Στοιχειωμένοι φάροι και οι τρομακτικές ιστορίες τους

Οι κάτοχοι αυτών των θαυμάσιων οροσήμων της θάλασσας, αρνούνται να φύγουν…

ΤΙ ΕΙΝΑΙ αυτό όμως που φαίνονται να καθιστά τους φάρους, ιδανικές κατοικίες για φαντάσματα; Ίσως είναι η απομόνωση ή η μεγάλη ηλικία πολλών από αυτών των κτισμάτων,  ίσως ακόμα και η απόκοσμη ατμόσφαιρα που δημιουργούν.  Οι ίδιοι οι κάτοικοι των φάρων – οι φαροφύλακες-  είναι αυτοί που στοιχειώνουν αυτά τα επιβλητικά κτίρια.΄Άνθρωποι που ζούσαν μέσα στη μοναξιά για μεγάλες χρονικές περιόδους, συχνά αποκομμένοι από άλλους ανθρώπους για εβδομάδες, ακόμη και μήνες κάθε φορά. Ίσως αυτή η μοναξιά να άφηνε ένα σκιερό αποτύπωμα της ζωή τους, πάνω στην πέτρα και το κονίαμα αυτών των φάρων.

Αυτές οι ιστορίες μας κέντρισαν το ενδιαφέρον οπότε το ψάξαμε περισσότερο.

Εδώ είναι ένας μίνι κατάλογος στοιχειωμένων φάρων γύρω από τη Βόρεια Αμερική και οι ιστορίες των φαντασμάτων τους. Φυσικά αυτή είναι μόνο η αρχή.Αυτή η έρευνα μας εξιτάρισε, οπότε θα την συνεχίσουμε με φάρους από όλο τον κόσμο και φυσικά και της χώρας μας.

.

Νησί του φούρνου

Τοποθεσία: νησί αρτοποιών, ή νησί του φούρνου: λιμάνι Salem, Μασαχουσέτη
Έτος κτήσης: 1907

Η ιστορία: Κανένας δεν είναι σίγουρος ποιος ή τι μπορεί να στοιχειώνει αυτόν τον φάρο. Το ανατριχιαστικό όμως αυτής της ιστορίας, είναι πως η καμπάνα ομίχλης ενεργοποιείται και απενεργοποιείται από μόνη της. Έχει αναφερθεί ότι σταματά να χτυπά όταν ένας φαροφύλακας προσεγγίζει το κτίριο και μετά χτυπά συνέχεια  όταν αυτός απομακρύνεται.

Μία φορά το 1898, αρκετοί από τους πρώην φαροφύλακες, είχαν μια επανένωση στο νησί. Όταν το πλοίο ήρθε για να πάρει τους άνδρες στο τέλος της ημέρας, η καμπάνα ομίχλης άρχισε να χτυπά δυνατά από μόνη της. Τραγικά, το πλοίο αντιμετώπισε μια έντονη καταιγίδα καθώς έφτασε στην ηπειρωτική χώρα και όλοι εκτός από έναν από τους φαροφύλακες σκοτώθηκαν. Ήταν μια προειδοποίηση της καμπάνα, μια τιμωρία που πάλι εγκατέλειπαν το πόστο τους η…απλά μια σύμπτωση;

.

Φάρος Barnegat

Τοποθεσία: Barnegat, New Jersey
Έτος κτήσης: 1856-1859

Το σκάνδαλο: Υπάρχουν, λένε, δύο φαντάσματα που στοιχειώνουν τον φάρο του Barnegat, το φάντασμα ενός άνδρα και της συζύγου του. “Είχαν βρεθεί σε ένα πλοίο λίγο έξω από την ακτή όταν χτύπησε μια καταιγίδα” λέει ένας μάρτυρας. “Το πλοίο εκκενώθηκε, αλλά ο άντρας επέλεξε να μείνει. Δεν είμαι σίγουρος αν ήταν ιδιοκτήτης του πλοίου ή είχε επενδύσει χρήματα σε αυτό ή θεώρησε ότι θα έσωζε κάτι πολύτιμο από το ναυάγιο του πλοίου, αλλά έμεινε για να σώσει ότι μπορούσε. Η γυναίκα του επέλεξε να παραμείνει μαζί του, παρόλο που έστειλαν την μικρή τους κόρη στην ασφάλεια της πιο κοντινής ξηράς, με έναν από τους συμπατριώτες τους. Το πλοίο επιβίωνε τελικά από τη θύελλα, αλλά ο σύζυγος πέθανε από το κρύο.

