Στην “πΈνα” ✒️✒️
“ΠΡΟΟΔΟΣ”…
Γράφει ο Διονύσης Βελονάκης
Πρόοδος…
Μετά
ἀπό μιά φορτωμένη ἑβδομάδα ,βρῆκα την εὐκαιρία νά ἐκτονωθῶ
λιγάκι, ἀπολαμβάνοντας μιά βόλτα
,κάτω ἀπ’τον ναό του κόσμου, τον
Παρθενώνα. Μου
ἀρέσει νά βουτάω συχνά στό παρελθόν με χωροταξική ἀφετηρία το Μοναστηράκι. Κυριακή 11 το πρωί,…
Δέν ξέρω τί εἶναι αὐτό πού μέ τραβάει
σ’αὐτόν τον χῶρο. Ἀναμνήσεις,νοσταλγία,περιέργεια…ποιός ξέρει, κάποια μέρα πιστεύω πως
θά το ἀνακαλύψω. Πάντως
ὄχι οἱ μυρωδιές ἀπ’τα κεμπάπ του Θανάση, ἄν καί τίς περισσότερες φορές τα τιμάω δεόντως!
σ’αὐτόν τον χῶρο. Ἀναμνήσεις,νοσταλγία,περιέργεια…ποιός ξέρει, κάποια μέρα πιστεύω πως
θά το ἀνακαλύψω. Πάντως
ὄχι οἱ μυρωδιές ἀπ’τα κεμπάπ του Θανάση, ἄν καί τίς περισσότερες φορές τα τιμάω δεόντως!
Γιά κάποιους ἡ ἀναπόληση του παρελθόντος δέν εἶναι πρόοδος. Ἐγώ
πιστεύω, πως ὅταν το παρελθον
προσεγγίζεται μέ σεβασμό καί Μέτρο,
θέτονται οἱ προϋποθέσεις γιά μιά
δημιουργική ἐξέλιξη.
πιστεύω, πως ὅταν το παρελθον
προσεγγίζεται μέ σεβασμό καί Μέτρο,
θέτονται οἱ προϋποθέσεις γιά μιά
δημιουργική ἐξέλιξη.
Διασχίζω
την ὁδό Ήφαίστου. Μέγας
χαμός καί σήμερα. Οἱ
κωλότσεπες ἄδειες γιά νά μήν χάσουμε καί κανένα κινητό. Ἔγινε κι αὐτό βλέπεις
ἀπαραίτητο ἀξεσουάρ στήν ζωή του νεοέλληνα..!
την ὁδό Ήφαίστου. Μέγας
χαμός καί σήμερα. Οἱ
κωλότσεπες ἄδειες γιά νά μήν χάσουμε καί κανένα κινητό. Ἔγινε κι αὐτό βλέπεις
ἀπαραίτητο ἀξεσουάρ στήν ζωή του νεοέλληνα..!
Χαζεύω, χωρίς νά ψάχνω κάτι συγκεκριμένο. Εἶναι ἀπό τίς ἐλάχιστες
φορές πού δέν κοιτάω το ρόλοι.
Τριγύρω μου ἕνα ψηφιδωτό προσώπων καί πραγμάτων. Γιά νά δῶ ,τί θά μου κολλήσει σήμερα…
φορές πού δέν κοιτάω το ρόλοι.
Τριγύρω μου ἕνα ψηφιδωτό προσώπων καί πραγμάτων. Γιά νά δῶ ,τί θά μου κολλήσει σήμερα…
Προχωράω. Ἀραδιασμένα
κάτω σέ χαρτόκουτα, ὅτι μπορεῖς νά φανταστεῖς. Ξεχαρβαλωμένα
παιχνίδια, CD μιᾶς ἄλλης
ἐποχῆς, παλιά ροῦχα, ἠλεκτρικές συσκευές, κινητά
τηλεφώνα, βιβλία μπερδεμένα μέ τσόντες… Ἀπ’ ὅλα ἔχει ὁ μπαξές. Τα παζάρεμα εἶναι σχεδόν ἐπιβεβλημένο, ἀφοῦ ὁ τύπος πού στέκεται πίσω ἀπ’ την πραμάτεια
του, κοστολογεῖ συνήθως μέ βάση αὐτά πού
ξέρει ὅτι μπορεῖ νά πάρει ἀπό σένα. Σέ
κόβει πρῶτα καλά-καλά καί μετά ἀπαντάει.
