Στάλω Φωτιάδου
Η Στάλω Φωτιάδου γεννήθηκε το 1968 στη Λευκωσία, όπου ζει μέχρι σήμερα. Σπούδασε Δημοσιογραφία στην Αθήνα, στο Εργαστήρι Επαγγελματικής Δημοσιογραφίας.
Εργάστηκε σε κυπριακό νεανικό περιοδικό ως υπεύθυνη κοινωνικών και πολιτιστικών θεμάτων και συνεργάστηκε με ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς στη συγγραφή χρονογραφημάτων για καθημερινές ραδιοφωνικές εκπομπές και σεναρίων σε παιδικές εκπομπές για το ραδιόφωνο και την τηλεόραση.
Το γράψιμο ήταν πάντα η δημιουργική της απόδραση, οι ανθρώπινες σχέσεις δε, αγαπημένο θέμα αναφοράς και έρευνας. Η “Αλήθεια από ψέματα” είναι το δεύτερο μέρος της τριλογίας “Μπλε”.
Το πρώτο μέρος της τριλογίας με τίτλο “Κύκλοι από Θρύψαλα” κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Πηγή τον Φεβρουάριο του 2018.
“Μπλε 3”“Από τη µέρα που γεννήθηκες πέθανα, Λιλή… Όλοι πεθάναµε, τίποτα δεν αφήνεις όρθιο! Να πεθάνεις να εξαφανιστείς!”
“Σιγά µη σου κάνω τη χάρη να πεθάνω! Να πεθάνεις εσύ! Θες να φύγω; Πες, Φίλιππε, θες να φύγω;” Ποιος να του φύγει; Η Λιλή; Την έδιωχνε και την ίδια στιγµή γινόταν ένα µε το πάτωµα ικετεύοντας µην τον αφήσει…
“Όχι, αγάπη µου, δεν το είπα! Δεν το είπα, τρελάθηκα, Λιλή, και δεν ξέρω τι λέω, αγάπη µου! Μη µ’ αφήσεις, Λιλή, µη µ’ αφήνεις µόνο!
Δεν υπάρχω αν δεν είσαι εδώ!” Αγάπη και Έρωτας. Δυνάµεις που κινούν Ουρανό και Γη, ορίζουν Ζωή και Θάνατο, εξουσιάζουν Λογική και Τρέλα. Αναµέτρηση Σωστού και Λάθους.
Αυτό ήταν το Μπλε, ένα ταξίδι στην Αγάπη και τον Έρωτα πέρα από τους Μύθους και τα Παραµύθια. Πώς µπαίνει, λοιπόν, η τελεία στις µεγάλες αγάπες και πώς, στους µεγάλους, έρωτες; Είναι κι εδώ διαφορετικές οι τελείες όσο είναι µεταξύ τους η αγάπη και ο έρωτας; Πώς γίνεται ο ίδιος άνθρωπος να πεθαίνει δυο φορές; Πώς µπορεί να τολµά να σκοτωθεί για την τόσο γλυκιά και γαλήνια αγάπη και απλά να πεθάνει, για τον εκρηκτικό και παρανοϊκό έρωτα; Δεν θα έπρεπε να γίνεται το αντίθετο; Δεν θα περίµενε κανείς να πεθαίνει για την αγάπη και να τολµήσει να σκοτωθεί, για τον έρωτα; Υπάρχει διαφορά ανάµεσα στο σκοτώνοµαι και στο πεθαίνω; Υπάρχει… Είναι η διαφορά που υπάρχει µεταξύ της αγάπης και του έρωτα. Γιατί στο Μπλε, αυτό είναι ο έρωτας. Πιο πολύ κι από Αγάπη…
“Μπλε ΙΙ”
“Μπλε”«…Θα την παντρευτώ πατέρα; Αυτό μου λες; Αυτό θέλεις να κάνω;».
Αυτό του ζήτησε και αυτό έκανε. Η δειλία του εικοσάχρονου Παύλου να αντιδράσει στις εντολές του αυταρχικού και σκληρού πατέρα, εκείνο το απόγευμα του 1972, αλλάζει την τροχιά του κύκλου της ζωής του.
Ένας γάμος σημαδεύεται με θάνατο κι ένα παιδί μεγαλώνει με ψέματα κι απουσίες. Λάβα στη ψυχή του Παύλου η αλήθεια κι όσο περνούν τα χρόνια, η τροχιά του κύκλου του τον φέρνει όλο και πιο κοντά στη μέρα της κρίσεως.Όσο για τον μικρό του αδερφό, τον Φίλιππο, επιλέγει τη φυγή από την πατριαρχική κυριαρχία.
«…Αν έκανα παιδί με τη σωστή γυναίκα, θα άξιζε περισσότερο να ζήσει; Έτσι πάει; Του κύκλου μας… Αυτοί οι κύκλοι μας έπνιξαν, θηλιά στον λαιμό έγιναν!».
Μα η ευτυχία χαλιέται στα δύσκολα κι ο πόνος μετατρέπει το πάθος του έρωτα σε κάτι πιο δυνατό κι επικίνδυνο, σε πάθος του μίσους. Ο Φίλιππος θυσιάζει στον βωμό του εγωισμού το μπλε που τον πρόδωσε, κόβοντας αυτό που φοβάται να λύσει. Γίνεται ατσάλι κοφτερό, θυσιάζοντας ακόμη και το ίδιο του το παιδί, προκειμένου να προστατέψει τον εγωισμό του.
Κι άνοιξαν οι κύκλοι κι έγιναν τα λάθη και τα σωστά αλυσίδες, συνδέοντας ζωές κι επιλογές, αλήθειες και ψέματα, αδιέξοδα και διεξόδους. Πόσο σωστά τους αγάπησε τελικά ο σκληρός πατέρας τους και πόσο σωστά αγάπησαν οι ίδιοι τα παιδιά τους; Επανάληψη ή μοίρα; Και ποια η διαφορά μεταξύ έρωτα κι αγάπης; Αν η αγάπη κινεί βουνά, το πάθος του έρωτα τι κάνει; Είναι η κόκκινη κλωστή που συνδέει τις ψυχές άλλη στην αγάπη κι άλλη στο μίσος; Κι αν στο μίσος δεν κοπεί, τι γίνεται; Από κλωστή αλυσίδα; Τι ορίζει τις ζωές, οι επιλογές ή τα γραμμένα; Και τι γίνονται οι κύκλοι όταν συγκρουστούν με τα ανθρώπινα λάθη και πάθη; Θρύψαλα;
678
124
20