ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ

ΦΑΚΕΛΟΣ: ΜΑΡΙΑ ΚΟΥΛΟΥΡΗ

Η Αλκυόνη Παπαδάκη, άνθρωπος ζεστός και σεμνός, αγαπημένη συγγραφέας πολλών αναγνωστών, εδώ και χρόνια, μας έδωσε ένα από τα καλύτερα βιβλία της φέτος!
Έτσι, άλλωστε, εγώ πιστεύω!
Δύο λόγια από μένα για το βιβλίο της το Χαμόγελο του Δράκου που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις
Διόπτρα :
”Τι κάνει αυτή η γυναίκα εκεί, στην άκρη της αυλής της ; ρώτησε ένα μικρό γεράκι το κυπαρίσσι την ώρα που πήγαινε να ξαποστάσει ανάμεσα στα κλαδιά του.
Μυρίζεται τη ζωή.
Ονειρεύεται θέλεις να πεις
Όχι . Σχεδιάζει.
Τι διαφορά έχει το σχέδιο από το όνειρο ; Δεν καταλαβαίνω.
Όταν σχεδιάζεις, βάζεις πράγματα στη ζυγαριά. Μετράς. Υπολογίζεις. Στήνεις ενέδρα. Όπως κι εσύ. Όταν ονειρεύεσαι, πετάς ανέμελα πάνω από τα κύματα, σαν τον γλάρο και στέλνεις τα φιλιά σου στη ζωή.”

Τρεις γυναίκες από τρεις γενιές, η Δονατέλα, η Κάσω, η Λενιώ – και οι ζωές τους – είναι το κέντρο γύρω από το οποίο πλάθεται η ιστορία. Μια ιστορία όπου οι σχέσεις μάνας και κόρης έχουν τον πρώτο λόγο.
Χρονικά η ιστορία τοποθετείται στα χρόνια της δικτατορίας, χωρίς έντονες πολιτικές αναφορές, αλλά με ένα απαλό άγγιγμα, με λέξεις ή φράσεις εδώ και εκεί, με εικόνες και έννοιες να ξεπετάγονται.

Οι ήρωες είναι φτιαγμένοι έτσι ώστε να πατούν γερά στη γη. Η Αλκυόνη Παπαδάκη τους φτιάχνει αληθινούς για να μην ξεθωριάζουν με το πέρασμα των χρόνων, να μην ξεφτίσουν!
Τι κι αν αλλάξουν οι καιροί; Εκείνοι είναι διαχρονικοί, έχουν όλα τα χαρακτηριστικά που θα τα βρεις είτε έντονα, είτε πασπαλισμένα και σκεπασμένα με νέες ιδέες. Η ματιά της στέκεται απέναντί τους διεισδυτική και φθάνει στα εσώψυχά τους.
Είναι αληθινοί γιατί… βγαίνουν από την ψυχή της!
Μετά απλώνει τον καμβά της και με τη γραφή της την αυθεντική, την οξυδερκή, με την πλατιά ανθρωποκεντρική της προσέγγιση, κεντάει την ιστορία.

Ο αφηγηματικός της λόγος, είναι άλλοτε καυστικός, άλλοτε πικρός και άλλοτε λυρικός. Η ίδια παρεμβαίνει στην αφήγηση συχνά – πυκνά, σχολιάζοντας με μικρές προτάσεις τις συμπεριφορές και τα λεγόμενα των ηρώων της, πότε με χιούμορ, πότε με τη γνώση της εξέλιξης της ιστορίας. Είναι ο παντογνώστης αφηγητής!
Μόνο που η Αλκυόνη Παπαδάκη δεν μελέτησε αφηγηματικές τεχνικές, αλλά γράφει αυθόρμητα και γράφει από την ψυχή της!

Το χαμόγελο του δράκου είναι ίσως το καλύτερο βιβλίο της συγγραφέα. Και λέω ίσως, γιατί τον πήχη τον ανεβάζει μόνη της, τον ζυγίζει, τον ισορροπεί και μετά τον ξεπερνά!

☑️Το μήνυμα που πήρα από το βιβλίο ;
Στις ψυχές όλων μας καραδοκεί ένας δράκος. Μέσα του κρύβει πάθη! Μίσος, οργή, φθόνο, μνησικακία. Ο σκοπός μας είναι να τον βάλουμε σε μια ακρούλα και να τον ημερέψουμε. Να τον κάνουμε να χαμογελάσει, γιατί μόνο από αυτό το χαμόγελο θα βγει η ελευθερία της ψυχής μας!

Θετικά στοιχεία :
☑️Πολύ καλός αφηγηματικός λόγος σε όλες τις εκφάνσεις του
☑️Δυνατοί χαρακτήρες
☑️Πολύ καλή πλοκή και δομή