Η άποψη της Καλλιόπης Γιακουμή για το βιβλίο
Η ιστορία αφορά την εξαφάνιση μιας δεκαεξάχρονης κοπέλας, της Άννας Λου, κόρης μιας πολύ συντηρητικής, θρησκευόμενης οικογένειας. Μεταφερόμαστε στο χωριό Αβεσό, που είναι ένα απομονωμένο χωριό, σε μια βαθιά κοιλάδα της οροσειράς των Άλπεων. Οι λιγοστοί κάτοικοι του, βαθιά θρησκευόμενοι, ζουν φιλήσυχα, ακολουθώντας τους δικούς τους ρυθμούς, μέσα στα πλαίσια μια ιδιόμορφης κοινωνίας που έχουν δημιουργήσει, με τους δικούς τους κανόνες διαβίωσης.
Ο αινιγματικός αστυνομικός ερευνητής Φόγκελ, καλείται να εξιχνιάσει το μυστήριο και σύντομα συνειδητοποιεί ότι δεν πρόκειται για μια απλή εξαφάνιση. Χρησιμοποιεί ανορθόδοξες μεθόδους για να αποκαλύψει την αλήθεια, σε μια υπόθεση που όλοι είναι πιθανοί ύποπτοι, τα γεγονότα δεν είναι αυτά που φαίνονται και τα κίνητρα που οδήγησαν σε αυτή την εξαφάνιση αδιευκρίνιστα. Μια μερική αμνησία του Φόγκελ από ένα τροχαίο που είχε, μπερδεύει ακόμα περισσότερα τα πράγματα. Οι μικροί λεκέδες από αίμα που φαίνονται στο πουκάμισό του δημιουργούν ποικίλες εντυπώσεις.
Στην ιστορία που μας αφηγείται ο Καρίζι, το παρόν με το παρελθόν εναλλάσσονται με μεγάλη συγγραφική μαεστρία, χωρίς να μπερδεύουν και να κουράζουν τον αναγνώστη.
Ο Ιταλός Donato Carrisi, με αφηγηματική δεξιοτεχνία έχει δημιουργήσει ένα αστυνομικό μυθιστόρημα, με πλήρη συνειδητοποίηση στο τι ήθελε να αποδώσει στον αναγνώστη του και προσοχή στη κάθε λεπτομέρεια. Έτσι μεταφέρει με απόλυτα καθηλωτικό τρόπο την ατμόσφαιρα ενός νουάρ μυθιστορήματος, με μια αξιοζήλευτα προσεγμένη αισθητική.
Η ομίχλη που καλύπτει το χωρίο, κάνει το μυστηριακό στοιχείο του βιβλίου ακόμα πιο έντονο, προσδίδοντάς του μαγεία και γοητεία.
Η ροή της πλοκής είναι αρκετά αργή, χωρίς ωστόσο να προκαλεί ανία και πλήξη στον αναγνώστη. Είναι ακόμα ένα τέχνασμα του συγγραφέα για να αποδώσει καλύτερα την ατμόσφαιρα του βιβλίου και να επιτρέψει στο μυστήριο να παρασύρει στην δίνη του, τους αναγνώστες. “Το Κορίτσι στην Ομίχλη”, έχει πολλές απρόβλεπτες ανατροπές και παγίδες, ενώ μέχρι και το τέλος δεν σταματά να εκπλήσσει και να συναρπάζει.
Οι ήρωες του βιβλίου είναι επαρκώς δομημένοι, βατοί και σωστά τοποθετημένοι στις προσταγές της ιστορίας. Κεντρικός ήρωας ο Φόγκελ, ένας γνήσιος ντετέκτιβ, μοναχικός, διεισδυτικός, παρατηρητικός, ένας μικρός θεός που τα παίρνει όλα πάνω του, για να φθάσει πιο αποτελεσματικά στην λύση του μυστηρίου, μα ταυτόχρονα ανθρώπινος και τρωτός, γεμάτος πάθη, που τον οδηγούν σε λάθη.
Ο Καρίζι μπορεί εύκολα να κερδίζει την προσοχή του αναγνώστη του και να τον κάνει να αλλάζει το κέντρο του ενδιαφέροντος του, ενσωματώνοντας νέους χαρακτήρες που οδηγούν την ιστορία αλλού. Κι όμως, όλο αυτό δεν μπερδεύει, αντιθέτως, ιντριγκάρει περισσότερο.
Με μεθοδικότητα ο συγγραφέας, χτίζει μια ιστορία που την καλύπτει μια αποπνικτική, επιβλητική ατμόσφαιρα, ομιχλώδη όσο και τα κίνητρα των ηρώων του. Μια ιστορία που μέσα από αυτήν, παίζει με τον αναγνώστη, ένα αγωνιώδες παιχνίδι κινήτρων, παρορμήσεων και ψευδαισθήσεων, οδηγώντας τον στο εντελώς ανατρεπτικό τέλος που θα τον κάνει να κλείσει το βιβλίο απόλυτα ικανοποιημένος.
Σύνοψη από το οπισθόφυλλο του βιβλίου
.
“Η δικαιοσύνη δεν κάνει ακροαματικότητες. Η δικαιοσύνη δεν ενδιαφέρει κανέναν. Ο κόσμος θέλει ένα τέρας… Κι εγώ θα τους δώσω αυτό που θέλουν”.
Η νύχτα που όλα άλλαξαν για πάντα ήταν μια παγωμένη νύχτα με ομίχλη στο Αβεσό, ένα χωριό φωλιασμένο σε μια βαθιά κοιλάδα ανάμεσα στις σκιές των Άλπεων. Ίσως να ήταν ακριβώς εξαιτίας της ομίχλης που το αυτοκίνητο του ειδικού πράκτορα Φόγκελ κατέληξε σ’ ένα χαντάκι. Ένα συνηθισμένο ατύχημα. Ο Φόγκελ είναι καλά, αλλά έχει πάθει σοκ.
Δε θυμάται γιατί βρίσκεται εκεί, ούτε πώς έφτασε. Ένα πράγμα είναι βέβαιο: ο ειδικός πράκτορας Φόγκελ θα έπρεπε να βρίσκεται κάπου αλλού, μακριά από το Αβεσό
.
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα