Η άποψη της Φαίης Δεληγιώργη για το βιβλίο της
“ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ” ο τίτλος του νέου βιβλίου της Βενετίας Πιτσιλαδή-Σούαρτ, που επιστρέφει κοντά μας δυναμικά, με ένα ατμοσφαιρικό και καλογραμμένο μυθιστόρημα, με ψυχολογικές προεκτάσεις, με γοητευτική γραφή και άμεσο λόγο. Ένα εξαιρετικό ανάγνωσμα, μέσα από μια ιστορία που σίγουρα θα αγγίξει και θα προβληματίσει τον αναγνώστη, καθώς θίγει και ρίχνει φως σε ένα σοβαρό κοινωνικό ζήτημα, στις πολλές μορφές σεξουαλικής, ψυχολογικής, συναισθηματικής και ρατσιστικής βίας, που δυστυχώς συναντάμε όλο και πιο συχνά πίσω από φαινομενικά φυσιολογικούς ανθρώπους. Η συγγραφέας ρίχνει μια εκ βαθέων ενδοσκοπική μάτια, στο ευαίσθητο αυτό θέμα. Με ιδιαίτερη μαεστρία ξεσκεπάζει και αναλύει όλες τις πτυχές του προβλήματος και μας αποκαλύπτει με εξαίρετο συγγραφικό της ταλέντο, όλη την συναισθηματική, σωματική και λεκτική βία, που διαπράττεται, από αυτά τα άτομα, προς τα θύματα τους.
Στο νέο αυτό πόνημα της αγαπητής συγγραφέως, τρεις ξεχωριστές γυναίκες δεσπόζουν στο επίκεντρο του βιβλίου και ο ιδιαίτερος δεσμός που τις ενώνει, ξεδιπλώνεται ανάγλυφα και επιδέξια, μέσα από τις σελίδες του. Σκιαγραφώντας κάθε πτυχή του χαρακτήρα τους, η Βενετία Πιτσιλαδή-Σούαρτ, μας χαρίζει πλούσια στιγμιότυπα και συναισθήματα, κάνοντας μας συνοδοιπόρους στο ταξίδι της ζωής αυτών των γυναικών!
Ανίτα, Βερόνικα και Ελπίδα, τρεις γενιές μαζί, τρεις διαφορετικές προσωπικότητες, που ενώνονται μεταξύ τους με τα ισχυρά δεσμά του αίματος και πρωταγωνιστούν η κάθε μια με τον δικό της τρόπο, σε αυτό το αξιόλογο βιβλίο, κερδίζοντας αβίαστα με τις προσωπικές τους ιστορίες, το αμέριστο αναγνωστικό ενδιαφέρον μας.
Για άλλη μια φορά, η Βενετία Πιτσιλαδή-Σούαρτ, μας χαρίζει μέσα από την ανεξάντλητη πένα της, ένα όμορφο ανάγνωσμα το “ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ”, ένας τίτλος που από μόνος του είναι ένα ηχηρό μήνυμα!Αυτή την φορά η συγγραφέας, μας ταξιδεύει στην Νότιο Αφρική, στο Παρίσι, στο Λονδίνο,στην Αθήνα και στο πανέμορφο νησί του Παπαδιαμάντη, την αρχοντική Σκιάθο, μέρη σταθμοί που το αναγνωστικό μας πέρασμα από εκεί, υπόσχεται ένα ταξίδι μοναδικό και αξέχαστο!
Η μοίρα για της Αννέτας Παπαδιαμάντη φαίνεται ότι είναι προδιαγεγραμμένη από την ίδια, όταν γνωρίζει ερωτεύεται και αποφασίζει να ακολουθήσει και να παντρευτεί, τον Λεοντή Βλασσόπουλο, ιδιοκτήτη φυτειών και δούλων στην Νότιο Αφρική..Παγιδευμένη συναισθηματικά στο γάμο της, δέχεται αδιαμαρτύρητα την κτητική και βάναυση συμπεριφορά του και την απόλυτη εξουσία του άντρα τυράννου, του αρσενικού δυνάστη που απαιτεί και επιβάλλει την απόλυτη εξουσία πάνω της, στο σπίτι τους, στα παιδιά τους, μα και σε όσους τον υπηρετούν μέσα και έξω, από τη χρυσή φυλακή που δημιούργησε για να φιλοξενεί, όλα τα τερατώδη και νοσηρά σχέδια του.
