ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΛΙΒΑΝΗ- ΒΙΒΛΙΑ ΥΠΟ ΕΚΔΟΣΗ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΛΙΒΑΝΗ

ΒΙΒΛΙΑ ΥΠΟ ΕΚΔΟΣΗ

Η διαδρομή & το κόμιστρο –

Συγγραφέας Γαλανός Στρατής

Ιστός αράχνης μεταξωτός και ατσάλινος ταυτόχρονα συνδέει την ιστορία ενός αυτοκινήτου με ανθρώπινες διαδρομές και τελικά με μια ολόκληρη εποχή.

Ένα αυτοκίνητο Oldsmobile Viking Special Deluxe Patrician Sedan. Ένα αυτοκίνητο που διηγείται τις ιστορίες αυτών που κάθισαν στο τιμόνι του αλλά και των επιβατών που φιλοξενήθηκαν στο σαλόνι του.

Και ήταν πολλοί. Άλλοι θορυβώδεις, άλλοι σιωπηλοί. Καιροσκόποι, ιδεαλιστές, εγκρατείς και έκλυτοι, ξεπεσμένοι αριστοκράτες, πόρνες, κυρίες, ήρωες και προδότες.

Ιστορίες που διατρέχουν μια ολόκληρη εποχή. Από την Αμερική της Μεγάλης Ύφεσης ως την Ευρώπη του Μεσοπολέμου, μέχρι τελικά την κατοχική Αθήνα του Μεγάλου Λιμού και της Αντίστασης. Πορείες ανθρώπων που συνδέονται μεταξύ τους με αόρατα νήματα, συνθέτοντας την ιστορία μιας τεράστιας χρονικής περιόδου.

Γι’ αυτό δε λέμε ιστορίες; Επειδή φοβόμαστε; Γι’ αυτό δεν πλάθουμε τις ιστορίες μας; Για να ξορκίζουμε τον φόβο, για να φοβόμαστε λιγότερο… τώρα που το φως σβήνει κι η νύχτα απλώνεται σιωπηλή κι ανελέητη; Το χαρτί νικάει την πέτρα;

Θα έρθει μια στιγμή στη ζωή σας που το μέλλον θα μοιάζει με τυφλό παιδί που οδηγεί ένα ακίνητο αμάξι.

Θα συμβεί και σ’ εσάς, όπως συνέβη σ’ εμένα. Μια συμβουλή έχω να σας δώσω, κι αν θέλετε με ακούτε. Κλείστε τότε τα μάτια και ταξιδέψτε με τα φτερά της φαντασίας.

Άλλη διαφυγή δεν υπάρχει…

Τα δάκρυα του χρόνου –

Συγγραφέας Ηλιόπουλος Ανδρέας

Ένα αγόρι, σ’ ένα χωριό της Καστοριάς, γεννιέται μ’ ένα άστρο ακατανόητο για τους άλλους. Το μερίδιο που του έδωσαν οι Μοίρες, νανουρίζοντάς τον με παράξενα λόγια, τον τάσσει κυνηγό του ονείρου του.

Βαδίζοντας στα στενά μονοπάτια της ζωής κι έχοντας στο δισάκι του μονάχα τις προσδοκίες του, γνωρίζει τα πρωτοβρόχια της απογοήτευσης, αλλά δεν εγκαταλείπει τις επιδιώξεις του. Περιορίζεται σε αδέσποτες βόλτες του πείσματός του και επιλέγει το νέκταρ του ψεύδους προς τους δικούς του για να επιτύχει τον στόχο του.

Παγιδευμένος σ’ ένα καταφύγιο επινόησής του και οδοιπόρος της στεγνής πραγματικότητας, παλεύει μέσα στις αναταράξεις των γεγονότων έχοντας τις κεραίες τεντωμένες.

Δεν επιτρέπει στον καβαλάρη της ελπίδας να ξεπεζέψει. Με το καμουτσίκι του πείσματος τον ωθεί

να καλπάζει στα γεγονότα, ενώ αυτός φλερτάρει με την τρέλα.Τη στιγμή που νομίζει πως όλα έχουν χαθεί, η ζωή, για να εξιλεωθεί, του δίνει τον άσο που έχει κρυμμένο στο μανίκι. Στο απόγειο της δόξας, ο προσωπικός του βίος βγαίνει σε πλειστηριασμό για να τον εκποιήσουν οι άλλοι. Κάθε στιγμή περνάει από την κόλαση και το καθαρτήριο, δίχως όμως να βρίσκει τον παράδεισο.

Ω, πόσο εικονική ήταν η ευτυχία του! Το διαπίστωνε εκείνη τη στιγμή. Όσο επιτυχημένος κι αν έχει υπάρξει ένας άνθρωπος στο παρελθόν, είναι καταδικασμένος να ζει μέσα στην ερημιά του εγωισμού του όταν εντός του υπάρχουν δυσαναπλήρωτα κενά. Είχε έρθει η ώρα να σπάσει το καβούκι του και να εξερευνήσει με χειρουργικό νυστέρι τον εσώτερο εαυτό του.

Ένας ηθοποιός δε ζει για να μετανιώνει. Οι λανθασμένες επιλογές είναι μέρος της καριέρας του, που διαρκώς εξελίσσεται, άλλοτε με απότομες ανηφόρες και άλλοτε με απότομες κατηφόρες. Ίσως έπρεπε να αφεθεί στον χρόνο για να πάρει την απάντησή του στο αν η επιλογή του να απομονωθεί από τους πάντες και από τα πάντα ήταν ένα μεγάλο λάθος ή σηματοδοτούσε την ανατολή μιας νέας αλήθειας.

Ο Νονός –

Συγγραφέας Puzo Mario

Ο Ντον Βίτο Κορλεόνε, ο Νονός, είναι καλός οικογενειάρχης, άνθρωπος γενναιόδωρος και λογικός…

αλλά επίσης αδίστακτος μαφιόζος, αρχηγός ενός από τα μεγαλύτερα συνδικάτα του εγκλήματος στη Νέα Υόρκη.

Εντούτοις οι μέρες του είναι μετρημένες και το μέλλον της αυτοκρατορίας του, που την έχτισε με αίμα, ίντριγκες και κομπίνες στη διάρκεια μιας πολυτάραχης ζωής, βρίσκεται στα χέρια των τριών γιων του: του αψίθυμου Σόνι, του άβουλου και άστατου Φρέντι και του αδιάφορου Μάικλ, που αρνείται να συμμορφωθεί με την οικογενειακή παράδοση, αλλά θα αναγκαστεί να έρθει αντιμέτωπος με το πεπρωμένο του μέσα από την προδοσία, την τιμωρία, την εκδίκηση και την απώλεια.

Σε αυτό τον κύκλο αίματος, ωστόσο, τίποτα δεν είναι προσωπικό. Απλώς μπίζνες.

Οι Έκκεντρες Στροφές της Ζωής

Συγγραφέας Κατής Κώστας Κ.

Ήρθε στον κόσμο με δυο επιστολές. Τυπωμένες στο μυαλό του. Κάθε επιστολή είχε μόνο μια λέξη… Άγνωστοι οι παραλήπτες…

Ο καιρός περνούσε… Οι επιστολές ξεχάστηκαν. Ο «ιδιότυπος ταχυδρόμος» μπήκε στη σειρά, μαζί με τους άλλους περαστικούς ταξιδιώτες της ζωής…

Ώσπου μια μέρα: Στη σημαδιακή σύγκλιση του χρόνου, με τις απόκρυφες άυλες δυνάμεις, συναντά –χωρίς να το ξέρει και χωρίς να το περιμένει– τους δυο παραλήπτες των επιστολών.

Είναι οι Τυραννίδες.

Από εκείνη τη στιγμή μπαίνει στον σκοτεινό κύκλο με τους εφιάλτες και τις παραισθήσεις. Στις έκκεντρες στροφές της ζωής.