“Τα φαντάσματα εμφανίζονται συχνά τις κρύες μέρες τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο. Αυτές τις μέρες, όταν οι γονείς παίρνουν το μωρό τους για μια βόλτα με το καροτσάκι ή με τα πόδια, τα φαντάσματα τους πλησιάζουν, τους συγχαίρουν για το όμορφο μωρό τους και στη συνέχεια, συνειδητοποιώντας ότι το μωρό δεν είναι η κόρη τους, εξαφανίζονται βγάζοντας σπαρακτικές φωνές.”

.

Big Bay Point Lighthouse

Τοποθεσία: στη λίμνη Superior, Μίσιγκαν
Έτος κτήσης: 1896

Η καταδίωξη: Αυτός ο φημισμένος φάρος από τούβλα μπορεί να στοιχειοθετηθεί από το φάντασμα του φαροφύλακα/ιδιοκτήτη του. Ο William Prior,  ήταν ο πρώτος κάτοχος του φάρου. Σύμφωνα με την ιστορία του φάρου Big Bay Point από τον Jeff και την Linda Gamble, «ο Prior ήταν κατακεραυνωμένος μετά το θάνατο του γιου του και στις 28 Ιουνίου εξαφανίστηκε στο δάσος με το όπλο και με μια ποσότητά στρυχνίνης που κατάφερε να βρει. Είχε αποφασίσει να θέσει τέλος στην ζωή του με τον ένα τρόπο ή με τον άλλον. Η μακρά αναζήτησή που έγινε γ ν τον βρουν δεν είχε αίσιο τέλος. Μετά από αυτό η κ. Prior και η οικογένειά της έφυγαν από τον Big Bay στις 22 Οκτωβρίου 1901 για να ζήσουν στο Marquette. Ένα χρόνο αργότερα, έγινε η ακόλουθη καταχώρηση στο αρχείο καταγραφής σταθμών:

Ο κ. Fred Babcock ήρθε στο σταθμό στις 12:30 μ.μ. Ενώ κυνηγούσε στο δάσος, μισό μίλι νότια του φάρου, εκείνο το μεσημέρι βρήκε έναν σκελετό ενός άνδρα κρεμασμένου σε ένα δέντρο. Πήγαμε στον τόπο μαζί του και διαπιστώσαμε ότι τα ρούχα και τα πάντα γύρω του,  συνηγορούν πως είναι του πρώην φύλακα αυτού του σταθμού, ο οποίος αγνοείται για δεκαεπτά μήνες.

Λέγεται ότι το φάντασμα του κοκκινομάλλη κ. Prior εμφανίζεται περιστασιακά στο ακίνητο και μπορεί να είναι υπεύθυνο για τα ανεξήγητα χτυπήματα των θυρών και των παραθύρων του φάρου. Σήμερα, ο Big Bay Point Lighthouse λειτουργεί ως κατάλυμα.

.

Ο φάρος του Πτηνού

Τοποθεσία: λιμάνι Sippican, Μασαχουσέτη
Έτος κτήσης: 1890

Ο ιππέας “Billy” Moore ήταν ο πρώτος κάτοικος του φάρου όταν κτίστηκε το 1890. Κάποιοι λένε ότι ήταν ένας καταδικασθείς πειρατής που εκτελούσε την ποινή του στο φάρο, ενώ άλλοι ισχυρίζονται ότι τιμωρήθηκε σε απομόνωση, επειδή έκλεψε χρήματα από τον στρατό των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του πολέμου του 1812. Ότι και αν έλεγαν όμως εκείνος ήταν ήρεμος και ψύχραιμος. Ζούσε εκεί με τη σύζυγό του, τη Σάρα, μια μικρή, αδύναμη γυναίκα, την οποία όπως υποψιάζονταν πολλοί φίλοι,  ξυλοκοπούσε και κακοποιούσε συχνά. Μια μέρα το 1832, ο Μπίλι σήκωσε τη σημαία κινδύνου στο νησί,  έτσι ανάγκασε  τους ηγέτες της ηπειρωτικής χώρας να πάνε εκεί για να δουν το πρόβλημα. Όταν έφτασαν βρήκαν τη Σάρα νεκρή στο σπίτι. Ο Μπίλι ισχυρίστηκε ότι πέθανε από φυματίωση, αλλά άλλοι υποψιάστηκαν πως είχε δολοφονηθεί με κάποιο τρόπο από τον Μπίλι.