Ο δρόμος προς της ελευθερία ανοίγει για την Άννετα απροσδόκητα και την οδηγεί στο ρομαντικό και καλλιτεχνικό Παρίσι, την πόλη του φωτός, ένα ταξίδι που θα σηματοδοτήσει μια άλλη πορεία ζωής, μια νέα εποχή για εκείνη και για την 13χρονη κόρη της Βερόνικα, που χρόνια αργότερα θα της χαρίσει μια εγγονή με το όνομα Ελπίδα. Μέσα από κινηματογραφικά στιγμιότυπα και περίτεχνες περιγραφές, ο αναγνώστης βιώνει μαζί με τι ηρωίδες του βιβλίου, κορυφαίες στιγμές από την ζωή τους, τους οικογενειακούς δεσμούς, τα μυστικά, τις απώλειες, τα λάθη και τα πάθη τους. Αποκτά εν συναίσθηση και καταλαβαίνει τις μοιραίες αποφάσεις τους, παρακολουθώντας τις κοινές και ξεχωριστές διαδρομές τους και τα γεγονότα που σημάδεψαν τις ζωές τους.
Ανίτα, Βερόνικα και Ελπίδα, τρεις δραματικές φιγούρες που ωριμάζουν μέσα από τις δικές τους επιλογές σωστές ή λάθος και καλούνται να αντιμετωπίσουν τον ίδιο τους τον εαυτό και να παλέψουν για να καταφέρουν να κινήσουν τα νήματα εκείνα, που θα τους οδηγήσουν στην ολοκληρωτική λύτρωση τους και την συναισθηματική ωριμότητα τους. Ένας προσωπικός αγώνας για την καθεμιά τους, που περνά μέσα από δύσκολα μονοπάτια και δαιδαλώδεις διαδρομές. Η συγγραφέας αποδίδει με επιτυχία τα συναισθήματα που τους προκαλούν οι εσωτερικές τους συγκρούσεις, τα πάθη και οι ψυχολογικές διακυμάνσεις τους. Έτσι δημιουργεί μια περίτεχνη δίνη που παρασύρει τον αναγνώστη, ο οποίος συμπάσχει και αγωνιά μαζί με τους πρωταγωνιστές της ιστορίας της Βενετίας Πιτσιλαδή-Σούαρτ. Αυτό το ιδιαίτερο και καλοδουλεμένο μωσαϊκό από διαφορετικούς χαρακτήρες, πλαισιώνει τους πρωταγωνιστές και συνηγορεί στην εξέλιξη της υπόθεσης, ενισχύοντας ακόμη περισσότερο, το ενδιαφέρον του αναγνώστη.
Με αξιόλογη, διεισδυτική και εύστοχη γραφή, η συγγραφέας εισχωρεί στην ψυχοσύνθεση των ηρώων της, μας κάνει κοινωνούς και κριτές της ιστορίας της, μας παρασέρνει σε μια θύελλα συναισθημάτων και προβληματισμών, κερδίζοντας την προσοχή μας, ενώ ταυτόχρονα μας προσφέρει απλόχερα τροφή για σκέψη καθ’ όλη την διάρκεια της ανάγνωσης.