Η πορεία του –πλέον– γίνεται μαύρο παιxνίδι στα χέρια των Τυραννίδων. Μαρτυρική και αβάσταχτη. Ζει και δε ζει… Πολύ λίγες οι στιγμές που κινείται στον πραγματικό κόσμο…

Σε μια τέτοια συγκυρία ξαναβρίσκει την Αφροδίτη: Ένας έρωτας ανείπωτος. Και έκαιγε μόνο στις καρδιές τους. Πριν από τέσσερα χρόνια…

Τώρα, αυτός ο αέρινος έρωτας φουντώνει και γίνεται άσβεστο καμίνι. Θα μπορέσει άραγε η πύρινη δύναμη να σφυρηλατήσει τον έρωτά τους; Και να τον μεταβάλει σε κοφτερό σπαθί, που θα διαπεράσει τις Τυραννίδες;

Εγκόλπιο των πολιτικών –

Συγγραφέας Cardinal Mazarin

«Αμέτρητα είναι τα βιβλία πολιτικής σοφίας, πολιτικής ηθικής, πολιτικής επιστήμης, πολιτικής μαγειρικής. Απ’ τον καιρό που οι άνθρωποι “κοινωνικοποιήθηκαν” και “κρατικοποιήθηκαν”, άπειροι στοχαστές και ηγέτες πάσχισαν να επινοήσουν το καλύτερο σύστημα οργάνωσης και διακυβέρνησης του κράτους, το πιο ωφέλιμο για όλους – και προπάντων για τους γεννήτορές του.

»Οι περισσότεροι –απ’ τον ιδεαλιστή Πλάτωνα ως τον θεϊστή Αυγουστίνο, απ’ τον πραγματιστή Thomas More ως τους “διαφωτιστές” του 18ου αιώνα κι ως τους νεότερους “ουτοπιστές”– έχτιζαν με τη φαντασία τους “ιδανικές πολιτείες”, έχοντας γνώμονα την ηθική και τη δικαιοσύνη – όπως τις αντιλαμβανόταν ο καθένας.

»Ανάμεσα σ’ αυτό τον ωκεανό των φαντασιών, ένας άνθρωπος της πράξης –αλλά και της σκέψης και της “πένας”– έγραψε ένα σύντομο “αντίλογο” των ουτοπιών, έναν “οδηγό”, όπου η πολιτική και η ηθική χωρίζονται κάθετα, όπου αναλύεται όχι το “δέον” για τους λαούς αλλά το συμφέρον για τους ηγέτες τους. Αναφέρομαι στον Machiavelli και στον περιβόητο Ηγεμόνα του (1513).

»Κάπου ενάμιση αιώνα αργότερα, ένας άλλος άνθρωπος της πράξης, ο Καρδινάλιος Ιούλιος Μαζαρίνος (1602-1661), έγραψε (λατινικά) ένα ανάλογου ήθους και στόχων βιβλίο: το Εγκόλπιο των πολιτικών. Ένα Εγκόλπιο που δεν έχει μόνο ιστορικό ενδιαφέρον αλλά και “πρακτικό”, αφού πολλές συνταγές του εξακολουθούν να εφαρμόζονται από πολλούς, είτε ομολογημένα είτε ανομολόγητα… είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα…»

Από τον Πρόλογο του Μάριου Πλωρίτη

Μετάφραση από τα γαλλικά

ΒΑΝΕΣΣΑ Α. ΛΑΠΠΑ

ΙΔΕΟπολις

Συγγραφέας ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΗΛΙΑΣ

«Οι ιδέες δεν είναι μόνο εργαλεία γνώσης, αλλά κτητικές οντότητες.

Οι ιδέες μάς χειραγωγούν περισσότερο από ό,τι τις χειραγωγούμε εμείς»

(Εντγκάρ Μορέν).

Είμαστε όλοι ―άνθρωποι, κοινωνίες, πολιτισμός― γεννήματα των Ιδεών, από τη στιγμή που εμείς, ως δημιουργοί τους, τις χρησιμοποιούμε για να αποκωδικοποιήσουμε την πραγματικότητα. Κάθε πνευματικό μας βήμα ή άλμα εμπεριέχει μια ιδέα ως πλοηγό. Οι ιδέες μάς καθορίζουν, αλλά και μάς χαρακτηρίζουν.

