ΡΑΣΠΟΥΤΙΝ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Ρασπούτιν, ο «τρελός μοναχός» που είχε τη φήμη ότι ξελόγιαζε τις γυναίκες για να ξορκίσει το σατανά με το σεξ. Ξεκίνησε αγρότης της Σιβηρίας και έγινε ισχυρό πρόσωπο της τσαρικής αυλής. Οι φήμες για την τσαρίνα και τις κόρες της.

O Γκριγκόρι Γιεφίμοβιτς Ρασπούτιν ήταν Ρώσος μυστικιστής που άσκησε τεράστια επιρροή στην οικογένεια του τελευταίου τσάρου της Ρωσίας, Νικολάου Β’. Η δολοφονία του «τρελού μοναχού», όπως τον έλεγαν, επηρέασε την κατάσταση στην προ-επαναστική Ρωσία. 

Ο 47χρονος Ρασπούτιν δολοφονήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 1917 (17 Δεκεμβρίου
με το παλιό ρώσικο ημερολόγιο) στο υπόγειο του παλατιού Μόικα της Αγίας Πετρούπολης, στην κατοικία του πρίγκηπα Φέλιξ Γιουσούποφ, του πλουσιότερου ανθρώπου της Ρωσίας και συζύγου της μοναδικής ανιψιάς του τσάρου, Ιρίνα.
Το κακοποιημένο πτώμα του ανακαλύφθηκε στον ποταμό Νέβα, μερικές ημέρες αργότερα.

Τη δεκαετία που είχε προηγηθεί, ο Ρασπούτιν εξελίχθηκε από αγρότης της μακρινής Σιβηρίας σε ένα από τα πιο ισχυρά πρόσωπα της τσαρικής αυλής.

Γεννημένος το 1869 στο Ποκρόβσκογιε, ανατολικά των Ουραλίων, παντρεύτηκε νωρίς και απέκτησε τρία παιδιά.
Η ζωή του άλλαξε το 1892 όταν έμεινε επί αρκετούς μήνες σε μοναστήρι. Παρότι θεωρείτο ιερέας, δεν χειροτονήθηκε ποτέ.
Ο θρησκευτικός του ζήλος και το προσωπικό του χάρισμα, τον έφεραν σύντομα στον περίγυρο του τσάρου Νικολάου Β’ και της συζύγου του Αλεξάνδρας.
Ο τσάρος έγραψε σε υπουργό του τον Οκτώβριο του 1906:
«Πριν λίγες ημέρες δέχθηκα έναν αγρότη, τον Γκριγκόρι Ρασπούτιν, που μου έφερε εικόνα του Αγίου Σιμόν Βερκοτούρι. Μας έκανε εξαιρετική εντύπωση – αντί για πέντε λεπτά, συνομιλήσαμε περισσότερο από μια ώρα». 

Το τσαρικό ζεύγος συνήθιζε να συμβουλεύεται «πνευματικούς», όμως ο Ρασπούτιν τους εξοβέλισε όλους, καθώς έλεγε στον Νικόλαο και τη γυναίκα του ό,τι ήθελαν να ακούσουν.
Όταν ξέσπασε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος, ήταν ήδη πολιτικός σύμβουλος.
Ο δεσμός έγινε πιο ισχυρός όταν τους βοήθησε να αντιμετωπίσουν την αιμορροφιλία του μοναχογιού τους Αλεξέι, με τις «θεραπευτικές του δυνάμεις» για τις οποίες πολλά έχουν γραφτεί. Η τσαρίνα τον θαύμαζε πολύ, αλλά ο Νικόλαος ήταν πιο σκεπτικός επειδή, από τη μυστική αστυνομία είχε πληροφορηθεί για τα σεξουαλικά όργια και την άσωτη ζωή του.

Ο «τρελός μοναχός» είχε τη φήμη ότι ξελόγιαζε δεκάδες γυναίκες όλων των ηλικιών. Τις υποχρέωνε να ικανοποιούν τα σαδιστικά σεξουαλικά βίτσια του, λέγοντας τους ότι τις εξαγνίζει και εξορκίζει από μέσα τους το σατανά. 

Κυκλοφορούσε η φήμη ότι είχε υπερμέγεθες γεννητικό όργανο. Γυναίκες της αριστοκρατίας τον επισκέπτονταν στο διαμέρισμά του προσφέροντάς του δώρα. Δεν άργησαν να κυκλοφορήσουν φήμες ότι ο Ρασπούτιν ανέπτυξε στενές σχέσεις με την τσαρίνα και τις τέσσερις κόρες της, τις οποίες επισκεπτόταν αργά το βράδυ στα δωμάτιά τους.

 Η δολοφονία

Όλα αυτά προκάλεσαν αντιδράσεις, πολλούς εχθρούς και μια δολοφονική απόπειρα από την οποία γλύτωσε.
Όμως, στις 30 Δεκεμβρίου 1916, ο σύζυγος της ανιψιάς του τσάρου, Φέλιξ Γιουσούποφ, τον κάλεσε στο σπίτι του και του έκανε τραπέζι με κρασί και γλυκό που ήταν δηλητηριασμένα.
Όπως λέγεται, το δηλητήριο δεν τον έπιασε και ο Γιουσούποφ τον πυροβόλησε αρκετές φορές. Έπειτα, πήρε το σώμα του, το τύλιξε με χοντρό ύφασμα, του έδεσε ένα βαρίδι και το φόρτωσε σε αμάξι για να το ρίξουν στον ποταμό Νέβα.
‘Οταν το ξεφόρτωναν, διαπίστωσαν ότι ακόμα ζούσε. Θεωρείται ότι άφησε την τελευταία πνοή μετά την πτώση του στο παγωμένο ποτάμι.
Αυτό ήταν αρκετό, ώστε οι λαϊκές αφηγήσεις να δημιουργήσουν θρύλο γύρω από τον Ρασπούτιν, κάνοντας τους χωρικούς να φοβούνται το στοιχειωμένο πνεύμα του.
Το επόμενο διάστημα, οι φήμες για τον τρόπο με τον οποίο πέθανε ο Ρασπούτιν έκαναν τους αγρότες να τιμούν φοβισμένοι το λείψανο του «αγίου».
Εξαγριωμένοι από την κατάσταση, οι μπολσεβίκοι ηγέτες που εν τω μεταξύ είχαν επικρατήσει, αποφάσισαν εκταφή.
Το πτώμα μεταφέρθηκε κρυφά τη νύχτα σε ξέφωτο, όπου μια μικρή ομάδα στρατιωτών, άναψε φωτιά και έκαψε το σώμα του Ρασπούτιν το χειμώνα του 1917-1918, δίνοντας οριστικά τέλος στη λατρεία του λειψάνου του.

Η σχέση της τσαρίνας της Ρωσίας με τον δαιμόνιο Ρασπούτιν.

Στις 26 Νοεμβρίου του 1894, ο τσάρος της Ρωσίας Νικόλαος Β΄ παντρεύτηκε την πριγκίπισσα Αλεξάνδρα του γερμανικού κρατιδίου Έσση.
Ο γάμος τους ήταν από έρωτα, παρά τις αντιρρήσεις της μητέρας του Νικόλαου και μετά από δύο επίμονες προτάσεις του τσάρου.
Η όμορφη τσαρίνα έκανε τέσσερα κορίτσια και μετά από πολλές προσπάθειες κατάφερε να φέρει στον κόσμο τον πολυπόθητο διάδοχο.
Μόνο που ο Αλέξιος, όπως τον αποκαλούσαν, έπασχε από αιμορροφιλία, που προκαλεί αδυναμία πήξης του αίματος σε περιπτώσεις αιμορραγίας.

Εκείνη την εποχή ήταν ανίατη και συνήθως οδηγούσε σε πρόωρο θάνατο.
Η Αλεξάνδρα ήταν απαρηγόρητη. Κάλεσε γιατρούς μέχρι και από το Θιβέτ για να κάνουν καλά το γιο της, αλλά μάταια.

Η γνωριμία με το Ρασπούτιν και οι σεξουαλικές διαστροφές του.

Το 1908 άκουσε για έναν περιπλανώμενο καλόγερο με υπερφυσικές και θεραπευτικές ικανότητες, τον Γκριγκόρι Ρασπούτιν.
Ιδιαίτερα θεοσεβούμενη, πίστεψε αμέσως στις «θεικές» δυνάμεις του και άνοιξε διάπλατα τις πόρτες των ανακτόρων για τον πανούργο καιροσκόπο Ρασπούτιν.
Εκείνος πέταξε αμέσως τα φάρμακα των γιατρών, άρχισε τις προσευχές, επέβαλλε σε ύπνωση τον μικρό διάδοχο και του έδωσε να πιει δικά του ελιξήρια, αν και δεν ήταν παρά ένας αμόρφωτος χωρικός.
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι οι γιατροί έδιναν στον Αλέξιο ασπιρίνη που προκαλεί αιμοραγία και ο Ρασπούτιν χωρίς να το ξέρει, του σταμάτησε μια επιβλαβή θεραπεία.
Πάντως, γρήγορα ο κληρονόμος του τσαρικού θρόνου εμφάνισε σημάδια βελτίωσης.
Όποτε έπεφτε σε υποτροπή, ο μυστηριώδης καλόγερος τον έκανε πάλι καλά.
Η Αλεξάνδρα, κατενθουσιασμένη από τον «άγιο» Ρασπούτιν, τον επέβαλλε στην αυτοκρατορική αυλή και υποχρέωσε τα παιδιά της να κάνουν στενή παρέα μαζί του.
Ο Νικόλαος διαφωνούσε, γιατί από τη μυστική αστυνομία γνώριζε τα σεξουαλικά όργια και την άσωτη ζωή του, αλλά αναγκάστηκε να τον αποδεχτεί μιας και έσωσε τον μοναχογιό του.

