ΑΡΤΕΜΙΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
Ίσκιοι στο φως
Ο φόβος της σκιάς του την είχε γραπώσει στα νύχια του. Η λογική της, στην αρχή, αντιστεκόταν σθεναρά. Όμως η αντίδραση έγινε θυμός, ο θυμός ενοχή και η ενοχή απόγνωση που θόλωσε το βλέμμα. Η απελπισία είχε τυλίξει γύρω της ένα μαύρο σεντόνι και στραγγάλιζε κάθε κύτταρο του μυαλού της. Μα, μέσα της, η ψυχή σάλπιζε ελευθερία. Μια απόλυτη στιγμή παράνοιας την έφερε αντιμέτωπη με την ψυχρή ανάσα του θανάτου. Το επεδίωξε. Τότε, όμως, η ζωή όρισε τους δείχτες του ρολογιού της να κινηθούν αντίστροφα. Μηδένισε το κοντέρ της. Και πήρε να μετρά από την αρχή. Με καινούργια νήματα στον αργαλειό της, με νέα υφάδια και στημόνια ξεκίνησε να υφαίνει όνειρα, να υφαίνει χαρά, έρωτα, δημιουργία… Ξεκίνησε να τη ντύνει, επιτέλους, με χρώματα…
Οι ίσκιοι που την κυνηγούν, όμως, θ’ αφήσουν την ψυχή της να λιαστεί στο φως; Ή μήπως θα γίνουν χειρότεροι κι από εφιάλτες;
***
Ένα χαμόγελο στον ουρανό
Μια νέα, όμορφη γυναίκα, με σπουδές στα οικονομικά, παλεύει για τις ισορροπίες της, έπειτα από τον πρόσφατο θάνατο του πατέρα της, που έμοιαζε να τον επιζητά σαν εξιλέωση για κρίματα του παρελθόντος, που τον βάρυναν. Για ποια κρίματα όμως; Εκείνος ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος, ένας θαυμάσιος γονιός!
Μέσω της εργασίας της οδηγείται για πρώτη φορά στο νησί της Άνδρου. Εκεί, μια λάθος διαδρομή και μια καταιγίδα θα γίνουν οι συντεταγμένες μιας πυξίδας, που θα κατευθύνει τα βήματά της στο κατώφλι ενός σπιτιού καρφωμένο στα βράχια του πελάγου.
Η μοίρα, που βαστά την τύχη των ανθρώπων στα χέρια της, θα την καθοδηγήσει να αναζητήσει, μέσα από μια ιστορία που ξεδιπλώνει το κουβάρι της εκείνο το βράδυ και από μια φωτογραφία που γεννά ερωτηματικά και απορίες, ξεθωριασμένα χνάρια ενός παρελθόντος που μοιάζει καλά κρυμμένο.
Άραγε, συντονίστηκε ο χρόνος, για να βγουν στο φως θαμμένα μυστικά; Ή μήπως ο ουρανός συνωμότησε με τη μοίρα, για να αποδοθεί δικαιοσύνη;
***
Πηλιορείτικο γαϊτανάκι
Ελλάδα του 1910. Πήλιο. Χρόνια δύσκολα που οδηγούν στη μετανάστευση, αλλά και στη φωτιά των πολέμων. Πληγές που επουλώνονται και άλλες που μένουν ανοιχτές στον χρόνο.
Δυο οικογένειες που πορεύονται τον δρόμο τους στο ξεδίπλωμα της ιστορίας της χώρας, αλλά και του τόπου τους. Έρωτας και πάθος, αγάπη και πόνος, ζήλεια και θλίψη, ίντριγκα και μετάνοια τα βήματα της διαδρομής τους.
Σελίδες του σε ταξιδεύουν πίσω σε κείνα τα πέτρινα χρόνια των Βαλκανικών, του Μεγάλου Πολέμου, του ’22, της Μεταξικής Δικτατορίας, της κατοχής.
Σελίδες της Ιστορίας που άφησαν το αποτύπωμά τους σε κείνες τις ματωμένες γενιές, όνειρα που ’σκαψαν μες στα χρόνια κρυψώνες… Όνειρα που βρήκαν χώμα και νερό κι άνθισαν…!
678
124
20