Οι λέξεις μας, οι συγκρούσεις μας, η φιλοσοφία μας, ο πατριωτισμός μας, η ελευθερία μας, η πολιτική μας συμπεριφορά, οι μηχανισμοί χειραγώγησης, ο τρόπος που ερμηνεύουμε τον εσωτερικό μας κόσμο, το μέγεθος της αγωνιστικότητάς μας, το πώς βλέπουμε τον ρόλο και τη θέση μας στη ζωή και στην κοινωνία, το πώς αντιδρούμε στα σύγχρονα φαινόμενα, το πώς ορίζουμε το χρέος των πνευματικών ανθρώπων, την ευθύνη μας απέναντι στο φυσικό περιβάλλον και, τέλος, το πώς χειριζόμαστε τον χρόνο είναι πλημμυρισμένα από τις ιδέες και τα παράγωγά τους.

Είμαστε όλοι πολίτες στων «Ιδεών την πόλιν», στην ΙΔΕΟ-πολη. Οι ιδεολογίες, οι ιδεοληψίες, τα ιδεολογήματα, τα ιδανικά, τα ιδεώδη και ο ιδεαλισμός διαποτίζουν κάθε ενέργειά μας και συνθέτουν, με έναν μυστηριακό τρόπο, την τοιχογραφία τόσο των παραδοσιακών όσο και των σύγχρονων κοινωνιών.

Χωρίς φανατισμούς, δόγματα και προκαταλήψεις τα δοκίμια του βιβλίου μπορούν να βοηθήσουν να δούμε την αθέατη πλευρά της πραγματικότητας και της ζωής. Οδηγός μας η επινοητικότητα του Οδυσσέα, η «αυθάδεια» του Θερσίτη, η προσπάθεια του Σισύφου και βέβαια το Απολλώνειο Φως. Γιατί σύμφωνα και με τον Αισχύλο «φάος σκότ? ?ντίμοιρον».

Τζον Μέιναρντ Κέινς Μια απαραίτητη επαναφορά – Μικρή αναφορά στη ζωή και στη σκέψη του –

Συγγραφέας Μελάς Κώστας

Η επιχειρηματολογία υπέρ της επαναφοράς στο προσκήνιο της οικονομικής σκέψης του Τζ. Μ. Κέινς, που αναπτύσσεται στο βιβλίο, κατατείνει στο να αποκατασταθεί το κλονισμένο status της οικονομικής επιστήμης μετά από τις αλλεπάλληλες αποτυχίες και αστοχίες που την έχει οδηγήσει η κυρίαρχη νεοκλασική σχολή, στην προσπάθειά της να την καταστήσει εφάμιλλη της φυσικής.

Οι βασικές θέσεις που χρειάζεται να ληφθούν υπόψη, προκειμένου να επέλθει η ζητούμενη αποκατάσταση, είναι οι ακόλουθες:

1. Οι οικονομολόγοι της κυρίαρχης σχολής θεωρούν ότι έχουν ακριβείς και στέρεες απαντήσεις για οτιδήποτε. Κατασκευάζουν

υποδείγματα και θεωρίες ισχυριζόμενοι ότι μπορούν να υπολογίσουν και να προβλέψουν το μέλλον, ενώ κάτι τέτοιο δεν ισχύει.

2. Η παιδαριώδης και υπερβολική πίστη ότι τα μαθηματικά μπορούν να δώσουν απαντήσεις σε σημαντικά οικονομικά προβλήματα πρέπει να τεθεί εν αμφιβόλω. Τα μαθηματικά δίνουν ακριβείς απαντήσεις σε ακριβείς ερωτήσεις. Αλλά οι σημαντικές και ενδιαφέρουσες ερωτήσεις που τίθενται στην οικονομική πραγματικότητα δεν είναι αυτού του είδους.

3. Κυριαρχεί η άποψη ότι υπάρχουν γενικοί ανιστορικοί νόμοι που διέπουν την οικονομική δραστηριότητα. Δυστυχώς ή ευτυχώς το περισσότερο που μπορούμε να ελπίζουμε στην πραγματική οικονομία είναι η διατύπωση τάσεων με διάφορους βαθμούς γενικότητας.

4. Οι οικονομολόγοι πρέπει να πάψουν να συμπεριφέρονται υπεροπτικά προς τις άλλες κοινωνικές επιστήμες. Βασικές οικονομικές υποθέσεις προέρχονται από αυτές (ψυχολογία, κοινωνιολογία κ.λπ.).

