Η άποψη της Καλλιόπης Γιακουμή για το παιδικό βιβλίο :“ΤΟ ΝΟΥ ΣΑΣ ΚΑΡΧΑΡΙΕΣ,ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ”
σε εικονογράφηση Λιάνας Δανεζάκη
από τις εκδόσεις ΠΑΛΜΟΣ
Όταν άρχισα να διαβάζω στα παιδιά μου αυτό το υπέροχο παιδικό βιβλίο, από την πρώτη κιόλας σελίδα, μου έκανε εντύπωση η προσήλωση τους. Κάθονταν δίπλα μου ακούνητα, αμίλητα , με τα ματάκια τους να ανεβοκατεβαίνουν στις σελίδες του βιβλίου, προσπαθώντας να αποτυπώσουν τα πάντα. Όταν με τον γιο μου τον Αντώνη , ανακαλύψαμε τον χελώνο-δάσκαλο Αντώνη, ήρθαν τα πρώτα χαχανητά! Πολύ χάρηκε που είχε το ίδιο όνομα με τον κεντρικό ήρωα του παραμυθιού. Κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης, μου έδειχνε τον δάσκαλο και μου έλεγε “εγώ είμαι μαμά”. Μετά τα χαχανητά όμως ήρθαν τα γέλια, με τα υπέροχα μπερδεμένα ονόματα από τα χελωνάκια, που ακόμα και εγώ η ίδια, μπήκα στην διαδικασία να ξεμπερδέψω και να εξηγήσω στα μικρά . Από τότε, έχουμε πια κι εμείς οι 4 τα δικά μας μπερδεμένα ονόματα. Και για το μόνο που είμαι σίγουρη, είναι πως διαβάζοντας το, θα αποκτήσετε και εσείς τα δικά σας !! Πραγματικά, μια έξυπνη και πρωτότυπη ιδέα, που σου δίνει την ευκαιρία για ένα ατέλειωτο δημιουργικό και διασκεδαστικό παιχνίδι με τα παιδιά σου. Άλλη μια τέτοια ιδέα είναι και τα παιχνίδια δραστηριοτήτων που βρίσκεις στο τέλος της ιστορίας. Μια πολλή όμορφη σκέψη για να χαλαρώσουν τα παιδιά και όλοι μαζί να περάσουμε ακόμα πιο ευχάριστα. Οι έξυπνες αυτές προσθήκες, μικρές αλλά σημαντικές, δυναμώνουν την αγάπη του παιδιού για το βιβλίο.
«Το νου σας, καρχαρίες, ερχόμαστε!» Μια εξαιρετικά προσεγμένη έκδοση! Υπέροχη εικονογράφηση με απαλά χρώματα, μεγάλες ευδιάκριτες εικόνες σε χαρτί άψογης ποιότητας, σκληρό εξώφυλλο κι ένα λεξιλόγιο που χωρίς να μπερδεύει, βοηθάει τα παιδιά να κατανοήσουν την ιστορία. Μια ιστορία ευφάνταστη, με τα μικρά μας χελωνάκια να γεννιούνται και ν’ αναλαμβάνει την επιμέλεια, φροντίδα και εκπαίδευση τους, ο δάσκαλος Αντώνης. Νομίζω πρέπει να σταθούμε λίγο εδώ και να αναρωτηθούμε γιατί ο δάσκαλος και όχι κάποιος γονιός ή άλλος συγγενής. Εγώ λοιπόν προσωπικά, το θεωρώ έξυπνη ιδέα. Πολλά παιδιά φοβούνται την πρώτη μέρα στο σχολείο αλλά και τον ίδιο το δάσκαλο/α . Η ιστορία του βιβλίου όμως, τους δείχνει ότι ο δάσκαλος είναι εκεί, μόνο για το δικό τους καλό. Είναι εκεί, για να τους μεταφέρει γνώση, να τα φροντίσει και να τα βοηθήσει. Νομίζω, ότι μετά την ανάγνωση του παραμυθιού, όλα θα περιμένουν να συναντήσουν τον δάσκαλο Αντώνη να τους περιμένει στις τάξεις τους. Σημαντικό όμως είναι