”ΠΙΚΡΟ ΓΑΛΑ” του Μένιου Σακελλαρόπουλου, γράφει η Φαίη Δεληγιώργη

Η άποψη της Φαίη Δεληγιώργη για το βιβλίο 

.

”ΠΙΚΡΟ ΓΑΛΑ” είναι ο τίτλος του νέου του βιβλίου και σαν τίτλος αντιπροσωπεύει επάξια τη μυθιστορηματική ζωή του κεντρικού ήρωα του βιβλίου, Φώτη Ραπακούση. Ταιριαστό επίσης και το προσωνύμιο του “Αγρίμι της Ηπείρου”, γιατί σε αγρίμι μεταμορφώνεται η ανθρωπινή ύπαρξη, όταν στερηθεί το απόλυτο και ζωογόνο αίσθημα της ελευθερίας του, ειδικά όταν στα χρόνια της τρυφερή ηλικίας αναγκάζεται να μείνει μακριά από την γλυκιά  θαλπωρή της μητρικής αγκαλιάς, την μεγαλύτερη πηγή αγάπης, από όπου τρέφεται και διαμορφώνεται ο χαρακτήρας του ανθρώπου, ένας χαρακτήρας που τον ακολουθεί για πάντα, μέχρι το τέλος της ζωής του .

Συγκινητική, σκληρή, τρυφερή, αληθινή, διδακτική η ιστορία του, έχει να προσφέρει έναν καταιγισμό συναισθημάτων στον αναγνώστη που θα την διαβάσει γραμμένη με σεβασμό και ευθύνη από την εξαίρετη πένα του Μένιου Σακαλλερόπουλου .

Το οδοιπορικό μιας ζωής, μια κατάθεση ψυχής από τον ίδιο τον Φώτη Ραπακούση που την εμπιστεύτηκε στον αγαπημένο μας συγγραφέα, για να την καταγράψει και μας την παραδώσει ατόφια, μέσα από τις σελίδες ενός θαυμάσιο βιβλίου που αξίζει πραγματικά να διαβαστεί από όλους.

Τον Φώτη τον συναντάμε για πρώτη φορά στο Αηδονοχώρι της Κόνιτσας  Ιωαννίνων, σε μια περίοδο σημαδεμένη από τον εμφύλιο, που ανάμεσα σε άλλα δεινά που άφησέ πίσω του, απόφερε και την οικονομική εξαθλίωση, την φτώχεια και την πείνα που αντιμετώπιζαν πολλές οικογένειες , στερώντας τους ακόμη και τα βασικά αγαθά

Σε αυτήν την σκοτεινή περίοδο γνωρίζουμε τον ήρωα μας και την οικογένεια του, η οποία που μη μπορώντας να αντεπεξέλθει στις δύσκολες συνθήκες διαβίωσης, αναγκάζεται να τον στείλει μαζί με τον αδερφό του, στις αμφιλεγόμενες Παιδουπόλεις, της τότε Βασίλισσας Φρειδερίκης, (ιδρύματα φιλοξενίας και περίθαλψης, απροστάτευτων και ορφανών παιδιών)

Σε ηλικία 6 χρόνων περνά την πύλη του ιδρύματος Ζηρού Φιλιππιάδος και από εκεί αρχίζει η οδύσσεια του. Ο Φώτης μέχρι την ηλικία των 12 ετών, αλλάζει τέσσερα ορφανοτροφεία μα την αδάμαστη ψυχή του, δεν μπόρεσε να φυλακίσει κανένα ίδρυμα, κανένας κάνονας και κανένα είδος χειραγώγησης. 

Στο πρόσωπο του Διονύση θα βρει αναπάντεχα έναν φίλο καρδιάς. Η φιλία τους βάλσαμο στη μοναξιά της παιδικής του ψυχής, αντίβαρο στην αγάπη που του λείπει, πολύτιμο στήριγμα μα και μοίρασμα στις ανηφοριές που διάλεξαν οι άλλοι για εκείνον να ανεβεί. Το συγκινητικό δέσιμο των δυο παιδιών, θεριεύει μπροστά στην κοινή μοίρα που τους ένωσε, μα αυτή η φιλία θα σημαδέψει τις δυο παιδικές φιγούρες με απρόβλεπτο τρόπο για όλη την υπόλοιπη ζωή τους.

“Εγώ το μόνο που ήθελα να θυμάμαι ήταν τον Νιόνιο, τον παιδικό μου φίλο, που μοιραζόμασταν τα πάντα όλα αυτά τα χρονιά, τις αγωνίες μας, αν έρθει κάποιος να μας επισκεφθεί, αν λάβουμε κανένα γράμμα και ίσως και κάποιο μικρό δέμα με λίγες καραμέλες σε σπάνιες περιπτώσεις, αν θα μας πιάσουν να κάνουμε αταξίες και πόσο ξύλο θα φάμε (ήταν το μοναδικό μεσώ σωφρονισμού), ποιες θα ήταν οι συνέπειες αν θα την κοπανίσουμε για την ελευθεριά αλήθειά και που να πηγαίναμε;”

Μέσα από τα μάτια των δυο παιδιών ταυτόχρονα για τα χρόνια που ακολουθούν, σκιαγραφείτε και  φωτίζεται όλο το κοινονικοπολιτικό χρονικό, της ελληνικής κοινωνίας στην επαρχία, στα φλογισμένα  και σκοτεινά χρονιά της βασιλείας, της διδακτορίας και της μεταπολίτευσης, όπου πασχίζει να ισορροπήσει ηθικά, υλικά και πολιτικά. 

