Η άποψη της Καλλιόπης Γιακουμή για το βιβλίο
“Χάρτινος πύργος”
Συγγραφέας Σοφία Κατάρα–Ξυλογιαννοπούλου
Εκδόσεις Ελκυστής
.
“Χάρτινος Πύργος” τιτλοφορείται το βιβλίο της Σοφίας Κατάρα– Ξυλογιαννοπούλου που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής και από τις πρώτες σελίδες κιόλας νιώθεις πως το βιβλίο σε κερδίζει συναισθηματικά καθώς διαβάζεις τις αφιερώσεις της συγγραφέως “Ένα βιβλίο αφιερωμένο σε όσους βίωσαν την καταστροφή του σεισμού με επίκεντρο την Πάρνηθα στις 7 Σεπτεμβρίου 1999.”
Πρόκειται για μια κατάθεση ψυχής μέσα από την αφήγηση της δικής της προσωπικής ιστορίας και εμπειρίας. Μια εξομολόγηση καρδιάς που εκείνη νιώθει πως κάπου την οφείλει μα για μας..που δεν έχουμε άμεση σχέση με αυτό, γίνεται ένα όμορφο ταξίδι ή μήπως έχουμε..;;
Παρακολουθούμε να ξεδιπλώνονται στις σελίδες του βιβλίου με γραφή απλή και λιτή, μα ταυτόχρονα τόσο γοητευτική εξαιτίας αυτών των χαρακτηριστικών της, οι προσωπικές ιστορίες τριών αδελφών, του Πανάγου, του Λουκά και του Δημητρού, από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους, στις αρχές του 20ου αιώνα και το πέρασμα τους, από την περίοδο του Μεσοπολέμου του 1929, της Κατοχής μα και της απελευθέρωσης, ως και τον καταστροφικό σεισμό του 1999, στην περιοχή της Πάρνηθας. Αφηγήτρια αυτού του οδοιπορικού, η Ελπίδα, η εγγονή του Δημητρού.
Η απώλεια του αγαπημένου της παππού την έχει στιγματίσει και της έχει στοιχίσει ήδη πολύ. Μόνη της παρηγοριά το σπίτι του, εκεί βρίσκει την θαλπωρή και την αγάπη που της λείπει, εκεί συνάντα εκείνον και νιώθει έστω και νοερά την παρουσία του. Ο σεισμός του 1999 της το στερεί, το σπίτι καταστρέφεται ολοσχερώς, γκρεμίζεται σαν χάρτινος πύργος..μαζί με το σπίτι όμως, γκρεμίζεται κι ολόκληρος ο κόσμος της.
Ένα βράδυ εκεί στα χαλάσματα, μακριά από όλους..η Ελπίδα αρχίζει να αναπολεί και να θυμάται..Σε ένα μακρύ ταξίδι που όμως ξεκινά από μέσα της, κάνει τον δικό της απολογισμό, μετράει κέρδη και ζημιές, αποχαιρετά μα και ξαναγνωρίζει αγαπημένα πρόσωπα…προσπαθεί να βρει και να κουβαλήσει μαζί της στο παρόν, επιστρέφοντας από αυτό το ταξίδι, ότι πολύτιμο η λήθη του παρελθόντος, προσπαθεί να της στερήσει.
Από κοντά και εμείς..γινόμαστε μάρτυρες γεγονότων που άλλαξαν τις ζωές των ηρώων του βιβλίου. Μετράμε απώλειες, παίρνουμε μαζί τους δύσκολες αποφάσεις και στεκόμαστε με δέος στα αδιέξοδα που τους οδηγούν, ερχόμαστε αντιμέτωποι με τους φόβους και τα διλήμματα τους και μένουμε άφωνοι μπροστά στις ανατροπές και τις εκπλήξεις που η ζωή τους επιφυλάσσει.
Και κάπως έτσι αυτή η αναδρομή της Ελπίδας, αυτό το ταξίδι ..αποκτά άμεση σχέση και με μας.
Αναγνωρίζουμε στους ήρωες δικά μας γνωρίσματα, αδυναμίες, λάθη, πάθη…Κάνουμε τις ίδιες σκέψεις, βγάζουμε τα ίδια συμπεράσματα. Γνωρίζουμε μια άγνωστη για μας εποχή, σκοτεινή, που κρατά καλά τα στερεότυπα και τα μυστικά της σφικτά στους κόλπους της και φτάνουμε βήμα-βήμα στο σήμερα για να διαπιστώσουμε πως τελικά δεν μας είναι και τόσο ξένα όλα αυτά.