5. Επίσης χρειάζεται να σταματήσουν να κατασκευάζονται μακρο-υποδείγματα στηριζόμενα σε μη πραγματικές μικροθεμελιώσεις.

Η οικονομική σκέψη του Τζ. Μ. Κέινς διέπεται από εκείνες τις φιλοσοφικές και μεθοδολογικές αρχές οι οποίες απουσιάζουν σχεδόν παντελώς από τις επικρατούσες σήμερα οικονομικές αντιλήψεις.

Η κοινωνική φιλοσοφία της οικονομικής σκέψης του Κέινς κινείται στην κατεύθυνση επίτευξης δύο βασικών στόχων: της πλήρους απασχόλησης και του περιορισμού της αυθαίρετης και άνισης διανομής του πλούτου και των εισοδημάτων.

Η επανατοποθέτηση των κεϊνσιανών ιδεών σε πρώτο επίπεδο αφήνει μια αχτίδα φωτός για την αλλαγή κατεύθυνσης της ασκούμενης οικονομικής πολιτικής. Φαίνεται τρομακτικά δύσκολο, ακόμη και αυτή τη στιγμή.

Αλλά αρχίζοντας τη συζήτηση, ίσως να έχει γίνει, ήδη, το πρώτο βήμα.

Το ταξίδι του Οδυσσέα

Συγγραφέας Δάγλας Αριστείδης

Το Ταξίδι του Οδυσσέα, ένα ταξίδι που δε µοιάζει µε κανένα άλλο, διατρέχει τις φουρτουνιασµένες σελίδες του βιβλίου µας πατώντας στις ράγες του οµηρικού έπους.

Το ξαναδιαβάσαµε, το εικονογραφήσαµε και ελπίζουµε να προσθέσει κάτι νέο στις πολυάριθµες διηγήσεις του ίδιου ταξιδιού, µέσα από τα µάτια εκατοντάδων συγγραφέων. Κοινός τόπος όλων µας όµως είναι και θα είναι η Ιθάκη.

Καλή περιήγηση!

Τα σκληρά και άγρια χρόνια στη Μεταπολίτευση

Συγγραφέας – Βγόντζας Αντώνης

Ανήκω σ’ αυτούς που αγάπησαν τη Μεταπολίτευση. Σχεδόν τη λάτρεψαν. Όσοι τη ζήσαμε, από τους πόνους ενός πρόωρου τοκετού, όσοι πορευτήκαμε μαζί της, όσοι σπαρταρήσαμε και λαχταρήσαμε στα λάθη της, στα αμαρτήματά της ή και στα εγκλήματά της, πρέπει να είμαστε περήφανοι.

Τα γεγονότα και τα στοιχεία είναι δεδομένα. Απαιτούνται πρότυπα και ιδεολογία. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος πραγματοποίησε την εδαφική ολοκλήρωση της Ελλάδας και έκτισε ένα σύγχρονο κράτος. Ο Γεώργιος Παπανδρέου, «ο Γέρος της Δημοκρατίας», κατέστησε την παιδεία κύριο στρατηγικό στόχο. Και τη Δημοκρατία. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έδωσε το εναρκτήριο λάκτισμα της Μεταπολίτευσης. Και την οδήγησε σε ήρεμα νερά. Ο Ανδρέας Παπανδρέου δημιούργησε έναν προοδευτικό, δημοκρατικό, σοσιαλιστικό χώρο με πλούτο ιδεών και προτάσεων. Οικοδόμησε μια νέα Πολιτεία. Γι’ αυτό και βρίσκεται στην κορυφή κατά τις αξιολογήσεις των πολιτών. Παρήγαγε ιδεολογία. Προαπαιτούμενο κάθε αγώνα. Εθνικού, πολιτικού και κοινωνικού. Ο εικοστός αιώνας μάς έδωσε κορυφαίους ηγέτες. Ήσαν όλοι τους πατριώτες. Σήμερα τους αναζητάμε. Η νεολαία θέλει όραμα και πάθος. Όχι διαχειριστικές προτάσεις.

Αυτό το βιβλίο δεν είναι «νομικό». Ούτε «ακαδημαϊκό». Είναι «πολεμικό».