"ΕΡΜΙΝΑ. ΣΩΡΟΣ ΑΠΟ ΠΕΤΡΕΣ" της Βασιλικής Τσούνη, γράφει η Φαίη Δεληγιώργη

Η άποψη της Φαίης Δεληγιώργη για το βιβλίο

“ΕΡΜΙΝΑ. ΣΩΡΟΣ ΑΠΟ ΠΕΤΡΕΣ”

Συγγραφέας Βασιλική Τσούνη

Εκδόσεις Υδροπλάνο

***

Η Βασιλική Τσούνη έχει ένα δικό της ξεχωριστό τρόπο να σε συνεπαίρνει με την αφήγηση της. Η πλοκή των βιβλίων της, σε συνδυασμό με τα θέματα που επιλέγει να ασχοληθεί, μας εκπλήσσει και μας αγγίζει αναγνωστικά κάθε φορά και με διαφορετικό τρόπο.

Έτσι συνεχίζει και στο νέο της βιβλίο της που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Υδροπλάνο, με τίτλο “”ΕΡΜΊΝΑ.ΣΩΡΟΣ ΑΠΟ ΠΕΤΡΕΣ”. Ένα ιδιαίτερο βιβλίο, όπου ο αναγνώστης θα βιώσει μαζί με την πρωταγωνίστρια του, όλα τα αδυσώπητα και σκληρά παιχνίδια που επιφυλάσσει για εκείνην η ζωή.

“Ερμίνα. Σωρός από πέτρες”, ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα, που ο τίτλος του είναι άμεσα συνυφασμένος με την ιστορία και την διαδρομή ζωής της κεντρικής ηρωίδας του, που σαν σωρός από πέτρες, πέτρες στην ψυχή, απειλούν αδίστακτα με αφανισμό, τα όνειρα τις ελπίδες και τις προσδοκίες της Ερμίνας των Ιωαννίνων.

Την Ερμίνα θα την πρωτοσυναντήσουμε μέσα στο βιβλίο, σε ένα μικρό χωριό των Ιωαννίνων, μικρο κορίτσι σχεδόν, τραυματισμένη ψυχικά και σωματικά, θύμα της αποτρόπαιης, σεξουαλικής κακοποίησης, από τον ίδιο της τον πατέρα, λίγο πριν την κήρυξη του Β Παγκοσμίου πολέμου στην Ελλάδα.

Μέσα σε μια νύχτα φυγαδεύεται στα Γιάννενα, σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια της μητέρας της, να την γλυτώσει οριστικά από το βασανιστικό της μαρτύριο.

Η μοίρα ωστόσο της παίζει άσχημα παιχνίδια δείχνοντας της, το σκληρό της πρόσωπο στο πορνείο της μαντάμ Ζωζώς…σε αυτά τα λασπωμένα σοκάκια των Ιωαννίνων ένας άντρας θα την διεκδικήσει μέχρι τέλους και με οποιοδήποτε τίμημα του ζητηθεί..Ο Άριεν Βάγκνερ, ταγματάρχης της Βέρμαχτ, θα σημαδέψει την Ερμίνα για πάντα. Μια αγάπη που θα δοκιμαστεί σκληρά, μέσα σε ένα συνονθύλευμα από γεγονότα και ανατροπές, δοκιμάζοντας τα όρια και τις αντοχές τους.

Θεσσαλονίκη 1943 Η Ερμίνα κατηγορείται ως “ΠΟΡΝΗ ΠΟΛΕΜΟΥ”, συλλαμβάνεται και ταξιδεύει μαζί με εκατοντάδες ψυχές, στριμωγμένη σε ένα βαγόνι με προορισμό το Άουσβιτς….

Η δραματική ηρωίδα του βιβλίου, θα στρατολογηθεί στους οίκους ανοχής του στρατοπέδου. Στα “ειδικά κτίρια”, όπως τα ονόμαζαν οι Γερμανοί.

Οι περισσότερες γυναίκες σέρνονταν με τη βία στα πορνεία. Κάποιες έφταναν σε αυτά “εθελοντικά”, όμως στην πραγματικοτητα ήταν καθαρά εξαναγκαστική εργασία. Τις συνόδευε σχεδόν όλες ο χαρακτηρισμός “κοινωνικά απροσάρμοστη”.