Μετά από αυτό ο Μπίλι εξαφανίστηκε από το νησί. Ο αντικαταστάτης του ισχυρίστηκε ότι είδε το φάντασμα μιας γυναίκας να στέκεται μπροστά στην πόρτα του φάρου και να την χτυπά. Όταν άνοιξε την πόρτα, η γυναίκα εξαφανίστηκε. Αυτό το φάντασμα, που μπορεί να είναι η Sarah Moore. Τελευταία φορά  είδαν το φάντασμα της το 1982,  δύο ντόπιοι ψαράδες, οι οποίοι είπαν ότι το πνεύμα της γυναίκας τους φάνηκε αρκετά απογοητευμένο και στεναχωρημένο.

.

Ο Φάρος της Βοστώνης

Τοποθεσία: Βοστώνη, Μασαχουσέτη
Έτος κτήσης: 1783

Η ιστορία: Το φάντασμα ενός παλιού ναύτη έχει εντοπιστεί αρκετές φορές από τους κατοίκους σε αυτόν τον φάρο, επίσης γνωστό ως Φάρος της Βοστώνης. Η ατμόσφαιρα καλύπτετε με  ανεξήγητο κρύο όταν το φάντασμα είναι ορατό. Έχει ακουστεί πως κάτι αόρατο ανεβοκατεβαίνει από τις σκάλες του πύργου και αστράφτουν τα μάτια του μόνο στο σκοτάδι, σαν τα μάτια μιας γάτας.  Ενώ μια κουνιστή καρέκλα κινείται μόνη της μανιασμένα μπρος πίσω.

Το πιο αξιοσημείωτο είναι η φαινομενική αντιπάθεια του φαντάσματος για την μουσική rock-and-roll. Όταν επισκέπτες ή το προσωπικό της Ακτοφυλακής συντονίζουν το ραδιόφωνο τους σε ένα ροκ σταθμό, ο δέκτης ξαφνικά τρελαίνεται και αλλάζουν οι συχνότητες μόνες τους, μέχρι να καταλήξουν σε σταθμό που παίζει κλασική μουσική.

.

Ο Φάρος Gibralter Point

Τοποθεσία: Τορόντο, Καναδάς
Έτος κτήσης: 1808

Η ιστορία: Αυτός ο φάρος ονομαζόταν έτσι επειδή ο κυβερνήτης κατά τη στιγμή της κατασκευής του θεώρησε ότι πρέπει να είναι οχυρωμένος τόσο καλά, όσο ο Βράχος του Γιβραλτάρ. Το φάντασμα θα μπορούσε να είναι αυτό του JP Radan Muller, του πρώτου φύλακα του φάρου, που συμπλήρωνε το εισόδημά του ως λαθρέμπορος του αμερικανικού ουίσκι. Το 1815, στρατιώτες από το Φορτ Υόρκη πήγαν στο νησί αναζητώντας μερικά από τα whisky του Muller. Εκείνος υποσχέθηκε ότι θα τους δώσει όταν ζήτησαν, αλλά τελικά ο Muller αρνήθηκε και έτσι τσακώθηκαν άγρια μεταξύ τους. Από εκείνη την μέρα τον Muller δεν τον είδε ποτέ ξανά και υποτίθεται ότι δολοφονήθηκε από τους στρατιώτες. Τα απομεινάρια ενός σώματος ανακαλύφθηκαν το 1904 και θάφτηκαν δίπλα στο φάρο.

Σύμφωνα με ένα σύντομο ντοκιμαντέρ του φάρου του 1958, οι εργαζόμενοι και οι επισκέπτες έχουν δει πολλές μορφές ανεξήγητων φαινομένων εκεί, συμπεριλαμβανομένων των φώτων στα παράθυρα ενώ δεν θα υπάρχει κανένας μέσα στο φάρο που είναι βυθισμένος στο σκοτάδι, της σκιώδης μορφής ενός ανθρώπου που περπατάει στο φως του φεγγαριού, την σκάλα που τρίζει σαν κάποιος να προσπαθεί να την ανέβει. Σήμερα, ο φάρος δεν χρησιμοποιείται.

