Ρένα Βλαχοπούλου:Η μεγαλύτερη κωμική πρωταγωνίστρια του ελληνικού κινηματογράφου.

Ρένα Βλαχοπούλου: Η ηθοποιός που γεννήθηκε και πέθανε τον μήνα Ιούλιο!

Στους περισσότερους ρόλους κράτησε το μικρό της όνομα…

Η Ρένα Βλαχοπούλου γεννήθηκε στην Κέρκυρα στις 28 Ιουλίου 1917 και πέθανε στο Μαρούσι στις 29 Ιουλίου 2004. Ο Ιούλιος ήταν σίγουρα ο μήνας της. Σήμερα θυμόμαστε τη μεγάλη κυρία του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου που χάριζε το γέλιο για περισσότερο από μισό αιώνα.

Γεννήθηκε στην Κέρκυρα. Ο πατέρας της, Γιάννης Βλαχόπουλος, ανήκε στην αριστοκρατία του νησιού ενώ η μητέρα της, Καλλιόπη, ήταν κόρη κάποιας υπηρέτριας που εργαζόταν στο σπίτι. Οι γονείς της αγαπήθηκαν και, παρά τις αντιδράσεις της οικογένειας του νέου που τον αποκλήρωσε, παντρεύτηκαν κι έκαναν εννιά παιδιά.

Σε ηλικία 16 χρονών, η Ρένα Βλαχοπούλου τραγούδησε για πρώτη φορά σε κάποιο ζαχαροπλαστείο της Σπιανάδας, όπου το 1938 γνώρισε και ερωτεύτηκε τον ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ Κώστα Βασιλείου. Μαζί μετακόμισαν στην Αθήνα, όπου παντρεύτηκαν το καλοκαίρι του επόμενου έτους.

Τα πρώτα της καλλιτεχνικά βήματα τα έκανε σε καφενεία και αναψυκτήρια, όπου την ανακάλυψε ο Μίμης Τραϊφόρος και την παρουσίασε ως νέο ταλέντο σ’ ένα πρόγραμμα βαριετέ που είχε ανεβάσει στο κέντρο «Όαση» του Ζαππείου.

Το πρώτο τραγούδι που είπε ήταν το «Μικρή χωριατοπούλα» του Πολ Μενεστρέλ, το οποίο διασκευάστηκε αργότερα στο πασίγνωστο «Κορόιδο Μουσολίνι», από τον Γιώργο Οικονομίδη. Στην παράσταση αυτή την άκουσε ο Μακέδος και λίγο αργότερα την προώθησε στο σανίδι.

Ένα ταλέντο είχε γεννηθεί κι από μικρή είχε ξεχωρίσει ενώ έκανε σπουδές πάνω στη μουσική και το τραγούδι. Ήδη από τα χρόνια της κατοχής όλοι μιλούσαν για την «Βασίλισσα της Jazz». Αργότερα μεταπήδησε και στο θέατρο. Η ίδια είχε πει για την πρώτη της εμφάνιση:

”Ντρεπόμουν να βγω στη σκηνή με νούμερο. Δεν είχα σκεφτεί ποτέ ότι θα γίνω ηθοποιός. Απλώς έτυχε να με δουν. Πίστεψαν από την αρχή ότι ήμουν καλή. Εγώ δεν το πίστευα. Ρε συ, Μίμη, τι να σου πω. Φοβάμαι ότι δεν θα τα καταφέρω, λέω στον Τραϊφόρο. Ο κόσμος χειροκροτούσε να βγω στη σκηνή. Εγώ δεν έβγαινα. Ξαφνικά με πιάνει ο Τραϊφόρος και με σπρώχνει στη σκηνή. Βγήκα, το νούμερο χάλασε κόσμο. Στη συνέχεια μου έδωσαν κι άλλα νούμερα και καθιερώθηκα ως ηθοποιός.”

Έτσι απλά, η Ρένα Βλαχοπούλου γίνεται η μεγαλύτερη κωμική πρωταγωνίστρια του ελληνικού κινηματογράφου. Ήταν η ηθοποιός σύμβολο των περίφημων μιούζικαλ, χόρευε, τραγουδούσε και ερμήνευε τους ρόλους της με την απόλυτη τελειότητα. Eίχε ένα σώμα που θα ζήλευαν γυναίκες πολύ μικρότερες σε ηλικία.Mάλιστα είναι η μοναδική ηθοποιός που στους περισσότερους ρόλους της διατηρεί το μικρό της όνομα: Ρένα.

Ορισμένες από τις ταινίες της Ρένας Βλαχοπούλου που ξεχωρίζουν: «Κάτι να καίει» (1963), «Ένα κορίτσι για δύο» (1963), «Η χαρτοπαίχτρα» (1964), «Κορίτσια για φίλημα» (1965), «Φωνάζει ο κλέφτη»ς (1965), «Η βουλευτίνα» (1966), «Ραντεβού στον αέρα» (1966), «Βίβα Ρένα» (1967), «Η ζηλιάρα» (1968), «Η Παριζιάνα» (1969), «Η θεία μου η χίπισσα» (1970), «Μια τρελλή, τρελλή σαραντάρα» (1970), «Ζητείται επειγόντως γαμπρό»ς (1971), «Μια Ελληνίδα στο χαρέμι» (1971), «Η Ρένα είναι οφσάιντ» (1972), «Η Κόμισσα της Κέρκυρας» (1972).

Παράλληλα με την κινηματογραφική της καριέρα, συνέχισε τη σταδιοδρομία της στο θέατρο και στο τραγούδι. Το 1959 εμφανίστηκε στο Α’ Φεστιβάλ Τραγουδιού του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας, μ’ ένα τραγούδι του Κώστα Καπνίση και του Θάνου Σοφού, το «Είσαι η άνοιξη κι είμαι ο χειμώνας». Την επόμενη χρονιά, τραγούδησε ντουέτο με τον Γιάννη Βογιατζή το «Πρώτο χελιδόνι». Με την αυγή της δεκαετίας του ’60, είχε μοιραστεί στα τρία: τα πρωινά ηχογραφήσεις και συνεργασίες με το ΕΙΡ (τραγούδια των Χατζιδάκι, Πλέσσα, Μουζάκη, Μωράκη, Αττίκ, Σπάθη, Ιακωβίδη, Κατσαρού), το βράδυ θέατρο και μετά την παράσταση, εμφανίσεις σε νυχτερινά κέντρα.

Το καλοκαίρι του 1966 συγκρότησε θίασο με τον Γιώργο Κωνσταντίνου και το Γιάννη Βογιατζή, ενώ το καλοκαίρι του 1967 ηγήθηκε του θιάσου Βλαχοπούλου – Κωνσταντίνου – Σαπουντζάκη, που ανέβασε τη «Λουλουδιασμένη Αθήνα». Την ίδια χρονιά έκανε και τον τρίτο γάμο της, με τον επιχειρηματία Γιώργο Λαφαζάνη.

Το 1976 ξεκίνησε καριέρα και στην τηλεόραση, πρωταγωνιστώντας στην τηλεοπτική σειρά του Αλέκου Σακελάριου «Μια Αθηναία στην Αθήνα», ενώ τελευταίες εμφανίσεις της στη μικρή οθόνη ήταν οι «Μάμα Μία» και «Μάλιστα Κύριε».

Το 1995 βραβεύτηκε με το Αναμνηστικό Μετάλλιο Δημήτρη Ψαθά για την ερμηνεία της στη «Χαρτοπαίχτρα» του Ψαθά, στο θέατρο Μπρόντγουεϊ, ενώ το 2003 τιμήθηκε με το Χρυσό Σταυρό του Φοίνικος από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο.

Οι ατάκες της ακατάπαυστες, αξεπέραστες, το χιούμορ πηγαίο, η Βλαχοπούλου ήταν ανεξάντλητη. Έκανε τρεις γάμους αλλά κανένα παιδί. Έζησε μια ζωή γεμάτη κι όπως έλεγαν, είχε εραστές τους ωραιότερους άντρες της Αθήνας. Τιμήθηκε με το Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικα, Δημήτρης Ψαθάς. Η «κόμισσα της Κέρκυρας» πέθανε στις 29 Ιουλίου 2004 από ανακοπή καρδιάς.

