Η άποψη της Καλλιόπης Γιακουμή-Κουγιώνη για το βιβλίο
Όταν ανακοινώθηκε ο ερχομός του νέου βιβλίου της Φραντζέσκας Μάνγγελ,“Το Εκμαγείο”, το περίμενα με πολύ ενθουσιασμό.
Γνωρίζοντας τη συγγραφικά από τα προηγούμενα βιβλία της, ήμουν σίγουρη για ακόμα μια φορά, πως θα μου χάριζε ένα υπέροχο αναγνωστικό ταξίδι, αυτό που δεν περίμενα -και που με ξάφνιασε ευχάριστα- ήταν το πόσο γρήγορα κατάφερε να μου προκαλέσει αβίαστα εν συναίσθηση. Η εν συναίσθηση, για μένα τουλάχιστον, δεν περιορίζεται στην απλή κατανόηση των συναισθημάτων ενός άλλου, αλλά είναι και η ικανότητα να μοιράζεσαι και να βιώνεις ένα συναίσθημα με κάποιον άλλο, υπερβαίνοντας τα όρια του εαυτού σου. Αυτό μου προκάλεσαν άμεσα οι ήρωες του βιβλίου και οι προσωπικές τους ιστορίες.
Η Φραντζέσκα Μάνγγελ, όπως δηλώνει και η ίδια, ξεκίνησε με σκοπό να γράψει μια ιστορία μυστηρίου και εξαφάνισης που διαδραματίζεται σε ένα απομακρυσμένο χωριό της Ηπείρου, όμως στην πορεία αυτό άλλαξε και κάποιο προσωπικό της βίωμα που μεσολάβησε, την οδήγησε στο να γράψει ένα πιο κοινωνικό βιβλίο, που εμβαθύνει περισσότερο στην ανθρώπινη ψυχή. Οικεία συναισθήματα όπως ο πόνος της απώλειας, η ακατανίκητη και καταλυτική δύναμη του έρωτα, η ανιδιοτελής αγάπη, η απόλυτη αφοσίωση, η αστείρευτη πίστη και ελπίδα, είναι οι πρωταγωνιστές αυτής της ιστορίας.
.
Η Ναταλία, η κεντρική ηρωίδα του βιβλίου, βρίσκεται στην Αθεάτη, ένα ορεινό χωριό, κρυμμένο θαρρείς από τους ανθρώπους και την πολυκοσμία. Εκεί, γνωρίζει την Αλθαία, μια γυναίκα που έχει την ομορφιά νεράιδας και την αύρα ενός ξωτικού, που αμέσως μεταδίδει στη Ναταλία. Η αλθαία, γνωστή και ως δενδρομολόχα, προέρχεται από τη λέξη «άλθω» που σημαίνει «θεραπεύω». Τόσο ο Ιπποκράτης όσο και ο Διοσκουρίδης χρησιμοποιούσαν την αλθαία για τις πολύτιμες θεραπευτικές της ιδιότητες. Μάλιστα η αλθαία χρησιμοποιούταν ως αντίδοτο σε δηλητήρια. Αυτό ακριβώς είναι και η Αλθαία στο βιβλίο. Μια γυναίκα γαλήνια, που διατηρεί ένα μαγαζάκι με θεραπευτικά φυτά και βότανα, μια γυναίκα πολύτιμη, καθώς η αύρα της αλλά και οι γνώσεις της δρουν ευεργετικά σε όποιον τη συναντά και σαν αντίδοτο, τον θεραπεύουν από τα “δηλητήρια” της ψυχής.
Η Φραντζέσκα Μάνγγελ δεν φοβάται να μιλήσει σοβαρά για σοβαρά ζητήματα της ζωής και να εστιάσει στο νόημα τους, αντιθέτως, τα αγγίζει και τα παρουσιάζει με ευαισθησία και καταφέρνει να σκορπίσει τα σκοτάδια που τα τυλίγουν. Οι ήρωες της μοιάζουν να αναζητάνε την ελπίδα σ’ έναν κόσμο χωρίς φως, να οδηγούν τα όνειρα τους σε αδιέξοδα, να ζουν εγκλωβισμένοι στη σκοτεινή πλευρά της ανθρώπινης ψυχής, στην αδυναμία τους να διεκδικήσουν την αλλαγή και να στραφούν στο φως της λύτρωσης, ανθρώπινες συνθήκες δηλαδή που όλοι βιώσαμε ή κάποτε θα βιώσουμε. Μια τέτοια συνθήκη είναι και η απώλεια, μια συνθήκη που ο καθένας μας βιώνει και αντιδρά σε αυτήν διαφορετικά.
Σύνοψη βιβλίου από το οπισθόφυλλο.
Στην Αθεάτη τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Πέτρινες σκάλες οδηγούν στα βάθη των βουνών, ο άνεμος ψιθυρίζει μυστικά, οι άνθρωποι ζουν πίσω από μάσκες. Η Αλθαία θεραπεύει στο μαγαζί με τα βότανα, η Ακριβή καταδυναστεύει μια ολόκληρη οικογένεια και δύο κορίτσια, σαν αντίθετοι πόλοι, έλκουν μίση κι απωθημένα. Ο ερχομός της ξένης γυναίκας στο μικρό ορεινό χωριό, ανώδυνος κι αδιάφορος στην αρχή, εκκινεί μία αλυσίδα γεγονότων που θα ανατρέψουν τα πάντα στις ζωές τους.
Η μουσική και η λήθη θα ξεκινήσουν έναν σιωπηλό χορό και θα φέρουν στην επιφάνεια όλες τις κρυφές πληγές τους.
Ένα βουβό πιάνο, ένα μοιραίο λάθος, μια γυναίκα, μια οικογένεια στο χείλος του γκρεμού. Κι ένας άγνωστος άντρας, κρυμμένος σε ένα ερειπωμένο σπίτι, να φτιάχνει νυχθημερόν κέρινα αποτυπώματα, παλεύοντας να ανακτήσει το παρελθόν και να απαλλαγεί από τους εφιάλτες του.
Όλοι μαζί πλάθουν το Εκμαγείο.
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα
.
Η Φραντζέσκα Μάνγγελ γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Εικαστικές Τέχνες στο Πανεπιστήμιο De Montfort της Αγγλίας και δραστηριοποιήθηκε στον τομέα της conceptual photography για διαφημιστικές εταιρείες και περιοδικά. Παράλληλα, δίδασκε σε Εργαστήριο Ελευθέρων Σπουδών και αρθρογραφούσε στον περιοδικό Τύπο. Σήμερα εργάζεται ως κειμενογράφος και στον ελεύθερό της χρόνο ασχολείται με τη φωτογραφία και τη ζωγραφική.
Το πρώτο της μυθιστόρημα, Η νύχτα του Σάουιν, κατέκτησε το βραβείο Μυθιστορήματος της Xρονιάς στην κατηγορία «Πρωτοεμφανιζόμενος Συγγραφέας» στα Βραβεία Public 2018. Το δεύτερό της μυθιστόρημα, Καχαραμπού, η συνέχεια της Νύχτας του Σάουιν, κυκλοφόρησε το 2019 κλείνοντας την επιτυχημένη διλογία.
.
Επιμέλεια και σύνταξη Καλλιόπη Γιακουμή-Κουγιώνη
.