κάτω σέ χαρτόκουτα, ὅτι μπορεῖς νά φανταστεῖς. Ξεχαρβαλωμένα
παιχνίδια, CD μιᾶς ἄλλης
ἐποχῆς, παλιά ροῦχα, ἠλεκτρικές συσκευές, κινητά
τηλεφώνα, βιβλία μπερδεμένα μέ τσόντες… Ἀπ’ ὅλα ἔχει ὁ μπαξές. Τα παζάρεμα εἶναι σχεδόν ἐπιβεβλημένο, ἀφοῦ ὁ τύπος πού στέκεται πίσω ἀπ’ την πραμάτεια
του, κοστολογεῖ συνήθως μέ βάση αὐτά πού
ξέρει ὅτι μπορεῖ νά πάρει ἀπό σένα. Σέ
κόβει πρῶτα καλά-καλά καί μετά ἀπαντάει.
Συνεχίζω ἀπολαμβάνοντας τον
καταγάλανο ἀττικό οὐρανό, ἐνῶ ἡ ζέστη ἀρχίζει καί κάνει αἰσθητή την παρουσία
της.Το
βλέμμα μου παντοῦ καί πουθενά.Ἕνα
ὡραῖο στῆθος πού στριμώχνεται σ’ἕνα
ἀνοιχτό ντεκολτέ, ἀρκεῖ ὅμως γιά νά
μαγνητίσει την ματιά μου. Ἡ ὄμορφη κοπέλα σκύβει
σ’ἕναν πάγκο. Ἡ
ἀγένεια μου, ἔστω
καί διακριτική , στό
ἀποκορύφωμα της…Μμμ,κάτι ἔπιασε στά χέρια της, ἅς πάω πιό κοντά νά καλύψω καί την περιέργεια μου.
καταγάλανο ἀττικό οὐρανό, ἐνῶ ἡ ζέστη ἀρχίζει καί κάνει αἰσθητή την παρουσία
της.Το
βλέμμα μου παντοῦ καί πουθενά.Ἕνα
ὡραῖο στῆθος πού στριμώχνεται σ’ἕνα
ἀνοιχτό ντεκολτέ, ἀρκεῖ ὅμως γιά νά
μαγνητίσει την ματιά μου. Ἡ ὄμορφη κοπέλα σκύβει
σ’ἕναν πάγκο. Ἡ
ἀγένεια μου, ἔστω
καί διακριτική , στό
ἀποκορύφωμα της…Μμμ,κάτι ἔπιασε στά χέρια της, ἅς πάω πιό κοντά νά καλύψω καί την περιέργεια μου.
‘’Τί εἶναι αὐτό;΄΄ ἀναρωτιέμαι. Μοιάζει
μέ παλιό βιβλίο. Μά
βέβαια,εἶναι το παλιό μου ἀναγνωστικό της πρώτης δημοτικοῦ! Εὐκαιρία νά πλησιάσω, το
τερπνόν μετά του ὠφελίμου ἄλλωστε… Ἡ κοπέλα το ξεφυλλίζει λίγο ἀδιάφορα, μου χαμογελάει παραχωρόντας το μου εὐγενικά καί φεύγει. ΄΄Εἶναι καλό’’, μου λέει ὁ μπάρμπας πού
στέκεται πίσω ἀπ’ τον πάγκο .΄Ἀνάθεμα κι ἄν το
κοίταξες ποτέ σου’’, μουρμουρίζω.
μέ παλιό βιβλίο. Μά
βέβαια,εἶναι το παλιό μου ἀναγνωστικό της πρώτης δημοτικοῦ! Εὐκαιρία νά πλησιάσω, το
τερπνόν μετά του ὠφελίμου ἄλλωστε… Ἡ κοπέλα το ξεφυλλίζει λίγο ἀδιάφορα, μου χαμογελάει παραχωρόντας το μου εὐγενικά καί φεύγει. ΄΄Εἶναι καλό’’, μου λέει ὁ μπάρμπας πού
στέκεται πίσω ἀπ’ τον πάγκο .΄Ἀνάθεμα κι ἄν το
κοίταξες ποτέ σου’’, μουρμουρίζω.