Οι ατάκες από τις ταινίες της που έγραψαν ιστορία

1. Χιούμορ έχω λεφτά δεν έχω. Και από αύξηση δε βλέπω, δεν λέτε κουβέντα. Πότε θα έρθει η ώρα, όταν θα μείνω με ένα δόντι; (Μια Ελληνίδα στο χαρέμι)

2. Σούζι τρως και ψεύδεσαι και τρως (Η Παριζιάνα)

3. Madame Pelagie de Paris, de combination, de κομπινεζόν, l’ escalier, toilette, very sex, ζαμανφού. (Η Παριζιάνα)

4. Τώρα βυθίζομαι. Ρίχνε προτού βυθιστώ. Βυθίζομαι σε ύπνο. Κατοστάρι είπαμε μαντάμ. Μπορεί να κοιμόμαστε αλλά βλέπουμε. Βυθίζομαι σε πολύ βαθύ ύπνο. Ρίξε κι άλλο. (Μία Ελληνίδα στο χαρέμι)

5. Πέθανε ο θείος. (Μία Ελληνίδα στο χαρέμι)

Άγνωστα γεγονότα από τη ζωή της Ρένας Βλαχοπούλου έρχονται στο φως της δημοσιότητας.

Ένας από τα αδέλφια της, ο κύριος Σπύρος μίλησε για συνταρακτικά γεγονότα της ζωής τους και πώς η Ρένα τους βοήθησε.

«Στον πόλεμο περάσαμε μεγάλα δράματα. Έπεσε βόμβα στο σπίτι μας και έτσι σκοτώθηκαν οι γονείς μας. Το σπίτι διαλύθηκε μέχρι και το υπόγειο. Εγώ με τον αδελφό μου τον Μίμη βρισκόμασταν κάτω από ένα κρεβάτι. Θυμάμαι πυκνούς καπνούς μαζί με σκόνη από τα συντρίμμια να έχουν σκεπάσει τα πάντα. Κρατούσα τον αδελφό μου, που ήταν κουλουριασμένος ανάμεσα στα πόδια μου σαν φίδι.

Μετά από περίπου δύο ώρες που έπεσε η βόμβα αρχίσαμε να ψάχνουμε να βρούμε τι είχε συμβεί. Ήταν παντού σκοτάδι. Και εμείς τραυματισμένα ψάχναμε τους γονείς μας που είχαν ήδη σκοτωθεί. Κάποια στιγμή είδαμε λίγο φως και, όπως σερνόμουν εγώ πρώτος, εκείνος με κρατούσε από το πόδι, για να τον βγάλω έξω από όλη αυτή τη λαίλαπα. Τον πήρα αγκαλιά και μέσα στα συντρίμμια των δρόμων που είχε αφήσει η βόμβα ψάχναμε να βρούμε έναν δικό μας, ένα στήριγμα. Τα υπόλοιπα παιδιά της οικογένειας, τα τρία κορίτσια (Ρένα, Μαρίνα, Αννα), βρίσκονταν στην Αθήνα, ο μεγάλος μας αδελφός ήταν ναύτης. Και πηγαίναμε από ορφανοτροφείο σε ορφανοτροφείο μέχρι να δούμε πώς θα ζήσουμε».

Και συνέχισε συγκινημένος λέγοντας ότι η Ρένα είχε ήδη ξεκινήσει καριέρα στην Αθήνα και ήταν η μόνη τους σωτηρία.

«Για εμάς η Ρένα υπήρξε και μάνα και πατέρας μαζί. Εκείνη μας βοήθησε να ορθοποδήσουμε και να σπουδάσουμε».

