Η άποψη της Καλλιόπης Γιακουμή για το βιβλίο
“ΑΜΑΛΙΑ”
Συγγραφέας Σπύρος Πετρουλάκης
Εκδόσεις Μίνωας
Βρισκόμαστε σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας, τριανταπέντε χρόνια πριν. Η Αμαλία νεαρό κορίτσι τότε, γίνεται αποδεκτής μιας “κληρονομιάς”, μιας κληρονομιάς που είναι χαρά μα και κατάρα γι αυτήν.
Μεταφερόμαστε ομαλά στο σήμερα, όπου ένας παρανοϊκός δολοφόνος, σκορπά τον τρόμο με τα αποτρόπαια εγκλήματα του, κάνοντας δύσκολο το έργο του Αριστείδη Καππαρό, του αστυνόμου που έχει αναλάβει την εξιχνίαση της υπόθεσης με την βοήθεια της ομάδας του. Τα θύματα του έφηβα κορίτσια, που βρίσκονται άγρια δολοφονημένα και τοποθετημένα με τρόπο που μάρτυρα το σκηνικό μιας περίεργης ιεροτελεστίας.
Εμείς ως αναγνώστες, καλούμαστε να παρακολουθήσουμε μα και να λύσουμε αυτόν τον γρίφο, που μοιάζει με περίτεχνο παζλ, που όσο διαβάζεις τα κομμάτια του, τοποθετούνται ένα ένα στην θέση τους και η αποκάλυψη της εικόνας σε γοητεύει ακόμα πιο πολύ.
Ένα υπέροχο ταξίδι λοιπόν ξεκινά και από τις πρώτες κιόλας σελίδες σε έχει αποπλανήσει η γοητεία που αποπνέει το μυστήριο. Ένα ταξίδι που κινείται ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα, με αριστουργηματικό τρόπο, που δεν κουράζει, καθώς δεν απαιτεί από τον αναγνώστη να κράτα νοερές σημειώσεις, αντιθέτως δένει τα γεγονότα που ξετυλίγονται στις σελίδες του βιβλίου, δίνοντάς απαντήσεις αλλά και δημιουργώντας νέα ερωτήματα και γρίφους. Έτσι το ενδιαφέρον του αναγνώστη κρατιέται αμείωτο. Δύσκολα αφήνεις αυτό το βιβλίο από τα χεριά σου, δεν θες, δεν μπορείς… η δίψα της αποκάλυψης είναι μεγάλη μα και αδιάκοπη. Ο Σπύρος Πετρουλάκης σου δίνει μικρές δόσεις μυστικών που αποκαλύπτονται, ικανές να ικανοποιήσουν μέρος της περιέργειας σου, μα είναι ένα πολύ ευρηματικό τρικ από αυτόν και οφείλω να το ομολογήσω, καθώς όλοι ξέρετε πως “τρώγοντας ανοίγει η όρεξη”.
Σε αυτό το βιβλίο λοιπόν είναι ακόρεστη μέχρι και την τελευταία του τελεία.
Ο συγγραφέας χειρίζεται με μαεστρία τις εξελίξεις και σαν δόλωμα κάθε τόσο πετά από κάποια φαινομενικά σημαντική πληροφορία, η παρουσία της οποίας διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της πλοκής, ενώ παράλληλα δημιουργεί τις κατάλληλες προϋποθέσεις για να «τσιμπήσει» το αναγνωστικό κοινό και να διεγερθεί το ενδιαφέρον του για την συνέχεια της ιστορίας.
Η “Αμαλία” είναι σίγουρα ένα πολύ διαφορετικό βιβλίο από τα υπόλοιπα του Σπύρου Πετρουλάκη. Ο αγαπημένος συγγραφέας εδώ έχει αποφασίσει να πειραματιστεί σε κάτι νέο. Κατά την γνώμη μου αυτό δεν το κάνει κανένας συγγραφέας αν δεν νιώσει πρώτα έτοιμος και σίγουρος για τον εαυτό του και για το ότι μπορεί να το κάνει. Αυτή η σιγουριά λοιπόν είναι ταυτόχρονα και ένα κίνητρο για τον αναγνώστη ειδικά αν έχει γνωρίσει τον τρόπο γραφής του συγγραφέα από πριν.
Σε αυτό το βιβλίο δένει αρμονικά και με ισορροπημένο τρόπο τα στοιχεία ρεαλισμού που κυριαρχούν στα βιβλία του και της απαιτούμενης μυθοπλασίας που χρειάζεται για την εξέλιξη του βιβλίου, με εκείνα τα καινούργια γνωρίσματα για εκείνον και για εμάς, τα χαρακτηριστικα ενός μυθιστορήματος crime.
Με λόγο περιγραφικό, χωρίς όμως αναλυτικές πληροφορίες που κουράζουν, σκοτεινό ή φωτεινό όπου χρειάζεται, ο συγγραφέας δίνει την σωστή ένταση στα γεγονότα που διαδραματίζονται στο βιβλίο του. Γεγονότα που γίνονται εικόνες απ’ τα αποθέματα φαντασίας του αναγνώστη και ζωντανεύουν εμπρός του μέσα απ’ τις σελίδες του βιβλίου παρασύροντας τον σε ένα ξέφρενο ταξίδι, γεμάτο ένταση, αγωνία και μυστήριο. Ο αναγνώστης ακολουθεί μια ιστορία όπου αβίαστα στήνει ένα σκηνικό μέσα στις σελίδες του βιβλίου άκρως ατμοσφαιρικό για εκείνον, όπου πολλοί χαρακτήρες ζουν μέσα σ΄ αυτό, άλλοι κάπως εκκεντρικοί και ιδιόρρυθμοι και άλλοι πιο ευχάριστοι. Παράλληλα ζει το μυστήριο που προσφέρει αυτό το αναγνωστικό ταξίδι, που συγκλονίζει με την πρωτοτυπία του περιεχομένου του και την ευφυή, διαποτισμένη με αμέτρητη αγωνία εξέλιξη της πλοκής του!
Λίγα λόγια για το βιβλίο
«Δεν ξέρω αν πίσω από τα φαινόμενα ζει και σαλεύει μια μυστική, ανώτερή μου ουσία.
Κι ούτε ρωτώ, δε με νοιάζει».
Νίκος Καζαντζάκης
ΣHΜΕΡΑ:
Ένας serial killer εκτελεί τελετουργικά τα θύματά του, όλα ανήλικα κορίτσια, αφήνοντας ως υπογραφή μια κάρτα ταρό που απεικονίζει τον Πεντάκτινο Ιππότη.
Ο αστυνόμος Αριστείδης Καππαρός, αντιμέτωπος με τη δυσκολότερη υπόθεση της καριέρας του, κυνηγά τον δολοφόνο ισορροπώντας στα όρια του χρόνου.
Καθώς η κλεψύδρα αδειάζει, ζωές κρέμονται από μια λεπτή κλωστή…
35 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ, ΟΡΕΙΝΗ ΚΟΡΙΝΘΙΑ:
Μετά τη μυστηριώδη εξαφάνιση της γιαγιάς της, η Αμαλία έρχεται αντιμέτωπη με μια ιδιότυπη κληρονομιά.
Ωστόσο, ούτε η ίδια γνωρίζει αν πρόκειται για ευχή ή κατάρα.
Το δάσος, που ως τότε ήταν το καταφύγιό της, πλέον δεν μπορεί να την κρύψει.
Τώρα τρέχει.
Για να σωθεί…
«Ιδιαίτεροι» άνθρωποι εξουσιάζουν τους αδύναμους.
Μπορούν να ορίσουν το Καλό και το Κακό;
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα