Παντρεμένη στα δεκατρία, με παιδί στα δεκατέσσερα, χωρίς καμία ελπίδα κοινωνικής ελευθερίας και μονίμως υπό την «προστασία» ενός άνδρα. Σήμερα είναι σχεδόν αδιανόητο, αλλά στην ελληνική επαρχία της δεκαετίας του 1930, ήταν μια αναμενόμενη προοπτική για ένα ανήλικο κορίτσι.
Η Ζαχάρω, μεγάλωσε στο Γκουλέμα Ρέκα, σε ένα χωριό της Νάουσας το 1933. Η ιστορία της, γεμάτη πόνο, κακοποίηση και τόλμη, ξετυλίγεται σαν αγκάθινο κουβάρι, που πληγώνει τις γυναίκες την εποχή της ανισότητας και της αδιαφορίας. Η Ζαχάρω είναι η πρωταγωνίστρια του νέου βιβλίου της, αλλά η ιστορία της είναι βασισμένη σε αληθινά γεγονότα. Το βιβλίο «Σαντέ και λικέρ τριαντάφυλλο» είναι αφιερωμένο στη Μελέκ Ιπέκ, που δολοφόνησε τον άντρα της ύστερα από δώδεκα χρόνια συστηματικής κακοποίησης. Η τουρκική δικαιοσύνη, σε μια πρωτοφανή απόφαση για τα δεδομένα της, την αθώωσε. Εκείνη την ημέρα εκατομμύρια γυναίκες σε όλη την υφήλιο κοιμήθηκαν ανακουφισμένες. Όπως δηλαδή κοιμήθηκε η Μελέκ τη νύχτα που δεν φοβόταν πια τον άνδρα της.
Σαντέ και λικέρ τριαντάφυλλο..
Η πανδημία του κορονοϊού και το πρώτο λοκντάουν, βρήκε την τουλάχιστον 90χρονη Ζαχάρω Αλεξανδρή παρέα με την αρκετά νεότερή της δημοσιογράφο και νοικάρισσά της, Φαίδρα Καραδήμα. Η Φαίδρα, έχοντας φύγει από έναν γάμο, που μάλλον προσπαθεί να ξεχάσει, αναζητά μία καινούργια ζωή. Χωρίς δουλειά και με λίγα λεφτά στην τσέπη, βρίσκει το διαμέρισμα που νοικιάζει η γεροδεμένη και αθυρόστομη Ζαχάρω.
Η αναγκαστική παραμονή στο σπίτι και ο φόβος του θανάτου, φέρνει κοντά τις δύο γυναίκες. Η σχέση τους παύει να είναι τυπική. Ανασκαλεύουν τις πληγές τους και μιλούν για το παρελθόν. Η Ζαχάρω εφοδιάζεται με τσιγάρα . Παραγγέλνει στη Φαίδρα να φέρει το μαγνητόφωνί της και ξεκινά την αφήγηση.
Η ζωή της κακοτράχαλη από την αρχή. Με έναν πατέρα-δυνάστη, που καθόλου δεν ενδιαφερόταν ούτε για την ίδια ούτε για την μάνα της, την οποία «αγόρασε» για να ξεχρεώσει. Ένας άνδρας που κακοποιούσε σωματικά και σεξουαλικά τη γυναίκα του καθημερινά. Που δε δίστασε να γλυκοκοιτάξει μέχρι και την ίδια του την κόρη, μόλις εκείνη μπήκε στην εφηβεία και έφερνε περισσότερο σε γυναίκα παρά σε παιδί.
Στις σελίδες του βιβλίου της ξεδιπλώνεται η ζωή της Ζαχάρως. Δεν είναι όμως μόνο η δική της. Είναι η μοίρα πολλών γυναικών που υπέστησαν τη μοίρα τους, κατά κανόνα σιωπηλά. Η Ζαχάρω λίγο πριν τα εκατοστήσει, μίλησε.
Στο βιβλίο ο αναγνώστης γνωρίζει
«τη Ζαχάρω με τα κόκκινα, που βγήκε αφύλαχτη στη ζωή και την κατασπαράξανε λύκοι και κυνηγοί, την Τρελοζαχάρω, που τίναξε στον αέρα τη ζωή της σαν τη στάχτη του Σαντέ της για έναν έρωτα. Τη Ζαχάρω την κόρη, που πικραινόταν όταν ξέχασε η μητέρα της το όνομά της. Τη Ζαχάρω τη μάνα, που μύριζε το ζιπουνάκι της κόρης της, για να μπορεί να αντέχει την απουσία της. Τη Ζαχάρω τη δανεική σ’ όποιον άντρα της έδινε το αντίτιμο του κορμιού της. Τη Ζαχάρω την τρομαγμένη κάθε φορά που κατέβαινε η πετούγια της κάμαράς της στο μισοσκόταδο. Τη Ζαχάρω τη γυναίκα, εντέλει, που έκανε όνειρα αιρετικά για το φύλο της και κατάφερε να γίνει πεταλούδα, έστω και με φτερούγες τσακισμένες, σε έναν κόσμο που οι γυναίκες ήτανε καταδικασμένες να μείνουν για πάντα κάμπιες..»
Βασισμένο σε αληθινές ιστορίες
Έμπνευση για το βιβλίο είναι η κυρά-Θοδώρα και οι ιστορίες της. Μία γυναίκα από την Τρίπολη, που κάθε βράδυ καθόταν με τις γειτόνισσές της στα πεζούλια, για να πλέξουν, να κουτσομπολέψουν και αφηγηθούν ιστορίες «από τα παλιά».
Κάθε φορά που η κυρά-Θοδώρα ή αλλιώς Τσουρίνα μιλούσε, «παρατούσα αυτοστιγμεί το παιχνίδι κι έτρεχα να καθίσω δίπλα της κρεμασμένη απ’ τα χείλη της», παραδέχεται η συγγραφέας.
«Αυτή η γυναίκα αποτέλεσε το εκμαγείο για τη δική μου ηρωίδα και συνάμα η δική της αφηγηματική τεχνική και οι δικές της ιστορίες λειτούργησαν ως έναυσμα για το ύφος και τη γλώσσα αυτού του βιβλίου», εξηγεί.
Η…
Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/sante-kai-liker-triantafyllo-to-neo-vivlio-tis-paschalias-trayloy-ekdoseis-dioptra/
678
124
20