Όσο για το πώς έμαθε η αείμνηστη ηθοποιός για τον χαμό των γονιών της είπε στην εφημερίδα espresso: «Βρισκόταν πάνω στη σκηνή του θεάτρου “Μακέδος”, στην οδό Θεμιστοκλέους της Αθήνας, όταν έμαθε το δυσάρεστο νέο. Όπως έπαιζε, κάποιος της φώναξε στα παρασκήνια για τον βομβαρδισμό και όσα ακολούθησαν. Αργότερα, εκείνη μου είπε ότι συνέχισε να παίζει στο έργο. Μόλις τελείωσε η παράσταση και χαιρέτησε το κοινό, μπήκε στο καμαρίνι της και κατέρρευσε από το κλάμα».

Η Ρένα Βλαχοπούλου και οι έρωτες της ζωής της

Στα δέκα έξι της ασχολείται για πρώτη φορά με το τραγούδι, με την συνοδεία μικρής ορχήστρας σε ζαχαροπλαστείο στην Σπιαναδα της Κέρκυρας.

Καλοκαίρι του ’38 γνωρίζει στον συγκεκριμένο χώρο τον γοητευτικό ποδοσφαiριστή της ΑΕΚ Κώστα Βασιλείου, μια γνωριμία η οποία εξελίσσεται σε ένα μεγάλο έρωτα και ένα χρόνο μετά σε γάμο.

Ο έρωτας αυτός είναι και η αφορμή για να φύγει από την γενέτειρα της και να αρχίσει μια νέα ζωή στην Αθήνα. Μια βόλτα του νιόπαντρου ζευγαριού στο Ζάππειο αποτελεί και την αρχή της μεγάλης μουσικής της καριέρας.

Στο βαριετέ «Όασις» όπου ο Μίμης Τραιφόρος αναζητά νέα ταλέντα, εντυπωσιάζεται από την φωνή και την παρουσία της και προτείνει την συμμετοχή της στο μουσικό πρόγραμμα του θεάτρου. Ο γάμος της περνάει κρίση και το 1941 έρχεται το πρώτο διαζύγιο.

Στο θέατρο «Πάνθεον γνωρίζει τον σπουδαίο πιανίστα Γιάννη Σπαρτακο με τον οποίο για τα επόμενα χρόνια διαπρέπει σε Ελλάδα και σε περιοδείες σε όλο τον κόσμο, με τραγούδια της Τζαζ.

Υπέροχο πορτραίτο της Ρένας Βλαχοπούλου αρχές του ’40, στα πρώτα χρόνια των επιτυχιών της στο χώρο της μουσικής.

Όλη η νεολαία της εποχής χορεύει στους ρυθμούς της ορχήστρας του, η συγκεκριμένη μουσική γίνεται μόδα και η Ρένα ως «Βασίλισσα της τζαζ» καθηλώνει το κοινό με τις μουσικές της ερμηνείες.

Το 1942 ερωτεύεται τον ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού και γιο τραπεζίτη Γιάννη Κωστόπουλο, ένας έρωτας που καταλήγει σε ένα δεύτερο γάμο.

Οι μεγάλες επιτυχίες σε μουσικές σκηνές και επιθεωρήσεις φέρνουν εξαντλητικά ωράρια και την αποξένωση από τον σύζυγό της και έτσι το 1946 έρχεται και το δεύτερο διαζύγιο.

Στα μέσα του ’50 αρχίζει την δεύτερη καριέρα στον χώρο της υποκριτικής, η οποία απογειώνεται αρχές του ’60 με την συνεργασία της με τον Φίνο και τον Γιάννη Δαλιανίδη.

Το 1965 γνωρίζει τον τελευταίο σύζυγό της Γιώργο Λαφαζάνη, τον μεγαλύτερο έρωτα της ζωής της με τον οποίο παραμένουν αγαπημένοι και ερωτευμένοι μέχρι και το «φευγιό» της το 2004.

Κάθε αυτοσχεδιασμός, κάθε μορφασμός και κάθε ατάκα της, υλικό διδασκαλίας σε δραματικές σχολές.

Η μεγαλύτερη κωμικός που πέρασε από το ελληνικό θέατρο και τον κινηματογράφο με ένα ανεπανάληπτο και ανεπιτήδευτο φυσικό ταλέντο. Μοναδική και στο είδος της απλά αξεπέραστη.

Τι απέγινε η περιουσία της; Το τριώροφο στην Κέρκυρα και το παράπονο του αδερφού..

Η Ρένα Βλαχοπούλου «σφράγισε» μια ολόκληρη εποχή με το ταλέντο της, αλλά και τον μοναδικό χαρακτήρα και το ήθος της 14 χρόνια συμπληρώθηκαν από το απόγευμα της Πέμπτης 29 Ιουλίου, όπου η «κόμισσα της Κέρκυρας» άφησε την τελευταία της πνοή σε ηλικία 81 ετών στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Ιατρικού Κέντρου Αθηνών.

Πολλοί ωστόσο σήμερα, είναι εκείνοι που αναρωτιούνται τι απέγινε η περιουσία της αξέχαστης ηθοποιού.

Ήταν κοινό μυστικό πως από όλα τα ακίνητα που είχε στην κατοχή της, ένα ήταν αυτό που κατείχε ξεχωριστή θέση στην καρδιά της κορυφαίας πρωταγωνίστριας. Η βίλα της στην κοσμοπολίτικη Δασιά, στην περιοχή Ύψος της Κέρκυρας ήταν για εκείνη ο επίγειος παράδεισος της. Το σπίτι αυτό των 450 τ.μ χτίστηκε το 1982 και εκτείνεται σε ένα οικόπεδο 5.700 τ.μ.

undefined

Κάθε χώρος του σπιτιού διακοσμήθηκε με το προσωπικό γούστο και την αισθητική της Ρένας Βλαχόπουλου και αποτελούνταν από τρία επίπεδα, τα δυο έκτων οποίων ενώνονταν μεταξύ τους με ξύλινη εσωτερική σκάλα. Για τα πέντε υπνοδωμάτια, τα τρία λουτρά, τις δυο κουζίνες, και τις δυο σαλονοτραπεζαρίες, χρησιμοποιήθηκαν τα καλύτερα υλικά, με την πολυτέλεια να ξεχειλίζει. Ενώ μέσα στη βίλα υπήρχε γραφείο, ένα μίνι γυμναστήριο και δωμάτιο υπηρεσίας με το δικό του μπάνιο. Επιπλέον αυτό που εντυπωσίαζε όποιον είχε την τύχη να το επισκεφθεί ήταν η μοναδική θέα στη θάλασσα και την παραλία, η , οποία απέχει μόλις 100 μέτρα από το αρχοντικό. Αξίζει να αναφερθεί πως στον καταπράσινο κήπο, υπήρχε και ξενώνας 80 τ.μ. με κουζίνα, μπάνιο και υπνοδωμάτιο.

Η Ρένα Βλαχοπούλου πέθανε στις 29 Ιουλίου 2004.Είχε μπει στο Ιατρικό Κέντρο στις 16 Ιουλίου για να χειρουργηθεί, έχοντας υποστεί διάτρηση στομάχου. Το ιατρικό ανακοινωθέν ανέφερε ως αιτία θανάτου την ανακοπή καρδιάς.

Σύμφωνα με τη διαθήκη της ηθοποιού, το σπίτι πέρασε στον λατρεμένο της σύζυγο Γιώργο Λαφαζάνη. Όταν όμως και εκείνος απεβίωσε, πήγε στα χέρια των νόμιμων κληρονόμων του. Όπως μάλιστα είχε αποκαλύψει ο Μάκης Δελαπόρτας, ο οποίος ήταν στο πλευρό της ηθοποιού μέχρι το τέλος της, η αδερφή του συζύγου της, αποφάσισε να βάλει πωλητήριο στο παλάτι αυτό.

undefined

«Η βίλα της Ρένας Βλαχοπούλου στην Κέρκυρα δεν πουλήθηκε σε εταιρεία. Αυτό το ξέρω καλά γιατί έχω άμεση επαφή με την οικογένεια με την κυρία που κληρονόμησε το σπίτι, η οποία είναι αδελφή του άντρα της, Γιώργου Λαφαζάνη. Η διαθήκη έλεγε ότι αν φύγει πρώτα η Ρένα οτιδήποτε θα πάει στον σύζυγο της, γιατί κι εκείνος δούλεψε, ήταν επιχειρηματίας τόσα χρόνια κοντά της. Ή αν φύγει πρώτα ο σύζυγος, θα μείνουν στην Ρένα, κατ’ επέκταση στα αδέλφια της ή στους συγγενείς της. Έγινε το αντίθετο, οπότε πήγε στην οικογένεια του συζύγου. Η γυναίκα αυτή, μια πολύ αξιόλογη γυναίκα, δεν μπόρεσε να το κρατήσει το σπίτι παραπάνω, ή δεν είχε το δέσιμο να πάει να αποσυρθεί να ζήσει εκεί, άρα το σπίτι κάθε χρόνο ρήμαζε», είχε πει ο Μάκης Δελαπόρτας.

Παρότι πρόκειται για ένα πραγματικό παλάτι, ελάχιστοι ήταν εκείνοι που εκδήλωσαν ενδιαφέρον για να το αγοράσουν. Η έλλειψη ζήτησης, σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση που έπληξε τον κλάδο των ακινήτων είχε σαν αποτέλεσμα να αλλάξει η τιμή πώλησης του συγκεκριμένου οικήματος. Έτσι, αφού παρέμεινε στα αζήτητα για κάποια χρόνια μετά και το επίσημο πωλητήριο από τους κληρονόμους της, τελικά βρέθηκε ο νέος ιδιοκτήτης του. Όπως μάλιστα ακούστηκε ένα ζευγάρι Ελλήνων το έκαναν δικό τους, καταβάλλοντος το ποσό των περίπου 300.000 ευρώ με σκοπό να μείνουν εκεί και να δώσουν στο ιστορικό σπίτι νέα πνοή ζωής. «Νομίζω το πήρε ένα ανδρόγυνο, Έλληνες με σκοπό να ζήσουν εκεί, και μου αρέσει πολύ αυτό. Το σπίτι, δεν θέλω να πω σε τι τιμή, πουλήθηκε πολύ χαμηλά. Όσο κάνει ένα διαμέρισμα στην Αθήνα. Κοντά στις 300.000 χιλιάδες», είχε πει πριν δυο περίπου χρόνια ο Μάκης Δελαπόρτας.

undefined

Πριν λίγα χρόνια, ο αδερφός της Ρένας Βλαχοπούλου, Σπύρος Βλαχόπουλος είχε περιγράψει τα συναισθήματα εκείνου και της οικογένειας του, όταν άνοιξε η διαθήκη της ηθοποιού. «Εμείς δεν πήραμε τίποτα από τη Ρένα. Ούτε μια καρφίτσα. Όταν άνοιξε η διαθήκη, μείναμε όλοι έκπληκτοι. Κι ας ήμασταν αδέρφια της», είχε δηλώσει σε παλαιότερη συνέντευξη του ο αδερφός της Σπύρος. Ενώ είχε συμπληρώσει: «Ήταν άδικο για εμάς που ήμασταν οι δικοί της άνθρωποι, το αίμα της. Γιατί κι εγώ ένας απλός υπάλληλος ήμουν. Δεν είχα ούτε πλούτη, ούτε κανένα άλλο περιουσιακό στοιχείο. Όμως τελικά ο άνθρωπος δεν παίρνει τίποτα μαζί του», είχε δηλώσει. Μάλιστα είχε πει πως στην οικογένεια της άφησε: «Ένα μαγαζί κι ένα διαμέρισμα στα παιδιά του άλλου μας αδελφού. Όλα τα υπόλοιπα μαγαζιά στην Κέρκυρα, πίνακες, κοσμήματα αμύθητης περιουσίας, σπίτι στη Βούλα πήγαν στον Γιώργο και κατ’ επέκταση στην αδερφή του».