Ωστόσο το επίκεντρο του βιβλίου είναι ο ίδιος ο ήρωας. Ο συγγραφέας εστιάζει επιδέξια πάνω του, αναδεικνύει με μαεστρία το ανήσυχο πνεύμα του, ιχνηλατεί και ζωντανεύει τις διάφορες πτυχές της παιδικής  του ψυχής, αγγίζει με ευαισθησία τις διακυμάνσεις και τις ανησυχίες του, στον δρόμο προς την ενηλικίωση του. 

Ο Μένιος Σακελλαρόπουλος παρέδωσε στα χέρια μας, ένα άρτια δομημένο βιβλίο. Μια δυνατή, βιωματική ιστορία, που ρέει αβίαστα, διαποτισμένη με συναίσθημα και καταιγιστικές περιγραφές, που δεν κουράζουν τον αναγνώστη,  αντίθετα, τον κάνουν συνοδοιπόρο του στην αφήγηση και κοινωνό στα γεγονότα που διατρέχουν τις σελίδες του.  

Ποταμός ο λόγος του Μένιου Σακελλαρόπουλου, μπορεί εύκολα και εγγυάται μια αξέχαστη διαδρομή, μέσα από την πορεία ενός συγκλονιστικού οδοιπορικού, που υπερτερεί του ιστορικού στοιχείου του μυθιστορήματος, καθώς η ξεχωριστή προσωπικότητα του Φώτη Ραπακούση, γράφει και δημιουργεί την δίκη της ιστορία, μέσα στην ιστορία της χώρας μας.

Τα δύσκολα χρονιά που βίωσε δεν του στέρησαν την ελπίδα και την αγάπη για την ζωή, την πίστη στο όνειρο και την όρεξη για δημιουργία .     

Συλλέκτης και μελετητής ελληνικών, σπάνιων κειμηλίων της νεότερης ιστορικής περιόδου, διοχέτευσε όλη την αγάπη για τον τόπο του, στην περισυλλογή και διατήρηση τους.

Σήμερα την αγάπη του για τον πολιτισμό και τη μοναδική αυτή συλλογή του, την παρουσιάζει και την μοιράζεται απλόχερα με τον κόσμο, εκεί στο γραφικό και πανέμορφο, ιστορικό νησάκι των Ιωαννίνων, όπου ίδρυσε το μουσείο του Αλή-πασά και της επαναστατικής περιόδου. Μια προσφορά ψυχής, ένα κόσμημα για τον πολιτισμό, μια προίκα για τις μεθεπόμενες γενιές, από έναν καταπληκτικό   άνθρωπο, που έμαθε να παλεύει για τα ιδανικά του, πιστός στις ιδέες του και γεμάτος αγάπη, για τη πατρίδα του.  

Το “ΠΙΚΡΟ ΓΑΛΑ”, δικαιώνει ακόμη μια φορά τον Μένιο Σακελλαρόπουλο και την παρουσία του στο λογοτεχνικό στερέωμα σαν έναν συγγραφέα που βουτάει την πένα του, πρώτα στην ψυχή του και μετά στο χαρτί. 

Η αμεσότητα του λόγου του και η συγγραφική του δεινότητα σε αυτό το καινούργιο του πόνημα, ανεβάζει τον πήχη ψηλά και εκτοξεύει την ποιότητα στην ανάγνωση του βιβλίου στη θέση που του αξίζει, στις πρώτες θέσεις στις καρδιές των αναγνωστών.  

Σύνοψη βιβλίου από το οπισθόφυλλο

 Λίγα λόγια για τον συγγραφέα

Ο ΜΕΝΙΟΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΣ δεν ασχολήθηκε με αποτρόπαια εγκλήματα, μετά τις σπουδές του στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θράκης, παρά μόνο πολύ αργότερα, στα μυθιστορήματά του. Τον είχε κερδίσει ήδη η δημοσιογραφία, την οποία ταλαιπωρεί επί σαράντα συναπτά έτη. Ξεκίνησε μαθητής λυκείου ακόμα από το Φως, μύρισε το μελάνι στις εφημερίδες Βραδυνή, Έθνος, Ελεύθερος Τύπος, Αθλητική, Sportime, Derby, στα περιοδικά Εικόνες, Nitro, Active, Επίκαιρα, βούτηξε στα ερτζιανά (ΕΡΑ, Sport FM, Sentra FM, SPORT 24) κι από το 1992 ως το 2017 ήταν στο Mega Channel.

Έκανε τρεις φορές τον γύρο της Ευρώπης, φτάνοντας ως τη Νότια Αφρική, με εκατοντάδες ρεπορτάζ και χιλιάδες βίντεο, όλα με ένα δικό του χρώμα. Είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ και του ΠΣΑΤ, από τον οποίο έχει βραβευτεί τέσσερις φορές για τηλεοπτικά θέματα.

Παραμένει έφηβος και εκρηκτικός, συνεχίζει να ονειρεύεται, να χαμογελάει, να σαρκάζει και να αυτοσαρκάζεται, και πιστεύει στην… άσπρη μέρα.

.

Σύνταξη και επιμέλεια: Φαίη Δεληγιώργη