Εγώ αυτές τις μέρες των γιορτών έχω μεγάλο πρόβλημα. Πρόβλημα απόκτησης παιχνιδιών. Όπως όλοι γνωρίζετε, τέτοιο καιρό οι μεγάλοι σπάνε το κεφάλι τους γιατί δεν ξέρουν τι δώρο να κάνουν στα παιδιά τους. Τα πράγματα για μένα ήταν δύσκολα όσο ήμουν μικρή και δεν ήξερα να γράφω. Έτσι, όταν πήγα σχολείο, στην αρχή το βαριόμουνα. Μετά, όμως, κατάλαβα πως είναι πολύ χρήσιμο να ξέρεις να γράφεις και θα δείτε γιατί.
Μόλις, λοιπόν, έφταναν οι γιορτές, ο μπαμπάς έγραφε εκ μέρους μου γράμμα στον άγιο Βασίλη. Έκανε κάτι γράμματα χαζά για να τον κοροϊδέψει και να νομίζει ο άγιος πως το έγραφα εγώ.
«Τι σκέφτεσαι να του ζητήσεις;» με ρωτούσε. Ανόητη ερώτηση. Θα του ζητούσα όλα τα παιχνίδια που έβλεπα στην τηλεόραση. Ο μπαμπάς χαμογελούσε με κατανόηση και μου έλεγε πως τόσα παιχνίδια δεν χωράνε στο γράμμα κι ύστερα μάλωνε με τη μαμά γιατί εκείνη φώναζε πως πρέπει να μου πάρουν μια κούκλα ενώ εκείνος ένα τρενάκι.
Εγώ είμαι μικρό κορίτσάκι αλλά ομολογώ πως τους καταλαβαίνω. Η μαμά ήθελε μια κούκλα, με κάτι χαζοφορέματα, αλλά επειδή η κούκλα ήταν από πορσελάνη δεν με άφηνε να παίξω για να μη την σπάσω και τη στόλιζε στο δωμάτιό της, βιώνοντας το σύνδρομο του παλιμπαιδισμού που πιάνει όλες τις μαμάδες.
Ο μπαμπάς από την άλλη, ήθελε τρενάκι, τανκς ή κάτι τέτοιο, τέλος πάντων, γιατί, όπως ξέρετε, ο πελαργός δεν του έφερε παιδί αλλά κορίτσι και δεν μπορούσε να παίζει όλη μέρα για να δείξει στο γιο του πώς παίζουνε αγορίστικα παιχνίδια. Έτσι, τη μια χρονιά γινόταν το χατίρι της μαμάς και αποκτούσε τη νερόβραστη κούκλα της και την άλλη του μπαμπά, που μου έδειχνε πώς κάνουμε πόλεμο παίζοντας με κάτι ηλίθια στρατιωτάκια.
Αυτό το βιολί κράτησε όσο δεν ήξερα να γράφω. Γιατί από τότε που έμαθα, γράφω μόνη μου στον άγιο Βασίλη και έχω το κεφάλι μου ήσυχο. Γράφω, όμως, δύο γράμματα. Το πρώτο είναι μούφα, για να τους παραπλανήσω και το αφήνω κάτω από το δέντρο του σπιτιού μας. Το δεύτερο είναι το κανονικό και το αφήνω κρυφά κάτω από το δέντρο που στολίζει ο δήμαρχος στην πλατεία.
ΓΡΑΜΜΑ ΠΡΩΤΟ (ή μούφα)
Αγαπητέ άγιε Βασίλη
Τώρα που έρχονται οι γιορτές, εγώ δεν θέλω να μου φέρεις τίποτα. Έχω τόσα παιχνίδια! Δεν χρειάζομαι άλλα. Καλύτερα να πας τα δικά μου στα φτωχά παιδάκια Εγώ, αν μου έφερνες παιχνίδια, θα ήθελα μια Μπάρμπι, το σπίτι της με πισίνα, μια ντουλάπα γεμάτη ρούχα, τον Τζο-τζο για να έχει παρέα και μια Μπίμπι Μπό, το σπίτι της με ζακούζι, μια ντουλάπα με ρούχα καθώς και όλα τα είδη μακιγιάζ. Τη μια κούκλα θα την έχω εγώ και τη άλλη η μανούλα μου που αγαπώ πάρα πολύ και θα παίζουμε σαν καλές φιλενάδες. Επίσης, αν μου έφερνες παιχνίδια, θα ήθελα ένα Νιτέντο, νούμερο τάδε, και ένα PlayStation το τελευταίο μοντέλο, για να παίζω μαζί με τον πατερούλη μου που αγαπώ πάρα πολύ
Όμως, καλέ μου άγιε Βασίλη, δεν θέλω τίποτα από όλα αυτά. Έχω ένα σωρό κούκλες, που η μαμά έχει στολίσει στο δωμάτιό της και δεν μ’ αφήνει να τις αγγίζω για να μην τις χαλάσω και έχω ένα σωρό στρατιωτάκια, τανκς, άρματα και τρένα και ο μπαμπάς μου δείχνει πώς τα παίζουνε ώρες ολόκληρες. Επειδή όμως εσύ έχεις το συνήθειο να φέρνεις δώρα στα καλά παιδάκια, κι εγώ ήμουν πάρα, μα πάρα πολύ καλό παιδί, αν εξαιρέσεις μερικές παιδικές αταξιούλες, σε παρακαλώ να φέρεις όσα σου έγραψα, κι εγώ μαζί με τη γλυκιά μου τη μανούλα και τον πάνγλυκό μου μπαμπάκα, θα τα μοιράσουμε σε όλα τα φτωχά παιδιά. Η μαμά και ο μπαμπάς θα χαρούνε πολύ να κάνουνε μια τόσο καλή πράξη.