Πόση ελευθερία βούλησης μπορεί να χωράει, όταν όλα είναι ένας αγώνας επιβίωσης, όταν όλα τα δέχεσαι και τα κάνεις γιατί απλά, προσπαθείς να σώσεις τη ζωή σου; Πόσο εθελοντικό είναι αυτό που σου δίνεται σαν μόνη επιλογή και που για κάποιες φάνταζε σαν ο μόνος δρόμος για την επιβίωση; Συνήθως υπήρχε και η υπόνοια μιας επιβράβευσης, η υπόσχεση μιας στοιχειώδους, καλύτερης μεταχείρισης, σε σχέση με αυτή που βίωναν οι υπόλοιπες έγκλειστες. Λίγο περισσότερο φαγητό, ύπνος σε κρεβάτι, δυνατότητα να πλύνουν το σώμα τους. Κυρίως όμως, η απατηλή μα πολυπόθητη υπόσχεση για τις κρατουμένες, πως λόγω καλής διαγωγής, θα απελευθερωθούν πιο γρήγορα.

Η ναζιστική φρίκη των στρατοπέδων δεν ήταν μόνο οι απάνθρωπες συνθήκες εγκλεισμού και διαβίωσης. Δεν ήταν μόνο τα βασανιστήρια. Δεν ήταν μόνο τα ιατρικά πειράματα. Δεν ήταν μόνο τα κρεματόρια. Για κάποιες γυναίκες…ήταν και αυτό. Στο Άουσβιτς, σε αυτό το κολαστήριο των απάνθρωπων εγκλημάτων, η Ερμίνα θα βιώσει την απολυτή απαξίωση και τον εκμηδενισμό, του ίδιου της του εαυτού μα και της γυναικείας υπόστασης και φύσης.

Ένα μωσαϊκό από διαφορετικούς χαρακτήρες, πλαισιώνει την ιστορία και συνηγορεί στην εξέλιξη της υπόθεσης, ενισχύοντας ακόμη περισσότερο, το ενδιαφέρον και την αγωνιά του αναγνώστη. Με μοναδικό όχημα την περιγραφική δεινότητα της συγγραφέως, μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, περιπλανιόμαστε από τα καλντερίμια των Ιωαννίνων, στις γειτονίες της Θεσσαλονίκης. Αόρατοι παρατηρητές, ζούμε μαζί με τους ήρωες του βιβλίου, μια συναρπαστική ιστορία, λίγο πριν και μετά την εισβολή των Γερμανών κατακτητών στη χώρα μας και γινόμαστε μάρτυρες της επιρροής αυτής της εισβολής στις ζωές τους, μέσα από ένα οδοιπορικό που φτάνει μέχρι και το μαρτυρικό Άουσβιτς.

Σίγουρα έχουμε διαβάσει αρκετά βιβλία για τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο και για την θηριωδία Γερμανικού Ναζισμού, όμως πάντα μέσα από την κάθε ιστορία έχουμε να μάθουμε κάτι νέο, κάτι που δεν ξέραμε ή που ούτε καν φανταζόμασταν.

Η Βασιλική Τσούνη στο βιβλίο της περιγράφει τις σκληρές συνθήκες επιβίωσης, την βία, τον ρατσισμό, την απαξίωση, την εξαθλίωση του ανθρώπινου γένους, μέσα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Μέσα από την ιστορία της ηρωίδας της, θέλησε να μεταφέρει όλον τον αποτροπιασμό που σίγουρα νιώθουμε όλοι, όταν γινόμαστε μάρτυρες, μέσα από τις ιστορίες που διαβάζουμε, για αυτήν την μαύρη σελίδα της παγκόσμιας ιστορίας.

Με γλώσσα απλή και ζωντανή, που ρέει αβίαστα ντυμένη με παραστατικές εικόνες και ζωντανούς διαλόγους, η συγγραφέας μας αποκαλύπτει τις σκληρές πλευρές της ζωής και την αθλιότητα του πολέμου.

Μόνη παρηγοριά ο έρωτας που βρίσκει έδαφος και ανθίζει κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Έρωτας και πόλεμος συνθέτουν ένα σκηνικό ελπίδας και ματαίωσης, προσδοκίας και παραίτησης που ζωντανεύει μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, με μοναδικό τρόπο από την συγγραφέα του και μεταφέρει στον αναγνώστη αυτούσια την περιρρέουσα ατμόσφαιρα της εποχής και των καταστάσεων που βίωναν οι ήρωες της ιστορίας.