.

Φάρος Heceta Head

Τοποθεσία: Φλωρεντία, Όρεγκον
Έτος κτήσης: 1894

Η ιστορία: Τον φάρο αυτόν φαίνεται να  στοιχειώνει το φάντασμα της «Γκρίζας Κυρίας», η οποία είναι ίσως η μητέρα ενός άγνωστου μωρού, του οποίου ο τάφος έχει βρεθεί στο έδαφος. Επίσης γνωστό ως “Rue”, το φάντασμα είναι γνωστό γιατί προκαλεί κίνηση σε διάφορα αντικείμενα, ανοιγοκλείνει πόρτες ντουλαπιών και δημιουργεί πολλά περίεργα περιστατικά. Ένας εργάτης ισχυρίστηκε ότι είχε έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με τη Rue στη σοφίτα και έφυγε τρομοκρατημένος και ουρλιάζοντας για βοήθεια. Μια μέρα αργότερα, ενώ εργαζόταν στο εξωτερικό του κτιρίου, έσπασε κατά λάθος ένα από τα παράθυρα της σοφίτας, αλλά αρνήθηκε να ανεβεί εκεί για να το επισκευάσει. Αντ ‘αυτού ανέβηκε σε μια σκάλα και το επισκεύασε από το έξω, αφήνοντας όμως το σπασμένο γυαλί διάσπαρτο σε όλη τη σοφίτα από την εσωτερική μεριά. Εκείνη τη νύχτα, οι εργαζόμενοι άκουγαν για ώρες τους θορύβους από ξύσιμο παπουτσιών που πατούσαν πάνω στα σπασμένα τζάμια στη σοφίτα. Όταν ανέβηκαν να δουν τι είχε γίνει το πρωί, όλο το σπασμένο γυαλί είχε σκουπιστεί σε ένα τακτοποιημένο σωρό.

Ακόμα και σήμερα, κάποιοι αναφέρουν ότι έχουν δει μια ηλικιωμένη γυναίκα που κοιτάζει κάτω από μια σοφίτα. Το κτίριο είναι κατάλυμα σήμερα.

.

Νέο Λονδίνο Ledge Φάρος

Τοποθεσία: Νέο λιμάνι του Λονδίνου, Κοννέκτικατ
Έτος κτήσης: 1909

Η ιστορία: Το φάντασμα αυτού του φάρου ονομάζεται Ernie. Το 1936, όταν ο Έρνι έμαθε ότι η σύζυγός του τον είχε εγκαταλείψει και το έσκασε με τον πλοίαρχο του πλοίου Block Island Ferry, έπεσε από τη στέγη του φάρου στη θάλασσα. Από τότε το πνεύμα του έχει στοιχειώσει τον φάρο. Λέγεται ότι γεμάτο θυμό ανοίγει και κλείνει τις πόρτες, ρίχνει νερά στα πατώματα, απενεργοποιεί τις τηλεοράσεις, κλείνει το φως ομίχλης στο φάρο και αφήνει τα σκάφη να παρασυρθούν στα βράχια.

.

 

Παλιός Φάρος Boca Grande

 

Τοποθεσία: Νήσος Gasparilla, Κόλπος του Μεξικού, Φλώριδα
Έτος κτήσης: 1890

Η ιστορία: Αυτός ο φάρος μπορεί να έχει δύο φαντάσματα. Η πρώτη είναι η νεαρή κόρη ενός από τους κατόχους του φάρου, ο οποίος πέθανε στο κτίριο, ίσως από διφθερίτιδας ή μαύρου βήχα. Αυτόπτες μάρτυρες λένε ότι, μπορούσαν να την ακούσουν να παίζει σε ένα από τα δωμάτια του ορόφου του φάρου. Το δεύτερο φάντασμα φημολογείται ότι είναι το ακέφαλο φάντασμα μιας Ισπανίδες πριγκίπισσας, της Josefa. Σύμφωνα με το μύθο, όταν η Josefa απέρριψε την αγάπη του Ισπανικού πειρατή Gasparilla,  εκείνος έκοψε το κεφάλι της με το σπαθί του. Το ανήσυχο πνεύμα της φέρεται να περιπλανιέται στην παραλία … ψάχνοντας για το κεφάλι της.

