Οι «Επτά Αδερφές Σάδερλαντ» θεωρούνται από πολλούς ως οι πρώτες αυθεντικές «σελέμπριτι» της Αμερικής του 19ου αιώνα. Η φήμη των εφτά γυναικών, που «το μήκος των μαλλιών τους έφτανε τα 12 μέτρα», στάθηκε αρκετή για να τους αποφέρει δόξα και πλούτη. Κανείς δε φανταζόταν το τραγικό τέλος που επεφύλασσε η μοίρα για το αλλόκοτο αμερικάνικο γκρουπ του 1800.
Η Σάρα, η Βικτώρια, η Ισαβέλλα, η Γκρέις, η Ναόμι, η Ντόρα και η Μαίρη ήταν επτά αδερφές που μεγάλωναν φτωχικά σε μία φάρμα της νεοϋορκέζικης επαρχίας. Η καθημερινότητά τους δε διέφερε από αυτή των υπόλοιπων αγροτικών οικογενειών. Το πρωί πήγαιναν σχολείο και το απόγευμα βοηθούσαν τους γονείς τους στα χωράφια. Ωστόσο, ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό έκανε τα κορίτσια να ξεχωρίζουν. Η μητέρα της οικογένειας Σάδερλαντ είχε απαγορεύσει ρητά στις κόρες της να κόψουν τα μαλλιά τους. Η εμμονή της ήταν τέτοια που, όσο ήταν μικρές, περνούσε αμέτρητες ώρες της ημέρας βουρτσίζοντας και φροντίζοντας τις πλούσιες κόμες τους. Μάλιστα, έφτιαχνε μία σπιτική κρέμα, με την οποία τις έλουζε καθημερινά. Η συνταγή ήταν δική της και ισχυριζόταν ότι βοηθούσε στην ενδυνάμωση της τρίχας.
Το ντεμπούτο των «Επτά Αδερφών Σάδερλαντ»…
Όταν τα κορίτσια άρχισαν να ενηλικιώνονται, τα μαλλιά τους πλέον άγγιζαν το πάτωμα. Τότε οι γονείς τους συνειδητοποίησαν ότι θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν την ιδιαίτερη εμφάνισή των παιδιών τους. Άλλωστε πέρα από τις εντυπωσιακές κόμες, τα επτά κορίτσια είχαν και καλλιτεχνικά χαρίσματα. Ήξεραν να τραγουδούν, να παίζουν μουσικά όργανα και κυρίως λάτρευαν να στήνονται πάνω στη σκηνή. Κάπως έτσι ξεκίνησε η πρώτη περιοδεία. Στην αρχή το γκρουπ διαφημιζόταν ως μουσικό. Οι εμφανίσεις τους μάζευαν κόσμο και πολύ γρήγορα άρχισαν να σημειώνουν επιτυχία. Ωστόσο, κατά γενική ομολογία, η συντριπτική πλειοψηφία του κοινού πήγαινε για να δει τα περίφημα μαλλιά τους, παρά για να ακούσει τα τραγούδια. Έτσι, το 1882 αποφάσισαν ότι θα ήταν πιο κερδοφόρο να ενταχθούν στο θίασο ενός τσίρκου. Και πράγματι πήραν τη σωστή απόφαση. Πολύ γρήγορα μετατράπηκαν στο πιο διάσημο νούμερο της παράστασης. Έγιναν περιζήτητες και η φήμη τους εξαπλώθηκε σε όλη τη χώρα. Τότε, ο πατέρας τους, ο οποίος πλέον εκτελούσε χρέη μάνατζερ, σκαρφίστηκε ένα πρωτοπόρο επιχειρηματικό πλάνο για να εκτοξεύσουν τα κέρδη τους. Η επωνυμία των «Επτά Αδερφών Σάδερλαντ» θα γινόταν μάρκα ενδυναμωτικής λοσιόν για τα μαλλιά. Έτσι κι έγινε. Τα επτά κορίτσια μετατράπηκαν στα κεντρικά πρόσωπα της καμπάνιας. Έκαναν διαφημιστικά, φωτογραφίσεις και δημόσιες εμφανίσεις. Πλέον είχαν αφήσει στην άκρη κάθε καλλιτεχνική φιλοδοξία και είχαν επικεντρωθεί πλήρως στην προώθηση των προϊόντων τους.