Η Βενετία Πιτσιλαδή-Σούαρτ διαπραγματεύεται μέσα από το νέο της βιβλίο μια σειρά από κοινωνικά ζητήματα, όπως η κακοποίηση πάντως μορφής μέσα στις σχέσεις, τις ψυχοφθόρες επιπτώσεις που έχουν στην ζωή των γυναικών που βιώνουν τέτοιες καταστάσεις. Με την πολύ εύστοχη, ευαίσθητη και αξιόπιστη μάτια που την διακρίνει πάντα, δεν εστιάζει μόνο τις νοσηρές αυτές καταστάσεις άλλα παρουσιάζει και πως υπάρχει τρόπος να απελευθερωθούν από αυτές και να χτίσουν ξανά την ζωή τους, στηριγμένη και πλαισιωμένη με αυτοεκτίμηση, αγάπη και σεβασμό στον εαυτό τους.
Ταυτόχρονα, προσεγγίζει με ιδιαίτερο τρόπο τους οικογενειακούς δεσμούς την σχέση γονέων-παιδιού και πως αυτή επηρεάζει την ψυχοσυναισθηματική τους κατάσταση, την προσωπικότητα τους, αλλά και το μέλλον τους. Όλα αυτά η συγγραφέας τα αποδίδει μοναδικά μέσα από προσεγμένους διαλόγους και περιγραφές, σε ένα βιβλίο που θα προβληματίσει ουσιαστικά τον αναγνώστη που θα το επιλέξει για το επόμενο αναγνωστικό του ταξίδι και θα κερδίσει αβίαστα τον ενθουσιασμό του.
Ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα, που μέσα από μια δραματική, κοινωνική ιστορία, κατορθώνει να περάσει πολλά σημαντικά μηνύματα στον αναγνώστη του, με σπουδαιότερο την διεκδίκηση της εσωτερικής και προσωπικής ελευθερίας και ισορροπίας των ανθρώπων. Αυτό το βιβλίο είναι μια δυνατή φωνή που φωνάζει ότι η ελευθερία μας, είναι αναφαίρετο δικαίωμα μας και για αυτό δεν πρέπει να είναι στα χέρια των άλλων, αλλά μόνο στα δικά μας. Πρέπει εμείς να την διαχειριζόμαστε, να την εξασφαλίζουμε, να την διασφαλίζουμε και να μην την διαπραγματευόμαστε καν, για να μπορούμε να την απολαμβάνουμε στο έπακρο, πάντα με σεβασμό, διακριτικότητα και αξίες.
Το βιβλίο της Βενετίας Πιτσιλαδή-Σούαρτ “Ούτε μια μέρα παραπάνω”, είναι ένα εξαιρετικό ανάγνωσμα, γεμάτο ανατροπές και συναισθηματικές εξάρσεις. Ένα συναρπαστικό βιβλίο που διαθέτει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που καθηλώνουν. Οι χαρακτήρες ιχνηλατούνται από την συγγραφέα απόλυτα πειστικά, η πλοκή του απρόβλεπτη και γεμάτη εναλλαγές ρέει αβίαστα μέσα από μια γοητευτική και στρωτή γραφή, οι περιγραφές φωτογραφικές χωρίς περιττές λεπτομέρειες και όλα αυτά μαζί αποτελούν έναν αρμονικό συνδυασμό, που προσφέρει μεγάλη αναγνωστική τέρψη στον αναγνώστη, που κλείνοντας το βιβλίο, αγωνιά ήδη για το αμέσως επόμενο συγγραφικό βήμα της συγγραφέως.
Μακάρι να μπορούσα να κρύψω τα σημάδια που άφησες απάνθρωπα στο κορμί μου.
Μακάρι να μπορούσα να σβήσω τις οδυνηρές αναμνήσεις που πληγώνουν την ψυχή μου… Μακάρι…
Η Βενετία Πιτσιλαδή-Σούαρτ, συνθέτει με μαεστρία ένα πολυσύνθετο λογοτεχνικό ψυχογράφημα, πλάθει με τέχνη το ψυχολογικό υπόβαθρο και αναλύει με φιλοσοφική και στοχαστική ματιά τις ευαισθησίες και τα βιώματα των ηρώων