“Αναλφάβητος” του Sebastian Fitzek, γράφει η Δέσποινα Ανθοπούλου.

  Η άποψη της Δέσποινας Ανθοπούλου για το βιβλίο

Σύμφωνα με την UNESCO «αναλφάβητος είναι όποιος δεν έχει αποκτήσει τις αναγκαίες γνώσεις και ικανότητες για την άσκηση όλων των δραστηριοτήτων για τις οποίες η γραφή, η ανάγνωση και η αρίθμηση είναι απαραίτητες».

Για άλλη μια φορά, ο αγαπημένος μας συγγραφέας, μέσα από ένα πολύ δυνατό ψυχολογικό θρίλερ όπως αυτά που μας έχει συνηθίσει, καταπιάνεται με ένα κοινωνικό ζήτημα που ίσως οι περισσότεροι από εμάς, δεν είχαμε σκεφτεί. Κι όμως όπως αναφέρει και ο ίδιος ο Φίτζεκ στον επίλογο του βιβλίου, στην Γερμανία πάνω από 6,2 εκατομμύρια είναι οι λειτουργικά αναλφάβητοι άνθρωποι.

Τι θα έκανες αν ήσουν κολλημένος στα φανάρια και στο διπλανό όχημα, ένα νεαρό κορίτσι προσπαθούσε να σου τραβήξει την προσοχή με ένα σημείωμα στο παράθυρο, ζητώντας βοήθεια. Και αν αυτό από μόνο του είναι ένα απίθανο σενάριο, σκέψου ο οδηγός να είναι αναλφάβητος και να μην είναι σε θέση, να καταλάβει τι γράφει.

Μια κραυγή για βοήθεια; 

“βοηθεια! ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ”

Ο Μίλαν δεν έχει ιδέα. Είναι αναλφάβητος. Όμως, το ένστικτό του φωνάζει ότι το κορίτσι βρίσκεται σε θανάσιμο κίνδυνο.
Στα μάτια της είναι ζωγραφισμένος ο φόβος κι αυτό είναι ένα μήνυμα που μπορεί να «διαβάσει».
Αποφασίζει να ακολουθήσει το αυτοκίνητο κι έτσι, ξεκινά μια εφιαλτική περιπλάνηση που θα τον οδηγήσει σε μια σκληρή συνειδητοποίηση:

Κάποιες φορές η αλήθεια είναι υπερβολικά φριχτή για να την αντέξεις…Κάποιες φορές η άγνοια, είναι το μεγαλύτερο δώρο του κόσμου…..

Ένα βιβλίο αγωνίας και ανατροπών σε ακατάπαυστο ρυθμό, με ερωτήματα που όταν απαντηθούν δημιουργούν νέα και όλα μαζί, φτιάχνουν έναν συνδετικό κρίκο, ανάμεσα στην αλήθεια και στο ψέμα. Πολλά τα κομμάτια του παζλ που συνθέτουν την ιστορία του βιβλίου, κομμάτια όμως που αν και φαντάζουν ασύνδετα μεταξύ τους, στο τέλος ενώνονται με τον πιο απρόσμενο τρόπο.

Ο Μίλαν που είναι και ο κεντρικός ήρωας του βιβλίου, είναι αναλφάβητος και προσπαθεί να λειτουργήσει σε έναν κόσμο εχθρικό προς την ιδιαιτερότητα του. Ένα 13χρονο κορίτσι παγιδευμένο σε ένα αυτοκίνητο -και φαίνεται να διατρέχει θανάσιμο κίνδυνο- του ζητά, να το σώσει. Στην προσπάθεια του αυτή, θα έχει στο πλευρό του την σύντροφο του.  Ο πατέρας του Μίλαν, ζει στο γηροκομείο με τις αναμνήσεις από τα μοιραίο βράδυ της φωτιάς, που έκαψε την γυναίκα του και το σπίτι του και άλλαξε για πάντα την ζωή, του μικρού του γιου. Ένας ηλικιωμένος συνταξιούχος γιατρός, έρχεται από το παρελθόν και του υπόσχεται στον Μίλαν, λύση στην ιδιαιτερότητα του. Τέλος, ένα αδίστακτο ζευγάρι, που οργανώνει μια απαγωγή με κίνητρα πολύ πιο σκοτεινά, από αυτά που αρχικά φαίνονται και που έχουν σχέση τελικά με το παρελθόν του, είναι οι βασικοί πρωταγωνιστές μιας πολύ ευφάνταστης ιστορίας.

Ο συγγραφέας μας προσφέρει απλόχερα, απανωτές εκπλήξεις, συνεχείς ανατροπές, άφθονο αίμα σε περιγραφές που δεν χαρίζονται και κάνουν την αγωνία, να χτυπάει κόκκινο, μέχρι την τελευταία λέξη. Ο Φίτζεκ όμως, δεν μοιράζεται με τους αναγνώστες του, ακόμα ένα υπέροχο βιβλίο, τους κάνει να σκεφτούν δημιουργικά, δίνοντας τους τα κατάλληλα ερεθίσματα και άφθονη, τροφή για σκέψη! 

Άραγε, το κακό υπάρχει μέσα μας..; 

Το κληρονομούμε μαζί με τα άλλα χαρακτηριστικά μας ή είναι κάτι που εξελίσσεται και επηρεάζεται από εξωγενείς παράγοντες; 

Είναι στο χέρι μας να το ελέγξουμε και να μην το αφήσουμε να μας κυριεύσει, κάνοντας κακό στον εαυτό μας και στους γύρω μας;

Για άλλη μια φορά, ο Σεμπάστιαν Φίτζεκ, κατάφερε να με συνεπάρει με τον ευφυή τρόπο γραφής του και την πρωτότυπη θεματολογία του. Δεν μπορώ όμως να μην αναφερθώ και στις απολαυστικές ευχαριστίες που υπάρχουν πάντα στα βιβλία του, στις οποίες κάνει λόγο, για κομμάτια της ζωής του κατά την συγγραφή, αλλά και για το έναυσμα, που τον ώθησε στην δημιουργία του βιβλίου του.

Please follow and like us:

678

124

20