Ἔχω πρό πολλοῦ ξεχάσει το ὡραῖο στῆθος της
κοπελας, ἀφοῦ βυθίζομαι ἀμέσως στίς
σελίδες του ἀναγνωστικοῦ. Μέ
πάει πολλά χρόνια πίσω. Ἀναρωτιέμαι
τί νοστάλγησα περισσότερο κοιτάζοντάς το, ἐκείνη την ἡλικία ἤ ἐκείνη την ἐποχή…
κοπελας, ἀφοῦ βυθίζομαι ἀμέσως στίς
σελίδες του ἀναγνωστικοῦ. Μέ
πάει πολλά χρόνια πίσω. Ἀναρωτιέμαι
τί νοστάλγησα περισσότερο κοιτάζοντάς το, ἐκείνη την ἡλικία ἤ ἐκείνη την ἐποχή…
Τα
ἐρωτήματά μου δέν φαίνεται νά συμμερίζεται ὁ μπάρμπας, καθώς ἔχει μαζευτεῖ
κόσμος καί μέ ρωτάει βιαστικά ἄν θά το πάρω.΄΄Πόσο ;΄΄ τον ρωτάω. ’’10’’, μου ἀπαντάει. 10 εὐρώ…Τόσο ἄξιζε, τόσο το εἶχε κοστολογήσει…
ἐρωτήματά μου δέν φαίνεται νά συμμερίζεται ὁ μπάρμπας, καθώς ἔχει μαζευτεῖ
κόσμος καί μέ ρωτάει βιαστικά ἄν θά το πάρω.΄΄Πόσο ;΄΄ τον ρωτάω. ’’10’’, μου ἀπαντάει. 10 εὐρώ…Τόσο ἄξιζε, τόσο το εἶχε κοστολογήσει…
Πῆρα το ἀναγνωστικό σέ μιά ναῦλον τσάντα
καί κατηφόρισα γιά τον σταθμό. Αὐτή τη φόρα παρατήρησα λίγο πιό προσεκτικά το
ἀνθρώπινο ψηφιδωτό γύρω μου. Ὁ καθένας
βίωνε διαφορετικά αὐτό το κυριακάτικο πρωινό. Ἕνα ψηφιδωτό πού ἀντανακλοῦσε
ὅλες τίς κοινωνικές τάξεις καί ὅλα τα
οἰκονομικά ἐπίπεδα.Κανένας δέν ἔδινε την παραμικρή σημασία γιά τον διπλανό του
.Οὔτε ἀκόμα καί γι’ αὐτόν τον ἄστεγο στήν εἴσοδο του σταθμοῦ, πού προσπαθοῦσε
νά καλύψει το βρώμικο κορμί του μέ τα κουρελιασμένα σκεπάσματά του.
Εὐτυχῶς στάθηκα τυχερός καί κάθησα σ΄ἕνα ἀσφυκτικά γεμάτο ΜΕΤΡΟ. Ἄνοιξα το
βιβλίο καί το ξεφύλλισα. Σήκωσα τα ματιά
ρίχνοντας μιά τελευταία ματιά ἔξω καθώς ἔκλειναν οἱ πόρτες του συρμοῦ. ‘’Τελικά πρόοδος εἶναι νά παραμένεις
ἄνθρωπος’’ σκέφτηκα…
βιβλίο καί το ξεφύλλισα. Σήκωσα τα ματιά
ρίχνοντας μιά τελευταία ματιά ἔξω καθώς ἔκλειναν οἱ πόρτες του συρμοῦ. ‘’Τελικά πρόοδος εἶναι νά παραμένεις
ἄνθρωπος’’ σκέφτηκα…
Απόσπασμα από το βιβλίο του κ. Βελονάκη
“ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΑΛΗΘΕΙΑ” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Maradel books
ο σκοτάδι πυκνώνει, ἀλλά μιά ἀδάμαστη δύναμη μέ κυριεύει.