.

Φάρος Πλύμουθ 

 

Τοποθεσία: Gurnet Point, Πλύμουθ, Μασαχουσέτη
Έτος κτήσης: 1769, αντικαταστάθηκε το 1803, ξαναχτίστηκε το 1843 και το 1924

Η ιστορία: Χτίστηκε σε ιδιοκτησία του John και Hannah Thomas, που έγιναν και οι ιδιοκτήτες του, πιθανόν το 1769. Ο John σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια του Επαναστατικού Πολέμου, αφήνοντας τη Χάνα ως τον μοναδικό ιδιοκτήτη του φάρου, που κάποιοι λένε πως ήταν και ο πρώτος της Αμερικής. Το αρχικό κτίριο που αναστυλώθηκε το 1924 εξακολουθεί να στέκεται μέχρι και σήμερα, αλλά η λειτουργία του είναι πια αυτοματοποιημένη και δεν χρειάζεται πλέον να διαμένει κάποιος εκεί.

Ωστόσο, κάποιοι πιστεύουν ότι η Hannah Thomas είναι ακόμα εκεί. Ο Bob και η Sandra Shanklins, επαγγελματίες φωτογράφοι φάρων, αποφάσισαν να περάσουν τη νύχτα στο σπίτι δίπλα στον πύργο του φάρου. Ο Μπομπ ξύπνησε στη μέση της νύχτας, από το κρύο που ένιωσε προσπαθώντας να σκεπαστεί και είδε το σώμα μιας γυναίκας, να αιωρείται πάνω από κεφάλι της συζύγου του και τους κοιτάζει. Περιέγραψε το φάντασμα να φορούσε παλιομοδίτικα ρούχα που το πάνω μέρος τους έκλεινε στο λαιμό της και είχε μακρά σκούρα μαλλιά που έπεφταν στους ώμους της.

Ήταν η Hannah Thomas, πιθανόν νόμιζε ότι ο σύζυγός της επέστρεψε τελικά από τον πόλεμο. Μαρτυρίες λένε πως αυτός είναι και ο λόγος που εμφανίζεται μόνο σε άντρες που επισκέπτονται τον φάρο.  

Φάρος κόλπου Chesapeake

 

Τοποθεσία: Κόλπος Chesapeake, Μέριλαντ
Έτος κτήσης: 1830 ή 1883

Η ιστορία: Point Lookout έχει ονομαστεί “ο πιο στοιχειωμένος φάρος της Αμερικής”, κυρίως λόγω ενός ατυχήματος που είχε συμβεί εκεί στο παρελθόν. Στα χρόνια του Εμφυλίου Πολέμου δημιουργήθηκε δίπλα στον φάρο ένα στρατόπεδο φυλάκισης από τον Στρατό της Ένωσης. Ήταν ένα υπερκατοικημένο μέρος και έτσι έγινε ένα έδαφος αναπαραγωγής για ασθένειες. Ένας τόπος απελπισίας και θανάτου. Έχουν αναφερθεί πολλά περιστατικά από τη δεκαετία του 1860: περίεργοι θόρυβοι και απόκοσμες, ασυνάρτητες φωνές, μερικές από τις οποίες καταγράφηκαν ακόμη και ηχητικά. Το φάντασμα της πρώτου κατοίκου του φάρου, Ann Davis, φαίνεται πως στοιχειώνει τον φάρο και πολλοί παραδέχονται πως την είδαν να στέκεται στην κορυφή της σκάλας και άλλοι στο υπόγειο.

Μερικοί επισκέπτες έχουν αναφέρει ότι ήρθαν με επαφή  με μια γυναίκα με ρούχα που εμφανίζεται  μέχρι σήμερα από το 1800, και εναγωνίως ζητά βοήθεια από όποιον την συναντά, για να βρει τον τάφο ενός αγαπημένου του Graves.  Επίσης ένας στρατιώτης της Ένωσης έχει δει ακολουθήσει μυστηριώδες βήματα που οδηγούσαν στο φάρο και ένας άλλος έχει πει πως το φάντασμα τρόμαξε μερικούς επισκέπτες όταν εμφανίστηκε στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου τους καθώς περνούσαν από ένα κοιμητήριο του Συνομοσπονδίας που είναι δίπλα σχεδόν στον φάρο

.

