“Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ”

ΦΑΚΕΛΟΣ: ΜΑΡΙΑ ΚΟΥΛΟΥΡΗ

Η άποψη της φίλης μας Μαρίας Κουλούρη για το βιβλίο 

“Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ”

Συγγραφέας Φιλομήλα Λαπατά

Εκδόσεις Ψυχογιός

Ο σχολιασμός μου για το βιβλίο ”Η Επιστροφή ” της Φιλομήλας Λαπατά!
📘

H Αθήνα εκεί γύρω στα 1800. Η Φιλομήλα Λαπατά βουτάει την πένα της, και με τέχνη ζωγραφίζει μια ολόκληρη εποχή.
Μια εποχή γνωστή σε πολλούς από εμάς, μόνο για τα ιστορικά γεγονότα που τη σημάδεψαν.
Τα ηθογραφικά και ιστορικά στοιχεία δείχνουν βαθιά έρευνα από τη μεριά της συγγραφέως, αλλά δεν έρχονται απλά να κατατεθούν στις σελίδες του βιβλίου. Δένονται αριστοτεχνικά με μια ιστορία πολύ δυνατή, με ήρωες που ζουν, επιλέγουν, αποδέχονται, αγαπούν, μισούν, αναζητούν, καταλύουν φραγμούς και όρια και προχωρούν, ώσπου να συναντήσουν τη δική τους λύτρωση. Ώσπου να μάθουν να ζουν !

Δύο είναι οι κύριες ηρωίδες της Επιστροφής. Η Κοραλία και η Λέγκω ή Λενού.
Θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι οι δύο όψεις της Ελλάδας.
Η Κοραλία είναι μια γυναίκα απλή, με γέλιο – ίαμα , μια απέραντη αγκαλιά, ένα ψυχικό ξέφωτο, όπως χαρακτηριστικά την αναφέρει η συγγραφέας . Μια γυναίκα με παρελθόν, πόνο, θυμό, παραίτηση, μια γυναίκα χωρίς μέτρο και όρια. Μια γυναίκα με λεβεντιά και θράσος, αισιοδοξία και ελπίδα. Μια γυναίκα που μοσχοβολά πασχαλιά . Μια γυναίκα θρύλος που ζει έντονα τη ζωή της , αλλά και δανεικές ζωές μέσα από το διάβασμα των βιβλίων της.
Η Λέγκω ή Λενού είναι η άλλη όψη. Η άλλη γυναίκα με επίσης έντονη προσωπικότητα, γεννημένη σε μια αντροκρατούμενη κοινωνία, που καλείται όμως από τη ροή της μυθοπλαστικής ιστορίας να κάνει μια νέα αρχή. Να αποδεχτεί τον πόνο και τον θυμό και να συμφιλιωθεί με μια νέα πραγματικότητα. Να δώσει τέλος στο ταξίδι της. Στη δική της προσωπική οδύσσεια.

Τα μηνύματα πολλά πάνω στις σχέσεις των ανθρώπων, πάνω στη σχέση με τον ίδιο μας τον εαυτό! Έρχονται, είτε αβίαστα μέσα από τα ίδια τα πρόσωπα του βιβλίου, είτε με επέμβαση της συγγραφέως στο τέλος για να κλείσει έτσι τον κύκλο τους . Έναν κύκλο ζωής με τις αδυναμίες, τις ανησυχίες και τα ελαττώματα. Με τα πάθη και την οργή κυρίαρχο στοιχείο, αλλά και την αισιοδοξία, τη θετική σκέψη, τη δύναμη, και την αγάπη σαν αντίποδες πολλών κακών.

Αφηγήτρια στο βιβλίο της – γραμμένο στο τρίτο πρόσωπο – η ίδια η συγγραφέας. Αποστασιοποιημένη κατά κύριο λόγο, έρχεται εκεί που κρίνει εκείνη σωστό, και μας αφήνει γεύσεις από τα μελούμενα της ζωής των ηρώων της. Ένα παιγνίδισμα αποστασιοποίησης – συμμετοχής, διαγράφεται, που αποτελεί ένα πολύ γοητευτικό στοιχείο του βιβλίου.
Όπως γοητευτικές είναι και οι πινελιές χιούμορ που μ΄αυτές διανθίζει η συγγραφέας τις περιγραφές της, εκεί που η αφήγηση το καλεί.

Η γραφή ξέχωρη, δυνατή , διακριτή είναι πλούσια σε περιγραφές προσώπων και καταστάσεων. Τα συναισθήματα και οι αναζητήσεις των ηρώων αναδεικνύονται, αναλύονται και φέρνουν τη λύση – την τόσο απαραίτητη για τον αναγνώστη – χωρίς να τον κουράζουν.

Όλες τις ημέρες της αναγνωστικής διαδρομής με την Επιστροφή της Φιλομήλας Λαπατά, τις έζησα μέσα στην ευδαιμονία. Ευδαιμονία που πηγάζει από την εξαίρετη γραφή – και όχι καταγραφή γεγονότων. Κλείνοντας και την τελευταία σελίδα, έμεινα με μια γεύση πληρότητας. Κι αυτό πιστεύω είναι πολύ σημαντικό για έναν αναγνώστη.