Ὅσο περισσότερα γνωρίζω τόσο περισσότερο δυναμώνω. Ἡ ἐπιθυμία μου νά μάθω,
ἔγινε πιά ἀπαίτηση. Θέλω νά μάθω ὅσο πιο πολλά μπορῶ, γιά νά φωτιστεῖ ἀκόμα πιο
πολύ ἡ δική μου Ἀλήθειᾳ.
Ὅσο περισσότερα γνωρίζω τόσο περισσότερο δυναμώνω. Ἡ ἐπιθυμία μου νά μάθω,
ἔγινε πιά ἀπαίτηση. Θέλω νά μάθω ὅσο πιο πολλά μπορῶ, γιά νά φωτιστεῖ ἀκόμα πιο
πολύ ἡ δική μου Ἀλήθειᾳ.
Τα βήματά μου με ὁδηγοῦν στήν αἴθουσα του Κοινοβουλίου. Διεξάγεται μία
συνεδρίαση που ἔμελλε νά ἐπιφέρει δραματικές ἀλλαγές στή γλώσσα μας. Ἡ γλώσσα
που βοήθησε τον μισό πλανήτη νά ἐπικοινωνήσει, πετσοκόβεται ἀπό τους
ἐθνοπατέρες της καί μάλιστα μέ συντριπτική πλειοψηφία. Ὅλες οἱ πτέρυγες καί τα
ἑξαπτέρυγα της Βουλῆς συναινοῦν με
τον ἕνα ἤ τον ἄλλο τρόπο σέ αὐτό το ἔγκλημα. Ἕνα ἀκόμα ἔγκλημα χωρίς τιμωρία…
συνεδρίαση που ἔμελλε νά ἐπιφέρει δραματικές ἀλλαγές στή γλώσσα μας. Ἡ γλώσσα
που βοήθησε τον μισό πλανήτη νά ἐπικοινωνήσει, πετσοκόβεται ἀπό τους
ἐθνοπατέρες της καί μάλιστα μέ συντριπτική πλειοψηφία. Ὅλες οἱ πτέρυγες καί τα
ἑξαπτέρυγα της Βουλῆς συναινοῦν με
τον ἕνα ἤ τον ἄλλο τρόπο σέ αὐτό το ἔγκλημα. Ἕνα ἀκόμα ἔγκλημα χωρίς τιμωρία…
Μέ προεδρικό διάταγμα λίγους μῆνες ἀργότερα
ἐπικυρώνεται ἡ κατάργηση του πολυτονικοῦ συστήματος καί καθιερώνεται το
μονοτονικό. Το πολυτονικό σύστημα, που ἀντλεῖ την ἀπαρχή του στά ἑλληνιστικά
χρόνια, χρησιμοποιήθηκε γιά νά ἐπαναφέρει τη μουσικότητα της γλώσσας. Ἡ ὀξεία,
ἡ περισπωμένη, ἡ βαρεία, ὅπως καί τα
πνεύματα στόχευαν στήν ὀρθή προφορά της λέξης καί την ἀρτιότερη κατανόησή της.
Γιά τους ὑπέρμαχους, ὅμως, της κατάργησης πρόκειται γιά μία σπουδαία γλωσσική
μεταρρύθμιση, ἀφοῦ θά ἁπλουστεύσει τη μάθηση καθιστώντας την πιό εὔκολη καί πιό
εὐχάριστη. Θεωροῦν πως ἡ ἐμμονή στούς τόνους καί τα πνεύματα στερούν την οὐσία
της γνώσης καί την περιορίζουν σέ στείρα γλωσσικά καλούπια.
ἐπικυρώνεται ἡ κατάργηση του πολυτονικοῦ συστήματος καί καθιερώνεται το
μονοτονικό. Το πολυτονικό σύστημα, που ἀντλεῖ την ἀπαρχή του στά ἑλληνιστικά
χρόνια, χρησιμοποιήθηκε γιά νά ἐπαναφέρει τη μουσικότητα της γλώσσας. Ἡ ὀξεία,
ἡ περισπωμένη, ἡ βαρεία, ὅπως καί τα
πνεύματα στόχευαν στήν ὀρθή προφορά της λέξης καί την ἀρτιότερη κατανόησή της.