Presque Isle Lighthouse

 

Τοποθεσία: Στη λίμνη Huron, Presque Isle, Μίτσιγκαν
Έτος κτήσης: 1840

Η ιστορία: Τον φάρο αυτό στοιχειώνει το φάντασμα του George Paris, ενός πρώην φαροφύλακα. Ο φάρος αν και εγκαταλειμμένος τώρα,  ένα κεχριμπαρένιο φως  συνεχίζει να εμφανίζεται περιστασιακά ακόμη και μέχρι σήμερα και να αναβοσβήνει από τον φάρο. Οι George και Lorraine Parris μετακόμισαν στο μικρό σπίτι δίπλα στον φάρο το 1977. Δουλειά τους ήταν να επιβλέπουν  τους χώρους και διοργανώνουν περιηγήσεις για τους παραθεριστές. Ο φάρος εγκαταλείφθηκε στην πραγματικότητα το 1870, αλλά το 1979  το ζευγάρι αποχώρησε και το Λιμενικό Σώμα έκοψε το ηλεκτρικό.

Ωστόσο, μετά το θάνατο του George το 1991, άρχισε να εμφανίζεται το φως μυστηρίου.

“Μόλις το έμαθα κατάλαβα αμέσως ότι ήταν ο George. Αμέσως θέλησα να μετακομίσω εκεί. Να ΄μαι κοντά του. Να περάσουμε μαζί όσο χρόνο μου έδωσε ο θεός“, είπε η χήρα του, ο οποίος από ότι φαίνεται συνέχισε τα καθήκοντα του φροντιστή μόνος του. «Συνήθιζε να μαγειρεύει το πρωινό για μένα το πρωί, το μπέικον και τα αυγά .. Ακόμα και τώρα ξυπνάω από τη μυρωδιά του πρωινού, αλλά φυσικά κανείς δεν ήταν στην κουζίνα μου να μαγειρεύει, εγώ ξέρω απλά ότι ήταν αυτός».

Σύμφωνα με μια ιστορία, ένα μικρό κορίτσι που επισκέφτηκε τον φάρο με την οικογένειά της. Η μικρή είχε ανέβει στην κορυφή του φάρου και επέστρεψε το κλαίγοντας. Όταν ρωτήθηκε γιατί ήταν έτσι και ποιος την πείραξε,  εκείνη είπε ότι την τρόμαξε ο παππούς που είδε πάνω. Της είπε “Είμαι ο φαροφύλακας και ενοχλείται την ησυχία μας, θέλω να φύγετε, πες το σε όλους”

Αργότερα αναγνώρισε τον άνθρωπο ως τον George Paris από ένα πορτρέτο του στο σπίτι.

.

Φάρος του νησιού Sequin

 

Τοποθεσία: Τζορτζτάουν, Μέιν
Έτος κτήσης: 1797 και ξαναχτίστηκε το 1820 και το 1857

Η ιστορία: Φημολογείται ότι το φάντασμα μιας νύφης, στοιχειώνει αυτόν τον φάρο, μιας νύφης που φαίνεται που την δολοφόνησε εκεί ο άντρας της και φύλακας του φάρου. Σύμφωνα με το μύθο, για να την βοηθήσει να καταπολεμήσει τη μοναξιά και την κατάθλιψη του απομονωμένου νησιού, ο προηγούμενος φύλακας του φάρου είχε ένα πιάνο και το έστειλε εκεί για εκείνη. Δυστυχώς, είχε μόνο μια παρτιτούρα τραγουδιού γραμμένη σε μια σελίδα και μόνο αυτό έμαθε και έπαιζε η νεαρή γυναίκα ξανά και ξανά. Αυτό φαίνεται ότι οδήγησε τον καπετάνιο σύζυγο της και φύλακα του φάρου στην τρέλα και αφού κατέστρεψε το πιάνο  με ένα τσεκούρι, στη συνέχεια σκότωσε και την γυναίκα του με αυτό  Κάποιοι λένε ότι η μουσική του πιάνου εξακολουθεί να ακούγεται ακόμα και από σκάφη που πλέον κοντά στον φάρο. 