Η συγγραφέας με την επιδέξια πένα της μας αποκαλύπτει πολλές “κακοπάθειες” του παρελθόντος μα αναδεικνύει και σημαντικές για τον άνθρωπο αξίες και θεσμούς που του έδωσαν δύναμη και υπόσταση μα και που υποστήριξε και τίμησε με κάθε θυσία. Η οικογένεια, το χρέος απέναντι της, η αγάπη, η ανιδιοτελής προσφορά, η φιλία, το φιλότιμο του Έλληνα, η αξιοπρέπεια, η εκτίμηση, ο σεβασμός, η τιμή..
Το χθες με το σήμερα εναλλάσσονται αρμονικά, χωρίς να κουράζουν, χωρίς να μπερδεύουν. Οι λέξεις χρησιμοποιούνται έντεχνα δημιουργώντας πλούσια συναισθήματα. Ο λόγος μεστός και καίριος μεταφέρει την ατμόσφαιρα της κάθε εποχής πιεστικά και αβίαστα και την ζωντανεύει νοερά στο μυαλό του κάθε αναγνώστη μεταφέροντας του περίτεχνες εικόνες.
Εικόνες, μνήμες, γεύσεις, μυρωδιές, συνήθειες, αναμνήσεις ξεφεύγουν από την λήθη που τις καταδικάσαμε και μας φέρνουν θύμησες μιας πολύ αγαπημένης και για μας εποχής, εκείνη των παππούδων μας, εκείνη των παιδικών μας χρόνων..εποχών που δυστυχώς όσο περνά ο καιρός, εκτιμούμε ακόμα πιο πολύ..
Ναι λοιπόν, για όλα αυτά σας συνιστώ να κάνετε ανεπιφύλακτα αυτό το ταξίδι.. Το ταξίδι της Ελπίδας, προς την ελπίδα που είναι θέμα προσωπικής αναζήτησης του καθενός μας, μα σίγουρα ανάγκη όλων..
Σύνοψη βιβλίου από το οπισθόφυλλο
“Χάρτινος Πύργος” – Σοφία Κατάρα – Ξυλογιαννοπούλου
«Ένα χωριό δίπλα στην Αθήνα φιλοξενεί μια κλειστή, παραδοσιακή κοινωνία με τους δικούς της κανόνες. Σε ένα αρχοντικό, πέτρινο σπίτι τρία αδέρφια χαράζουν τρεις παράλληλες ζωές.
Ξετυλίγεται ένας αιώνας Ιστορίας -Πόλεμος, Κατοχή, Απελευθέρωση- ένας χορός γεγονότων.
Οι ήρωες παραδέρνουν από την Αγάπη στο Μίσος, ζουν την Τραγωδία, αντέχουν τη Συγχώρεση. Μέσα από τα μονοπάτια της Φιλίας ή της Μοναξιάς, στη Ζωή και στον Θάνατο ο Άνθρωπος συναντιέται τελικά με τον Θεό. Ώσπου…
Ο σεισμός της Αθήνας – 7/9/1999 – γκρεμίζει το σπίτι σαν… χάρτινο πύργο. Τέλειωσαν όλα. Ή μήπως όχι;»
.
Η Σοφία Κατάρα–Ξυλογιαννοπούλου γεννήθηκε στις Αχαρνές. Ευτύχησε να έχει υπέροχους δασκάλους και έτσι δε δυσκολεύτηκε να επιλέξει επάγγελμα! Από νωρίς, το σχολείο και τα βιβλία υπήρξαν ο φυσικός της χώρος. Μετά από σπουδές στην Αρχαιολογία, βρέθηκε να υπηρετεί ως φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση. Στη διάρκεια της συγγραφικής της προσπάθειας ευτύχησε να διακριθεί τρεις φορές. Μία για τη συγγραφή του σεναρίου της ταινίας μικρού μήκους «Λέγε με φίλε», στο φεστιβάλ Αρχαίας Ολυμπίας, από τον Συνήγορο του Παιδιού, το 2012. Έπειτα, το 2017 στα πρώτα βραβεία ορθόδοξου χριστιανικού παιδικού και εφηβικού βιβλίου, που διοργάνωσαν η Ιερά Μητρόπολη Πειραιώς και ο Ραδιοφωνικός Σταθμός «Πειραϊκή Εκκλησία», με το βιβλίο «Ο Άγιος της τελευταίας στιγμής» (Εκδόσεις Έαρ) κατέλαβε τη δεύτερη θέση στην κατηγορία του ανέκδοτου βιβλίου.
Το 2019 συμμετέχοντας σε διεθνή διαγωνισμό με το βιβλίο «Ταξίδι στην Ανεμούσα» (Εκδόσεις Ελληνοεκδοτική), βραβεύτηκε από τον Πολιτιστικό Οργανισμό La Finestra Eterea.
.
Βρείτε το βιβλίο εδώ…