Γιά τους ὑπέρμαχους, ὅμως, της κατάργησης πρόκειται γιά μία σπουδαία γλωσσική
μεταρρύθμιση, ἀφοῦ θά ἁπλουστεύσει τη μάθηση καθιστώντας την πιό εὔκολη καί πιό
εὐχάριστη. Θεωροῦν πως ἡ ἐμμονή στούς τόνους καί τα πνεύματα στερούν την οὐσία
της γνώσης καί την περιορίζουν σέ στείρα γλωσσικά καλούπια.
Μέσα σ’ ὅλα βλέπω καί τον ἑαυτό μου παιδί με την μπλέ ποδιά στό προαύλιο του
Δημοτικού σχολείου. Ἡ ἐξέλιξη αὐτή χαϊδεύει τα παιδικά μου αὐτιά. Δέν θά ἔχω
πιά νά θυμᾶμαι γλωσσικούς κανόνες οὔτε νά ἀναρωτιέμαι ἄν θά πρέπει νά βάζω ψιλή
ἤ δασεία. Τί τύχη! Ἦταν ἀδύνατο τότε νά διακρίνω τους σκοπούς αὐτῆς της
κατακρεούργησης. Βαδίζοντας όμως την πέμπτη δεκαετία της ζωῆς μου,
μπορώ νά ἀντιληφθῶ τον ὕπουλο σχεδιασμό καί τον ἀντεθνικό σκοπό της.
Δημοτικού σχολείου. Ἡ ἐξέλιξη αὐτή χαϊδεύει τα παιδικά μου αὐτιά. Δέν θά ἔχω
πιά νά θυμᾶμαι γλωσσικούς κανόνες οὔτε νά ἀναρωτιέμαι ἄν θά πρέπει νά βάζω ψιλή
ἤ δασεία. Τί τύχη! Ἦταν ἀδύνατο τότε νά διακρίνω τους σκοπούς αὐτῆς της
κατακρεούργησης. Βαδίζοντας όμως την πέμπτη δεκαετία της ζωῆς μου,
μπορώ νά ἀντιληφθῶ τον ὕπουλο σχεδιασμό καί τον ἀντεθνικό σκοπό της.
Ἡ ἁπλοποίηση της γλώσσας ὁδήγησε σε γλωσσικά ὀλισθήματα καί συντακτική
κακοποίηση. Εἰσήχθησαν νεωτερισμοί καί βαρβαρισμοί που ἀλλοίωσαν την ὀρθοφωνία
καί την καλαισθησία του Λόγου. Πάμπολλες ἑλληνικές λέξεις ἀντικαταστάθηκαν ἀπό
ξενόγλωσσες. Ξεχάστηκαν στά συρτάρια της μνήμης μας, ἤ ἀκόμα χειρότερα
παρέμειναν ἄγνωστες. Ἔμειναν νά κοσμούν ἀλλοδαπά λεξιλόγια, ἀφοῦ οἱ
κουτόφραγκοι ἀποδείχθηκαν τελικά πιό ἔξυπνοι ἀπ’ τους γραικύλους.
κακοποίηση. Εἰσήχθησαν νεωτερισμοί καί βαρβαρισμοί που ἀλλοίωσαν την ὀρθοφωνία
καί την καλαισθησία του Λόγου. Πάμπολλες ἑλληνικές λέξεις ἀντικαταστάθηκαν ἀπό
ξενόγλωσσες. Ξεχάστηκαν στά συρτάρια της μνήμης μας, ἤ ἀκόμα χειρότερα
παρέμειναν ἄγνωστες. Ἔμειναν νά κοσμούν ἀλλοδαπά λεξιλόγια, ἀφοῦ οἱ
κουτόφραγκοι ἀποδείχθηκαν τελικά πιό ἔξυπνοι ἀπ’ τους γραικύλους.
Οἱ γλωσσικοί πειραματισμοί δέν σταμάτησαν ἐδῶ.
Οἱ μακελάρηδες ὑπουργοί Παιδείας πετσόκοψαν κι ἄλλο τη Γλώσσα μας ἀφήνοντάς την
ἀποστεωμένη καί ἀποκομμένη ἀπ’ το παρελθόν της. Ὁ δημόσιος Λόγος χάνει την
αἴγλη του. Οἱ ἀδόκιμοι λεκτικοί ἰδιωματισμοί βεβηλώνουν ἀκόμα περισσότερο το
ἐπικοινωνιακό ἀριστούργημα που μας κληροδότησαν οἱ ἀρχαῖοι μας πρόγονοι.