.

Φάρος Seul Choix Point

 

Τοποθεσία: Στη λίμνη Μίσιγκαν, περίπου 14 μίλια ανατολικά του Manistique, Michigan
Έτος κτήσης: Το φως τέθηκε σε λειτουργία το 1892, αλλά ο πύργος έπρεπε να ξαναχτιστεί και ο σταθμός δεν ολοκληρώθηκε εξ ολοκλήρου μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1895

Η ιστορία: Οι επισκέπτες και οι εργαζόμενοι στο συγκρότημα του φάρο έχουν αναφέρει παράξενα γεγονότα, συμπεριλαμβανομένων των μετακινούμενων ασημικών και άλλων αντικειμένων, τα βήματα, την έντονη μυρωδιά των πούρων και τον ήχο κάποιου που ανεβαίνει τα σκαλοπάτια του φάρου.

Κανείς όμως δεν ξέρει σε ποιον ανήκει αυτή η απόκοσμη παρουσία του φάρου.

.

Sherwood Point Φάρος

 

Τοποθεσία: Sturgeon Bay, Ουισκόνσιν
Έτος κτήσης: 1883

Η ιστορία: Ο φάρος Sherwood ήταν ο τελευταίος φάρος στις Μεγάλες Λίμνες που απέκτησε αυτοματοποιημένο σύστημα λειτουργιών,  λειτουργούσε με προσωπικό έως το 1983. Σήμερα χρησιμοποιείται ως ιδιωτική κατοικία για το προσωπικό της ακτοφυλακής, αλλά είναι ανοικτός για εκδρομές στο κοινό κατά τη διάρκεια της τρίτης εβδομάδας του Μαΐου.

Υπάρχει μια καταγραμμένη μαρτυρία για φάντασμα: “Σταματήσαμε στο Sherwood Point να μιλήσαμε με την Αμερικανική Ακτοφυλακή, αφού η Ακτοφυλακή διαχειρίζεται την περιοχή”, αναφέρει ο Joe Severa. “Είπαν ότι είχαν ακούσει θορύβους το βράδυ όταν έμεναν εκεί, μας έδειξαν επίσης ένα ημερολόγιο των ανθρώπων που έμειναν εκεί και τα σχόλιά τους για ασυνήθιστα φαινόμενα, δήθεν μια γυναίκα στοιχειώνει τον φάρο”.

Θα μπορούσε να είναι το φάντασμα της Minnie Cochems. Αυτή και ο σύζυγός της William λειτουργούσαν τον φάρο κατά τα τέλη του 19ου ως και τις αρχές του 20ου αιώνα. Το πρωί της 17ης Αυγούστου 1928, καθώς η Μίνι σηκώθηκε από το κρεβάτι, κατέρρευσε και πέθανε.

Μια πλάκα στη μνήμη της παραμένει στον φάρο μέχρι σήμερα.

.

Φάρος Αγίου Αυγουστίνου

 

Τοποθεσία: St. Augustine, Florida
Έτος κτήσης: 1824 ή 1874

Η ιστορια: Αρκετά φαντάσματα λέγεται ότι στοιχειώνουν αυτόν τον φάρο. Η φωνή της δωδεκάχρονης κόρης του οικοδόμου του φάρου, η οποία πνίγηκε κοντά στο κτίριο, μπορεί μερικές φορές να ακουστεί φωνάζοντας βοήθεια . Μπορούν να ακουστούν βήματα από κάποια αόρατη παρουσία που περπατά στο χαλίκι έξω από το φάρο. Μια μεγάλη, σκοτεινή αρσενική φιγούρα έχει θεαθεί στο υπόγειο, πιθανώς το πνεύμα ενός πρώην επιστάτη που κρεμάστηκε στον φάρο όταν ανακάλυψε την απιστία της γυναίκας του

.