Εξαιτίας της ήδη αυξημένης δημοφιλίας τους, οι λοσιόν ήταν εξαρχής αρκετά ακριβές για τα δεδομένα της εποχής. Μόλις τα 100 ml στοίχιζαν σε σημερινά χρήματα 15 δολάρια. Ωστόσο, αυτό δεν απέτρεψε τις επίδοξες καταναλώτριες. Χιλιάδες ήταν οι γυναίκες που έσπευσαν να αγοράσουν το θαυματουργό προϊόν που εγγυόταν γερά και μακριά μαλλιά. Άλλωστε τα επτά ζωντανά θαύματα που πιστοποιούσαν την αξιοπιστία της λοσιόν βρίσκονταν μπροστά στα μάτια όλων. Το μέγεθος της επιτυχίας ήταν ανέλπιστο. Οι επτά αδερφές έγιναν εκατομμυριούχες και μετατράπηκαν στις πρώτες άτυπες «σελέμπριτι» του 19ου αιώνα.
Το τραγικό τέλος…
Δυστυχώς για τα επτά κορίτσια, το απόγειο της δόξας τους σήμανε και την αρχή του τέλους για τις ίδιες. Οι διάσημες και ζάπλουτες γυναίκες δεν μπόρεσαν να ξεφύγουν από τα τραγικά συμβάντα που τους επιφύλασσε η μοίρα. Το 1893 η Ναόμι πέθανε στα 40 της νικημένη από τον καρκίνο. Η Βικτώρια, έχοντας περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της θλιμμένη και μοναχική, παντρεύτηκε τελικά στα 50 της έναν 19χρονο. Ωστόσο, οι αδερφές της δεν ενέκριναν αυτόν τον γάμο. Θέλοντας να αποφύγουν το σκάνδαλο, την έδιωξαν από την έπαυλη που έμεναν όλες μαζί και προσέλαβαν μία άλλη μακρυμαλλούσσα για να την αντικαταστήσει. Πληγωμένη και εγκαταλελειμμένη, η Βικτώρια πέθανε μόλις τρία χρόνια αργότερα. Την ίδια περίοδο, η Μαίρη, η μικρότερη από τα κορίτσια, βρισκόταν υπό κατάρρευση. Υπέφερε χρόνια από ψυχολογικά προβλήματα, με αποτέλεσμα στο τέλος της ζωής της να εισαχθεί σε ψυχιατρικό άσυλο, όπου και παρέμεινε μέχρι να αφήσει την τελευταία της πνοή το 1939. Η Ισαβέλλα και η Σάρα πέθαναν αιφνίδια το 1914 και το 1919 αντίστοιχα. Οι αδερφές τους αρνήθηκαν σθεναρά να τις θάψουν. Επέμειναν να κρατούν τα σώματά τους εν είδει εκθεμάτων μέσα στο σπίτι που διέμεναν….
Στο κατώφλι της δεκαετίας του ’20, από τις «Επτά Αδερφές Σάδερλαντ» είχαν μείνει μόλις τρεις: η Ντόρα, η Γκρέις και η άρρωστη Μαίρη. Η καριέρα τους είχε πια δύσει για τα καλά, τα μακριά μαλλιά είχαν φύγει από τη μόδα και η περιουσία τους είχε σχεδόν στερέψει. Σε μία απέλπιδα προσπάθεια να αναβιώσουν την χαμένη τους αίγλη, αποφάσισαν να κάνουν ένα ταξίδι στο Χόλιγουντ. Ήλπιζαν να καταφέρουν να πουλήσουν την ιστορία τους σε κινηματογραφικούς παραγωγούς με την προοπτική της δημιουργίας μιας ταινίας. Δυστυχώς, το ταξίδι αποδείχθηκε μοιραίο. Στη διαδρομή ένα τροχαίο δυστύχημα στοίχισε τη ζωή της Ντόρα, βυθίζοντας τη Γκρέις σε ανείπωτο πένθος. Το τελειωτικό χτύπημα ήρθε λίγα χρόνια αργότερα. Το σπίτι-«παλάτι» όπου έμεναν όλες μαζί, κάηκε με ό,τι υπάρχοντα, κειμήλια, φωτογραφίες και αναμνήσεις είχαν απομείνει. Όταν η Γκρέις και η Μαίρη έφυγαν τελευταίες από τη ζωή, θάφτηκαν πρόχειρα και δίχως τελετή σε ανώνυμους τάφους σε νεκροταφείο της Νέας Υόρκης.
Γίνετε μέλος της ομάδας μας “Βιβλίων Ορίζοντες” στο facebook πατώντας το παρακάτω σύνδεσμο
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΦΑΙΗ ΔΕΛΗΓΙΩΡΓΗ
ΠΗΓΗ .mixanitouxronou
678
124
20