Οἱ μακελάρηδες ὑπουργοί Παιδείας πετσόκοψαν κι ἄλλο τη Γλώσσα μας ἀφήνοντάς την
ἀποστεωμένη καί ἀποκομμένη ἀπ’ το παρελθόν της. Ὁ δημόσιος Λόγος χάνει την
αἴγλη του. Οἱ ἀδόκιμοι λεκτικοί ἰδιωματισμοί βεβηλώνουν ἀκόμα περισσότερο το
ἐπικοινωνιακό ἀριστούργημα που μας κληροδότησαν οἱ ἀρχαῖοι μας πρόγονοι.
Δέν ἀρκοῦν γι’ αὐτούς τούς γλωσσικούς χασάπηδες
οὔτε οἱ πανεπιστημιακές μελέτες, που ἀποδεικνύουν τον Μαθηματικό Λόγο της
Γλώσσας μας, γιά νά σταματήσουν το κατά συρροήν γλωσσικό ἔγκλημα. Ἡ Γλώσσα μας,
δυστυχῶς, γίνεται βορά στόν βωμό της ἀμάθειας, της ἁπλοποίησης καί της
ξενομανίας.
οὔτε οἱ πανεπιστημιακές μελέτες, που ἀποδεικνύουν τον Μαθηματικό Λόγο της
Γλώσσας μας, γιά νά σταματήσουν το κατά συρροήν γλωσσικό ἔγκλημα. Ἡ Γλώσσα μας,
δυστυχῶς, γίνεται βορά στόν βωμό της ἀμάθειας, της ἁπλοποίησης καί της
ξενομανίας.
Ὁι ἀνθελληνικές μεταρρυθμίσεις συνεχίζουν τον
γλωσσικό ἐνταφιασμό καθιερώνοντας ἕνα παρά φύσιν λεκτικό μόρφημα. Ἐμφανίζονται
τα ἐκτρωματικά greeklish που σπρώχνουν πιό βαθιά στήν ἄβυσσο την ἑλληνική
Γλώσσα. Τα μέσα κοινωνικῆς δικτύωσης ἀποκαλύπτουν τη γλωσσική μας γύμνια, ἀφοῦ
τα greeklish χρησιμοποιοῦνται εὐρέως ἀπό ὅλες τίς κοινωνικές τάξεις καί τίς
ἐκπαιδευτικές βαθμίδες.
γλωσσικό ἐνταφιασμό καθιερώνοντας ἕνα παρά φύσιν λεκτικό μόρφημα. Ἐμφανίζονται
τα ἐκτρωματικά greeklish που σπρώχνουν πιό βαθιά στήν ἄβυσσο την ἑλληνική
Γλώσσα. Τα μέσα κοινωνικῆς δικτύωσης ἀποκαλύπτουν τη γλωσσική μας γύμνια, ἀφοῦ
τα greeklish χρησιμοποιοῦνται εὐρέως ἀπό ὅλες τίς κοινωνικές τάξεις καί τίς
ἐκπαιδευτικές βαθμίδες.
Κάπως ἔτσι θρονιάστηκε ἡ ἀμάθεια στή χώρα που
ἀνέτειλε κάποτε το Φῶς της Γνώσης. Ἡ κατρακύλα έχει και συνέχεια, δυστυχῶς. Πρό
των πυλῶν βρίσκεται το ἀτονικό σύστημα καί ἡ καθιέρωση του (ι) ὡς μοναδικού,
ἀντικαθιστώντας ὅλα τα ὁμόηχά του (η, υ, υι, οἱ, εἰ). Τρίζουν τα κόκαλα ὅλων
αὐτῶν που τίμησαν με την πένα
καί την εὐφράδειά τους την ἑλληνική Γλώσσα.
ἀνέτειλε κάποτε το Φῶς της Γνώσης. Ἡ κατρακύλα έχει και συνέχεια, δυστυχῶς. Πρό
των πυλῶν βρίσκεται το ἀτονικό σύστημα καί ἡ καθιέρωση του (ι) ὡς μοναδικού,
ἀντικαθιστώντας ὅλα τα ὁμόηχά του (η, υ, υι, οἱ, εἰ). Τρίζουν τα κόκαλα ὅλων
αὐτῶν που τίμησαν με την πένα
καί την εὐφράδειά τους την ἑλληνική Γλώσσα.