Φάρος Αγίου Σίμων

 

Τοποθεσία: Νήσος Σαιντ Σίμωνς, Γεωργία
Έτος κτήσης: 1810 ή 1872

Η ιστορία: Το σπίτι δίπλα σε αυτόν τον φάρο ήταν η κατοικία του φύλακα του, του βοηθού του και των οικογενειών τους. Το 1880, ξέσπασε ένας καυγάς μεταξύ του φύλακα Frederick Osborne και του βοηθού του. Το αποτέλεσμα ήταν ο θάνατος του Osborne. Έκτοτε, πολλοί μάρτυρες ισχυρίστηκαν ότι τα βαριά του βήματα μπορούν ακόμα να ακουστούν καθώς ανεβαίνουν στην σκάλα του πύργου.

.

Λευκός Φάρος του ποταμού

 

Τοποθεσία: στη λίμνη Μίσιγκαν, Whitehall, Michigan
Έτος κτήσης: 1876

Η ιστορία: Λένε ότι το φάντασμα του πρώτου καπετάνιου του White River, του καπετάνιου Γουίλιαμ Ρόμπινσον, εξακολουθεί να στοιχειώνει ακόμα και σήμερα αυτόν τον φάρο. Έζησε εκεί για 47 χρόνια με τη σύζυγό του Sara και απέκτησαν 11 παιδιά. Όταν έφτασε στην ηλικία συνταξιοδότησης, ο γιος του διορίστηκε κτηνίατρος, αλλά ο καπετάνιος αρνήθηκε να φύγει, διατηρώντας τα καθημερινά του καθήκοντα του ως και τα τέλη του 80. Το 87 τελικά αναγκάστηκε να εκκενώσει τον φάρο μα ένα βράδυ πριν φύγει, πέθανε στον ύπνο του. Εκείνοι που γνωρίζουν καλά τον φάρο λένε με σιγουριά ότι τα φαντάσματα του καπετάνιου και της συζύγου στοιχειώνουν  τον χώρο. Τα τελευταία  του χρόνια ο καπετάνιος Ρόμπινσον περπατούσε με την βοήθεια ενός μπαστουνιού και ο χαρακτηριστικός ήχος των βημάτων του και του μπαστουνιού μπορεί να ακουστεί, καθώς κάνει τον γύρο του φάρου, αργά το βράδυ. Η σύζυγός του Sara περιστασιακά αφήνει σημάδια νοικοκυριού, καθώς φαίνεται να φροντίζει να κρατάει τον χώρο καθαρό.

.

Ο Φάρος του Αγίου 

 

Τοποθεσία: Talacre, Ουαλία, Ηνωμένο Βασίλειο
Έτος κτήσης: 1770s

Η ιστορία: Βρίσκεται στη βορειοανατολική ακτή της Ουαλίας. Το Point of Ayr Lighhouse είναι γνωστό για  φάντασμα που το κατοικεί εδώ και πολύ καιρό. Το πιο συχνά παρατηρούμενο φάντασμα είναι μια φιγούρα  με ρούχα εργασίας που στέκεται στο μπαλκόνι του φάρου και φαίνεται να επισκευάζει τον περιβάλλοντα χώρο. 

Μεγάλες  πατημασιές έχουν επίσης βρεθεί στην κοντινή παραλία και έχουν κατεύθυνση προς τον φάρο.  Κάποιοι ερευνητές  υπερφυσικών φαινομένων βρήκαν άκουσαν πολύ δυνατά κτυπήματα που έρχονταν από μέσα στον φάρο ενώ η πόρτα ήταν κλειστή από έξω, ενώ  πριν ο χώρος είχε ελεγχθεί και κανένας δεν ήταν μέσα. Καθώς πλησίαζαν τον φάρο κατέγραψαν  μια σκοτεινή  φιγούρα, τους οδήγησαν σε αυτήν πατημασιές που είδαν γύρω από τον φάρο,  αλλά όταν έριξαν το φως από ένα φανάρι πάνω της, τόσο η φιγούρα όσο και τα ίχνη της εξαφανίστηκαν.

Ένας ερευνητής υποστηρίζει ότι ξέρει σε ποιον ανήκει το φάντασμα του φάρου. Λέει πως το ίδιο του μίλησε και του είπε “Είμαι ο Ρέιμοντ, πρώην φαροφύλακας και πέθανε από πυρετό και σπασμένη καρδιά”

Κανείς δεν έμαθε ποτέ κάτι περισσότερο παρόλα που ο Ρέιμοντ, είναι ακόμα στον φάρο

…………..