Με την ευκαιρία, θα ήθελα και ένα αδελφάκι αρσενικό για να έχει ο μπαμπάς ένα αγοράκι να παίζει. Η μανουλίτσα μου δεν θέλει άλλο παιδί γιατί φοβάται, λέει, μην της βγει μια απ’ τα ίδια. Δεν καταλαβαίνω τι εννοεί, αλλά, αν εννοεί εμένα, υπόσχομαι πως δεν θα ξαναδοκιμάσω τα καλλυντικά της ούτε θα ανακατέψω τις κρέμες που βάζει στο όμορφο πρόσωπό της.
Επαναλαμβάνω. Όσα παιχνίδια μου φέρεις, θα τα μοιράσω στα φτωχά παιδάκια.
Αν μου φέρεις κάτι άλλο, θα κλαίω όλη μέρα και θα περάσω μαύρα Χριστούγεννα.
Σε φιλώ γλυκά
Ευελπίτσα
Υστερόγραφο: να έχεις πάντα καλά το μπαμπά και τη μαμά μου. Εγώ δεν θέλω τίποτα. Άμα μεγαλώσω και βγάζω λεφτά, θα τους παίρνω ένα σωρό δώρα, γιατί εσύ ξεχνάς τους μεγάλους.
ΓΡΑΜΜΑ ΔΕΎΤΕΡΟ
Αγαπητέ άγιε Βασίλη
Κοίτα σε παρακαλώ να μη λάβεις υπόψη σου το πρώτο γράμμα που σου έγραψα γιατί θα γίνουμε βίδες. Όπως καταλαβαίνεις, έχω βαρεθεί να μου παίρνουν ό,τι τους αρέσει και να παίζουν μόνοι τους. Θυμάμαι, μια χρονιά, μου αγόρασαν ένα επιτραπέζιο με ερωτήσεις, που για να απαντήσεις έπρεπε να έχεις βγάλει Πανεπιστήμιο. Αναγκάστηκα να κλαφτώ στη γιαγιά για να κονομήσω κανένα παιχνίδι της προκοπής. Άλλη μια χρονιά, εκβίασα τη δεσποινίς Τασούλα που μένει από κάτω μας και την τσάκωσα να καπνίζει κρυφά. Την έβαλα να σου γράψει ένα γράμμα με αυτά που ήθελα, έσκισα το γράμμα του μπαμπά, και την άλλη μέρα του ζήτησα να το ανοίξει παρουσία του παππού που είναι θεούσος και μόλις το διάβασε του ήρθε κόλπος και γκάριζε πως δεν του φτάνει το δώρο του για να μου πάρει αυτά που έγραφε αυτό το γράμμα. Ο παππούς φώναζε «θαύμα, θαύμα» και κανείς δεν με υποπτεύθηκε αφού δεν ήξερα να γράφω.
Λοιπόν, άγιε Βασίλη. Κανόνισε την πορεία σου. Ο μπαμπάς και η μαμά, μόλις διαβάσουν το πρώτο γράμμα θα συγκινηθούν, θα πουν πως είμαι το καλύτερο παιδί. Η μαμά, βέβαια, θα με στραβοκοιτάξει, γιατί υποπτεύεται τις πιτσικουλιές μου αλλά δεν έχει αποδείξεις. Φυσικά, αν με καρφώσεις, κάηκες. Θα πω σε όλα τα παιδιά πως δεν υπάρχεις και θα χάσεις το μεροκάματο.
Δεν σε φιλώ
Γιατί με τόσα γένια, πού να βρω μάγουλο
Υστερόγραφο: Ρε, άγιε Βασίλη, γιατί δεν παίρνεις ένα κινητό να σου στέλνω S.M.S; βαριέμαι να γράφω.
Άλλο υστερόγραφο: κοίτα μην κάνεις καμιά πλάκα και μου στείλεις κανένα αδελφάκι. Δεν θα παιδεύομαι εγώ για να μοιράζομαι τα παιχνίδια μου.
Πάντως, έχει μεγάλη πλάκα να τους δείτε – τον μπαμπά και τη μαμά – πώς κάνουν με το πρώτο γράμμα. Εγώ φροντίζω να το διαβάσουν όλοι ώστε να μην μπορούν να κάνουν πίσω. Ο παππούς και η γιαγιά ξηλώνονται κανονικά για να τσοντάρουν, για να μην έχω παιδικά τραύματα. Αλλά το τζέρτζελο είναι μετά. Προσπαθούν να με πείσουν πως θα θυμώσει ο άγιος Βασίλης αν τα μοιράσω. Είναι να τους λυπάσαι. Σκασίλα μου. Εγώ μ’ αυτό το κόλπο, βρήκα την ησυχία μου.
Υστερόγραφο νούμερο τρία
Όποιο παιδί αντιγράψει την ιδέα μου, και το μάθω, θα το καρφώσω ανεπιστρεπτί. Εκτός κι αν μου καταθέσει το 25% των δώρων στο IBAN που θα του στείλω. Δώρα κάνει ο άγιος Βασίλης, όχι εγώ. Ξηγηθήκαμε;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΕΔΩ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ
.…………………..
Γίνετε μέλος της ομάδας μας “Βιβλίων Ορίζοντες” στο facebook πατώντας το παρακάτω σύνδεσμο
Επιμέλεια άρθρου : Καλλιόπη Γιακουμή