«Ὅταν κάποτε φύγω ἀπό τοῦτο το φῶς, θά ἑλιχθῶ
πρός τα πάνω, ὅπως ἕνα ποταμάκι πού μουρμουρίζει. Κι ἄν τυχόν κάπου ἀνάμεσα
στούς γαλάζιους διαδρόμους συναντήσω ἀγγέλους, θά τους μιλήσω ἑλληνικά, ἐπειδή
δέν ξέρουνε γλῶσσες. Μιλᾶνε μεταξύ τους με
μουσική». Αὐτά ἔγραφε κάποτε ὁ Νικηφόρος Βρεττάκος.
πρός τα πάνω, ὅπως ἕνα ποταμάκι πού μουρμουρίζει. Κι ἄν τυχόν κάπου ἀνάμεσα
στούς γαλάζιους διαδρόμους συναντήσω ἀγγέλους, θά τους μιλήσω ἑλληνικά, ἐπειδή
δέν ξέρουνε γλῶσσες. Μιλᾶνε μεταξύ τους με
μουσική». Αὐτά ἔγραφε κάποτε ὁ Νικηφόρος Βρεττάκος.
Εἶναι ἀμέτρητος ὁ κατάλογος των ἀνθρώπων του
πνεύματος ἀνά τον κόσμο, που ὑποκλίθηκαν στήν ἑλληνική Γλώσσα. Οἱ γενίτσαροι
μεταρυθμιστές, ὅμως, μετέτρεψαν αὐτή τη μουσική πανδαισία σε ἠχητική παράκρουση. Μαζί τους ὅλοι
αὐτοί οἱ ἀδαεῖς των διαδικτυακών καί λοιπῶν ἐπικοινωνιακών μέσων που ἀκολουθούν
γλωσσικές μόδες καί γλωσσικά ἐκτρώματα.
πνεύματος ἀνά τον κόσμο, που ὑποκλίθηκαν στήν ἑλληνική Γλώσσα. Οἱ γενίτσαροι
μεταρυθμιστές, ὅμως, μετέτρεψαν αὐτή τη μουσική πανδαισία σε ἠχητική παράκρουση. Μαζί τους ὅλοι
αὐτοί οἱ ἀδαεῖς των διαδικτυακών καί λοιπῶν ἐπικοινωνιακών μέσων που ἀκολουθούν
γλωσσικές μόδες καί γλωσσικά ἐκτρώματα.
Το τραγικότερο εἶναι όταν σιωπᾶ ἡ Ἀκαδημαϊκή
κοινότητα. Ὅταν οἱ πνευματικοί ταγοί ἑνός τόπου παύουν νά ὑπηρετοῦν ἰδανικά καί
ἀξίες, τότε το Φῶς της Γνώσης ἀρχίζει νά δύει καί οἱ πολίτες του ζοῦν στά μαῦρα
σκοτάδια. Ἐκεῖ που βασιλεύουν τά σκουλήκια καί ὅσοι ἔχουν μάθει νά σέρνονται.
Ἐκεῖ που πατᾶνε ἐπί πτωμάτων καί καταπατοῦν συνειδήσεις. Ἐκεῖ που τόν Έλληνα
πᾶνε νά τόν κάνουν ellina.
κοινότητα. Ὅταν οἱ πνευματικοί ταγοί ἑνός τόπου παύουν νά ὑπηρετοῦν ἰδανικά καί
ἀξίες, τότε το Φῶς της Γνώσης ἀρχίζει νά δύει καί οἱ πολίτες του ζοῦν στά μαῦρα
σκοτάδια. Ἐκεῖ που βασιλεύουν τά σκουλήκια καί ὅσοι ἔχουν μάθει νά σέρνονται.
Ἐκεῖ που πατᾶνε ἐπί πτωμάτων καί καταπατοῦν συνειδήσεις. Ἐκεῖ που τόν Έλληνα
πᾶνε νά τόν κάνουν ellina.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΕΔΩ:
Please follow and like us:
678
124
20