και εμείς να το πιάσουμε σαν νόημα και να τους το μεταφέρουμε σωστά, μαζί με όλα τα άλλα υπέροχα μηνύματα που κρύβονται μέσα στο βιβλίο. Όπως αυτό της συντροφικότητας, της αλληλεγγύης, της δύναμης που σου δίνει η συνεργασία και η συμμετοχή σε ομάδα, το όλοι μαζί μπορούμε να τα βάλουμε με όλους και με όλα και να τα ξεπεράσουμε όλα. Από τα πιο απλά, ένα αβγό από χελωνάκι που δεν σπάει, μέχρι και τους καρχαρίες που τα περιμένουν στις ανοιχτές θάλασσες που ετοιμάζονται να πέσουν… Κάπου επίσης που πρέπει να σταθούμε είναι στο σημείο της καθαριότητας και του σεβασμού στο περιβάλλον. Με εύστοχες προτάσεις και παραδείγματα ο συγγραφέας βοηθάει να τονίσουμε και να περάσουμε το μήνυμα στα παιδιά μας << Σεβόμαστε το περιβάλλον και δεν πετάμε τα σκουπίδια μας παντού>>. Αλήθεια το ευχαριστηθήκαμε αυτό το παραμύθι κι αλήθεια επίσης είναι, ότι θα το διαβάσουμε πολλές φορές ακόμα, γιατί έχω την εντύπωση, ότι με μια φορά μείναμε στα προφανή και εύκολα και σίγουρα έχει άλλα τόσα υπέροχα μηνύματα που κρύβονται πίσω από τις λέξεις του…
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Ο ήλιος ανατέλλει, τα τσόφλια των αβγών σπάνε και έξι χαριτωμένες χελωνοφατσούλες κάνουν την εμφάνισή τους στην αμμο. Ο χελώνος δάσκαλος Αντώνης αναλαμβάνει να οδηγήσει τους λιλιπούτειους μαθητές του στο παρθενικό τους ταξίδι στον κόσμο.
Οι χρήσιμες συμβουλές και οι χρυσοί κανόνες δεν αρκούν για να ξεπεράσουν τους κινδύνους και τα εμπόδια που παρουσιάζονται στο δρόμο τους. Βλέπετε, το κάθε χελωνάκι έχει το χαρακτήρα του και αντιμετωπίζει αυτή τη μεγάλη περιπέτεια άλλοτε με υπακοή και προσήλωση κι άλλοτε με αυθορμητισμό και αφέλεια. Η συμπεριφορά τους κάποιες φορές εξαντλεί την υπομονή του δασκάλου. Όμως αγαπά με πάθος το λειτούργημα που επέλεξε και δεν το βάζει κάτω. Έτσι, πορεύονται όλοι μαζί, με γέλια, κλάματα, επιβραβεύσεις, επιπλήξεις, ενθουσιασμό ή απροθυμία, για να φτάσουν τελικά πιο ώριμοι μπροστά στην άγνωστη, απέραντη θάλασσα. Όταν ο Αντώνης γίνεται η ασπίδα τους απέναντι στο μεγάλο κίνδυνο που παρουσιάζεται, τα χελωνάκια παύουν να κάνουν του κεφαλιού τους και ενώνονται σαν μια γροθιά για να τον υπερασπιστούν. Η ομαδικότητα, η γενναιότητα και η αλληλεγγύη που θα επιδείξουν τα μικρά, εμπνευσμένα από το παράδειγμα αυτοθυσίας του δασκάλου τους, θα είναι άραγε αρκετά για να τον σώσουν, ώστε να κολυμπήσουν με τη συνετή καθοδήγησή του στα βαθιά νερά της ζωής;
Τα παιδιά μορφώνονται από το τι είναι ο ενήλικας και όχι απ’ τα λόγια του.
Καρλ Γιουνγκ
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ 
678
124
20