Η Βασιλική Τσούνη μέσα από την ιστορία της φωτίζει και ένα άλλο ακραίο και σοβαρό, κοινωνικό ζήτημα, μα δυστυχώς υπαρκτό έγκλημα, αυτό της σεξουαλικής κακοποίησης, αποκαλύπτοντας όλη την συναισθηματική και σωματική βία που διαπράττεται, πίσω από τις κλειστές πόρτες και σε μικρές κοινωνίες, από τα άρρωστα αυτά άτομα, προς τα θύματα τους, τονίζοντας με σεβασμό και ευαισθησία, τα ψυχολογικά τραύματα που τα συνοδεύουν για όλη τους τη ζωή.

Η πορεία της Ερμίνας, μέσα από τις δεκαετίες που διανύει και από τα γεγονότα που σημάδεψαν τη ζωή της, γίνεται χάρη της επιδέξιας γραφής της συγγραφέως του, ένα μυθιστόρημα που σίγουρα θα συγκινήσει, θα εξοργίσει και θα αγγίξει συναισθηματικά κάθε αναγνώστη, που θα επιλέξει να κάνει αυτό το ταξίδι, με εισιτήριο και εγγύηση, την αξιοπρεπή πένα της Βασιλικής Τσούνη.

*Αντλήθηκαν πληροφορίες από το διαδίκτυο

Σύνοψη βιβλίου από το οπισθόφυλλο…

Από όταν γεννήθηκε, η ζωή της μόνο εύκολη δεν ήταν.Βρέθηκε στα Γιάννενα, όμως εκεί η μοίρα της επιφύλασσε να ζήσει τον αγοραίο έρωτα. Κι εκεί που πίστευε πως βρήκε τον έρωτα και τη λύτρωση στα χέρια του Γερμανού κατακτητή της καρδιάς της, βρέθηκε να διαπομπεύεται για προδοσία.Η Θεσσαλονίκη ακόμη ένας προορισμός αλλά όχι ο τελευταίος, γιατί βρέθηκε να ταξιδεύει σε ένα βαγόνι, με προορισμό το Άουσβιτς, ως πόρνη πόλεμου.

Η ζωή της γεμάτη πέτρες ασήκωτες, που κούρασαν την ψυχή της. Μια ζωή που διψούσε μόνο για αγάπη. Όλα τελείωσαν, έτσι σκεφτόταν. Όμως, η ζωή της χρωστούσε και μάλιστα, πολλά. Θα καταφέρει να βγει νικήτρια και να ανακαλύψει μια λάμψη φωτός; «Κουράστηκα να με κυνηγά πάντα το παρελθόν και να χάνω το μέλλον. Όσοι πέθαναν, πέθαναν. Όσοι έζησαν, έζησαν. Τώρα ήρθε η ώρα να παλέψουν. Και ξέρετε γιατί; Για όλες εκείνες τις Ερμίνες, που κατάφεραν να αγγίξουν για λίγο τον ουρανό και μετά, χάθηκαν. Για εκείνες, που ανθρώπου χέρι δεν έχει το δικαίωμα να τις αγγίζει, για εκείνες που πάλεψαν για ένα καλύτερο αύριο, γεμάτο όνειρα και για εκείνες που κατάφεραν και έσωσαν κάτι από την ψυχή τους, που την είχαν καταπλακώσει οι πέτρες της μοίρας».

Βρείτε το βιβλίο εδώ: Ερμίνα σωρός από πέτρες

***

Λίγα λόγια για την συγγραφέα..

Γεννήθηκα στα Γιάννενα μια ηλιόλουστη μέρα το 1982. Σπούδασα Γεωπονία στη Λάρισα και στη συνέχεια, εγκαταστάθηκα στην πόλη καταγωγής μου. Τις πρώτες μου συγγραφικές απόπειρες τις έκανα σε μικρή ηλικία, γράφοντας παραμύθια και ποιήματα. Λατρεύω το διάβασμα, το γράψιμο, τα ζώα, τη μουσική και στις ελεύθερες ώρες μου θα με βρείτε να «ονειροπολώ» στα σοκάκια της Παλιάς Πόλης. Σήμερα ζω και εργάζομαι στα Γιάννενα, περιτριγυρισμένη από χιλιάδες βιβλία, που είναι και η μεγάλη μου αγάπη.