο άνθρωπο να στραφεί στη βία.
Έτσι, ενώ οι αμείλικτοι «τροχοί της προόδου» –και ένα συνεργείο κατεδαφίσεων– συνεχίζουν το έργο τους στη γειτονιά του, εκείνος είναι αποφασισμένος να μην παραδώσει τίποτα χωρίς μάχη. Για την ακρίβεια, είναι πανέτοιμος να πυροδοτήσει μια εκρηκτική αντιπαράθεση με τις δυνάμεις του Νόμου που έχουν εκστρατεύσει εναντίον του.
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο Στίβεν Κινγκ γεννήθηκε το 1947 στο Πόρτλαντ της Πολιτείας του Μέιν. Σπούδασε με υποτροφία στο Πανεπιστήμιο του Μέιν. Δίδασκε αγγλικά στο λύκειο, όταν έγινε δεκτό προς έκδοση το πρώτο μυθιστόρημά του, “Κάρι”. Από τότε έχει γράψει περισσότερα από σαράντα μυθιστορήματα, που έγιναν όλα μπεστ σέλερ, και περισσότερα από διακόσια διηγήματα. Σήμερα θεωρείται ως ο κορυφαίος συγγραφέας τρόμου και φαντασίας στον κόσμο, αλλά και ως ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς της εποχής μας. Έχει τιμηθεί με πολλές διακρίσεις για το έργο του, ανάμεσα στις οποίες το Διεθνές Βραβείο Φαντασίας, τα ειδικά βραβεία Bram Stoker, O. Henry, Nebula, κ.ά., το Βραβείο Ποιητών και Συγγραφέων 1997, και το βραβείο για το σύνολο του έργου του από την Ένωση Συγγραφέων Τρόμου. Το 2003 το Εθνικό Ίδρυμα Βιβλίου των ΗΠΑ του απένειμε το Μετάλλιο Διακεκριμένης Συνεισφοράς στα Αμερικανικά Γράμματα. Μυθιστορήματα και νουβέλες του έχουν γίνει ταινίες για τον κινηματογράφο: “Ομίχλη”, “Λάμψη”, “Κριστίν”, “Μίζερι”, “Καρδιές στην Ατλαντίδα”, “Ονειροπαγίδα”, κ.ά., τέσσερις από τις οποίες -οι εξής: “Έκρηξη οργής” (“Κάρι”), “Στάσου πλάι μου”, “Τελευταία έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ” και “Πράσινο μίλι” -ήταν υποψήφιες για Όσκαρ καλύτερης ταινίας. Τον Ιούνιο του 1999, εποχή κατά την οποία είχε ολοκληρώσει την πρώτη γραφή του βιβλίου του “Περί συγγραφής” (“On Writing”), παρασύρθηκε από διερχόμενο βαν περπατώντας σ’ ένα δρόμο του Μέιν. Το δυστύχημα προκάλεσε σοβαρά τραύματα στο κεφάλι, τον πνεύμονα, τα πλευρά, τους γοφούς και το δεξί του πόδι και χρειάστηκαν πέντε χειρουργεία μέσα σε δέκα μέρες και πολύμηνη θεραπεία -κατά την διάρκεια της οποίας ολοκλήρωσε το βιβλίο- για την αποκατάσταση της υγείας του. Μνήμες του ατυχήματος και της νοσηλείας του περιλαμβάνονται στα μυθιστορήματα “Ονειροπαγίδα”, “Μίζερι” και “Kingdom Hospital” που ακολούθησαν, καθώς και στο επτάτομο έπος φαντασίας “Ο μαύρος πύργος”, το πιο σύνθετο και μεγαλεπήβολο έργο της καριέρας του, στον έβδομο τόμο του οποίου ο ήρωας προσπαθεί να υπνωτίσει τόσο τον συγγραφέα όσο και τον οδηγό του βαν που τον χτύπησε. Ο Στίβεν Κινγκ ζει με τη σύζυγό του Τάμπιθα, επίσης συγγραφέα, στο Μπάνγκορ του Μέιν.
Βιβλιογραφία
678
124
20