Ο Ρασπούτιν ξελόγιαζε δεκάδες γυναίκες ανήλικες και ενήλικες. Καθημερινά τις υποχρέωνε να ικανοποιούν τα σαδιστικά σεξουαλικά βίτσια του, λέγοντας τους ότι τις εξαγνίζει και απομακρύνει από μέσα τους το σατανά. Τις έπειθε με μια μόνο ματιά καθώς είχε πολύ έντονο βλέμμα, αλλά και τη δυνατότητα να γυρνά τους βολβούς των ματιών του.
Μερικές φορές πάθαινε κρίσεις, άρπαζε βίαια μια πόρνη του δρόμου, εξαφανιζόταν σε κάποιο σπίτι και σε λίγο έβγαινε μιλώντας με δυνατή φωνή και κάνοντας περίεργες χειρονομίες.
Στην πρωτεύουσα κυκλοφορούσε η φήμη ότι ήταν προικισμένος με ένα τεράστιο όργανο, σαν του αλόγου.
Ταυτόχρονα, αυξανόταν ο κύκλος των πιστών του Ρασπούτιν στο γυναικείο πληθυσμό των αργόσχολων κυριών της υψηλής κοινωνίας. Τον σέβονταν και τον τιμούσαν σα να ήταν επίσκοπος, ενώ δεν ανήκε καν σε μια μονή.
Οι κοντέσες και οι δούκισσες επισκέπτονταν το διαμέρισμά του, του φιλούσαν το χέρι, γονάτιζαν μπροστά του, τον γέμιζαν δώρα και όταν έφευγαν ζητούσαν ως χάρη να πάρουν μαζί τους για να πλύνουν τα λερωμένα ρούχα του, αν ήταν δυνατόν με υπολείμματα ιδρώτα!

Ο Ρασπούτιν,δεύτερος από αριστερά,πίνει τσάι με την Τσαρίνα (κάθεται αριστερά του).1914 ..

Το σκάνδαλο της αποπλάνησης της τσαρίνας και των κοριτσιών της από το Ρασπούτιν 

Ο Ρασπούτιν ανέπτυξε στενές σχέσεις με την τσαρίνα και τις κόρες της, τις οποίες επισκεφτόταν και αργά τη νύχτα στα δωμάτια τους.
Πολύ γρήγορα κυκλοφόρησε και η μυστική αλληλογραφία της ίδιας και των παιδών της μαζί του.

«Αγαπημένε, ακριβέ, μοναδικέ φίλε, πόσο πολύ θα ήθελα να σε δω και πάλι. Εμφανίστηκες σήμερα μπροστά μου σε ένα όνειρο. Σε σκέφτομαι πάντα, αγαπημένε μου, επειδή είσαι τόσο καλός απέναντί μου…» 

Δεν άργησαν να κυκλοφορήσουν οι φήμες στην καλή κοινωνία, ότι η Αυτοκράτειρα και οι τέσσερις πριγκίπισσες αποπλανήθηκαν από τον σκοτεινό καλόγερο.
Κυκλοφόρησαν ακόμη και πορνογραφικά σκίτσα του Ρασπούτιν με τις κυρίες της δυναστείας Ρομανόφ. Εξαιτίας του σκανδάλου, ο τσάρος τον διέταξε να εγκαταλείψει την Αγία Πετρούπολη για κάποιο διάστημα, προς δυσαρέσκεια της αυτοκράτειρας.
Παρά τις φήμες, οι σχέσεις της αυτοκρατορικής οικογένειας με τον Ρασπούτιν συνεχίστηκαν μέχρι τη δολοφονία του στις 17 Δεκεμβρίου 1916.

Ο Ρασπούτιν και αυτοκράτειρα συνομωτούν πολιτικά 

Ο δαιμόνιος Ρασπούτιν ασχολήθηκε υπόγεια και με την πολιτική, συνωμοτώντας με την τσαρίνα. Έδιωχναν από το υπουργικό συμβούλιο όποιον ήταν αντίθετος με τα σχέδια τους. Έπεισαν μάλιστα μαζί με την αυτοκράτειρα τον τσάρο Νικόλαο να αναγνωρίσει την προσάρτηση της Βοσνίας- Ερζεγοβίνης στην Αυστροουγγαρία.
Παραλίγο να πετύχουν και την υπογραφή ξεχωριστής συνθήκης ειρήνης μεταξύ της Γερμανίας και της Ρωσίας, που ήταν αντίπαλοι στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Για αυτή του την κίνηση θεωρήθηκε πράκτορας των Γερμανών.
Δεν άργησε να δημιουργήσει φανατικούς εχθρούς που προσπάθησαν να τον δολοφονήσουν πολλές φορές.
Είτε με όπλο είτε με δηλητήρια είτε με μαχαίρι, ο Ρασπούτιν πάντα γλίτωνε, μέχρι το Δεκέμβριο του 1916, όπου οι αντίπαλοι του πέτυχαν το σκοπό τους.
Η τελευταία αυτοκράτειρα της Ρωσίας, Αλεξάνδρα, γεννήθηκε στις 5 Ιουνίου του 1872.

Please follow and like us:

678

124

20